عبادت کودکان و نوجوانان
۰۹ اسفند ۱۳۹۳ 0 فرهنگ و اجتماعنوشته زیر برگرفته از کتاب «نسیم مهر» (متن پیاده شده برنامه پرسش و پاسخ رادیویی استاد حسین دهنوی) می باشد.
سؤال 1- پسر 14 سالهای دارم که در دوران کودکی نمازش را مرتب میخواند؛ اما دو سال است که به نماز اصلا اهمیت نمیدهد و میگوید: در دوران کودکی نماز میخواندم تا دیگران مرا دوست داشته باشند.
جواب:
فرزند شما 2 سال است وارد دورهی نوجوانی شده و دقیقا از همان زمان به نماز اهمیت نمیدهد. علت این مسأله به احتمال فراوان، ویژگی استقلالطلبی او است. نوجوان شما دوست ندارد به دیگران اتکا کند و مایل است روی پای خود بایستد. او دوست ندارد مورد امر و نهی دیگران واقع شود و دیگران، حتی پدر و مادر برایش تکلیف معین کنند. نوجوان دوست دارد به رأی و اندیشهاش احترام بگذارند، و مهمتر از همه این که میخواهد انتخابگر باشد.
چـنـد توصیـه:
1. به رأی و اندیشهی او احترام بگذارید و اجازه دهید، خود به ارزش نماز پی ببرد و خود آن را برگزیند.
2. با توجه به فاصلهی زمانی یک ساله تا تکلیف و وجوب نماز بر او، برای بیتوجهیاش به نماز حساسیت بسیار نشان ندهید. حساسیت بیش از حد، جلو تفکر او را میگیرد. اجازه دهید مسؤولیتپذیری از درون ایجاد شود.
3. از روش الگویی استفاده کنید؛ یعنی خودتان در عمل به نماز اهمیت دهید. نمازتان را به موقع اقامه کنید. نماز در حضور این نوجوان، یادآور خوبی است.
4. از روش القای غیر مستقیم (هدیهی کتاب دربارهی نماز، داستانهایی در باب نماز و...) استفاده کنید.
5. ارتباط او را با همسالان اهل نماز بیشتر کنید.
سؤال 2- پسر 15 سالهام در دوران کودکی عاشق عبادت بود؛ اما اکنون به جهت جاذبههایی چون رایانه، عبادتش کمرنگ شده است. لطفا مرا راهنمایی کنید.
جواب:
دورهی کودکی و نوجوانی را هرگز با هم مقایسه نکنید. کودک، به ویژه در 7 تا 10 سالگی به جهات عاطفی و احساسی و بیشتر، خوشایند والدین به عبادت روی میآورد؛ ولی نوجوان به ویژه در سنین بلوغ، عاطفهاش کمتر میشود و قوهی عاقله و حس استقلال طلبیاش فزونی مییابد؛ بدین جهت، دیگر برای والدین نماز نمیخواند و مایل است خود به ارزش عبادت برسد.
من برخلاف عقیدهی شما، چندان معتقد نیستم که جاذبههای عصر حاضر چون رایانه، سبب کمرنگ شدن عبادت میشود و اگر استفاده از این گونه ابزار؛ درست، با برنامهریزی و نظارت باشد، نه تنها مانع عبادت و نزدیکی به خدا نیست؛ بلکه مشوق نیز خواهد بود. زندگی مسلمانان معتقد به دین در سرزمینهای غربی، یعنی مهد این گونه جذابیتها، دلیل بر این مدعا است.
استفاده از نرم افزارهای ارزشمند دینی که امروزه به برکت انقلاب شکوهمند اسلامی، فراوان نیز در دسترس است، مانند نرم افزارهای آموزش ترجمه و حفظ قرآن کریم، آموزش نماز، فرهنگ واژگان و مفاهیم نهجالبلاغه، برنامههای جذاب قرآنی، مداحی و...، و سایتهای ارزشی و جذاب مانند افق، ولایت، تبیان، نورنت، ملاصدرا و... و نیز سایتهای مربوط به کودکان و نوجوانان میتوانند عاملی برای تثبیت ارزشهای دینی باشند.
سؤال 3- دختر 16 سالهای دارم که پدرش را از دست داده و من دوباره ازدواج کردهام. این دختر به مسائل عبادی و حجابش توجه جدی ندارد. در ضمن از همسر فعلیام فرزند پسری نیز دارم.
جواب:
اگر پیش از ازدواج مجدد شما مشکلی نداشته و بیتوجهی به مسائل عبادی و حجاب، پس از آن یا همزمان با آن پدید آمده، ممکن است علت آن، همین ازدواج مجدد باشد؛ زیرا پذیرش شخص دیگری به جای پدر (به ویژه اگر با او انس فراوانی داشته) بسیار سخت است، و اعتراض خود را این گونه نشان میدهد.
علت دیگر، ممکن است تقسیم شدن محبت شما باشد. زمانی که او پدر را از دست داد، شما تمام محبت خود را نثار او کردید، و اکنون که دوباره ازدواج کردهاید، میبیند نیمی از آن محبت به سوی دیگری (ناپدریاش) رفته است، و این گونه انتقام میگیرد. دلیل سوم میتواند توجه شما و همسرتان به برادر ناتنی او باشد.
چـنـد توصیـه:
1. شما و همسرتان، بیشتر به او توجه و محبت کنید.
2. بین او و برادر ناتنیاش تبعیض قائل نشوید.
3. ارتباط او را با خانوادههای متدین و همسالان خوب بیشتر کنید.
4. برای بیتوجهی به مسائل عبادی، او را به ویژه در جمع، سرزنش نکنید.
5. به جای تذکرهای کلامی و پند و اندرزهای پی در پی، از روش الگویی استفاده کنید؛ یعنی توجه به مسائل عبادی و حجاب را با عمل خود به او نشان دهید.
سؤال 4- فرزندانی را که به تکلیف رسیدهاند، چگونه برای نماز صبح بیدار کنیم؟
جواب:
پیش از هر چیز، خواب آنان باید طبق برنامه باشد. کودکان و نوجوانانی که شبها دیر میخوابند، صبحها به سختی بیدار میشوند. یکی از عوامل مهم دیر خوابیدن آنان، خواب زیاد روز (بعد از ظهر) است.
رژیم غذایی نیز میتواند در سستی و رخوت و سخت بیدار شدن آنها مؤثر باشد.
هنگامی که صبحها میخواهید فرزند خود را بیدار کنید، به مرحلهی گذر توجه داشته باشید؛ بدین معنا که حدود 15 دقیقه قبل از موعد و در سه مرحله او را بیدار کنید: مرحلهی اول وقتی خودتان بیدار میشوید؛ مرحلهی دوم، پس از وضو و آماده شدن برای نماز، و مرحلهی سوم، پس از نماز. بیدار شدن نوجوان به شکل تدریجی برای او راحتتر است. برای نظارت غیر مستقیم بر اقامهی نماز فرزند، دقایقی پس از نماز خود، به تعقیبات نماز یا تلاوت قرآن بپردازید.
زمان بیداری فرزند را به گونهای تنظیم کنید که بتوانید پس از نماز، ساعتی را استراحت کند. امید به استراحت پس از نماز، عاملی برای بیدار شدن او است.
وقتی او را بیدار میکنید، از راه دور فریاد نزنید. در کنار بسترش قرار گیرید و با سخن نرم، همراه با مهربانی و عطوفت و ناز و نوازش، او را به آرامی تکان دهید تا بیدار شود.
برخی کودکان و نوجوانان، از ماساژ عضلات پشت و گردن به وسیلهی والدین آرامش مییابند و لذت میبرند و این عمل، زمینهی بیدار شدن بدون تنش آنان را فراهم میسازد.
سؤال 5- دختر 9 سالهام علاقهای به مسجد ندارد، چگونه او را علاقهمند کنم؟
جواب:
برای این مسأله، هرگز از زور و اهرم فشار استفاده نکنید؛ چرا که از مسجد متنفر خواهد شد. برخی والدین برای ترغیب کودکان به مسجد و عبادتهای دینی، از تحریک عواطف و احساسات استفاده میکنند. از این شیوه برای مقابله با رفتارهای ناپسند یا بیتوجهی فرزندان به ارزشهای دینی بهره ببرید و برای ترغیب آنان به عبادات و وظایف دینی، راهکارهای ذیل را به کار گیرید:
1. وقتی به مسجد میروید، برای آمدن دخترتان، اصرار نکنید و فقط اطلاع دهید. با توجه به این که او رغبت قلبی شما را میداند، اگر مایل باشد، با شما همراه خواهد شد. این برخورد شما باعث میشود حالت تشنگی او حفظ شود.
آب کم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست [1]
2. در صورتی که مسجد، نزدیک خانهی شما است و مشکلات دیگری را پیش نمیآورد، به او اجازه دهید تنها به مسجد برود؛ زیرا این احتمال وجود دارد که به سبب حس استقلال، مایل نیست با شما به مسجد برود.
3. او را برای فعالیتهای ایام فراغت، در مسجد و پایگاه فرهنگی ثبت نام کنید تا به این بهانه، ارتباطش با مسجد بیشتر شود.
4. سعی کنید با دوستان یا نزدیکان خود در مسجد حاضر شوید که فرزندانی هم سن او دارند و آنان را دوست دارد.
5. تهیهی امکاناتی چون چادر نماز، سجاده، تسبیح و... میتواند او را به مسجد علاقهمند کند.
6. بکوشید به ویژه در ابتدا، به مساجد جذاب و تمیز بروید.
7. در ابتدا از حضور دراز مدت در مسجد بپرهیزید تا حالت زدگی در او ایجاد نشود.
8. با استفاده از روش القای غیر مستقیم او را با ارزش و اهمیت مسجد آشنا کنید و این که حضور در مسجد، سبب توفیقات الاهی میشود و آثار خوبی در رشد و سازندگی معنوی انسان دارد.
9. بکوشید حضور در مسجد را با علایق فرزندتان (دیدار دوستان و نزدیکان، تفریح و گردش، خرید شیء مطلوب فرزند، رستوران و...) همراه سازید.
10. در صورت اظهار تمایل به حضور در مسجد، از تشویق و تحسین او غفلت نکنید.
سؤال 6- با توجه به اعتقادات دینی و مذهبی خود، در مجالس عروسی آلوده به گناه شرکت نمیکنیم. آیا این رفتار، عقدهای در فرزندانمان به ویژه دختران ایجاد نمیکند؟
جواب:
کودکان و نوجوانان به ویژه دختران، علاقهی ویژهای به شرکت در مجالس عروسی دارند. عدم شرکت شما در مجالس عروسی آلوده به گناه، عملی کاملا پسندیده است؛ اما احتمال دارد خلأهایی را در کودکان و نوجوانان به ویژه دختران ایجاد کند که باید با راهکارهای ذیل، آنها را پر کنید.
1. از حضور در مجالس عروسی مناسب (حتی اگر خویشاوندان دور شما یا دوستان شما باشند)، غافل نشوید.
2. حضور در مجالس جشن مذهبی و مولودیها میتواند به نیاز آنان پاسخ دهد.
هنگام حضور در مجالس عروسی مناسب و محافل جشن مذهبی، دربارهی پوشش و آرایش موی دختران خود سختگیری نکنید (با این فرض که نامحرم آنان را نمیبیند).
3. برای جبران این گونه کمبودها، امکانات جذاب (رایانه، ابزار هنری، ورزشی، الکترونیک و...) را برایشان فراهم آورید و استعدادهایشان را شکوفا سازید. کودک یا نوجوانی که استعدادهایش شکوفا شود و توانمندیهایش در زمینههای هنری، درسی، ورزشی و... بروز یابد، احساس کمبود نخواهد کرد؛ زیرا اعتماد به نفسش بالا میرود.
4. آموزش ارزشهای دینی (حلال و حرام الاهی) و پاداش تقوا نزد خداوند، چنان پشتوانهای به فرزندان شما میدهد که این گونه مسائل و کمبودها، هیچ گونه اثری بر آنها نخواهد گذاشت.
سؤال 7- آیا برای پیشگیری از رفتارهای نابهنجار کودکان و انجام اعمال عبادی میتوان از اهرم فشار و زور استفاده کرد؟
جواب:
جلوی رفتارهای نابهنجار کودکان را باید گرفت؛ اما برای این کار، استفاده از اهرم فشار و زور (مگر به ضرورت) کارساز نیست. بت را باید شکست؛ اما بت شکستن راه دارد. حضرت ابراهیم (علیه السلام) بتها را شکست؛ ولی برای پذیرش بتپرستان، تبر را به گردن بت بزرگ آویخت تا بتواند رفتار خود را توجیه و بتپرستان را قانع کند.
استفاده از زور، سبب طغیان کودک میشود.
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: «کودکانتان را تحت فشار قرار ندهید و آنان را به طغیان وا ندارید». [2]
در موارد بسیاری، مشکلات جدی را با تذکر آرام و برخورد خوب میتوان از بین برد.
به اعتقاد «باکستن» از اندیشهروان غربی، چیزی را که میشود با قاشق تراشید، با چاقو نمیتراشند. هیچگاه فندق را با پتک نمیشکنند.
در صورتی که فرزند شما مرتکب گناه شد، باید از ساز و کارهای بازدارنده، یعنی محرومیت، قهر، شیوهی بده و بستان و تهدید، استفاده کنید و اگر مؤثر نیفتاد، تنبیه بدنی در حدی که «دیه» واجب نشود [3] و فرزند تأدیب شود، جایز است.
برای انجام عبادت، از زور و اهرم فشار استفاده نمیکنیم؛ زیرا مسائل عبادی زور بردار نیست و عبادت باید عاشقانه انجام شود. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود:
«افضل الناس من عشق العبادة... و احبّها بقلبه». [4] برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد و آن را از صمیم قلب دوست بدارد.
استفاده از اهرم فشار و زور، شیرینی عبادت را در کام کودکان تلخ میکند.
_________________________
پی نوشت:
[1] ـ مولوی، مثنوی معنوی.
[2] ـ نهج الفصاحه، کلمهی 451.
[3] ـ اگر بر اثر تنبیه بدنی شما، صورت او سرخ شود، یک و نیم مثقال طلا؛ اگر کبود شود، 3 مثقال، و اگر سیاه شود، 6 مثقال طلا دیه واجب میشود. اگر بدن او سرخ، کبود یا سیاه شود، نصف همین مقدار بر شما واجب است (تحریر الوسیله، ج 2، ص 595).
[4] ـ کلینی، کافی، ج 2، ص 83.
منبع:
نسیم مهر جلد 1، پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان؛ حسین دهنوی