امام حسین و قرآن : شجاعت، زاييده خدامحورى‏

قلب اولیاء خدا تجلیگاه آیات قرآن و همه شئون حیات  ایشان  آیینه تمام نمای آیات الهی است. امام حسین علیه السلام, آن حجت آسمانی و قرآن ناطق, هر لحظه از حیات با برکتش تصویری از آیات قرآن بود. حسین ابن علی چنان زیست که اگر تاریخ زندگیش را چون صفحاتی گرد هم آریم چیزی جز قرآن کریم فرا هم نیاید. در نوشتار پیش رو آیه ای از قرآن را در آیینه حیات او به نظاره می نشینیم:

اى سيد ما! ما شيعيان و ياوران توييم. آن‏چه خواهى درباره دشمنان خود و غير آنها به ما بفرما تا اطاعت كنيم و اگر بفرمايى، همه دشمنان تو را در همين ساعت، هلاك مى‏كنيم، بدون آن‏كه خود شما حركتى كنى و زحمتى بكشى. حضرت، آنان را دعا كرد و فرمود: «مگر اين آيه قرآن را نخوانده ‏ايد:«أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِككُّمُ المَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِى بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ» و نيز فرموده است:«قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِى بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِم القَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ»؛ «آل عمران/154»(اى پيامبر! به منافقان بگو كه اگر در خانه‏هاى خود مى‏بوديد، البته كسانى كه كشته شدن بر آنان نوشته شده است، به سوى محل قتل و آرامگاهشان بيرون مى‏ آمدند)

و اگر من به جهاد بيرون نروم، اين خلق گمراه، به چه كسى امتحان خواهند شد؟ و اين مردم تباهكار به چه چيز آزمايش شوند؟ و چه كسى در قبر من در كربلا ساكن خواهد گرديد؟ همان قبرى كه خداوند براى من در روزى كه زمين را پهن كرده، برگزيده است و آن را پناهگاه شيعيان من قرار داده، آن را موجب امن و امان آنان گردانيده است؛ ولى در روز عاشورا، كه من در آخر آن كشته مى ‏شوم، به نزد من آييد».آنان عرض كردند: اى حبيب خدا! اگر نه آن بود كه اطاعت امر تو واجب است و مخالفت تو جايز نيست، همه دشمنان تو را پيش از آن كه به تو برسند، مى‏ كشتيم.

امام حسين عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند كه قدرت ما بر آنان از شما بيش‏تر است و ليكن «لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيى‏ مَنْ حَىَ‏ عَن بَيِّنَةٍ» «انفال/42» (تا كسى كه راه هلاكت را مى‏پويد، بعد از اتمام حجت و روشن شدن مطلب باشد و هر كسى كه به حيات ابدى مى ‏رسد، بعد از اتمام ‏حجت و روشن ‏بينى باشد». «بحارالانوار، ج 44، ص 330- 331»