الله در احادیث

اللّه

امام على عليه السلام :

«اللّه ُ» أعظَمُ اسمٍ مِنَ أسماءِ اللّه ِ عزّ و جلّ ، و هُوَ الاِسمُ الَّذي لا يَنبَغي أن يُسَمّى بِهِ غَيرُ اللّه ِ ، و لَم يَتَسَمَّ بِهِ مَخلوقٌ.
اللّه بزرگترين اسم خداوند عزّ و جلّ است و آن اسمى است كه كسى را جز خداوند نبايد بدان ناميد و مخلوقى را بدان نام نهاد .

امام رضا عليه السلام :

إنَّ في تَسمِيَةِ اللّه ِ عزّ و جلّ الإِقرارُ بِرُبوبِيَّتِهِ و تَوحيدِهِ .
در ناميدن خداوند عزّ و جلّ به اللّه ، اقرار به ربوبيت و يگانى او نهفته است .

امام عسكرى عليه السلام :

اللّه ُ هُوَ الّذِي يَتَألَّهُ إلَيْهِ عِنْدَ الحَوَائِجِ وَ الشَّدائِدِ كُلُّ مَخْلُوقٍ ، عِنْدَ انْقِطَاعِ الرَّجَاءِ مِنْ كُلِّ مَنْ دُونَهُ .
اللّه ، هموست كه هر آفريده اى به هنگام نيازها و سختيها و نااميدى از هر كس جز او، بدو پناه مى برد.

معناى «اللّه »

امام على عليه السلام :

اللّه ُ مَعْناهُ المَعْبُودُ الّذِي يَأْلَهُ فِيْهِ الْخَلْقُ وَ يُؤْلَهُ إلَيْهِ ، وَ اللّه ُ هُوَ المَسْتُورُ عَنْ دَرْكِ الأبْصَارِ ، المَحْجُوبُ عَنِ الأوْهَامِ وَ الخَطَرَاتِ .
اللّه به معناى معبودى است كه آفريدگان درباره او حيرانند و [نيز ]كسى كه بدو پناه برده مى شود. اللّه ، هموست كه از ديده ها پوشيده است و از وهم و خيال در پرده.

امام باقر عليه السلام :

اللّه ُ مَعْنَاهُ المَعْبُودُ الّذِي ألِهَ الخَلْقُ عَنْ دَرْكِ مَاهِيَّتِهِ و الإحَاطَةِ بِكَيْفِيَّتِهِ .
اللّه به معناى معبودى است كه خلايق در رسيدن به چيستى او و احاطه بر چگونگى اش حيرانند.

امام كاظم عليه السلام ـ درباره معناى اللّه ـ فرمود :

 اسْتَوْلى عَلى مَا دَقَّ وَ جَلَّ .
[آن كه ]بر هر ريز و درشتى استيلا دارد.

منبع:میزان الحکمه،ج1