آخرین عمل در روز عرفه
۰۶ دی ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الثالث فيما يختص بفوائد من شهر ذي الحجة و موائد للسالكين صوب المحجة، فصل فيما نذكره مما ينبغي أن يختم به يوم عرفة
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب سوم، فوائد ماه ذی الحجه، فصل بیست و سوم، آخرین عمل در روز عرفه را بیان می کند:
اعلم أن كل يوم جعله الله جل جلاله من مواسم السعادات و مراسم العبادات ينبغي أن يكون العبد فيه موافقا لمولاه ساعات ذلك اليوم وقفا على طاعة الله جل جلاله و رضاه و يختمه بالاجتهاد في التضرعات بأن منه بما صدر عنه و يتم نقصان أعماله بما الله جل جلاله أهله من مكارمه و إفضاله و يسلم ذا العمل [ذلك العمل] بلسان الحال إلى من كان العبد ضيفا له في ذلك اليوم المشار إليه من إمام وقته صلوات الله عليه ليكون عرضه على يديه و يكون هو الشفيع فيما لم يبلغ أمل العبد إليه فإن كل ضيف بحكم مضيفه و كل متشرف بسلطان فحديث أعماله إلى مشرفه
در هر روز كه خداوند-جلّ جلاله-آن را جزو زمان‌هاى نيكبختى و اوقات انجام آيين‌هاى عبادى مقرّر داشته، شايسته است بنده در تمامى لحظه‌هاى آن با مولاى خود موافقت نموده و خود را بر طاعت و خشنودى خداوند-جلّ جلاله-وقف كند و اعمال آن را با كوشش در تضرّع و زارى به اين‌كه آنچه از او سرزده، خداوند به او ارزانى داشته است، به پايان آورد و اعمال خود را با بزرگمنشى‌ها و تفضلى كه خداوند-جلّ جلاله- زيبنده‌ى آن است، كامل گرداند و با زبان حال، عمل خود را به امام زمان-صلوات اللّه عليه- كه در آن روز، ميهمان او است، بسپارد، تا آن حضرت عمل او را به درگاه خداوند عرضه كند و در آنچه آرزو و فكر بنده بدان نمى‌رسد، از او شفاعت كند؛ زيرا هر ميهمانى حكم ميهمان‌دار خود را دارد و هركس كه نزد پادشاهى بار يابد، سخن درباره‌ى كردار او، بر عهده‌ى آن پادشاه است.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
