محبت شديد پيامبر (ص) به امام حسن علیه السلام

از رسول خدا (ص) پرسيدند در ميان اهل بيت كدام يك نزد شما محبوب‏ترند؟ فرمود: حسن و حسين، و اغلب به دختر خود فاطمه (ص) مى‏ فرمود: دو فرزند مرا نزد من بياور. آنگاه آنها را در آغوش مى‏ گرفت و مى ‏بوييد.

اين دو، فرزندان من و فرزندان دخترم هستند. بار الها تو خود مى‏ دانى كه من آنها را دوست دارم پس تو نيز آنها را دوست بدار.

بار الها من اين دو را دوست دارم، پس تو هم آنها را و هر كس دوستدار آنهاست دوست بدار.

هر كس آن دو را دوست بدارد من او را دوست دارم و هر كس ايشان را دشمن دارد من او را دشمن دارم، و نيز فرمود: هر كس حسن و حسين را دوست دارد من او را دوست دارم، و هر كه را من دوست بدارم خداوند نيز دوستدار او خواهد بود، و كسى كه خداوند دوست بدارد او را داخل بهشت نمايد، و هم چنين هر كس آن دو را دشمن دارد، من او را دشمن دارم‏ و هر كه دشمن دارم خدايش دشمن دارد و هر كه را خداوند او را دشمن دارد وى را به دوزخ داخل گرداند.

هر كس اينها را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر كس با آنها دشمنى كند با من دشمنى كرده است.

هر كس با شما دوست است من نيز با وى دوست خواهم بود، و هر كس كه شما با او در جنگيد من نيز با او در جنگ خواهم بود.

«صدق اللّه عزّ اسمه، انّما اموالكم و اولادكم فتنه» (خداى تعالى درست فرموده كه به حقيقت اموال و فرزندان شما اسباب فتنه و امتحان شما هستند.) من اين دو پسر را ديدم كه راه مى ‏آيند و دامن پيراهن به پايشان مى ‏پيچد و مى ‏لغزند. نتوانستم آرام بگيرم. سخنم را قطع كردم تا آنها را بياورم و بر دامن خود بنشانم.