وقایع روز بیست و نهم ذی القعده

مسموم شدن حضرت امام محمد تقى جوادعليه‌السلا م در بغداد در سال۲۲۰ قمری 

مأمون بعد از شهادت امام رضاعليه‌السلام ، حضرت جواد را از مدينه به بغداد طلبيد و دختر خود را به او تزويج كرد كه در دهم رجب مفصّلا شرح داديم و در مدت اقامتش در بغداد از بدى معاشرت مأمون منزجر بود . بالاخره از مأمون اجازه خواست و به حج خانه خدامشرف شد و از آنجا به مدينه آمده و در آن شهر منوره توقف كرد تا مأمون وفات نمود و معتصم برادر او به خلافت رسيد و معتصم از شنيدن فضائل و كمالات آن بزرگوار آتش حسد در سينه او مشتعل گشت و آن جناب را به بغداد  طلبيد.امام جواد فرزندش امام على النقى را جانشين خود نموده و وداع كرد و با دل خونين از قبر جد بزرگوارش مفارقت نمود و روانه بغداد گرديد و در ۲۸ محرم سال ۲۲۰ داخل بغداد گشت . معتصم بى ميلى ام الفضل را از حضرت جواد مى دانست . زيرا امام جواد مادر امام على النقى را بر او ترجيح مى داد لذا ام الفضل هميشه از حضرت جواد شاكى بود . در زمان حيات مأمون مكرّرا از حضرت به او شكايت مى كرد و او گوش نمى داد و اذيت حضرت را به صلاح خلافت خود نمى ديد . بالاخره معتصم ام الفضل را خواست و به قتل حضرت راضى كرد و زهرى براى او فرستاد كه به آن مظلوم بخوراند . آن زن بى وفا انگور رازقى را زهر آلود نمود وبرای آن بزرگوار آورد.حضرت ميل فرمود اثر زهر در بدن مبارك ظاهر گرديد.