دعای دیگر امام صادق (ع) در روز عرفه (اقبال الاعمال)
۲۰ تیر ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الثالث فيما يختص بفوائد من شهر ذي الحجة و موائد للسالكين صوب المحجة، فصل فيما نذكره من أدعية يوم عرفة
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب سوم، فوائد ماه ذی الحجه، در ادامه فصل بیست و دوم، دعای امام صادق -علیه السلام- در روز عرفه:
وَ مِنَ الْأَدْعِيَةِ فِي يَوْمِ عَرَفَةَ الْمَرْوِيَّاتِ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ
و از ادعیه در روز عرفه، دعایی است که از امام صادق-عليه افضل الصلاة-نقل شده، به صورت زیر:
فَقَالَ تُكَبِّرُ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تُهَلِّلُهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تُسَبِّحُهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تُقَدِّسُهُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تَقْرَأُ آيَةَ الْكُرْسِيِّ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ تُصَلِّي عَلَى النَّبِيِّ ص مِائَةَ مَرَّةٍ ثُمَّ تَبْدَأُ بِالدُّعَاءِ فَتَقُولُ
صد بار تكبير و صد بار تهليل و صد بار تسبيح و صد بار تقديس بگو، سپس صد بار آية الكرسى بخوان و صد بار بر پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-صلوات بفرست، آن‌گاه دعا را شروع كن و بگو:
إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ عِزَّتِكَ وَ جَلَالِكَ مَا أَرَدْتُ بِمَعْصِيَتِي لَكَ مُخَالَفَةَ أَمْرِكَ بَلْ عَصَيْتُ إِذْ عَصَيْتُكَ
اى معبود و آقاى من، به سربلندى و جلال تو سوگند كه مقصودم از نافرمانى تو مخالفت با فرمان تو نبود
وَ مَا أَنَا بِنَكَالِكَ جَاهِلٌ وَ لَا لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ وَ لَكِنْ (سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي)[1]
و هنگام معصيت از كيفر تو ناآگاه نبودم و به پيشواز عذابت نرفتم، بلكه نفسم [نافرمانى]را برايم زيبا جلوه داد
وَ غَلَبَتْ عَلَيَّ شِقْوَتِي وَ أَعَانَنِي عَلَيْهِ عَدُوُّكَ وَ عَدُوِّي وَ غَرَّنِي سَتْرُكَ الْمُسْبَلُ عَلَيَّ
و بدبختى‌ام بر من چيره شد و دشمن تو و من يارى كرد و پرده‌ى انداخته‌شده‌ى تو مرا فريفت
فَعَصَيْتُكَ بِجَهْلِي وَ خَالَفْتُكَ بِجُهْدِي فَالْآنَ مِنْ عَذَابِكَ مَنْ يُنْقِذُنِي
و در نتيجه در اثر نادانى، از تو نافرمانى كردم و با تمام توان با تو مخالفت نمودم. اكنون چه كسى مرا از عذابت برهاند
وَ بِحَبْلِ مَنْ أَتَّصِلُ إِنْ أَنْتَ قَطَعْتَ حَبْلَكَ عَنِّي أَنَا الْغَرِيقُ الْمُبْتَلَى فَمَنْ سَمِعَ بِمِثْلِي
و به ريسمان چه كسى چنگ بزنم اگر تو ريسمانت را قطع كنى؟ من غرق و گرفتارم. چه كسى مثل مرا شنيده يا نادانى مرا شنيده است؟
أَوْ رَأَى مِثْلَ جَهْلِي لَا رَبَّ لِي غَيْرُكَ يُنْجِينِي وَ لَا عَشِيرَةَ تَكْفِينِي وَ لَا مَالَ يُفْدِينِي [يفديني]
پروردگارى جز تو نيست كه نجاتم دهد و تبارى ندارم كه كفايتم كند و مالى ندارم كه به عنوان سربها بپردازم.
فَوَ عِزَّتِكَ يَا سَيِّدِي لَأَطْلُبَنَّ إِلَيْكَ وَ عِزَّتِكَ يَا مَوْلَايَ لَأَتَضَرَّعَنَّ إِلَيْكَ
پس به عزتت سوگند اى سرور من كه از تو مى‌خواهم و به عزتت سوگند اى مولاى من كه به درگاه تو تضرع خواهم نمود
وَ عِزَّتِكَ يَا إِلَهِي لَأُلِحَّنَّ عَلَيْكَ [إِلَيْكَ] وَ عِزَّتِكَ يَا إِلَهِي لَأَبْتَهِلَنَّ إِلَيْكَ وَ عِزَّتِكَ يَا رَجَائِي لَأَمُدَّنَّ يَدِي مَعَ جُرْمِهَا إِلَيْكَ
و به عزتت سوگند اى معبود من كه [در درخواست از تو]اصرار و پافشارى خواهم نمود و به عزتت سوگند اى معبود من كه به درگاه تو تضرع خواهم نمود و به عزتت سوگند اى اميد من كه با وجود جرم و بزه، دست به سوى تو بلند خواهم كرد.
إِلَهِي فَمَنْ لِي مَوْلَايَ فَبِمَنْ أَلُوذُ سَيِّدِي فَبِمَنْ أَعُوذُ أَمَلِي فَمَنْ أَرْجُو أَنْتَ أَنْتَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْكَ
معبود من، چه كسى را دارم؟ مولاى من، به چه كسى پناهنده شوم؟ سرور من، به چه كسى پناه برم؟ اى آرزوى من، به چه كسى اميد بندم؟ تويى تو، اميدم جز از تو
وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ يَا أَحَدَ مَنْ لَا أَحَدَ لَهُ يَا أَكْرَمَ مَنْ أُقِرَّ لَهُ بِذَنْبٍ يَا أَعَزَّ مَنْ خُضِعَ لَهُ بِذُلٍّ
كه يگانه‌اى و شريكى براى تو نيست، گسسته است، اى بى‌همتايى كه هيچ‌كس همتاى تو نيست، اى بزرگوارترين كسى كه در درگاه تو به گناه اقرار شده است، اى سربلندترين كسى كه در درگاه او با ذلت و خاكسارى اظهار فروتنى شده است،
يَا أَرْحَمَ مَنِ اعْتُرِفَ لَهُ بِجُرْمٍ لِكَرَمِكَ أَقْرَرْتُ بِذُنُوبِي وَ لِعِزَّتِكَ خَضَعْتُ بِذِلَّتِي فَمَا صَانِعٌ مَوْلَايَ
اى مهربان‌ترين كسى كه در درگاه او به جرم اعتراف شده است، به بزرگوارى‌ات به گناهانم اقرار نمودم و به سربلندى‌ات با ذلت و در درگاهت اظهار فروتنى مى‌نمايم.
وَ لِرَحْمَتِكَ أَنْتَ اعْتَرَفْتُ بِجُرْمِي فَمَا أَنْتَ فَاعِلٌ سَيِّدِي لِمُقِرٍّ لَكَ بِذَنْبِهِ خَاضِعٍ لَكَ بِذُلِّهِ مُعْتَرِفٍ لَكَ بِجُرْمِهِ
اى مولاى من، با من چه خواهى كرد كه به رحمت تو در درگاهت به جرمم اعتراف نمودم. اى سرور من، با كسى كه در درگاهت به گناه خود اعتراف نموده و با خوارى اظهار فروتنى كرده و به جرم خود اعتراف دارد،
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعِ اللَّهُمَّ دُعَائِي إِذَا دَعَوْتُكَ وَ نِدَائِي إِذَا نَادَيْتُكَ
چگونه رفتار خواهى كرد؟ خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و-اى خدا-هنگامى كه تو را مى‌خوانم و آن‌گاه كه ندايت مى‌كنم، به دعا و ندايم گوش فرا ده
وَ أَقْبِلْ عَلَيَّ إِذَا نَاجَيْتُكَ فَإِنِّي أُقِرُّ لَكَ بِذُنُوبِي وَ أَعْتَرِفُ وَ أَشْكُو إِلَيْكَ مَسْكَنَتِي وَ فَاقَتِي
و آن‌گاه كه با تو مناجات مى‌كنم بر من روى آور، كه من در درگاه تو به گناهانم اقرار نموده و از بيچارگى و نيازمندى
وَ قَسَاوَةَ قَلْبِي وَ ضُرِّي وَ حَاجَتِي يَا خَيْرَ مَنْ آنَسْتُ بِهِ وَحْدَتِي وَ نَاجَيْتُهُ بِسِرِّي يَا أَكْرَمَ مَنْ بَسَطْتُ إِلَيْهِ يَدِي
و دل‌سنگى و رنجورى و حاجتم به درگاه تو اعتراف نموده و شكوه مى‌كنم، اى بهترين كسى كه مونس تنهايى و هم‌راز اسرار منى، اى گرامى‌ترين كسى كه دست به سوى تو گشوده‌ام
وَ يَا أَرْحَمَ مَنْ مَدَدْتُ إِلَيْهِ عُنُقِي صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِيَ الَّتِي نَظَرَتْ إِلَيْهَا عَيْنَايَ
و اى مهربان‌ترين كسى كه گردن به سويت دراز كرده‌ام، بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهانى را كه با دو چشم خود كردم و نگريستم بيامرز.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي الَّتِي نَطَقَ بِهَا لِسَانِي
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهانى را كه زبان بدان گشودم، بيامرز.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي الَّتِي اكْتَسَبْتَهَا يَدَايَ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِيَ الَّتِي بَاشَرَهَا جِلْدِي
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهانى را كه با دست مرتكب شدم بيامرز و گناهانى را كه به واسطه‌ى پوست بدنم با آن تماس گرفتم بيامرز.
وَ اغْفِرِ اللَّهُمَّ الذُّنُوبَ [ذُنُوبِي] الَّتِي احْتَطَبْتُ بِهَا عَلَى بَدَنِي وَ اغْفِرِ اللَّهُمَّ الذُّنُوبَ [ذُنُوبِي] الَّتِي قَدَّمْتَهَا لَدَيَّ وَ اغْفِرِ
خدايا، گناهانى را كه بر دوش خود گرفتم بيامرز. خدايا، گناهانى را كه دستانم پيش فرستاد [از پيش مرتكب شدم]بيامرز.
اللَّهُمَّ ذُنُوبِيَ الَّتِي أَحْصَاهَا كِتَابُكَ وَ اغْفِرِ اللَّهُمَ ذُنُوبِيَ الَّتِي سَتَرْتَهَا مِنَ الْمَخْلُوقِينَ وَ لَمْ أَسْتُرْهَا مِنْكَ
خدايا، گناهانى را كه كتابت عليه من به شماره درآورده است، بيامرز. خدايا، گناهانى را كه از آفريده‌ها پنهان داشتم و از تو پنهان ننمودم، بيامرز.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي أَوَّلَهَا وَ آخِرَهَا وَ صَغِيرَهَا وَ كَبِيرَهَا دَقِيقَهَا
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و همه‌ى گناهان مرا-اعم از اول و آخر، كوچك و بزرگ، ريز و درشت،
وَ جَلِيلَهَا مَا عَرَفْتُ [أَعْرِفُ] مِنْهَا وَ مَا لَا أَعْرِفُ مَوْلَايَ عَظُمَتْ ذُنُوبِي وَ جَلَّتْ وَ هِيَ صَغِيرَةٌ فِي جَنْبِ عَفْوِكَ
و اين‌كه بشناسم يا نشناسم-بيامرز. مولاى من، اگرچه گناهانم بزرگ و درشت است، ولى در كنار عفو تو كوچك است،
فَاعْفُ عَنِّي فَقَدْ قَيَّدَتْنِي وَ اشْتَهَرَتْ عُيُوبِي وَ غَرَقَتْنِي خَطَايَايَ وَ أَسْلَمْتَنِي نَفْسِي إِلَيْكَ بَعْدَ مَا لَمْ أَجِدْ مَلْجَأً
پس از من درگذر كه گناهانم مرا در بند خود درآورده‌اند و عيب‌هايم آشكار گرديده و خطاهايم مرا غرق نموده‌اند و نفسم مرا به درگاه تو سپرده است،
وَ لَا مَنْجًى مِنْكَ إِلَّا إِلَيْكَ مَوْلَايَ اسْتَوْجَبْتُ أَنْ أَكُونَ لِعُقُوبَتِكَ غَرَضاً [عَرْضاً] وَ لِنَقِمَتِكَ [لنقمتك] مُسْتَحِقّاً
بعد از آنكه پناهگاه و راه نجاتى جز تو براى رهايى از تو به درگاه تو ندارم. مولاى من، سزاوار آن گرديدم كه آماج عذاب و شايسته‌ى كيفرت گردم.
إِلَهِي قَدْ غُيِّرَ عَقْلِي فِيمَا وَجِلْتُ مِنْ مُبَاشَرَةِ عِصْيَانِكَ وَ بَقِيتُ حَيْرَانَ مُتَعَلِّقاً بِعَمُودِ عَفْوِكَ
معبودا، بيم و هراس حاصل از ارتكاب معصيتت، عقلم را پريشان نموده است و سرگشته گرديده و به ستون عفو تو آويخته‌ام،
فَأَقِلْنِي يَا مَوْلَايَ وَ إِلَهِي بِالاعْتِرَافِ فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ عَبْدٌ ذَلِيلٌ خَاضِعٌ صَاغِرٌ دَاخِرٌ رَاغِمٌ أَنْ تَرْحَمَنِي
پس اى مولى و معبود من، به واسطه‌ى اعترافم لغزشم را ناديده انگار. هان! اينك اين منم كه در پيشگاهت ايستاده و بنده‌ى خوار و فروتن و كوچك و خاكسار و ذليل توام، اگر بر من رحم كنى،
فَقَدِيماً شَمِلَنِي عَفْوُكَ وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ وَ إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ وَ هُوَ يَا رَبِّ مِنْكَ [مِنْكَ يَا رَبِ] عَدْلٌ
از ديرزمان عفو و عافيتت شامل حالم شده است و اگر عذابم كنى، شايسته‌ى كيفر توام و آن از تو-اى پروردگار من-عدل و داد است.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ وَ مَا وَارَتْ [بِمَا وَارَتْهُ] الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ
خداوندا، به نام‌هاى اندوخته‌ات و آن حسن تو كه در پرده‌ى حجاب‌ها است، درخواست مى‌كنم
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَرْحَمَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ وَ هَذَا الْبَدَنَ الْهَلُوعَ وَ الْجِلْدَ الرَّقِيقَ وَ الْعَظْمَ الدَّقِيقَ مَوْلَايَ
كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و بر اين نفس بى‌تاب و تن آزمند و پوست نازك و استخوان باريك من رحم آرى. مولاى من،
عَفْوَكَ عَفْوَكَ
«عفوت عفوت [را خواستارم].»
مِائَةَ مَرَّةٍ
صد بار
اللَّهُمَّ قَدْ غَرَقَتْنِي الذُّنُوبُ وَ غَمَرَتْنِي النِّعَمُ وَ قَلَّ شُكْرِي وَ ضَعُفَ عَمَلِي وَ لَيْسَ لِي مَا أَرْجُوهُ إِلَّا رَحْمَتُكَ
خداوندا، از سويى گناهانم مرا غرق نموده‌اند و از سويى ديگر غرقه‌ى نعمت‌هايت هستم و سپاسگزارى‌ام اندك و عملم كم است و جز به رحمتت اميد نبسته‌ام،
فَاعْفُ عَنِّي فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ وَ خَطَرِي يَسِيرٌ
پس از من درگذر كه من شخص پستى هستم و ارزشم اندك است.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي
خداوندا، از تو مى‌خواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و اگر از من درگذرى،
فَإِنَّ عَفْوَكَ أَرْجَى لِي مِنْ عَمَلِي وَ إِنْ تَرْحَمْنِي فَإِنَّ رَحْمَتَكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي
من به عفو تو بيشتر از عمل خود اميد دارم و اگر بر من رحم كنى، به راستى كه رحمتت گسترده‌تر از گناهان من است
وَ أَنْتَ الَّذِي لَا تُخَيِّبُ السَّائِلَ وَ لَا يَنْقُصُكَ النَّائِلُ يَا خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ أَكْرَمَ مَأْمُولٍ
و تو خدايى هستى كه درخواست‌كننده را نوميد نمى‌كنى و بخشش، چيزى از تو نمى‌كاهد، اى بهترين درخواست شده و گرامى‌ترين آرزو شده.
هَذَا مَقَامُ الْمُسْتَجِيرِ بِكَ مِنَ النَّارِ
«اين ايستادن كسى است كه از آتش جهنم به تو پناهنده شده است،»
مِائَةَ مَرَّةٍ
صد بار
هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ
«اين ايستادن كسى است كه از آتش جهنم به تو پناه آورده است،»
مِائَةَ مَرَّةٍ
صد بار
هَذَا مَقَامُ الذَّلِيلِ هَذَا مَقَامُ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ هَذَا مَقَامُ الْمُسْتَجِيرِ هَذَا مَقَامُ مَنْ لَا أَمَلَ لَهُ سِوَاكَ هَذَا مَقَامُ مَنْ لَا يُفَرِّجُ كَرْبَهُ سِوَاكَ
اين ايستادن شخص خوار، گرفتار، نيازمند و پناه‌جو است، اين ايستادن كسى است كه آرزويى جز تو ندارد، اين ايستادن كسى است كه جز تو نمى‌تواند اندوه او را برطرف كند.
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِ)[2]
ستايش خدا را كه ما را به اين رهنمون گرديد و اگر خدا ما را هدايت نمى‌كرد، هدايت نمى‌شديم. به راستى كه فرستاده‌هاى پروردگارمان [معارف]حق را آوردند.
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا رَزَقْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا مَنَحْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَلْهَمْتَنِي
خداوندا، ستايش تو را در برابر روزى‌هايت و ستايش تو را در برابر بخشش‌هايت و ستايش تو را بر الهام‌هايى كه به من كردى
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا شَفَيْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا عَافَيْتَنِي
و ستايش تو را بر توفيق‌هايى كه به من دادى و ستايش تو را در برابر بهبودى‌هايى كه به من بخشيدى و ستايش تو را بر عافيت‌بخشى‌هايى كه نمودى
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا هَدَيْتَنِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ
و ستايش تو را در برابر رهنمودهايى كه كردى و ستايش تو را بر شادمانى و رنجورى و ستايش تو را بر همه‌ى اين‌ها
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ نِعْمَةٍ أَنْعَمْتَ عَلَيَّ ظَاهِرَةً وَ بَاطِنَةً [ظاهرة و باطنة] حَمْداً كَثِيراً سَرْمَداً دَائِماً [أَبَداً]
و ستايش تو را بر همه‌ى نعمت‌هاى آشكار و پنهان كه به من ارزانى داشتى، ستايشى فراوان، جاودانه، بى‌آغاز و بى‌انجام به‌گونه‌اى كه هرگز گسسته نگرديده و پايان نپذيرد،
لَا يَنْقَطِعُ وَ لَا يَفْنَى أَبَداً حَمْداً تَرْضَى بِحَمْدِكَ عَنَّا حَمْداً يَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لَا يَفْنَى آخِرُهُ حَمْداً يَزِيدُ وَ لَا يَبِيدُ
ستايشى كه به واسطه‌ى آن از ما خشنود گردى، ستايشى كه آغازش صعود كند و آخر آن پايان نپذيرد و افزون گردد و از بين نرود.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ قَوِيَ عَلَيْهِ بَدَنِي بِعَافِيَتِكَ أَوْ نَالَتْهُ قُدْرَتِي بِفَضْلِ نِعْمَتِكَ
خدايا، از هر گناهى كه تنم به واسطه‌ى آن بر عافيتت نيرو گرفت، يا توانم به واسطه‌ى نعمت افزونت بدان دست يافت،
أَوْ بَسَطْتُ إِلَيْهِ يَدِيِ بِسَابِغِ رِزْقِكَ أَوِ اتَّكَلْتُ عِنْدَ خَوْفِي مِنْهُ عَلَى أَنَاتِكَ أَوْ وَثِقْتُ فِيهِ بِحَوْلِكَ أَوْ عَوَّلْتُ فِيهِ عَلَى كَرِيمِ عَفْوِكَ
يا به واسطه‌ى روزى فراوانت به سوى آن دست دراز كردم، يا هنگام بيم از آن بر تأنى و درنگ تو اعتماد نمودم، يا در ارتكاب آن به نيرويت تكيه كردم، يا بر گذشت كريمانه‌ات متكى شدم، به درگاه تو آمرزش مى‌خواهم.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ خُنْتُ فِيهِ أَمَانَتِي أَوْ نَحَّسْتُ بِفِعْلِهِ نَفْسِي أَوِ احْتَطَبْتُ بِهِ عَلَى بَدَنِي
خداوندا، از هر گناهى كه با ارتكاب آن خيانت در امانت كردم، يا جانم را ناخجسته نمودم، يا بر تنم حمل كردم،
أَوْ قَدَّمْتُ فِيهِ لَذَّتِي أَوْ آثَرْتُ فِيهِ شَهَوَاتِي أَوْ سَعَيْتُ فِيهِ لِغَيْرِي أَوِ اسْتَغْوَيْتُ فِيهِ مَنْ تَبِعَنِي أَوْ غَلَبْتُ عَلَيْهِ بِفَضْلِ حِيلَتِي
يا پيرو لذتم شدم، يا هواهاى نفسانى‌ام را مقدم داشتم، يا براى غير خود كوشيدم، يا پيروانم را گمراه نمودم، يا به فضل چاره‌جويى‌ام بر آن چيره گرديدم،
أَوِ احْتَلْتُ عَلَيْكَ فِيهِ مَوْلَايَ فَلَمْ تَغْلِبْنِي عَلَى فِعْلِي إِذْ كُنْتَ كَارِهاً لِمَعْصِيَتِي لَكِنْ سَبَقَ عِلْمُكَ فِي فِعْلِي فَحَلُمْتَ عَنِّي لَمْ تُدْخِلْنِي
يا عليه تو-اى مولاى من-چاره‌جويى نمودم و تو بر من غلبه ننموده و از كردارم جلوگيرى نكردى، آن‌گاه كه نافرمانى من خوشايند تو نبود، بلكه علم تو بر كردار من پيشى گرفته بود. ازاين‌رو، بردبارى نمودى
يَا رَبِّ فِيهِ جَبْراً وَ لَمْ تَحْمِلْنِي عَلَيْهِ قَهْراً وَ لَمْ تَظْلِمْنِي فِيهِ شَيْئاً
و اى پروردگار من، مرا به زور در آن وارد ننمودى و با چيرگى بر آن وادار نكردى و به هيچ وجه در آن بر من ستم روا نداشتى.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ غَمَرَتْهُ مَسَاغِبُ الْإِسَاءَةِ فَأَيْقَنَ مِنْ إِلَهِهِ بِالْمُجَازَاتِ
بسان كسى كه قحطى‌ها و گرسنگى‌هاى بدكردارى غرقه‌اش كرده و يقين دارد كه معبودش او را كيفر خواهد نمود، از درگاه خدا آمرزش مى‌طلبم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ تَهَوَّرَ تَهَوُّراً فِي الْغَيَاهِبِ وَ تَدَاحَضَ لِلشِّقْوَةِ فِي أَوْدَاءِ الْمَذَاهِبِ
همانند كسى كه سخت در تاريكى‌ها فرورفته و در باتلاق‌هاى هلاكت‌بار فرو رفته است، از خدا آمرزش می خواهم
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ أَوْرَطَهُ الْإِفْرَاطُ فِي مَآثِمِهِ وَ أَوْثَقَهُ الِارْتِبَاكُ فِي لُجَجِ جَرَائِمِهِ
همانند کسی که زیاده روی او را در گناهان فرو برده و فروماندن در گرداب های جرایمش او را به بند کشیده است، از خدا طلب آمرزش می کنم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ أَنَافَ عَلَى الْمَهَالِكِ بِمَا اجْتَرَمَ
همسان كسى كه به واسطه‌ى جرمش رو به هلاكت آورده است، از خدا آمرزش مى‌طلبم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ أَوْحَدَتْهُ الْمَنِيَّةُ فِي حُفْرَتِهِ فَأَوْحَشَ بِمَا اقْتَرَفَ مِنْ ذَنْبٍ اسْتَكْفَفَ فَاسْتَرْحَمَ هُنَالِكَ رَبَّهُ وَ اسْتَعْطَفَ
همانند كسى كه مرگ او را در قبر تنها گذاشته و به واسطه‌ى گناهى كه مرتكب شده دچار وحشت گرديده و تصميم بر ترك گناه گرفته و در آنجا از پروردگارش طلب رحمت و مهرورزى نموده است، از خدا آمرزش مى‌خواهم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ لَمْ يَتَزَوَّدْ لِبُعْدِ سَفَرِهِ زَاداً وَ لَمْ يُعِدَّ [لم يعد] لِمَظَاعِنِ [لطاعن] تَرْحَالِهِ إِعْدَاداً
بسان كسى كه براى سفر طولانى‌اش توشه‌اى نيندوخته و براى منازل كوچ خود چيزى فراهم نكرده است، از خدا آمرزش مى‌طلبم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ شَسَعَتْ شُقَّتُهُ وَ قَلَّتْ عُدَّتُهُ فَغَشِيَتْهُ هُنَالِكَ كُرْبَتُهُ
همانند كسى كه مقصدش دور و توشه‌اش اندك است و لذا اندوه او را فراگرفته است، از خدا آمرزش مى‌طلبم. بسان كسى كه فريب‌كارى با كسبش درآميخته و زيان‌بارى با اعمالش همراه گرديده است، از خدا آمرزش مى‌خواهم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ لَا يَعْلَمُ عَلَى أَيِّ مَنْزِلَتِهِ هَاجِمٌ أَ فِي النَّارِ يَصْلَى أَمْ فِي الْجَنَّةِ نَاعِمٌ يَحْيَا
همانند كسى كه نمى‌داند به كدامين منزل سراسيمه روان است. آيا در آتش گداخته مى‌شود، يا در بهشت در خوشى و نعمت زنده خواهد بود، از درگاه خدا طلب مغفرت مى‌كنم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ غَرِقَ فِي لُجَجِ الْمَآثِمِ وَ تَقَلَّبَ فِي أَظَالِيلِ [أطاليل] مَقْتِ الْمَحَارِمِ
مانند كسى كه در گرداب‌هاى گناه غرق شده و در سايه‌بان‌ها [تپه‌ها]ى ناخشنودى و خشم محرمات دست و پا مى‌زند، از خدا طلب آمرزش مى‌نمايم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ عَنَدَ عَنْ لَوَائِحِ حَقِّ الْمَنْهَجِ وَ سَلَكَ سَوَادِفَ سُبُلِ الْمُرْتَتَجِ
همانند كسى كه از نشانه‌هاى روشن راه راست و حق روى‌گردان شده و راه‌هاى تاريك و ناهموار و تنگ را مى‌پيمايد، از خدا آمرزش مى‌خواهم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ لَمْ يُهْمِلْ شُكْرِي وَ لَمْ يَضْرِبْ عَنْهُ صَفْحاً
بسان كسى كه از سپاسگزارى فروگذارى نكرده و از آن روى برنگردانده است، از خدا طلب آمرزش مى‌كنم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ لَمْ يُنْجِهِ [ينجه] الْمَفَرُّ مِنْ مُعَانَاةِ ضَنْكِ الْمُنْقَلَبِ وَ لَمْ يُجْزِهِ الْمَهْرَبُ مِنْ أَهَاوِيلِ عِبْءِ الْمَكْسَبِ
همانند كسى كه گريز از رنج تنگى جايگاه بازگشت موجب نجات و رهايى او نشده و فرار از هول و هراس مشكلات اعمال او را پناه نداده است، از خدا طلب آمرزش مى‌كنم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ تَمَرَّدَ فِي طُغْيَانِهِ عَدُوّاً وَ بَارَزَهُ بِالْخَطِيئَةِ عُتُوّاً
بسان كسى كه از روى دشمنى در طغيان گردنكشى نموده و از روى سركشى با ارتكاب گناه به مبارزه با خدا پرداخته است،
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ أَحْصَى عَلَيْهِ كُرُورَ لَوَافِظِ أَلْسِنَتِهِ وَ زِنَةَ مَخَانِقِ الْجَنَّةِ
از خدا آمرزش مى‌طلبم، به اندازه كسى كه به شماره چرخش الفاظ زبانش و وزن گردنبدهاى بهشت گناه كرده است، از خدا طلب آمرزش مى‌كنم.
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ اسْتِغْفَارَ مَنْ لَا يَرْجُو سِوَاهُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ مِمَّا أَحْصَاهُ الْعُقُولُ
مانند كسى كه جز به خدا اميد ندارد، از او آمرزش مى‌طلبم، از آنچه عقل‌ها و دل بسيار نادان به شماره درآورده
وَ الْقَلْبُ الْمَجْهُولُ وَ اقْتَرَفَتْهُ الْجَوَارِحُ الْخَاطِئَةُ وَ اكْتَسَبْتَهُ الْيَدُ الْبَاغِيَةُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ بِمِقْدَارٍ وَ مِقْيَاسٍ
و اعضا و جوارح پرخطا مرتكب شده و دست طغيان‌گر به دست آورده، از درگاه خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است، آمرزش مى‌خواهم. به اندازه، سنجه، پيمانه،
وَ مِكْيَالٍ وَ مَبْلَغِ مَا أَحْصَى وَ عَدَدِ مَا خَلَقَ وَ مَا فَلَقَ وَ ذَرَأَ وَ بَرَأَ وَ أَنْشَأَ وَ صَوَّرَ وَ دَوَّنَ
قدر و شماره‌ى آنچه خدا آفريده و شكافته و پديد آورده و ايجاد كرده و پديدار ساخته و چهره‌نگارى نموده و گرد آورده، از درگاه خداوندى كه معبودى جز او نيست، طلب آمرزش مى‌كنم
وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ أَضْعَافَ ذَلِكَ كُلِّهِ وَ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً وَ أَمْثَالًا مُمَثَّلَةً حَتَّى أَبْلُغَ رِضَا اللَّهِ وَ أَفُوزَ بِعَفْوِهِ
و به اندازه‌ى چندين برابر همه‌ى اين‌ها و چندين برابر ديگر و امثال و مشابه آن از خدا طلب آمرزش مى‌نمايم تا اين‌كه به خشنودى خدا نايل گردم و به عفو او دست يابم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا [هَدَانِي] لِدِينِهِ الَّذِي لَا يُقْبَلُ عَمَلٌ إِلَّا بِهِ وَ لَا يَغْفِرُ ذَنْباً إِلَّا لِأَهْلِهِ
و ستايش خدايى را كه مرا [ما را]به دين خود رهنمون گرديد، همان دينى كه عمل فقط با آن پذيرفته مى‌شود و فقط گروندگان به واسطه‌ى آن بخشيده مى‌شوند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنِيَ مُسَلِّماً لَهُ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِيمَا أَمَرَ بِهِ وَ نَهَى عَنْهُ
و ستايش خدايى را كه در امر و نهى خود، مرا سرسپرده‌ى خود و رسولش-درود خدا بر او و خاندان او-گردانيد
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَجْعَلْنِي أَعْبُدُ شَيْئاً غَيْرَهُ وَ لَمْ يُكْرِمْ بِهَوَانِي أَحَداً مِنْ خَلْقِهِ
و سپاس خدايى را كه مرا آن‌گونه قرار نداد كه چيزى جز او را بپرستم و با خوار ساختن من، هيچ‌يك از آفريده‌هايش را گرامى نداشت
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا صَرَفَ عَنِّي أَنْوَاعَ الْبَلَاءِ فِي نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي وَ أَهْلِ حُزَانَتِي
و ستايش خدايى را كه انواع بلاها را از من، خانواده، مال، فرزندان و كسانى كه غصه آنان را مى‌خورم، برطرف نمود
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ عَلَى كُلِّ حَالٍ
و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است، در هر حال
وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْمَلِكُ الرَّحْمَنُ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْمُفَضَّلُ الْمَنَّانُ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ
و معبودى جز خداى فرمانروا و رحمت‌گستر نيست و معبودى جز خداى بخشنده بسيار نوازشگر نيست و معبودى جز خداوند كه اول و آخر است، نيست
وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ذُو الطَّوْلِ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ
و معبودى جز خداوند كه بخشنده است و بازگشت همگان به سوى او است، وجود ندارد و معبودى جز خداوند پيدا و پنهان نيست و خداوند بزرگ‌تر است به اندازه‌ى كشش گفته‌هايش
وَ اللَّهُ أَكْبَرُ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ مِلْءَ عَرْشِهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ عَدَدَ مَا أَحْصَى كِتَابُهُ
و خداوند بزرگ‌تر است به اندازه‌ى آكندگى عرشش و خداوند بزرگ‌تر است به شماره‌ى آنچه كتابش به شماره درآورده است
وَ سُبْحَانَ اللَّهِ الْحَلِيمِ الْكَرِيمِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ الْغَفُورِ الرَّحِيمِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي لَا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلَّا لَهُ
و پاكا خداى بردبار و گرامى و پاكا خداى بسيار آمرزنده و مهربان و پاكا خدايى كه جز او شايسته‌ى تسبيح نيست
وَ (سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[3]
و پاكا پروردگار تو، پروردگار سرفراز از آنچه او را بدان توصيف مى‌كنند و درود بر رسولان و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الَّذِينَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً
و درود خدا بر حضرت محمد و خاندان پاك و پاكيزه‌ى او، هم آنان كه خداوند پليدى را از آن‌ها زدوده و به نحو شايسته پاكيزه گردانيده است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ صَفِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الْمُبَلِّغِ رِسَالاتِكَ
خداوندا، بر حضرت محمد، بنده، فرستاده، پيامبر، برگزيده، محبوب، گزيده از ميان آفريده‌هايت و رساننده‌ى پيام‌هايت، درود فرست؛
فَإِنَّهُ قَدْ أَدَّى الْأَمَانَةَ وَ مَنَحَ النَّصِيحَةَ وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ وَ كَابَدَ الْعُسْرَةَ
زيرا او امانت را ادا كرد و خيرخواهى را [به خلق]ارزانى داشت و [آن‌ها را]به راه راست رهسپار ساخت و سختى‌ها را به جان چشيد.
اللَّهُمَّ أَعْطِهِ بِكُلِّ مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ وَ مَنْزِلَةٍ مِنْ مَنَازِلِهِ وَ حَالٍ مِنْ أَحْوَالِهِ خَصَائِصَ [خصائصا] مِنْ عَطَائِكَ
خدايا، در برابر هريك از فضايل، منازل و حالات او، عطاياى ويژه
وَ فَضَائِلَ [فضائلا] مِنْ حِبَائِكَ تَسُرُّ بِهَا نَفْسَهُ وَ تُكْرِمُ [وَ تكرم] بِهَا وَجْهَهُ وَ تَرْفَعُ بِهَا مَقَامَهُ
و بخشش‌هاى برترت را به او ارزانى دار، به‌گونه‌اى كه به واسطه‌ى آن، جان او را شادمان گردانيده و روى [وجود]او را كرامت بخشيده و مقام او را بالا برى
وَ تُعْلِي بِهَا شَرَفَهُ عَلَى الْقُوَّامِ بِقِسْطِكَ وَ الذَّابِّينَ عَنْ حَرِيمِكَ [حَرَمِكَ]
و او را بر به‌پادارندگان عدل و داد و دفاع‌كنندگان از حريم [احكام]خود برترى بخشى.
اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْ عَلَيْهِ ذُرِّيَّتَهُ وَ أَزْوَاجَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِهِ وَ أَصْحَابَهُ وَ أُمَّتَهُ مَا تَقَرُّ بِهِ عَيْنُهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْهُمْ وَ مِمَّنْ تَسْقِيهِ بِكَأْسِهِ
خداوندا، هم‌چنين بر او، بر فرزندان، همسران، خاندان، ياران و امت او عطايايى را كه به واسطه‌ى آن چشمش روشن گردد، عطا كن و ما را جزو آنان و از كسانى قرار ده كه با دست آن حضرت سيراب مى‌گردند
وَ تُورِدُهُ حَوْضَهُ وَ تَحْشُرُنَا فِي زُمْرَتِهِ وَ تَحْتَ لِوَائِهِ وَ تُدْخِلُنَا فِي كُلِّ خَيْرٍ أَدْخَلْتَ فِيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
و به حوض او وارد مى‌شوند و ما را جزو گروه و زير پرچم او محشور گردان و در هر خيرى كه محمد و آل محمد-درود خدا بر همه‌ى آنان-را در آن وارد كردى، وارد كن.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مَعَهُمْ فِي كُلِّ شِدَّةٍ وَ رَخَاءٍ وَ فِي كُلِّ عَافِيَةٍ وَ بَلَاءٍ وَ فِي كُلِّ أَمْنٍ وَ خَوْفٍ وَ فِي كُلِّ مَثْوًى وَ مُنْقَلَبٍ
خداوندا، در هر حال-اعم از سختى و گشايش، عافيت و گرفتارى، ايمنى و بيم، در حال ايستادن و رهسپار شدن-مرا در كنار آنان قرار ده.
اللَّهُمَّ أَحْيِنِي مَحْيَاهُمْ وَ أَمِتْنِي مَمَاتَهُمْ وَ اجْعَلْنِي مَعَهُمْ فِي الْمَوَاطِنِ كُلِّهَا وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ أَبَداً إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
خدايا، مرا همانند آنان زنده بدار و بميران و در همه‌ى جايگاه‌ها با آنان همراه بگردان و هرگز ميان من و ايشان جدايى مينداز، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ أَفْنِنِي خَيْرَ الْفَنَاءِ إِذَا أَفْنَيْتَنِي عَلَى مُوَالاتِكَ وَ مُوَالاةِ أَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ وَ الرَّغْبَةِ وَ الرَّهْبَةِ إِلَيْكَ وَ الْوَفَاءِ بِعَهْدِكَ
خدايا، آن‌گاه كه مرا از دنيا مى‌برى بر بهترين مرگ بميران؛ يعنى بر دوستى خود و دوستى دوستانت و دشمنى با دشمنانت و گرايش و هراس از تو و وفا به پيمانت
وَ التَّصْدِيقِ بِكِتَابِكَ وَ الِاتِّبَاعِ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تُدْخِلُنِي مَعَهُمْ فِي كُلِّ خَيْرٍ وَ تُنْجِينِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ
و تصديق كتابت و پيروى از شيوه‌ى زندگى پيامبرت-درود خدا بر او و خاندان او-استوار گردان و در هر خيرى با آنان همراه بگردان و به واسطه‌ى آنان مرا از هر بدى رهايى ده.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ ذَنْبِي وَ وَسِّعْ خُلُقِي وَ طَيِّبْ كَسْبِي وَ قَنِّعْنِي بِمَا رَزَقْتَنِي وَ لَا تُذْهِبْ نَفْسِي إِلَى شَيْءٍ صَرَفْتَهُ عَنِّي
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهم را بيامرز و گنجايش اخلاقم را افزون و كار و كسبم را پاكيزه گردان و به آنچه روزى‌ام نموده‌اى قانع ساز و دلم را به چيزى كه از من بازداشته‌اى، منصرف مساز.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ النِّسْيَانِ وَ الْكَسَلِ وَ التَّوَانِي فِي طَاعَتِكَ وَ مِنْ عِقَابِكَ الْأَدْنَى وَ عَذَابِكَ الْأَكْبَرِ
خدايا، از فراموشى، تنبلى و سستى در انجام طاعتت و نيز از عذاب نزديك‌تر و عذاب بزرگ‌تر به تو پناه مى‌برم
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ دُنْيًا تَمْنَعُ الْآخِرَةَ وَ مِنْ حَيَاةٍ تَمْنَعُ خَيْرَ الْمَمَاتِ وَ مِنْ أَمَلٍ يَمْنَعُ خَيْرَ الْعَمَلِ
و نيز به تو پناه مى‌برم از دنيايى كه از خير آخرت و از زندگانى‌اى كه از خير مرگ و از آرزويى كه از عمل نيك جلوگيرى مى‌كند
وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَفْسٍ لَا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لَا يَخْشَعُ وَ مِنْ دُعَاءٍ لَا يُرْفَعُ وَ مِنْ صَلَاةٍ لَا تُقْبَلُ
و نيز به تو پناه مى‌برم از نفسى كه سير نمى‌گردد و از قلبى كه فروتنى نمى‌كند و از دعايى كه مستجاب نمى‌گردد و از نمازى كه قبول نمى‌شود.
اللَّهُمَّ افْتَحْ مَسَامِعَ قَلْبِي لِذِكْرِكَ حَتَّى أَتَّبِعَ كِتَابَكَ وَ أُصَدِّقَ رَسُولَكَ وَ آمَنَ بِوَعْدِكَ وَ أُوفِيَ بِعَهْدِكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
خداوندا، گوش‌هاى دلم را براى يادت بگشاى، تا اين‌كه از كتابت پيروى نموده و رسولت را تصديق كرده و به وعده‌ات ايمان آورده و به پيمانت وفا كنم، معبودى جز تو نيست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ أَهْلِهِ] وَ أَسْأَلُكَ الصَّبْرَ عَلَى طَاعَتِكَ وَ الصَّبْرَ لِحُكْمِكَ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست. از تو شكيبايى بر انجام طاعتت و صبر در برابر فرمان و قضايت را خواستارم.
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ حَقَائِقَ الْإِيمَانِ وَ الصِّدْقَ فِي الْمَوَاطِنِ كُلِّهَا وَ الْعَفْوَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ الْيَقِينَ
خدايا، از تو حقايق ايمان، راستگويى در همه‌ى جايگاه‌ها، گذشت، عافيت، يقين،
وَ الْكَرَامَةَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ الشُّكْرَ وَ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِكَ الْكَرِيمِ فَإِنَّ بِنِعْمَتِكَ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ
كرامت دنيا و آخرت، سپاسگزارى و نگريستن به روى [ذات، يا اسما و صفات]گرامى تو را خواستارم؛ زيرا اعمال شايسته فقط با نعمت تو اتمام مى‌گردد.
اللَّهُمَّ أَنْتَ تُنْزِلُ الْغِنَى وَ الْبَرَكَةَ مِنَ الرَّفِيعِ الْأَعْلَى عَلَى الْعِبَادِ قَاهِراً مُقْتَدِراً أَحْصَيْتَ أَعْمَالَهُمْ وَ قَسَمْتَ أَرْزَاقَهُمْ وَ سَمَّيْتَ آجَالَهُمْ
خداوندا، تو با چيرگى و توانايى، بى‌نيازى و بركت را از جايگاه برتر بر بندگانت فرو مى‌فرستى، اعمال آنان را به شماره درآورده و روزى‌هايشان را تقسيم نموده و سرآمد عمرهايشان را مشخص نموده
وَ كَتَبْتَ آثَارَهُمْ وَ جَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَةً أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَلْوَانُهُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ لَا يَعْلَمُ الْعِبَادُ عِلْمَكَ وَ كُلُّنَا فُقَرَاءُ إِلَيْكَ فَلَا تَصْرِفِ
و آثار [اعمال]آنان را نگاشته و زبان و رنگ پوستشان را گوناگون قرار داده‌اى و پى‌درپى مى‌آفرينى و بندگانت از دانش تو آگاهى ندارند و همه ما به تو نیازمندیم.
اللَّهُمَّ عَنِّي وَجْهَكَ وَ لَا تَمْنَعْنِي فَضْلَكَ وَ لَا تَمْنَعْنِي [وَ لَا تَحْرِمْنِي] طَوْلَكَ وَ عَفْوَكَ وَ اجْعَلْنِي أُوَالِي أَوْلِيَاءَكَ وَ أُعَادِي أَعْدَاءَكَ
پس ای خدا روی از من برمگردان و لطف و تفضلت را از من باز مدار و از بخشش و گذشتت محروم مکن، بلکه مرا چنان بگردان که دوستانت را دوست داشته و با دشمنانت دشمنی ورزم
وَ ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ وَ الرَّهْبَةَ وَ الْخُشُوعَ وَ الْوَفَاءَ وَ التَّسْلِيمَ وَ التَّصْدِيقَ بِكِتَابِكَ وَ اتِّبَاعَ سُنَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و گرایش و بیم و فروتنی و وفا و تسلیم و تصدیق کتابت و پیروی از شیوه زندگی پیامبرت- حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او- را روزى‌ام كن.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي وَ غَمَّنِي وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي وَ أَعِذْنِي مِنْ شَرِّ مَا خَلَقْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و آنچه را كه مرا در انديشه فرو برده و اندوهگين ساخته است، كفايت كن و مرا به خويش وامگذار و از گزند آنچه آفريده، پديد آورده و ايجاد نموده‌اى، در پناه خود در آور
وَ أَلْبِسْنِي دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ اقْضِ عَنِّي دَيْنِي وَ وَفِّقْنِي لِمَا يُرْضِيكَ عَنِّي وَ احْرُسْنِي وَ ذُرِّيَّتِي وَ أَهْلِي وَ قَرَابَتِي
و سپر نگاه‌دارنده‌ات از شرّ همه‌ى آفريده‌هايت را به تنم بپوشان و قرضم را ادا كن و به آنچه تو را از من خشنود مى‌سازد، موفق بدار و من، فرزندان، خانواده، نزديكان،
وَ جَمِيعَ إِخْوَانِي فِيكَ وَ أَهْلَ حُزَانَتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ
همه‌ى برادران دينى و كسانى كه غصه‌شان را مى‌خورم، از گزند شيطان رانده شده و شرّ فاسقان عرب و عجم
وَ شَيَاطِينِ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ انْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي وَ (تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ)[4]
و شيطان‌هاى انسى و جنى نگاه دار و مرا بر كسانى كه به من ستم روا مى‌دارند، يارى ده و مسلمان بميران و به شايستگان ملحق نما.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظِيمِ مَا سَأَلَكَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ مِنْ كَرِيمِ أَسْمَائِكَ وَ جَمِيلِ ثَنَائِكَ وَ خَاصَّةِ دُعَائِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، به حق درخواست‌هاى بزرگى كه آفريده‌هايت از تو نموده‌اند، مانند درخواست با توسل به نام‌هاى گرامى و ستايش زيبا و دعاهاى ويژه‌ات، از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَ عَشِيَّتِي هَذِهِ أَعْظَمَ عَشِيَّةٍ مَرَّتْ عَلَيَّ مُنْذُ أَخْرَجْتَنِي إِلَى الدُّنْيَا بَرَكَةً فِي عِصْمَةٍ مِنْ دِينِي وَ خَلَاصِ نَفْسِي وَ قَضَاءِ حَاجَتِي
و اين شامگاه مرا پربركت‌ترين شامگاهى كه از زمان آوردن من به دنيا بر من گذشته-از لحاظ حفظ دينم، رهايى جانم، برآورده شدن حاجتم،
وَ تَشْفِيعِي فِي مَسْأَلَتِي وَ تَمَامِ [وَ إِتْمَامِ] النِّعْمَةِ عَلَيَّ وَ صَرْفِ السُّوءِ عَنِّي وَ لِبَاسِ الْعَافِيَةِ وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ نَظَرْتَ إِلَيْهِ فِي هَذِهِ الْعَشِيَّةِ بِرَحْمَتِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ
شفاعت در اجابت خواسته‌ام، اتمام نعمتت بر من، دفع بدى از من و پوشاندن لباس عافيت به تنم-قرار دهى و مرا از كسانى قرار دهى كه در اين شامگاه [با نظر رحمت]به آنان نگريسته‌اى، به راستى كه تو بخشنده و بزرگوارى.
اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ لَمْ تَكْتُبْنِي فِي حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ أَوْ أَحْرَمْتَنِي الْحُضُورَ مَعَهُمْ فِي هَذِهِ الْعَشِيَّةِ فَلَا تَحْرِمْنِي مِنْ شِرْكَتِهِمْ فِي دُعَائِهِمْ
خدايا، اگر مرا جزو حاجيان خانه‌ى محترمت ننوشته‌اى، يا از حضور همراه با آنان در اين شامگاه محروم ساخته‌اى، از شركت در دعاى آنان محروم مدار
وَ انْظُرْ إِلَيَّ بِنَظْرَتِكَ الرَّحِيمَةِ لَهُمْ وَ أَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ مَا تُعْطِي أَوْلِيَاءَكَ وَ أَهْلَ طَاعَتِكَ
و با نظر رحمت به من بنگر و از بهترين عطايايى كه به دوستان و اطاعت كنندگان از خود ارزانى مى‌دارى، به من نيز عطا كن.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَجْعَلْ هَذِهِ الْعَشِيَّةَ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي حَتَّى تُبَلِّغَنِيهَا مِنْ قَابِلٍ مَعَ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ديدار من با اين شامگاه را آخرين ديدار قرار مده، تا اين‌كه در سال آينده همراه با حاجيان خانه‌ى محترم
وَ زُوَّارِ قَبْرِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي أَعْفَى عَافِيَتِكَ وَ أَعَمِّ نِعْمَتِكَ وَ أَوْسَعِ رَحْمَتِكَ
و زايران قبر پيامبرت -سلام بر او-در بهترين عافيت، فراگيرترين نعمت، گسترده‌ترين رحمت،
وَ أَجْزَلِ قَسْمِكَ وَ أَسْبَغِ رِزْقِكَ وَ أَفْضَلِ رَجَائِكَ وَ أَتَمِّ رَأْفَتِكَ (إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ)[5]
فراوان‌ترين بهره و روزى، برترين اميد، كامل‌ترين مهرورزى، مرا به اين شامگاه برسانى، به راستى كه تو شنونده‌ى دعا هستى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اسْمَعْ دُعَائِي وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي وَ تَذَلُّلِي وَ اسْتِكَانَتِي وَ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و به دعايم گوش فرا ده و بر تضرع، خاكسارى، بيچارگى و توكلم بر تو، رحم آر،
فَأَنَا مُسَلِّمٌ لِأَمْرِكَ لَا أَرْجُو نَجَاحاً وَ لَا مُعَافَاةً وَ لَا تَشْرِيفاً إِلَّا بِكَ وَ مِنْكَ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِتَبْلِيغِي هَذِهِ الْعَشِيَّةَ مِنْ قَابِلٍ
زيرا من تسليم فرمان توام و به هيچ كاميابى، عافيت و بزرگداشتى جز به تو و از تو اميد ندارم؛ پس بر من منّت نه و سال آينده مرا به اين شامگاه رسان،
وَ أَنَا مُعَافاً مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ وَ مَحْذُورٍ وَ مِنْ جَمِيعِ الْبَوَائِقِ وَ مَحْذُورَاتِ الطَّوَارِقِ
در حالى كه از هر ناخوشايندى و محذور و از همه‌ى گرفتارى‌ها و رخدادهايى كه از آن پرهيز مى‌كنم، در عافيت باشم.
اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ اصْطَفَيْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ لِخَلْقِكَ وَ الْقِيَامِ فِيهِمْ بِدِينِكَ
خداوندا، مرا بر اطاعت از خود و آن دسته از اوليائت كه از ميان آفريده‌هايت براى آفريده‌هايت برگزيده‌اى و نيز برپا داشتن دين تو در رابطه با آنان، يارى ده.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلِّمْ لِي دِينِي وَ زِدْ فِي أَجَلِي وَ أَصِحَّ لِي جِسْمِي
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و دينم را برايم سالم بدار و در سرآمد عمرم بيفزا و تنم را تندرست بدار
وَ أَقِرَّ بِشُكْرِ نِعْمَتِكَ عَيْنِي وَ آمِنْ رَوْعَتِي وَ أَعْطِنِي سُؤْلِي إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و به واسطه‌ى سپاسگزارى از نعمتت، چشمم را روشن گردان و هراسم را ايمن بخش و خواسته‌ام را عطا كن، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَمِّمْ آلَاءَكَ عَلَيَّ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي وَ تَوَفَّنِي إِذَا تَوَفَّيْتَنِي وَ أَنْتَ عَنِّي رَاضٍ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و در مقدار باقى‌مانده از عمرم، نعمت‌هايت را بر من تمام كن و آن‌گاه كه جانم را مى‌گيرى، در حالى كه از من خرسندى جانم را بگير.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ثَبِّتْنِي عَلَى مِلَّةِ الْإِسْلَامِ فَإِنِّي بِحَبْلِكَ اعْتَصَمْتُ فَلَا تَكِلْنِي فِي جَمِيعِ الْأُمُورِ إِلَّا إِلَيْكَ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا بر آيين اسلام استوار بدار، زيرا من به ريسمانت چنگ زده‌ام، پس در همه‌ى امور مرا جز به خود وامگذار.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْلَأْ قَلْبِي رَهْبَةً مِنْكَ وَ رَغْبَةً إِلَيْكَ وَ خَشْيَةً مِنْكَ وَ غِنًى بِكَ وَ عَلِّمْنِي مَا يَنْفَعُنِي وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا عَلَّمْتَنِي
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و دلم را از هراس از تو و گرايش به تو و بيم از تو و بى‌نيازى به تو، آكنده گردان و آنچه را به نفع من است به من بياموز و در آنچه آموخته‌اى بكار گير.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مَسْأَلَةَ الْمُضْطَرِّ إِلَيْكَ الْمُشْفِقِ مِنْ عَذَابِكَ الْخَائِفِ مِنْ عُقُوبَتِكَ أَنْ تُغْنِيَنِي بِعَفْوِكَ وَ تُجِيرَنِي بِعِزَّتِكَ
خدايا، همانند كسى كه بيچاره و وامانده‌ى تو است و از عذابت هراسناك و از كيفرت بيمناك است، از تو خواهانم كه با گذشتت بى‌نيازم گردانى و با عزتت پناهم دهى
وَ تَحَنَّنَ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تُؤَدِّيَ عَنِّي فَرَائِضَكَ [فَرِيضَتَكَ] وَ تَسْتَجِيبَ لِي فِيمَا سَأَلْتُكَ
و به رحمتت بر من مهربانى كن و واجباتم را ادا كنى و آنچه را كه از تو درخواست نموده‌ام اجابت كنى و از آفريده‌هاى بد بى‌نياز گردانى
وَ تُغْنِيَنِي عَنْ شِرَارِ خَلْقِكَ وَ تُدْنِيَنِي فِيمَنْ كَادَنِي وَ تَقِيَنِي مِنَ النَّارِ وَ مَا قَرَّبْتَ [قَرُبَ] إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ
و مرا به كسانى كه مى‌خواهند مرا بفريبند، نزديك [و چيره]گردانى و از آتش جهنم و هر گفتار و كردارى كه انسان را به آن نزديك مى‌گرداند، نگاه دارى
وَ تَغْفِرَ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِير
و من و پدر و مادرم و همه‌ى مؤمنان اعم از مرد و زن را بيامرزى،اى شكوهمند و بزرگوار، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
