امام حسین و قرآن : پندی جاویدان
۱۹ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلامقلب اولیاء خدا تجلیگاه آیات قرآن و همه شئون حیات ایشان آیینه تمام نمای آیات الهی است. امام حسین علیه السلام, آن حجت آسمانی و قرآن ناطق, هر لحظه از حیات با برکتش تصویری از آیات قرآن بود. حسین ابن علی چنان زیست که اگر تاریخ زندگیش را چون صفحاتی گرد هم آریم چیزی جز قرآن کریم فرا هم نیاید. در نوشتار پیش رو آیه ای از قرآن را در آیینه حیات او به نظاره می نشینیم
قرآن کریم می فرماید:
«... وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِى ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما ...». «عنکبوت/8»
و اگر آنان(پدر و مادر) بكوشند تا چيزى را كه بدان علم ندارى، با من شريك گردانى، از ايشان اطاعت مكن ....
ابن شهر آشوب نقل مى كند كه
امام حسين عليه السلام بر عبداللَّه، فرزند عمروعاص گذشت. عبداللَّه گفت: هر كس دوست دارد انسانى را كه محبوبترين اهل زمين نزد اهل آسمان است، بنگرد، به اين شخص نگاه كند، هر چند من خود از زمان جنگ صفين تاكنون با او سخن نگفته ام. ابوسعيد خدرى او را به سوى امام حسين عليه السلام آورد.
امام به او فرمود: «آيا مىدانى كه من محبوبترين اهل زمين، نزد اهل آسمانم و با وجود اين، با من و پدرم در روز صفين جنگيدى؟ به خدا سوگند! پدرم از من بهتر است [و تو با او جنگيدى]». عبداللَّه در مقام عذرخواهى برآمد و گفت: پيامبر به من فرمود: پدرت را اطاعت كن. امام حسين عليه السلام فرمود: «آيا تو گفتار خداوند را نشنيدهاى كه مى فرمايد: «وَ إِنْ جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِى ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما»؛ اگر پدر و مادر، تلاش كردند كه براى من همتايى قائل شوى كه به آن علم ندارى، از آنان پيروى مكن؟ و آيا نشنيدهاى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: تنها اطاعت از ديگران، در كار نيك است و نيز مى فرمايد:
روا نيست كه انسان، مخلوق را در چيزى كه عصيان و نافرمانى خالق است، اطاعت كند؟». « مناقب آل ابىطالب، ج 4، ص 73»
اكنون بنگريم كه امام حسين عليه السلام فرزند عمرو عاص را- با اين كه از مقام والاى آن حضرت تجليل مىكند، ولى به اميرالمؤمنين عليه السلام بدبين بوده، با وى جنگيده و مخالفت كرده است- تخطئه مىكند و تجليل او را از خود، غير مستقيم رد مىكند و چون او در جدايى خود از اميرالمؤمنين به سخن پيامبر تمسك مىكند (كه بايد از پدر اطاعت كرد) امام حسين چنين عذرى را نمى پذيرد و آن را نادرست و غير منطقى قلمداد مىكند. آن گاه به قرآن كريم استناد كرده، آيه شريفه را قرائت مىفرمايد. بنابراين، در مخالفت و عصيانگرى با خدا و اولياى الهى، بايد جانب خدا و اولياى او را گرفت؛ چنانكه امام عليه السلام پس از استناد به آيه كريمه، دو حديث نيز از رسول اكرم صلى الله عليه و آله به همين مضمون نقل مى فرمايد.
منبع: امام حسین و قرآن, محمد جواد مغنیه
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
