دعای قبل از نماز عید فطر (اقبال الاعمال)
۲۶ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و الثلاثون فيما نذكره من وظائف يوم عيد الفطر؛ فصل فيما نذكره من ابتداء الأعمال في يوم عيد الفطر [يوم العيد] لطلب السعادة بالقبول و الإقبال
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و ششم- اعمال و وظایف مخصوص روز عید فطر؛ فصل پنجم، آغاز اعمال در روز عید فطر [روز جشن] برای شادی و پذیرش حضور:
ثم ادع عند التهيؤ للخروج إلى صلاة العيد فقل
و هنگام آماده شدن براى بيرون آمدن از منزل براى نماز عيد، بگو:
مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُكْبَرِيِّ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ بِإِسْنَادِهِ إِلَى أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ
دعايى را كه «ابو حمزه ثمالى» از امام باقر-عليه السّلام-نقل كرده است بگو، كه فرمود:
ادْعُ فِي الْجُمُعَةِ وَ الْعِيدَيْنِ إِذَا تَهَيَّأْتَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ
در روز جمعه و نيز در دو عيد فطر و قربان، وقتى آماده‌ى خروج از منزل شدى، بگو:
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ
خدايا، هركس خود را در اين روز آماده و مهيا
أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ جَائِزَتِهِ وَ نَوَافِلِهِ
و فراهم و مستعد وارد شدن بر آفريده‌اى كرده است، به اميد اين كه به عطا و جايزه و بخشش‌هاى او دست يابد،
فَإِلَيْكَ يَا سَيِّدِي كَانَتْ وِفَادَتِي وَ تَهْيِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي
ولى پروردگارا، من خود را تنها به اميد دست يافتن به پاداش و جايزه‌ها و بخشش‌هاى تو،
رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ نَوَافِلِكَ
به درگاه تو وارد شده و خود را آماده و مهيا و مستعد نموده‌ام.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ
خداوندا، بر حضرت محمّد، بنده و فرستاده و برگزيده‌ات از ميان آفريده‌هايت
وَ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ صَلِّ يَا رَبِّ عَلَى أَئِمَّةِ الْمُؤْمِنِينَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ
و بر امير مؤمنان و جانشين فرستاده‌ات و-اى پروردگار من-بر امام مؤمنان، امام حسن و حسين و على و محمّد. . . درود فرست.
وَ تُسَمِّيهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ حَتَّى تَنْتَهِيَ إِلَى صَاحِبِكَ [صَاحِبِ الزَّمَانِ] ع وَ قُلْ
و همه‌ى امامان تا امام زمان خود-عليهم السّلام-را يكايك نام ببر، سپس بگو:
اللَّهُمَّ افْتَحْ لَنَا فَتْحاً يَسِيراً وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً
خدايا، پيروزى آسان و يارى سرافرازانه‌ى خود را نصيب او كن.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ رَسُولِكَ حَتَّى لَا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ
خدايا، با [ظهور]او دينت و روش پيامبرت را آشكار كن تا هيچ‌چيز از حق را از بيم هيچ‌يك از آفريده‌هايت پوشيده نكند.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ
خداوندا، ما دولت كريمه‌اى را از تو خواهانيم كه اسلام و اسلاميان را به آن سرافراز نموده و نفاق و منافقان را خوار گردانى
وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و ما را در آن از دعوت‌كنندگان به طاعتت و راهبران به راهت قرار داده و كرامت دنيا و آخرت را روزى‌مان كنى،
اللَّهُمَّ مَا أَنْكَرْنَا مِنْ حَقٍّ فَعَرِّفْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ
خدايا، آنچه را كه از حق نمى‌شناسيم، به ما بشناسان و آنچه در آن كوتاهى داريم، ما را به آن برسان.
وَ تَدْعُو اللَّهَ لَهُ وَ عَلَى عَدُوِّهِ وَ تَسْأَلُ حَاجَتَكَ وَ يَكُونُ آخِرُ كَلَامِكَ
در اينجا براى امام زمان-عليه السّلام-دعا و بر دشمنانش نفرين كن، سپس حاجتت را بخواه و كلام آخر تو اين باشد كه بگويى:
اللَّهُمَّ اسْتَجِبْ لَنَا اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَذَكَّرَ فِيهِ فَيَذَّكَّرُ
خداوندا، دعاى ما را مستجاب كن. خدايا، ما را [در اين روز]از كسانى قرار ده كه پند گرفتند و به ياد خدا شدند.
ثُمَّ قُلْ مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ
سپس دعاى ديگرى را كه «ابو حمزه ثمالى» از امام باقر-عليه السّلام-نقل كرده است بگو، كه فرمود:
ادْعُ فِي الْعِيدَيْنِ وَ الْجُمُعَةِ إِذَا تَهَيَّأْتَ لِلْخُرُوجِ بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ قُلْ
در روز جمعه و نيز در دو عيد فطر و قربان، وقتى آماده‌ى خروج از منزل شدى، اين دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ
خدايا، هركس در اين روز خود را آماده و مهيا
أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَايَاهُ
و مستعد وارد شدن بر آفريده‌اى كرده است، به اميد اين‌كه به پاداش و بخشش‌ها و تفضل‌ها و عطاياى او دست يابد،
فَإِنَّ إِلَيْكَ يَا سَيِّدِي تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي
ولى پروردگارا، من تنها به اميد دست يافتن به پاداش و جايزه‌ها
رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ نَوَافِلِكَ وَ فَوَاضِلِكَ وَ فَضَائِلِكَ وَ عَطَايَاكَ [عَطَائِكَ]
و بخشش‌ها و تفضل‌ها و عطا [يا]ى تو، خود را آماده و مهيا و مستعد نموده‌ام
وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَى عِيدٍ مِنْ أَعْيَادِ أُمَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ
و به‌سوى يكى از عيدهاى امّت پيامبرت حضرت محمّد-درودهاى تو بر او و خاندان او-
وَ لَمْ أَفِدْ إِلَيْكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لَا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ
اول صبح بيرون آمده‌ام و عمل شايسته‌اى كه بدان اعتماد داشته و پيش فرستاده باشم، امروز به پيشگاهت نياوردم و به آفريده‌اى كه به او اميد داشته باشم، توجه نكرده‌ام؛
وَ لَكِنْ أَتَيْتُكَ خَاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبِي وَ إِسَاءَتِي إِلَى نَفْسِي فَيَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ
بلكه با فروتنى و اعتراف به گناهانم و بدى به خويشتن، به درگاه تو آمده‌ام، پس اى بزرگ اى بزرگ اى بزرگ،
اغْفِرْ لِيَ الْعَظِيمَ مِنْ ذُنُوبِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلَّا أَنْتَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
گناهان بزرگ مرا بيامرز، زيرا گناهان بزرگ را جز تو نمى‌تواند ببخشايد، اى خدايى كه معبودى جز تو وجود ندارد، اى مهربان‌ترين مهربانان.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
