رابطه زندگی مادّی با مسائل اخلاقی در روایات اسلامی

راستی که آسایش دو گیتی در اخلاق پاکیزه است. رزق و روزی وسیع که گمشده بسیاری از مردم است و گنجی که در خرابه ها به دنبالش هستند در آبادی اخلاق است: امام علی (ع) فرمود:«فی سِعَهِ الْاخْلاقِ کُنُوزُ الْارْزاقِ؛ گنجهای روزیها، در اخلاق خوب و گسترده، نهفته شده است»[1] و صادق آل محمد فرمود: «حُسْنُ الْخُلْقِ یَزیدُ فِی الرِّزْقِ؛حسن خلق، روزی را زیاد می کند»[2]

 امام علی (ع) فرمود:  «مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ کَثُرَ مُحِبُّوهُ وَآنَسَتِ النُّفُوسُ بِهِ؛ کسی که اخلاقش نیکو باشد، دوستانش فراوان می شوند و مردم به او انس می گیرند.»[3] و پیامبر(ص)  که فرمود: «حُسْنُ الْخُلْقِ یُثْبِتُ الْمَوَدَّهَ؛ اخلاق خوب پیوند محبّت و دوستی رامحکم می کند»[4]

چه فراوان می شود برکات وقتی که اخلاق نیکو عادت مردم شهری بشود. دیوار بی اعتمادی برداشته می شود، عمرها در دادگاه و زندان تلف نمی شود. بد عهدی و بی قانونی برچیده می شود. همکاری بین مردم شکل می گیرد کسب و کارها رونق می گیرد و آرامش و صبر میهمان خانه ها و کوچه های شهر می شود. امام صادق (ع) می فرمایند: «انَّ الْبِرَّ وَحُسْنَ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدِّیارِ وَیَزیدانِ فِی الْاعْمارِ؛ نیکوکاری و حسن اخلاق، خانه ها (و شهرها) را آباد و عمرها را زیاد می کند»[5]

[1]. بحار، ج 75، ص 53.

[2]. بحار، ج 68، ص 396.

[3]. غرر الحکم.

[4]. بحار، ج 74، ص 148.

[5]. بحار، ج 68، ص 395.