شعر در ستايش سيّد الموحّدين اميرالمؤمنين حضرت على عليه السّلام (از حکیم الهی قمشه ای)

شاهد كلُّ الجمالِ ايزدِ يكتا، على است  

پرتو اشراق آن پيداى ناپيدا على است‏

 معنى فرقان، فروغ ملك جان، فخر جهان   

شاهد ايمان، شه امكان، مهِ بطحا على است‏

سرّ مطلق، والى حق، پيشواى ماخَلَق

  كاشف اسرار قرآن راز ما اوحى  على است‏

بلبل گوياى اسرار گلستان وجود  

سرّ سبحان، شاه ايمان، ماه اوْ ادنى على است‏

 بر همه خوبان عالم، قبله گاه رحمت اوست 

جمله پاكان جهان را سرور و مولى على است‏

تكيه گاه وى سرير هَل اتى‏ در قرب دوست 

زانكه در حبّ خدا آن فردِ بى‏همتا على است

  بر سر از سلطان عزّت يافت تاج (انّما)

  آرى ايمان را نگهبان در صف هيجا على است‏

نزد دانا باطن (انّا هديناه السّبيل) 

  پيش اهل دل بهشت و كوثر و طوبى‏ على است‏

آدم و نوح و خليل و يونس و هود و مسيح

صالح و شيث و شعيب و موسى و عيسا على است

 داستان موسى و فرعون و اعجاز مسيح

كشتى نوح و خليل و آتش و دريا على است‏

  در كتاب آفرينش سوره توحيد عشق

در حساب اهل بينش «عروةُ الوثقى‏» على است‏

  بهر مشتاقان عالم مَطلع «اللّه نور»

  بهر فرعونان عالم آيت كبرا على است

آنكه تخم معرفت در مزرع دلها فشاند

از لسان اللّه ناطق منطق گويا على است‏

  از همه خاصان حق آنكس كه بنمايد بصدق 

امتثال «سبّح اسم ربّك الاعلى على است‏

 در عروج عشق و معراج نبوّت همسفر  

با همايون شاه «سبحان الّذى اسرى‏» على است‏

  بينوايان را نوا زان بحر بى‏پايان جود

  دردمندان را طبيب از لعل شكّرخا على است

آنكه عالم را بيارايد به زيب عدل و داد

بشكند بازار جور قيصر و كسرى‏ على است‏

در كف مهدى امامِ انس و جان سرّ جهان

  پرچم (انّا فتحنا) در همه دنيا على است

  «هَل اتى‏» در و «سَلونىِ» عِلم و لا هوتى مقام        

 مُلك دين را تا جدار «لافتى‏ الّا» على است‏

  معنى نورٌ على‏ نُور است قلب مرتضى

  صورت زيباى عالم را بهين معنا على است‏

آنكه در چشم جهان‏بينَش خدا را ديد و بس

غير حق را ريخت در كام نهنگ لا، على است‏

 شير يزدانى كه زد در عرصه بَدر و احُد

تيغ آتش‏بار را بر تارك اعدا على است‏

 آنكه در هفت آسمان زد پرتو مهرش عَلم

  زان فروزان گشت خورشيد و مه و جوزا على است

  در ثناى شه «الهى» گفت يا روح القدس

  شاهد كلُّ الجمالِ ايزد يكتا على است‏