دعای عرفه امام صادق (ع) (زاد المعاد)

اعمال ماه ذی الحجه؛ سيّد بن طاووس رحمه اللّه^[1] به سند معتبر روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام كه در روز عرفه، چون زوال شمس بشود، نماز ظهر و عصر را بكن پس برو به محل وقوف و صد مرتبه اللّه اكبر و صد مرتبه الحمد للّه و صد مرتبه سبحان اللّه و صد مرتبه لا اله الا اللّه و صد مرتبه قل هو اللّه احد و صد مرتبه انا انزلناه را بخواند پس اين دعا را بخواند:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ،

معبودى جز خداوند بردبار و كريم وجود ندارد؛ معبودى جز خداوند بلندپايه و بزرگ نيست؛

سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ

منزه است خداى پروردگار آسمان‌هاى هفت‌گانه و زمين‌هاى هفت‌گانه و آنچه در آنها

وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.

و ميان آنهاست و پروردگار عرش بزرگ و ستايش مخصوص خداست كه پروردگار جهانيان است.

اللَّهُمَّ إِيَّاكَ أَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُثْنِي عَلَيْكَ

خدايا! تنها تو را مى‌پرستم و تنها از تو يارى مى‌طلبم. خداوندا! من مى‌خواهم كه تو را بستايم،

وَ مَا عَسَى أَنْ أَبْلُغَ مِنْ مَدْحِكَ مَعَ قِلَّةِ عَمَلِي وَ قِصَرِ رَأْيِي

ولى با وجود كمى عملم و كوتاهى نظرم، ستايش من به كجا مى‌رسد؟

وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ

در حالى كه تو آفريدگارى و من آفريده و تو مالكى و من مملوك و تو پروردگار

وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ

و من بنده و تو سربلندى و من خوار و تو نيرومندى و من ناتوان

وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ وَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ

و تو بى‌نيازى و من نيازمند و تو عطاكننده‌اى و من درخواست‌كننده و تو بسيار آمرزنده‌اى

وَ أَنَا الْخَاطِئُ وَ أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَ أَنَا خَلْقٌ أَمُوتُ.

و من خطاكار و تو زنده‌اى هستى كه هرگز نمى‌ميرى و من آفريده‌اى هستم كه مى‌ميرم.

اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ أَلَا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِين‏، وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيم‏

خدايا! تو خدايى و خدايى جز تو نيست، كه پروردگار جهانيانى؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و سربلند و حكيمى؛

وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ،

و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و بلندپايه و بزرگى؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و بسيار آمرزنده و مهربانى؛

وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ مَالِكُ يَوْمِ الدِّينِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ مِنْكَ بَدیءُ الْخَلْقِ وَ إِلَيْكَ يَعُودُ،

و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و مالك روز جزايى؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و همۀ اشيا را پديد آورده‌اى و همه به سوى تو بازمى‌گردند؛

وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لَا تَزَالُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَالِقُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ

و تو خدايى معبودى جز تو نيست و پيوسته هستى و خواهى بود؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و بهشت و جهنم را آفريده‌اى؛

وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَالِقُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ ،

و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و آفرينندۀ خوبى و بعدى هستى؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و يگانه و بى‌همتا و تك و بى‌نيازى

لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ

و نه زاده‌اى و نه زاده شده‌اى و هيچ‌كس همتاى تو نيست؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و آگاه به نهان و آشكارى؛ مهربان و بخشنده ای؛

وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ

و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و پادشاه پاكيزه و ايمن و ايمنى‌بخش و نگاه‌بان چيره و سرفراز و شكوهمند و بزرگ‌منشى؛

سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُون‏ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى،

منزه است خدا از آن‌چه به او شرك مى‌ورزند؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و آفريننده و پديدآورنده و چهره‌نگارى و نام‌هاى نيك از آن توست؛

يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُكَ.

آنچه در آسمان‌ها و زمين است تسبيح تو را مى‌گويند و تو سرفراز و حكيمى؛ و تو خدايى، معبودى جز تو نيست و بزرگى و بزرگ‌منشى جامۀ مخصوص توست.

اللَّهُمَّ إِنَّكَ سَابِغُ النَّعْمَاءِ حَسَنُ الْبَلَاءِ جَزِيلُ الْعَطَاءِ مُسْقِطُ الْقَضَاءِ بَاسِطُ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ ،

خدايا! تو نعمت فراوان مى‌بخشى و كردارت نيكو و عطايت بسيار است و سرنوشت حتمى را فرومى‌آورى، دو دست (جلال و جمال) تو به رحمت گشوده است

فَتَّاحٌ نَفَّاعٌ بِالْخَيْرَاتِ كَاشِفُ الْكُرُبَاتِ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ مُنْزِلُ الْآيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ عَظِيمُ الْبَرَكَاتِ،

و تو بسيار بخشاينده و پر خير و برطرف‌كنندۀ اندوه‌ها و بالابرندۀ درجات، فروفرستندۀ آيات از فراز هفت آسمان هستى و بركات تو بزرگ است

مُخْرِجُ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ مُخْرِجُ مَنْ فِي الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ مُبَدِّلُ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلُ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ.

و از نور به سوى تاريكى‌ها بيرون مى‌برى و بدى‌ها را به نيكى تبديل نموده، نيكى‌ها را درجه قرار مى‌دهى.

اللَّهُمَّ إِنَّكَ دَنَوْتَ فِي عُلُوِّكَ وَ عَلَوْتَ فِي دُنُوِّكَ فَدَنَوْتَ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْ‏ءٌ وَ ارْتَفَعْتَ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْ‏ءٌ تَرَى وَ لَا تُرَى،

خدايا! تو در عين بلندپايگى نزديكى و در عين نزديكى بلندپايه‌اى؛ نزديكى به حدى كه هيچ چيز نزديك‌تر از تو نيست و بلندپايه‌اى به حدى كه هيچ چيز برتر از تو نيست؛ مى‌بينى ولى ديده نمى‌شوى

وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَى لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ لَكَ الْكِبْرِيَاءُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى.

در حالى كه در بلندترين تماشاگاه قرار گرفته‌اى؛ دانه و هسته را مى‌شكافى و آن‌چه در آسمان‌هاى بلند است از آن توست و در آخرت و دنيا بزرگ‌منشى به تو اختصاص دارد.

اللَّهُمَّ إِنَّكَ غَافِرُ الذَّنْبِ شَدِيدُ الْعِقَابِ ذُو الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ وَسِعَتْ رَحْمَتُكَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ بَلَغَتْ حُجَّتُكَ،

خدايا! تو آمرزندۀ گناهان، سخت‌كيفر و بخشنده‌اى، معبودى جز تو نيست و بازگشت همه به سوى توست؛ رحمتت همۀ اشيا را فراگرفته و حجتت رساست

وَ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِكَ وَ أَنْتَ لَا تُخَيِّبُ سَائِلَكَ أَنْتَ الَّذِي لَا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لَا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ.

و هيچ چيز نمى‌تواند فرمان تو را به عقب بيندازد و تو درخواست‌كنندۀ از خود را نوميد نمى‌گردانى، تويى آن خدايى كه هيچ بالابرنده‌اى براى آنچه تو فرود آورده‌اى نيست و هيچ فرودآورنده‌اى براى آنچه تو بالا برده‌اى نيست،

أَنْتَ الَّذِي أَثْبَتَّ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِحِكْمَتِكَ وَ أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِعِلْمِكَ،

تويى آن خدايى كه همه چيز را با فرمانت استوار ساخته و همه چيز را با آگاهى‌ات به شماره درآورده

وَ أَبْرَمْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِحُكْمِكَ وَ لَا يَفُوتُكَ شَيْ‏ءٌ بِعِلْمِكَ وَ لَا يَمْتَنِعُ عَنْكَ شَيْ‏ءٌ.

و همه چيز را با فرمان خود برجا داشته‌اى و به واسطۀ دانشت هيچ چيز از تو فوت نمى‌شود و هيچ چيز نمى‌تواند از فرمان تو سرپيچى كند.

أَنْتَ الَّذِي لَا يُعْجِزُكَ هَارِبُكَ وَ لَا يَرْتَفِعُ صَرِيعُكَ وَ لَا يَحْيَى قَتِيلُكَ،

تويى خدايى كه گريزان از تو، تو را به ستوه نمى‌آورد و افتادۀ تو نمى‌تواند بلند شود و كشته‌ات زنده نمى‌گردد.

أَنْتَ عَلَوْتَ فَقَهَرْتَ وَ مَلَكْتَ فَقَدَرْتَ وَ بَطَنْتَ فَخَبَرْتَ

تو بلندپايه‌اى، پس چيره‌اى، و مالكى پس توانايى، و پنهانى پس آگاهى،

وَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ ظَهَرْتَ عَلِمْتَ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ،

و بر هرچيز اشراف دارى، و از خيانت چشم‌ها و آن‌چه در دل‌ها نهان مى‌دارند آگاهى

وَ تَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثَى وَ مَا تَضَعُ وَ مَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَكَ بِمِقْدَارٍ.

و از آنچه هرموجود ماده‌اى در اندرون دارد و مى‌زايد و آنچه رحم آنها بيرون مى‌اندازد يا (مى‌زايد و بر جمعيت) مى‌افزايد، اطلاع دارى و همه چيز نزد تو اندازۀ خاصى دارد.

أَنْتَ الَّذِي لَا تَنْسَى مَنْ ذَكَرَكَ وَ لَا تُضَيِّعُ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ،

تويى خدايى كه آنان را كه به ياد تواند فراموش نمى‌كنى و هركس بر تو توكل كند، ضايع نمى‌كنى.

 أَنْتَ الَّذِي لَا يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ أَرْضِكَ عَمَّا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ وَ لَا يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ عَمَّا فِي جَوِّ أَرْضِكَ.

تويى خدايى كه آنچه در فضاى زمين است تو را از آنچه در جو آسمان است به و خود مشغول نمى‌كند و آن‌چه در جو آسمان‌هاست تو را از آن‌چه در فضاى زمين است به خود مشغول نمى‌كند.

أَنْتَ الَّذِي تَعَزَّزْتَ فِي مُلْكِكَ وَ لَمْ يُشْرِكْكَ أَحَدٌ فِي جَبَرُوتِكَ،

تويى خدايى كه در سلطنت سربلندى و هيچ كس در شريك تو شكوهمندى نيست.

‏أَنْتَ الَّذِي عَلَا كُلَّ شَيْ‏ءٍ مُلْكُكَ وَ مَلَكَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَمْرُكَ.

تويى خدايى كه سلطنتت بر هرچيز برترى يافته و فرمانت همه چيز را در اختيار دارد.

أَنْتَ الَّذِي مَلَكْتَ الْمُلُوكَ بِقُدْرَتِكَ وَ اسْتَعْبَدْتَ الْأَرْبَابَ بِعِزَّتِكَ

تويى خدايى كه با قدرتت پادشاهان را به اختيار درآوردى و با عزتت پروردگاران را به بندگى كشيده‌اى

وَ أَنْتَ الَّذِي قَهَرْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِقُوَّتِكَ وَ عَلَوْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِفَضْلِكَ.

و بر همه چيز چيره گشته‌اى و به تفضلت بر هرچيز برترى دارى.

أَنْتَ الَّذِي لَا يُسْتَطَاعُ كُنْهُ وَصْفِكَ وَ لَا مُنْتَهَى لِمَا عِنْدَك.

تويى خدايى كه نمى‌توان تو را حقيقتا توصيف نمود و آنچه در نزد توست پايانى ندارد.

أَنْتَ الَّذِي لَا يَصِفُ الْوَاصِفُونَ عَظَمَتَكَ وَ لَا يَسْتَطِيعُ الْمُزَايِلُونَ تَحْوِيلَكَ أَنْتَ شِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ.

تويى خدايى كه توصيف‌كنندگان نمى‌توانند عظمت تو را توصيف كنند و منحرفان از تو نمى‌توانند تو را دگرگون سازند، تو مايۀ بهبودى دل‌ها و هدايت‌كننده و رحمت براى مؤمنان هستى.

أَنْتَ الَّذِي لَا يُحْفِيكَ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُكَ نَائِلٌ وَ لَا يَبْلُغُ مَدْحَكَ مَادِحٌ وَ لَا قَائِلٌ،

تويى خدايى كه هيچ درخواست‌كننده‌اى نمى‌تواند تو را به ستوه درآورد و هيچ بخششى از تو نمى‌كاهد و هيچ ستايشگر و گوينده‌اى نمى‌تواند تو را بستايد،

 أَنْتَ الْكَائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ الْمُكَوِّنُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ الْكَائِنُ بَعْدَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ.

تو پيش از هرچيز بوده‌اى و همۀ اشيا را پديد آورده‌اى و بعد از همه خواهى بود.

أَنْتَ الْوَاحِدُ الصَّمَدُ الَّذِي (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ)^[2]، وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً،

تو يگانۀ بى‌نيازى هستى كه نه زاده‌اى و نه زاده شده‌اى و هيچ‌كس همتاى تو نيست و هيچ‌كس را به همسرى و فرزندى نگرفته‌اى،

السَّمَاوَاتُ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ الْأَرَضُونَ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى،

آسمان‌ها و آنچه در آن‌هاست و زمين‌ها و آنچه در آنها و ميان آنها و زير خاك است از آن توست

 أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ أَحَطْتَ بِهِ عِلْماً وَ أَنْتَ تَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا تَشَاءُ وَ أَنْتَ لَا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْأَلُونَ،

همه چيز را به شماره درآورده‌اى و آگاهى‌ات بدان احاطه دارد و هرچه بخواهى در آفرينش افزون مى‌كنى و از كردارت بازخواست نمى‌شود و همه (از كردارشان) بازخواست مى‌شوند

وَ أَنْتَ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ وَ أَنْتَ الْقَرِيبُ وَ أَنْتَ الْبَعِيدُ وَ أَنْتَ السَّمِيعُ وَ أَنْتَ الْبَصِيرُ وَ أَنْتَ الْمَاجِدُ و أَنْتَ الوَاحِدُ

و هرچه را بخواهى مى‌كنى و هم نزديك و هم دور و شنوا و بينا و بزرگ و دارا

وَ أَنْتَ الْعَلِيمُ وَ أَنْتَ الْحَكِيم‏ وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنْتَ الْكَرِيمُ وَ أَنْتَ الْبَارُّ وَ أَنْتَ الرَّحِيمُ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ وَ أَنْتَ الْقَاهِرُ،

و آگاه و حكيم و بى‌نياز و بزرگوار و نيكوكار و مهربان و توانا و چيره‌اى،

 لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى كُلُّهَا وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِي لَا تَبْخَلُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الَّذِي لَا تَذِلُّ،

همۀ نام‌هاى نيك از آن توست و تو بخشنده‌اى هستى كه هرگز بخل نمى‌ورزى و سربلندى هستى كه هرگز خوار نمى‌گردى

وَ أَنْتَ مُمْتَنِعٌ لَا تُرَامُ يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ بِالْخَيْرِ أَجْوَدُ مِنْكَ بِالشَّر.

و با شكوهى چيره هستى كه هرگز كسى نمى‌تواند آهنگ تو را بكند، آنچه در آسمان‌ها و زمين است تسبيح تو را مى‌گويد و تو در دادن خير بخشنده‌تر از دادن بدى هستى.

أَنْتَ رَبِّي وَ رَبُّ آبَائِي الْأَوَّلِينَ أَنْتَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاكَ وَ أَنْتَ نَجَّيْتَ نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ،

تو پروردگار من و پدران پيشين من هستى. تو دعاى بيچاره را آن‌گاه كه تو را بخواند، اجابت مى‌كنى و تو بودى كه نوح را از غرق شدن نجات دادى

وَ أَنْتَ غَفَرْتَ لِدَاوُدَ ذَنْبَهُ وَ أَنْتَ نَفَّسْتَ عَنْ ذِي النُّونِ كَرْبَهُ وَ أَنْتَ كَشَفْتَ عَنْ أَيُّوبَ ضُرَّهُ،

و تو بودى كه گناه داود را بخشيدى و تو بودى كه اندوه ذى النون (حضرت يونس) را برطرف نمودى و تو بودى كه رنجورى ايوب را برطرف كردى

وَ أَنْتَ رَدَدْتَ مُوسَى عَلَى أُمِّهِ وَ أَنْتَ صَرَفْتَ قُلُوبَ السَّحَرَةِ إِلَيْكَ حَتَّى قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ.

و تو بودى كه موسى را به مادرش برگرداندى و تو بودى كه دل ساحران را به سوى خود منحرف كردى تا اين‌كه «گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم» .

وَ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَةِ الصَّالِحِينَ لَا يُذْكَرُ مِنْكَ إِلَّا الْحَسَنُ الْجَمِيلُ

و تويى ولى نعمت شايستگان و از تو جز به نيكى و زيبايى ياد نمى‌شود،

وَ مَا لَا يُذْكَرُ أَكْثَرُ لَكَ الْآلَاءُ وَ النِّعَمُ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ،

با اين‌كه آن‌چه از تو ياد نمى‌شود بيش‌تر است، دهش‌ها و نعمت‌ها از آن توست و تو نيكوكار و زيباكننده‌اى،

لَا تُبْلَغُ مِدْحَتُكَ وَ لَا الثَّنَاءُ عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ،

به (نهايت) مدح و ثناى تو نمى‌توان رسيد و تو همان‌گونه‌اى كه خود، خود را ستوده‌اى،

سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ تَبَارَكَتْ أَسْمَاؤُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ وَ أَجَلَّ مَكَانَك،

پاكى تو و ستايش مخصوص توست، نام‌هايت منزه (پرخير) و ثنايت بزرگ باد! چه‌قدر مقام تو بلند و جايگاهت والاست

وَ مَا أَقْرَبَكَ مِنْ عِبَادِكَ وَ أَلْطَفَكَ بِخَلْقِكَ وَ أَمْنَعَكَ بِقُوَّتِكَ.

و چه اندازه به بندگانت نزديك و به آفريده‌هايت مهربان و به واسطۀ نيرويت دور از دسترسى!

أَنْتَ أَعَزُّ وَ أَجَلُّ وَ أَسْمَعُ وَ أَبْصَرُ وَ أَعْلَى وَ أَكْبَرُ وَ أَظْهَرُ وَ أَشْكَرُ وَ أَقْدَرُ وَ أَعْلَمُ وَ أَجْبَرُ وَ أَكْبَرُ

تو سربلندتر و والاتر و شنواتر و بيناتر و بلندتر و بزرگ‌تر و آشكارتر و سپاسگزارتر و تواناتر و آگاه‌تر و شكوهمندتر و بزرگ‌تر

وَ أَعْظَمُ وَ أَقْرَبُ وَ أَمْلَكُ وَ أَوْسَعُ وَ أَمْنَعُ وَ أَعْطَى وَ أَحْكَمُ وَ أَفْضَلُ وَ أَحْمَدُ مِنْ أَنْ تُدْرِكَ الْعَينانُ عَظَمَتَكَ،

و عظيم‌تر و نزديك‌تر و داراتر و گسترنده‌تر و مانع‌تر و عطا كننده‌تر و فرمان‌رواتر و برتر و ستوده‌تر از آن هستى كه ديدگان عظمت تو را درك كنند،

 أَوْ يَصِفَ الْوَاصِفُونَ صِفَتَكَ أَوْ يَبْلُغُوا غَايَتَك.

يا توصيف‌كنندگان بتوانند تو را توصيف نمايند و يا به نهايت (توصيف) تو برسند.

اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَجَلُّ مَنْ ذُكِرَ وَ أَشْكَرُ مَنْ عُبِدَ وَ أَرْأَفُ مَنْ مَلَكَ

خداوندا! تو آن خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، برترين يادشونده سپاسگزارترين معبود و مهربان‌ترين دارا و مالك

وَ أَجْوَدُ مَنْ سُئِلَ وَ أَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى تَحْلُمُ بَعْدَ مَا تَعْلَمُ وَ تَعْفُو وَ تَغْفِرُ بَعْدَ مَا تَقْدِرُ،

و بخشنده‌ترين درخواست‌شونده و بيش‌ترين عطاكننده‌اى، با وجود آگاهى بردبارى مى‌كنى و با وجود توانايى درمى‌گذرى و مى‌آمرزى،

لَمْ تُطَعْ قَطُّ إِلَّا بِإِذْنِكَ وَ لَمْ تُعْصَ قَطُّ إِلَّا بِقُدْرَتِكَ تُطَاعُ رَبَّنَا فَتَشْكُرُ وَ تُعْصَى رَبَّنَا فَتَغْفِرُ.

جز به اجازه‌ات اطاعت نشده‌اى و جز به قدرتت نافرمانى نشده‌اى پروردگارا! از تو اطاعت مى‌كنند و سپاسگزارى مى‌كنى و از تو نافرمانى مى‌كنند و مى‌آمرزى.

اللَّهُمَّ أَنْتَ أَقْرَبُ حَفِيظٍ وَ أَدْنَى شَهِيدٍ حُلْتَ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَ أَخَذْتَ بِالنَّوَاصِي وَ أَحْصَيْتَ الْأَعْمَالَ

خداوندا! تو نزديك‌ترين نگاه‌دار و گواه هستى، ميان دل‌ها وارد مى‌گردى و (موى) پيشانى و زمام امور همه را گرفته‌اى و اعمال همه را به شمار درآورده‌اى

وَ عَلِمْتَ الْأَخْبَارَ وَ بِيَدِكَ الْمَقَادِيرُ وَ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ مُقْصَدَةٌ وَ السِّرُّ عِنْدَكَ عَلَانِيَةٌ وَ الْمُهْتَدِي مَنْ هَدَيْتَ

و از همۀ خيرها (نيكان) آگاهى و اندازۀ هرچيز به دست توست و دل‌ها آهنگ تو را دارند و نهان در نزد تو آشكار است و هدايت‌يافته كسى است كه تو او را هدايت نموده‌اى

وَ الْحَلَالُ مَا حَلَّلْتَ وَ الْحَرَامُ مَا حَرَّمْتَ وَ الدِّينُ مَا شَرَعْتَ وَ الْأَمْرُ مَا قَضَيْتَ تَقْضِي وَ لَا يُقْضَى عَلَيْك.

و حلال و حرام آن چيزى است كه تو آن را حلال و حرام گردانيده‌اى و دين آن چيزى است كه تو آن را تشريع نموده‌اى و فرمان آن چيزى است كه تو بدان حكم رانده‌اى، فرمان دهى و هيچ‌كس نمى‌تواند عليه تو حكم كند.

اللَّهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ الْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْ‏ءٌ

خداوندا! تو اولى هستى كه چيزى پيش از تو نيست و آخرينى هستى كه چيزى بعد از تو نيست

وَ أَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْ‏ءٌ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ.

و تو ظاهرى هستى كه فوق تو چيزى نيست و نهانى هستى كه چيزى نهان‌تر از تو نيست و تو عزيز و حكيمى.

اللَّهُمَّ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ النَّصْرِ وَ الْخِذْلَانِ،

خدايا! اندازۀ شب‌وروز به دست توست و آفتاب و ماه به دست توست و مقدار يارى و خوارى به دست توست

وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْمَوْتِ وَ الْحَيَاةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ،

و اندازۀ دنيا و آخرت به دست توست و اندازۀ مرگ و زندگانى به دست توست و اندازۀ خير و شر به دست تو است،

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ فِي ظُلَمِ اللَّيْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ عَمْداً أَوْ خَطَأً سِرّاً أَوْ عَلَانِيَةً،

بر محمد و آل محمد درود فرست و همۀ گناهانى را كه من مرتكب شده‌ام در تاريكى شب و روشنايى روز يا از روى خطا، نهانى يا آشكارا ببخشاى،

إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْك‏ سَهْلٌ يَسِيرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم‏.

به راستى كه تو بر هرچيز توانايى و آن بر تو آسان است و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به تو كه خداوند بلندپايه و بزرگى تحقق نمى‌يابد.

اللَّهُمَّ إِنِّي أُثْنِي عَلَيْكَ بِأَحْسَنِ مَا أَقْدِرُ عَلَيْهِ وَ أَشْكُرُكَ بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ شُكْرِكَ.

خداوندا! من با بهترين صورت كه بر آن قادرم تو را ثنا مى‌گويم و با آنچه از سپاس‌گزارى‌ات بر من ارزانى داشته و به من آموخته‌اى، تو را سپاس مى‌گويم.

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى نَعْمَائِكَ كُلِّهَا وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ لَكَ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى.

خدايا! ستايش مخصوص توست بر همۀ ستايش‌هايت همۀ نعمت‌هايت بر همۀ آفريده هايت، تا اين‌كه ستايش-اى پروردگار ما-براى تو به آن‌جا كه دوست دارى و مى‌پسندى، برسد.

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا خَلَقْتَ وَ عَدَدَ مَا ذَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا بَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَيْتَ،

خداوندا! ستايش تو راست به شمارۀ آن‌چه آفريده‌اى و پديد آورده‌اى و ستايش تو راست به شمارۀ آن‌چه ايجاد كرده‌اى و ستايش تو راست به شمارۀ آنچه به شماره درآورده‌اى

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ مِلْ‏ءَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.^[3]

و ستايش تو راست به شمارۀ آن‌چه در آسمان‌ها و زمين‌هاست و ستايش تو را به آكندگى دنيا و آخرت.

پس ده مرتبه بگو:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ َ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ

معبودى جز خدا نيست كه يگانه است و شريكى براى او نيست، فرمان‌روايى و ستايش از آن اوست، زنده مى‌كند و مى‌ميراند

وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

و او خود زنده‌اى است كه هرگز نمى‌ميرد، خير و خوبى منحصرا به دست اوست و او بر هرچيز تواناست.

ده مرتبه بگو:

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْه‏

از خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است، آمرزش مى‌طلبم و به درگاه او توبه مى‌كنم.

يَا اللَّهُ يَا اللَّه‏ يَا اللَّهُ يَا اللَّه‏

اى خدا، اى خدا، اى خدا، اى خدا!

 ده مرتبه

يَا رَحْمَنُ يَا رَحْمَن‏

اى رحمت‌گر، اى رحمت‌گر

ده مرتبه

يَا رَحِيمُ يَا رَحِيم‏

اى مهربان، اى مهربان

ده مرتبه

يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض‏

اى آفرينندۀ آسمان‌ها و زمين

ده مرتبه

يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام‏

اى بزرگ و بزرگوار

ده مرتبه

حَنَّانُ يَا مَنَّان‏

اى بسيار مهربان اى بسيار بخشنده

ده مرتبه

يَا حَيُّ يَا قَيُّوم‏

اى زنده، اى پاينده

ده مرتبه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم‏

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

ده مرتبه

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست

ده مرتبه.

پس بگو:

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَلِيُّ الْحَمْدِ وَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَفِيُّ الْعَهْدِ عَزِيزُ الْجُنْدِ قَدِيمُ الْمَجْدِ،

خداوندا! ستايش تو راست، اى سرپرست ستايش و منتهاى ستايش و وفاكننده به ستايش كه لشكريانت سربلند و بلندپايگى‌ات ديرينه است!

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ حِينَ لَا شَمْسٌ تُضِي‏ءُ وَ لَا قَمَرٌ يَسْرِي وَ لَا بَحْرٌ يَجْرِي

ستايش خدايى راست كه عرش او بر روى آب بود آنگاه كه نه آفتابى نور مى‌داد و نه ماهى روان بود و نه دريايى جريان داشت

وَ لَا رِيَاحٌ تَذْرِي وَ لَا سَمَاءٌ مَبْنِيَّةٌ وَ لَا أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ وَ لَا لَيْلٌ يُجِنُّ وَ لَا نَهَارٌ يُكِنُّ وَ لَا عَيْنٌ تَدْمَعُ،

و نه بادها مى‌وزيدند و نه آسمان بنيان نهاده شده بود و نه زمين گسترده شده بود و نه شب تاريك مى‌كرد و نه روز موجودات را مى‌پوشاند و از آنها حفظ مى‌كرد و نه چشمه‌اى مى‌جوشيد

وَ لَا صَوْتٌ يُسْمَعُ وَ لَا جَبَلٌ مَرْسِيٌّ وَ لَا سَحَابٌ مُنْشَأٌ وَ لَا إِنْسٌ مَبْرُوءٌ

و نه صدايى شنيده مى‌شد و نه كوهى استوار بود و نه ابرى بر فراز بود و نه انسانى موجود بود

وَ لَا جِنٌّ مَذْرُوءٌ وَ لَا مَلَكٌ كَرِيمٌ وَ لَا شَيْطَانٌ رَجِيم‏ وَ لَا ظِلٌّ مَمْدُودٌ وَ لَا شَيْ‏ءٌ مَعْدُود

و نه جنى پديد آمده بود نه فرشته‌اى گرامى وجود داشت و نه شيطانى رانده شده و نه سايه‌اى گسترده بود و نه چيز شمارش شده‌اى.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَحْمَدَهُ إلَى مَنِ اسْتَحْمَدَهُ مِنْ أَهْلِ مَحَامِدِهِ لِيَحْمَدُوهُ عَلَى مَا بَذَلَ مِنْ نَوَافِلِهِ

ستايش خدايى را كه از ستايشگران خواست او را در برابر نعمت‌هاى فراوانى كه ارزانى داشته ستايش كنند،

الَّذِي فَاقَ مَدْحَ الْمَادِحِينَ مَآثِرُ مَحَامِدِهِ وَ عَدَا وَصْفَ الْوَاصِفِينَ هَيْبَةُ جَلَالِهِ،

نعمت‌هايى كه ستايش‌هاى گزيده در برابر آن برتر از ثناى ثناگويان، و هيبت جلال او افزون از توصيف توصيف‌كنندگان است.

هُوَ أَهْلٌ لِكُلِّ حَمْدٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ وَ قَاضِي كُلِّ حَاجَةٍ الْوَاحِدُ الَّذِي لَا بَدْءَ لَهُ،

او سزاوار همۀ ستايش‌ها و منتهاى همۀ خواسته‌ها و برآورندۀ همۀ حاجات است؛ خداى يگانه‌اى كه آغازى ندارد،

الْمَلِكُ الَّذِي لَا زَوَالَ لَهُ الرَّفِيعُ الَّذِي لَيْسَ فَوْقَهُ نَاظِرٌ ذُو الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْمَحْمُودُ لِبَذْلِ نَوَالِهِ الْمَعْبُودُ لِهَيْبَةِ جَلَالِهِ،

پادشاهى كه زوال ندارد؛ بلندپايه‌اى كه هيچ نگرنده‌اى برتر از او وجود ندارد، آمرزنده و رحمت‌گر، و ستايش شده در برابر بخشش‌هايش، پرستيده شده براى هيبت جلالش

الْمَذْكُورُ بِحُسْنِ آلَائِه ، الْمَنَّانُ بِسَعَةِ فَوَاضِلِهِ الْمَرْغُوبُ إِلَيْهِ فِي تَمَامِ الْمَوَاهِبِ مِنْ‏خَزَائِنِهِ،

ياد شده به خاطر نعمت‌هاى نيكش، بخشنده به وسعت فضل‌هايش، رغبت شده به سوى او براى تكميل مواهب از گنجينه‌هايش،

الْعَظِيمُ الشَّأْنِ الْكَرِيمُ فِي سُلْطَانِهِ الْعَلِيُّ فِي مَكَانِهِ الْمُحْسِنُ فِي امْتِنَانِهِ الْجَوَادُ فِي فَوَاضِلِهِ.

خداى عظيم الشأن و كريم در سلطه‌اش و جايگاهش بلند و در بخشش نيكوكار و در نعمت‌هاى افزونش بخشنده است.

الْحَمْدُ لِلَّهِ بَارِئِ خَلْقِ الْمَخْلُوقِينَ بِعِلْمِهِ وَ مُصَوِّرِ أَجْسَادِ الْعِبَادِ بِقُدْرَتِهِ وَ مُخَالِفِ صُوَرِ مَنْ خَلَقَ مِنْ خَلْقِهِ،

ستايش خدايى را كه آفرينده‌ها را به دانش خود پديد آورد و به قدرت خويش تن بندگان را صورت‌گرى كرد و چهرۀ آفريده‌هايش را متفاوت قرار داد

وَ نَافِخِ الْأَرْوَاحِ فِي خَلْقِهِ بِعِلْمِهِ وَ مُعَلِّمِ مَنْ خَلَقَ مِنْ عِبَادِهِ اسْمَهُ وَ مُدَبِّرِ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض بِعَظَمَتِه‏

و به آگاهى خود در آن روح دميد و نام خود را به بندگانش آموخت و به عظمت خويش امر آسمان‌ها و زمين را تدبير و كارسازى نمود.

الَّذِي وَسِعَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلْقُ كُرْسِيِّهِ وَ عَلَا بِعَظَمَتِهِ فَوْقَ الْأَعْلَيْنَ وَ قَهَرَ الْمُلُوكَ بِجَبَرُوتِهِ،

خدايى كه آفرينش كرسى او بر همه چيز گسترده و به عظمت خويش بر برتران برترى يافته و با شكوه خود بر پادشاهان غلبه كرده است؛

الْجَبَّارِ الْأَعْلَى الْمَعْبُودِ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَسَلِّطِ بِقُوَّتِهِ الْمُتَعَالِي فِي دُنُوِّهِ الْمُتَدَانِي مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فِي ارْتِفَاعِهِ،

خداوند با شكوه و برترى كه به واسطۀ سلطه‌اش پرستيده مى‌شود و به واسطۀ نيرويش سلطه دارد؛ خدايى كه در عين نزديكى، متعالى، و در عين تعالى و رفعت به همه چيز نزديك است؛

الَّذِي نَفَذَ بَصَرُهُ فِي خَلْقِهِ وَ حَارَتِ الْأَبْصَارُ بِشُعَاعِ نُورِهِ.

خدايى كه ديدش در آفريده‌ها نافذ است و ديدگان آنها به واسطۀ پرتو نور او سرگشته‌اند.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَلِيمِ الرَّشِيدِ الْقَوِيِّ الشَّدِيدِ الْمُبْدِئِ الْمُعِيدِ الْفَعَّالِ لِمَا يُرِيدُ.

ستايش خدايى را كه بردبار، هدايت‌گر، نيرومند، سخت‌گير، پديدآور، بازگرداننده (آفريده‌ها در آخرت) است و هرچه را بخواهد مى‌كند.

الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْزِلِ الْآيَاتِ وَ كَاشِفِ الْكُرُبَاتِ وَ مُعْطِي السُّؤُلَاتِ الْحَمْدُ لِلَّهِ فِي كُلِّ مَكَانٍ وَ فِي كُلِّ زَمَانٍ وَ فِي كُلِّ أَوَانٍ.

ستايش خدايى را كه آيات را فرستندۀ و برطرف‌كنندۀ اندوه‌ها و دهندۀ درخواست‌هاست. ستايش خدا را در هرمكان و هرزمان و هرلحظه.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا يَنْسَى مَنْ ذَكَرَهُ وَ لَا يُخَيِّبُ مَنْ دَعَاهُ وَ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالاهُ الَّذِي يَجْزِي بِالْإِحْسَانِ إِحْسَاناً وَ بِالصَّبْرِ نَجَاةً،

ستايش خدايى را كه به يادآورندگانش را فراموش نمى‌كند و دعاكنندگان به درگاهش را نوميد نمى‌گرداند و دست‌دارانش را خوار نمى‌كند؛ خدايى كه نيكى را با نيكى و شكيبايى را با نجات پاداش مى‌دهد.

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِير) ^[4]

ستايش خدا را كه آن‌چه در آسمان‌ها و زمين است از آن اوست و ستايش او را در آخرت و او حكيم و آگاه است.

(الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنى‏

ستايش خدايى را كه آسمان‌ها و زمين را پديد آورد و فرشتگان را به عنوان فرستادۀ خود داراى دو

وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير)^[5]

يا سه يا چهار بال (نيروى ويژه) قرار داد و هرچه بخواهد در آفرينش مى‌افزايد؛ به راستى كه خداوند بر هرچيز تواناست.

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ،

منزه است خدا و ستايش مخصوص اوست، و معبودى جز او نيست و خداوند بزرگ‌تر است و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به خداى بلندپايه و بزرگ نيست

وَ سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حِينَ تُظْهِرُونَ

و منزه است خدا به هنگام شام و صبح و ستايش او راست در آسمان‌ها و زمين و به هنگام عشاء و ظهر

وَ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَال‏

و منزه است خدا در تمامى لحظات شب و آغاز و پايان روز و منزه است خدا در اوقات صبح و عصر

وَ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.

و منزه است پروردگار سربلند از آن‌چه او را بدان توصيف مى‌كنند و درود بر رسولان و ستايش مخصوص خداى پروردگار جهانيان است.

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَمَا يُحِبُّ رَبُّنَا وَ كَمَا يَرْضَى حَمْداً كَثِيراً طَيِّباً وَ سُبْحَانَ اللَّهِ كُلَّمَا سَبَّحَ اللَّهَ شَيْ‏ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُسَبَّحَ؛

و ستايش خدا راست آن‌گونه كه پروردگار ما دوست دارد و مى‌پسندد، و ستايش فراوان و پاكيزه، و منزه است خدا هرگاه كه چيزى خدا را تسبيح گويد و آن‌گونه كه دوست دارد تسبيح شود

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَيْ‏ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُحْمَدَ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ كُلَّمَا هَلَّلَ اللَّهَ شَيْ‏ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُهَلَّلَ،

و ستايش خدا را هرگاه كه چيزى خدا را ستايش كند و آن‌گونه كه دوست دارد ستايش شود و معبودى جز خدا نيست، هرگاه كه چيزى او را به تهليل ياد كند و آن‌گونه دوست دارد تهليل شود

وَ اللَّهُ أَكْبَرُ كُلَّمَا كَبَّرَ اللَّهَ شَيْ‏ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُكَبَّرَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم.^[6]

و خدا بزرگ‌تر است هرگاه كه چيزى او را به بزرگى ياد كند و آن‌گونه كه دوست دارد به بزرگى ياد شود و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمى‌يابد.

پس بخوان اين دعاى محزون را:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَنُ

خداوندا از تو درخواست مى‌كنم اى خداى رحمت‌گر

هفت مرتبه

بِأَسْمَائِكَ الرَّضِيَّةِ الْمَرْضِيَّةِ الْمَكْنُونَةِ يَا اللَّهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الْكَبِيرَة الْكِبْرِيَائِيَّة،

به نام‌هاى خشنود و موردپسند و پنهانى‌ات اى خدا! خدايا! از تو مى‌طلبم به نام‌هاى بزرگ كبريايى‌ات،

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الْعَزِيزَةِ الْمَنِيعَةِ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ التَّامَّةِ الْكَامِلَةِ الْمَشْهُورَةِ

خداوندا! از تو درخواست مى‌كنم به نام‌هاى سرفراز و بلندت و از تو مى‌خواهم به نام‌هاى تام كامل و شناخته‌شده‌ات،

يَا اللَّهُ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي هِيَ رِضَاكَ يَا اللَّهُ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي لَا يَرُدُّهَا دُونَكَ،

اى خدا! و از تو درخواست مى‌كنم به نام‌هايى كه خشنودى تو در آن نهفته است، اى خدا! و از تو مى‌طلبم نام‌هايت را كه كسى جز تو نمى‌تواند آنها را برگرداند،

أَحَدٌ يَا اللَّهُ وَ أَسْأَلُكَ مِنْ مَسَائِلِكَ بِمَا عَاهَدْتَ أَوْفَى الْعَهْدِ يَا اللَّهُ أَنْ لَا تُخَيِّبَ سَائِلَكَ

خدايا! و از تو مى‌خواهم به درخواست‌هايى كه با استوارترين پيمان عهد نمودى

يَا اللَّهُ وَ أَسْأَلُكَ بِجُمْلَةِ مَسَائِلِكَ الَّتِي لَا يَفِي بِحَمْلِهَا شَيْ‏ءٌ غَيْرُكَ يَا اللَّهُ

اى خدا كه درخواست‌كنندۀ از خود را نااميد نگردانى و از تو درخواست مى‌كنم به همۀ درخواست‌ها كه چيزى جز تو توان حمل آن را ندارند.

هفت مرتبه

وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ أَوْجَبْتَهُ وَ كُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ وَ كُلِّ مَسْأَلَةٍ

و از تو درخواست مى‌كنم به هرنامى كه واجب كرده‌اى آن را و به هرنامى كه دارى و هر درخواستى

حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى اسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى،

تا اين‌كه به بزرگوارترين بزرگوارترين، بزرگ‌ترين بزرگترين و بلندپايه و برترين نامت

الَّذِي اسْتَوَيْتَ بِهِ عَلَى عَرْشِكَ وَ اسْتَقْلَلْتَ بِهِ عَلَى كُرْسِيِّكَ وَ هُوَ اسْمُكَ الْفَاضِلُ الْكَامِلُ الَّذِي فَضَّلْتَهُ عَلَى جَمِيعِ أَسْمَائِكَ يَا رَحْمَنُ

كه بدان بر عرش استيلا يافته و بر كرسى خويش استوار گرديده‌اى آن نام كامل توست، كه آن را بر همۀ نام‌هايت برترى داده‌اى برسد. اى مهربان!

هفت مرتبه

وَ أَسْأَلُكَ بِمَا لَا أَعْلَمُهُ مَا لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُكَ بِهِ يَا اللَّهُ وَ بِكُلِّ اسْمٍ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ يَا رَحْمَنُ يَا رَحْمَن‏،

و از تو درخواست مى‌كنم به آنچه نمى‌دانم و اگر مى‌دانستم، از تو به حقّ آن درخواست مى‌كردم اى خدا و به هراسمى كه در علم غيب در نزد تو براى خويش برگزيده‌اى، اى مهربان، اى مهربان!

 أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفْوَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

كه بر محمد، بنده‌ات و رسولت و پيامبرت و امينت و حبيبت و برگزيده‌ات از ميان خلقت و ويژه‌ات از ميان آفريده‌ات

وَ خَاصَّتِكَ مِنْ بَرِيَّتِكَ وَ نَجِيِّكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ،

و هم‌رازت و نجيبت و دوست و برگزيده‌ات و بر خاندان او درود فرستى و رحم نمايى بر محمد و آل محمد،

وَ تَرَحَّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ كَأَفْضَلِ وَ أَجْمَلِ وَ أَزْكَى وَ أَطْهَرِ وَ أَعْظَمِ

همانند برترين و نيك‌ترين و پاك‌ترين و پاكيزه‌ترين و بزرگ‌ترين

وَ أَكْثَرِ وَ أَتَمِّ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام.

و فراوان‌ترين و كامل‌ترين درودى كه بر يكى از پيامبران و رسولانت فرستاده‌اى، اى بزرگ و بزرگوار!

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْأَوَّلِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْآخِرِينَ،

خدايا، همراه با پيشينيان بر محمد و آل محمد درود فرست و همراه با متأخران بر محمد و آل محمد درود فرست

وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ.

و همراه با گروه برتر (فرشتگان) بر محمد و آل محمد درود فرست و همراه با پيامبران و رسولان بر محمد و آل محمد درود فرست.

اللَّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ الْوَسِيلَةَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الشَّرَفَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ.

خداوندا! به حضرت محمد-درودهاى تو بر او و آلش باد-وسيله (شفاعت) و برترى و والايى و درجۀ بلند عطا كن.

اللَّهُمَّ أَكْرِمْ مَقَامَهُ وَ شَرِّفْ بُنْيَانَهُ وَ عَظِّمْ نُورَهُ وَ بُرْهَانَهُ وَ بَيِّضْ وَجْهَهُ وَ أَعْلِ كَعْبَهُ وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُ

خدايا! مقام او را گرامى و بنيانش را شريف او نور و برهان و دليل او را بزرگ و رويش را سپيد و پايه‌اش را بلند و حجتش را رسا و پيروز

وَ أَظْهِرْ دَعْوَتَهُ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ كَمَا بَلَّغَ رِسَالاتِكَ وَ تَلَا آيَاتِكَ وَ أَمَرَ بِطَاعَتِكَ وَ ائْتَمَرَ بِهَا

و دعوتش را آشكار بگردان و شفاعتش را بپذير، چنان‌كه او پيام‌هاى تو را رسانيد و آياتت را تلاوت نمود و به اطاعت از تو فرمان داد و خود فرمان‌برى نمود

وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَ انْتَهَى عَنْهَا فِي سِرٍّ وَ عَلَانِيَةٍ وَ جَاهَدَ حَقَّ الْجِهَادِ فِيكَ

و از نافرمانى تو پرهيز داد و خود در پنهان و آشكارا از نافرمانى‌ات پرهيز نمود و حقيقتا در (راه خشنودى) تو كوشيد

وَ عَبَدَكَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِه‏.

و خالصانه عبادتت كرد تا اين‌كه امر يقينى (مرگ) او را دريافت، درودهاى تو بر او و خاندان او.

اللَّهُمَّ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ عَلَيْهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ.

خداوندا! او را به چنان مقام ستوده‌اى برانگيز كه پيامبران و رسولان پيشين و متأخر به او غبطه خورند.

اللَّهُمَّ اسْتَعْمِلْنَا لِسُنَّتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِي شِيعَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ

خدايا! ما را در راه و روش او به كار گير و بر آيين او بميران و جزو پيروانش برانگيز و جزو گروه او محشور گردان

وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَتَّبِعُهُ وَ لَا تَحْجُبْنَا عَنْ رُؤْيَتِهِ وَ لَا تَحْرِمْنَا مُرَافَقَتَهُ حَتَّى تُسْكِنَنَا غُرَفَه وَ تُخَلِّدَنَا فِي جِوَارِه‏

و از كسانى قرار ده كه از او پيروى مى‌كنند و از ديدار و همدمى با او محجوب مگردان، تا اين‌كه ما را در طبقات بلندى كه او در آن ساكن است، ساكن، و در جوار او جاودان گردانى.

رَبِّ إِنِّي أَحْبَبْتُهُ فَأَحِبَّنِي لِذَلِكَ وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ طَرْفَةَ عَيْنٍ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

پروردگارا! من او را دوست دارم، پس تو نيز براى همين مرا دوست بدار و ميان من و او به اندازۀ يك چشم برهم زدن در دنيا و آخرت جدايى مينداز.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً،

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان‌كه پليدى را از آنان زدوده و آنها به نحو شايسته پاكيزه گردانيده‌اى.

اللَّهُمَّ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً يَسِيراً وَ انْصُرْهُمْ نَصْراً عَزِيزاً وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيرا.

خدايا! به آسانى آنان را پيروز گردان و سربلندانه ياريشان كن و از نزد خود تسلطى يارى‌گر براى آنان مقرر بدار.

اللَّهُمَّ مَكِّنْ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ اجْعَلْهُمْ أَئِمَّةً وَ اجْعَلْهُمُ الْوَارِثِينَ.

خدايا! مكان (حكومت) آنان را در روى زمين فراهم كن و آنان را پيشوا و وارث (زمين) بگردان.

اللَّهُمَّ أَرِهِمْ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَأْمَلُونَ وَ أَرِ عَدُوَّهُمْ مِنْهُمْ مَا يَحْذَرُون.

خدايا! در رابطه با دشمن آنان، آنچه كه آرزومندند به آنان نشان ده و به دشمنان آنان آن‌چه كه مايۀ هراس آنهاست نشان بده.

اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَهُمْ فِي خَيْرٍ وَ عَافِيَةٍ اللَّهُمَّ عَجِّلِ الرَّوْحَ وَ الْفَرَجَ لِآلِ مُحَمَّدٍ.

خداوندا! آنان را در خير و عافيت گردهم آور. خدايا! در آسايش و گشايش كار آل محمد شتاب كن.

اللَّهُمَّ اجْمَعْ عَلَى الْهُدَى أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْ قُلُوبَهُمْ عَلَى قُلُوبِ خِيَارِهِمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهُمْ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.

خدايا! كار آنان را بر هدايت گرد آور و دل آنان را در دل نيكان آنان قرار ده و رابطۀ ميان آنها را اصلاح گردان، به راستى كه تو ستوده و بلندپايه‌اى.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا

خدايا! از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و من و پدر و مادرم و فرزندان آن دو را بيامرزى

وَ أَعْتِقْهُمَا مِنَ النَّارِ وَ ارْحَمْهُمَا وَ أَرْضِهِمَا عَنِّي وَ اغْفِرْ لِكُلِّ وَالِدٍ لِي دَخَلَ فِي الْإِسْلَامِ

و پدر و مادر مرا از آتش جهنم آزاد و بر آنان رحم كنى و از من خشنود گردانى و تمامى اجداد مسلمان من

وَ لِأَهْلِي وَ وُلْدِي وَ جَمِيعِ قَرَابَاتِي إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير.

و نيز خداندان، فرزندان و همۀ نزديكان مرا بيامرزى، به راستى كه تو بر هرچيز توانايى.

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي وَ جَمِيعَ وَرَثَةِ أَبِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ مِنْ أَهْلِ وَلَايَتِكَ وَ مَحَبَّتِكَ فَإِنَّهُ لَا يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ غَيْرُكَ يَا رَحْمَنُ.

خدايا! من و همۀ وارثان پدرم و نيز برادران دينى‌ام را از اوليا و دوستداران خود قرار ده؛ زيرا هيچ‌كس جز تو توان اين كار را ندارد، اى مهربان.

اللَّهُمَّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَكَ وَ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضَاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي،

خدايا! در دلم بيفكن كه از تو سپاس‌گزارى كنم و نيز از نعمتى كه بر من و پدر و مادرم ارزانى داشته‌اى سپاس‌گزارى نمايم و عمل شايسته و موردپسند تو را انجام دهم و فرزندان مرا افراد شايسته قرار بده،

إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَ اجْزِ وَالِدَيَّ خَيْرَ مَا جَزَيْتَ وَالِداً عَنْ وَلَدِهِ

كه من به درگاه تو بازگشته‌ام و تسليم توام و پدر و مادر مرا به بهترين صورت كه پدر و مادرى را در رابطه با فرزندش پاداش داده‌اى، پاداش ده

وَ اجْعَلْ ثَوَابَهُمَا عَنِّي جَنَّاتِ النَّعِيمِ وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا

و ثواب آن دو را در رابطه با من، بهشت‌هاى پرنعمت قرار ده و همۀ ما و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفته‌اند بيامرز و كينۀ مؤمنان را در دل ما قرار مده.

رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَات‏

پروردگارا! به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربان هستى و ما و همۀ مؤمنان، اعم از مرد و زن، زنده و مرده را بيامرز.

اللَّهُمَّ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِهِمْ وَ اجْمَعْ عَلَى الْهُدَى أَمْرَهُمْ وَ اجْعَلْنِي وَ إِيَّاهُمْ عَلَى طَاعَتِكَ وَ مَحَبَّتِكَ.

خدايا! رابطۀ ميان آنها را اصلاح گردان و كار آنان را بر هدايت جمع نما و من و آنان را بر طاعت و محبتت استوار گردان.

اللَّهُمَّ وَ الْمُمْ شَعَثَهُمْ وَ احْقِنْ دِمَاءَهُمْ وَ وَلِّ أَمْرَهُمْ خِيَارَهُمْ أَهْلَ الرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَعْدَلَةِ عَلَيْهِمْ

خدايا! و امور پراكندۀ آنان را گرد آور و خونشان را حفظ كن و كار آنان را به نيكان آنان، كه دلسوز و دادگر هستند، بسپار.

إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب‏.

به راستى كه تو بر هرچيز توانايى، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ

خداوندا! اى نوآفرين آسمان‌ها و زمين، آگاه به نهان و آشكار،

ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ الْجُودِ وَ الْقُوَّةِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ الْمَلَكُوتِ،

داراى جلال و كرامت و جود و نيرومندى و تسلط و شكوه چيره و مالكيت

وَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ الْقُدْرَةِ وَ الْمِدْحَةِ وَ الرَّهْبَةِ وَ الرَّغْبَةِ وَ الْجُودِ وَ القُوَّةِ و الْعُلُوِّ وَ الْحُجَّةِ

و بزرگ‌منشى و عظمت و قدرت و ثنا و بيم و گرايش و بخشش و بلندپايگى و حجت و دليل

وَ الْهُدَى وَ الطَّاعَةِ وَ الْعِبَادَةِ وَ الْأَمْرِ وَ الْخَلْقِ ، وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

و هدايت و طاعت و عبادت و فرمان و آفرينش، كه همه چيز از آن توست! اى پروردگار جهانيان! اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ سُؤَالَ الضَّارِعِينَ الْمُتَضَرِّعِين ، الْمَسَاكِينِ الْمُسْتَكِيننَ الرَّاهِبِينَ الرَّاغِبِينَ الَّذِينَ لَا يَحْذَرُونَ سِوَاكَ،

از تو درخواست مى‌كنم، اى پروردگار من! همانند درخواست و زارى تضرع‌كنندگان، بيچارگان، فروتنان و خاكساران، گرايندگان و بيمناكانى كه جز از تو نمى‌هراسند؛

يَا مَنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ وَ يُجِيبُ الدَّاعِيَ وَ يُعْطِي السَّائِل.

اى كسى كه دعاى بيچارگان را اجابت و رنجورى را برطرف و دعاى دعاكنندگان به درگاهت را مستجاب مى‌كنى و به درست خواست‌كنندگان عطا مى‌كنى.

أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ سُؤَالَ مَنْ لَمْ يَجِدْ لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً وَ لَا لِذَنْبِهِ غَافِراً وَ لَا لِفَقْرِهِ سَادّاً غَيْرَكَ؛

اى پروردگار من! از تو درخواست مى‌كنم همانند كسى كه براى ناتوانى خود يارى‌گرى و براى گناهانش آمرزنده‌اى و براى نيازمندى‌اش برطرف‌كننده‌اى جز تو نمى‌يابد.

أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب.

از تو درخواست مى‌كنم همانند كسى كه نيازش شدت يافته و نيرويش به ضعف گراييده و گناهانش بسيار است، اى بزرگ و بزرگوار، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ مَسْأَلَةَ كُلِّ سَائِلٍ وَ رَغْبَةَ كُلِّ رَاغِبٍ تَبْذُلُ إِذَا دُعِيتَ أَجَبْتَ

از تو درخواست مى‌كنم، اى پروردگار من! همانند همۀ درخواست‌كنندگان و گرايندگان كه ببخشى و هرگاه به درگاهت دعا شود اجابت مى‌كنى

 وَ بِحَقِّ السَّائِلِينَ عَلَيْكَ وَ بِحَقِّ صَفْوَتِكَ مِنْ عِبَادِكَ وَ مُنْتَهَى الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ،

و به حقّ درخواست‌كنندگان بر تو و به حقّ بندگان برگزيده‌ات و به منتهاى سربلندى از عرشت و نهايت رحمتت از كتابت،

 أَنْ لَا تَسْتَدْرِجَنِي بِخَطِيئَتِي وَ لَا تَجْعَلْ مُصِيبَتِي فِي دِينِي وَ اذْكُرْنِي يَا رَبِّ بِرِضَاكَ

كه به واسطۀ خطايم با مهلت دادن اندك‌اندك مرا دچار عذابت نكنى و مصيبت مرا در دينم قرار ندهى و اى پروردگار من! مرا به خشنودى‌ات ياد كنى

وَ لَا تَنْسَنِي خَيرًا تَيَسُّرُهُ بِرَحْمَتَكَ وَ لَا تَنْسَنِي حِينَ تَنْشُرُ رَحْمَتَكَ وَ أَقْبِلْ عَلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ

و وقتى خيرت با رحمتت آسان مى‌سازى فراموشم نكنى و آن هنگام كه رحمتت را مى‌گسترى مرا فراموش نكن و با وجه (ذات، يا اسما و صفات) گرامى‌ات بر من روى آور

وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكَرَامَتِكَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ، وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِي فَإِنِّي بِائِسٌ فَقِيرٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ مِنْ عَذَابِكَ،

و كرامتت را به من ارزانى دار اى صاحب گذشت كريمانه! و دعايم را مستجاب و بر زارى‌ام رحم كن، زيرا من سخت نيازمند، فقير بيمناكم و از عذابت به تو پناه آورده‌ام

لَا أَثِقُ بِعَمَلِي وَ لَكِنِّي أَثِقُ بِرَحْمَتِكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

و به عملم اعتماد ندارم، ولى من به رحمت تو اميد دارم، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ كُنْ بِي حَفِيّاً وَ لَا تَجْعَلْنِي بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيّاً وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ،

خدايا! نسبت به من لطف كن. اى پروردگار من! مرا نسبت به دعايت بدبخت مگردان و عافيتت را به من ارزانى دار و مرا از آتش جهنم آزاد كن،

فَإِنَّنِي لَا أَسْتَغِيثُ بِغَيْرِكَ وَ أَسْتَجِيرُكَ فَأَجِرْنِي مِنْ كُلِّ هَوْلٍ وَ مَشَقَّةٍ وَ خَوْفٍ

زيرا من از غير تو يارى نمى‌طلبم و تنها از تو يارى مى‌جويم و به تو پناه مى‌برم، پس مرا از هرامر هولناك و سختى و بيم در پناه خود درآور

وَ آمِنْ خَوْفِي وَ شَجِّعْ جُبْنِي وَ قَوِّ ضَعْفِي وَ سُدَّ فَاقَتِي وَ أَصْلِحْ لِي جَمِيعَ أُمُورِي

و بيم مرا ايمن گردان و ترسم را ايمنى بخش و ضعفم را نيرو ده و حاجتم را بر طرف كن و همۀ امورم را سامان ده.

يَا رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ مِنْ شِدَّةِ الْمَوْقِفِ يَوْمَ الدِّينِ،

اى پروردگار من! از هول ورود بر امور آخرت و از سختى موقف روز جزا به تو پناه مى‌برم؛

فَإِنَّكَ تُجِيرَ وَ لَا يُجَارُ عَلَيْكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب‏

زيرا تو پناه مى‌دهى و هيچ‌كس نمى‌تواند چيزى را از تو در پناه خويش درآورد، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ لَا تُعْرِضْ عَنِّي حِينَ أَدْعُوكَ وَ لَا تَصْرِفْ عَنِّي وَجْهَكَ حِينَ

خداوندا! آن‌گاه كه تو را مى‌خوانم از من اعراض مكن و آن‌گاه كه از تو درخواست مى‌كنم از من روى برمگردان،

أَسْأَلُكَ فَلَا رَبَّ لِي سِوَاكَ وَ أَعْطِنِي مَسْأَلَتِي وَ آمِنْ خَوْفِي يَوْمَ أَلْقَاك‏،

كه من پروردگارى جز تو برايم نيست و خواسته‌ام را عطا كن و از بيم روز ملاقاتت ايمن گردان.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ فَأَعِذْنِي فَإِنِّي ضَعِيفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ بِائِسٌ فَقِيرٌ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

خدايا! به تو پناه مى‌برم پس پناهم ده؛ زيرا من ناتوان و بيمناك و سخت نيازمند و فقيرم، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ اكْشِفْ ضُرَّ مَا اسْتَعَذْتُكَ مِنْهُ وَ أَلْبِسْنِي رَحْمَتَكَ وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ وَ آمِنِّي بِرَحْمَتِكَ فَإِنَّكَ تُجِيرَ وَ لَا يُجَارُ عَلَيْك،

خدايا! رنجورى آنچه از گزندش به تو پناهنده شدم را از من برطرف كن و رحمتت را به من بپوشان و عافيت را بر تنم كن و به رحمتت مرا ايمنى بخش؛ زيرا تو پناه مى‌دهى و هيچ كس نمى‌تواند چيزى را از تو به پناه خويش درآورد.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَحْشَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ خَلْوَتِهِ وَ مِنْ ظُلْمَتِهِ وَ ضِيقِهِ وَ عَذَابِهِ

خدايا! به تو پناه مى‌برم از وحشت قبر و خلوت آن و از تاريكى آن و تنگى‌اش و عذابش

وَ مِنْ هَوْلِ مَا أَتَخَوَّفُ بَعْدَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

و از بيم آن‌چه بعد از آن مى‌ترسم، اى پروردگار جهانيان، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ (صَفْوَتِكَ) وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

خدايا! از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و خاندان او كه برگزيدگان و به گزين‌هاى تو از ميان آفريده‌هايت هستند، درود فرستى و دعاى مرا اجابت نمايى

وَ أَنْ تَسْتَجِيبَ لِي دُعَائِي وَ تُعْطِيَنِي سُؤْلِي وَ اكْفِنِي (مِنْ أَمْرَ) آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ

و خواسته‌ام را عطا كنى و در امور آخرت و دنيا كفايتم كنى

وَ ارْحَمْ فَاقَتِي وَ اغْفِرْ ذُنُوبِي مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ،

و بر نيازم رحم آورى و گناهان گذشته و آينده‌ام را بيامرزى

وَ آتِنِي فِي الدُّنْيَا حَسَنَة وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنِي بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّار

و در دنيا و آخرت به من نيكى عطا كنى و به رحمتت از عذاب آتش جهنم نگاهم دارى.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي صِلَةَ قَرَابَتِي وَ حَجّاً مَقْبُولًا وَ عَمَلًا صَالِحاً مَبْرُوراً تَرْضَاهُ مِمَّنْ عَمِلَ بِهِ وَ أَصْلِحْ لِي أَهْلِي وَ وُلْدِي،

خدايا! رسيدگى به نزديكان و حج مقبول و عمل شايستۀ نيك كه از هركس آن‌گونه عمل كند، خشنود مى‌گردى، روزى‌ام كن و اهل و فرزندانم را براى من شايسته بگردان

وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ لِي عَقِباً صَالِحاً تُلْحِقُنِي مِنْ دُعَائِهِمْ رِضْوَاناً وَ مَغْفِرَةً

و از تو درخواست مى‌كنم كه نسل شايسته برايم قرار دهى كه در اثر دعاى آنان، خشنودى و آمرزش

وَ زِيَادَةً فِي كَرَامَتِكَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب‏.

و كرامت افزونت را به من ملحق سازى به راستى كه تو بر هرچيز توانا و مهربان‌ترين مهربانان هستى، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من! .

اللَّهُمَّ وَ كُلُّ مَا كَانَ فِي قَلْبِي مِنْ شَكٍّ أَوْ رِيبَةٍ أَوْ جُحُودٍ أَوْ قُنُوطٍ أَوْ فَرَحٍ أَوْ مَرَحٍ

خدايا! هرگونه ترديد يا دودلى يا انكار يا نوميدى يا شادمانى يا خوشحالى مفرط

أَوْ بَطَرٍ أَوْ فَخْرٍ أَوْ خُيَلَاءَ أَوْ جُبْنٍ أَوْ خِيفَةٍ أَوْ رِيَاءٍ أَوْ سُمْعَةٍ

يا طغيان‌گرى يا به خود باليدن يا خود بزرگ‌پندارى يا ترس يا بيم يا ريا يا سمعه (شنواندن نيكى‌هاى خود به ديگران)

أَوْ شِقَاقٍ أَوْ نِفَاقٍ أَوْ كُفْرٍ أَوْ فُسُوقٍ أَوْ عِصْيَانٍ أَوْ عَظَمَةٍ أَوْ شَيْ‏ءٍ مِمَّا لَا تُحِبُّ عَلَيْهِ أَوْلِيَاءَك،

يا ستيزه‌جويى يا دورويى يا كفر يا ناپارسايى يا تكبر يا عصيان و يا ديگر امورى كه و تو دوست ندارى دوستانت دارا باشند،

فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تَمْحُوَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي

از تو به حق محمد و آل محمد درخواست مى‌كنم كه همۀ اينها را از قلبم بزدايى

وَ أَنْ تُبَدِّلَنِي مَكَانَهُ إِيمَاناً وَ عَدْلًا وَ رِضًا بِقَضَائِكَ

و ايمان و دادگرى و خشنودى از سرنوشت حتمى‌ات

وَ وَفَاءً بِعَهْدِكَ وَ وَجَلًا مِنْكَ وَ زُهْداً فِي الدُّنْيَا وَ رَغْبَةً فِيمَا عِنْدَكَ،

و وفا نمودن به پيمانت و بيم از خودت و زهد و عدم تمايل به دنيا و گرايش به آن چه در نزد توست

وَ ثِقَةً بِكَ وَ طُمَأْنِينَةً إِلَيْكَ وَ تَوْبَةً إِلَيْكَ نَصُوحاً يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب‏

و اعتماد و اطمينان به تو و توبۀ خالصانه به درگاهت را جانشين آنها بگردانى، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا خَلَقْتَنِي وَ لَمْ أَكُ شَيْئاً مَذْكُوراً فَأَعِنِّي عَلَى أَهْوَالِ الدُّنْيَا

خداوندا! ستايش تو راست چنان‌كه مرا آفريدى در حالى كه چيز درخور ياد نبودم، پس مرا در برابر امور هولناك دنيا

وَ بَوَائِقِ الدَّهْرِ وَ نَكَبَاتِ الزَّمَانِ وَ كُرُبَاتِ الْآخِرَةِ وَ مُصِيبَاتِ اللَّيَالِي وَ الْأَيَّامِ

و حوادث هلاكت‌بار روزگار (و گرفتارى زمانه) و اندوه‌هاى آخرت و مصايب شبانه‌روز يارى كن

وَ (من اكْفِنِي) شَرَّ مَا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِي الْأَرْضِ اللَّهُمَّ بَارِكْ لِي فِي قَدَرِكَ وَ رَضِّنِي بِقَضَائِك

و از گزند اعمالى كه ستمگران در روى زمين مرتكب مى‌گردند، كفايت فرما. خدايا! مقدراتت را براى من مبارك و مرا به سرنوشت حتمى‌ات خشنود گردان.

اللَّهُمَّ افْتَحْ مَسَامِعَ قَلْبِي لِذِكْرِكَ وَ ارْزُقْنِي شُكْراً وَ تَوْفِيقاً وَ عِبَادَةً وَ خَشْيَةً يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب‏.

خدايا! گوش‌هاى دل مرا براى ياد خود بگشاى و سپاس‌گزارى و توفيق و عبادت و بيم از خود را روزى‌ام نما، اى پروردگار جهانيان! اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ اطَّلِعْ عَلَيَّ الْيَوْمَ اطِّلَاعَةً تُدْخِلُنِي بِهَا الْجَنَّةَ،

خدايا! امروز چنان به من نظر كن كه به واسطۀ آن مرا وارد بهشت گردانى.

 اللَّهُمَّ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اقْبَلْهُ مِنِّي وَ اجْعَلْهُ دُعَاءً جَامِعاً يُوَافِقُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَإِنَّ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَكَ بِمِقْدَارٍ.

خدايا، دعايم را مستجاب گردان و آن را از من بپذير و آن را دعايى جامع قرار ده به گونه‌اى كه همۀ بخش‌هاى آن با يك‌ديگر سازگار باشند؛ زيرا هرچيز اندازۀ خاصى نزد تو دارد.

اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ مِنْ شَأْنِكَ فَإِنَّكَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْن.

خدايا! دعاى مرا نيز جزو امور خويش قرار ده، زيرا تو در هرلحظه كارى مى‌پردازى،

اللَّهُمَّ وَ اكْتُبْهُ لِي فِي عِلِّيِّينَ فِي كِتَابٍ لَا يُمْحَى وَ لَا يُبَدَّلُ بِأَنْ تَقُولَ:

خدايا! دعاى مرا در عليين (برترين مراتب بهشت) در كتابى كه نه زدوده مى‌گردد و نه تغيير و تبديل در آن حاصل مى‌شود، بنويس؛ به اين صورت كه بگويى:

قَدْ غَفَرْتُ لِعَبْدِي مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ اسْتَجَبْتُ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ وَفَّقْتَهُ وَ اصْطَفَيْتُهُ لِنَفْسِي

«گناهان گذشته و آيندۀ بنده‌ام را آمرزيدم و دعاى او را مستجاب نمودم و به او توفيق دادم و او را براى خود برگزيدم

وَ كَرَّمْتُهُ وَ فَضَّلْتُهُ وَ عَصَمْتُهُ وَ زَكَّيْتُهُ وَ أَصْلَحْتُهُ وَ غَفَرْتُ لَهُ وَ عَفَوْتُ عَنْهُ آمِينَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب.

و او را گرامى داشتم و برترى بخشيدم و نگاه داشتم و هدايت نمودم و پاكيزه گردانيدم و اصلاح نمودم و براى خود گزيدم و او را آمرزيدم و از او گذشتم» . اجابت فرما، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،

خدايا! من با واسطه قرار دادن پيامبرت، پيامبر رحمت، محمد-درود خدا بر او و خاندان او -به درگاه تو روى آورده‌ام

فِي خَلَاصِي وَ خَلَاصِ وَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ جَمِيعِ ذُرِّيَّةِ أَبِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ وَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ،

تا من و پدر و مادرم و تمامى فرزندان آن دو و خانوادۀ من و فرزندانم و همۀ نسل پدرم و برادران ايمانى‌ام و همۀ مؤمنان، اعم از مرد و زن

 وَ كُلِّ وَالِدٍ لِي دَخَلَ فِي الْإِسْلَامِ مِنْ أَهْوَالِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ مِنْ شَرِّ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ شَرِّ هُمُومِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة وَ أَهْوَالِهَا

و همۀ اجداد مسلمان مرا از امور هولناك روز قيامت و از اندوه و امور بيمناك دنيا و آخرت رهايى دهى

 وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَرْزُقَنِي عِزَّهَا وَ تَصْرِفَ عَنِّي شَرَّهَا وَ تُثَبِّتَنِي بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمُ

و از تو درخواست مى‌كنم كه سربلندى در آن (روز قيامت) را روزى‌ام كنى و از شرور آن بازدارى و با سخن (باور) استوار در زندگانى دنيا و آخرت استوار گردانى، به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربانى،

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ كَثِيراً وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

خداوندا درود فراوان بر محمد و خاندان او فرستد، خدا ما را بس است و چه كارگزار خوبى! اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَصْرِفَ عَنِّي شَرَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ

خدايا! از تو مى‌خواهم كه مرا از شر هرسركش ستيزه‌جو و شيطان نافرمان و همۀ آفريده‌هايت،

وَ شَرَّ كُلِّ ضَعِيفٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ شَدِيدٍ وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ وَ الْخَاصَّةِ وَ الْعَامَّةِ،

اعم از ناتوان و توانا و شرّ حيوانات زهردار و زهركش و آزاررسان، كه به خصوص من يا به عموم آسيب مى‌رساند

وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ

و شرّ همۀ جانوران اعم از كوچك و بزرگ در طول شبانه‌روز، شرّ افراد بدكار از عرب و عجم

وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

و شر ناپارسايان جنّى و انسى دور بدار، به راستى كه تو بر هرچيز توانايى

وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَيْرِ مَخْلُوقٍ دَعَا إِلَى خَيْرِ مَعْبُودٍ،

و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به وسيلۀ خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمى‌يابد و درود خداوند بر محمد و آل محمد بهترين آفريده‌اى كه مردم را به سوى بهترين معبود فراخواند.

 اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَ آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا بِرَحْمَتِكَ‏ عَذابَ النَّارِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

خداوندا! اى پروردگار ما و در دنيا خير و در آخرت خير به ما عطا كن و ما را از عذاب آتش حفظ كن، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

اللَّهُمَّ وَ مَا كَانَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَمَلٍ صَالِحٍ أَسْأَلُكَ بِهِ وَ أَكُونُ فِي رِضْوَانِكَ

خدايا! هرعمل خير شايسته‌اى را كه از تو درخواست مى‌كنم و در خشنودى

وَ عَافِيَتِكَ وَ مَا صَلُحَ مِنْ ذَلِكَ مِنَ الْبِرِّ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِهِ إِنِّي إِلَيْكَ رَاغِبٌ وَ بِكَ مُسْتَجِيرٌ.

و عافيت تو قرار مى‌گيرم و اعمال نيكى كه شايسته است به من ارزانى دار، به راستى كه من به تو گراييده‌ام و به تو پناه مى‌جويم.

اللَّهُمَّ مَا اسْتَعْفَيْتُكَ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَسْتَعْفِكَ مِنْهُ وَ تُوجِبُ عَلَيَّ بِهِ النَّارَ وَ سَخَطَكَ فَعَافِنِي مِنْهُ

خدايا! مرا از هرچيز كه عافيت از آن را از تو درخواست نمودم يا ننمودم ولى ورود به آتش جهنم و خشمت را بر من واجب مى‌گرداند عافيت بخش

وَ مَا عُذْتُ مِنَ الْمَخَازِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ سُوءِ الْمُطَّلَعِ إِلَى مَا فِي الْقُبُورِ فَأَعِذْنِي مِنْهُ،

و مرا از همۀ رسوايى‌هاى روز قيامت و ورود زشت بر وقايع قبر كه از آن به تو پناه بردم، در پناه خويش درآور.

 اللَّهُمَّ وَ مَا أَنْدَمُ عَلَيْهِ مِنْ فِعْلِي لَهُ وَ أُجَازَى عَلَيْهِ يَوْمَ الْمَعَادِ أَوْ تَرَانِي فِي الدُّنْيَا عَلَى الْحَالِ الَّتِي تُورِثُ سَخَطَكَ،

خدايا! هركارى كه از آن پشيمان مى‌گردم و در روز معاد در برابر آن مجازات مى‌شوم و هرحالتى كه سبب خشم توست و مى‌بينى كه من در دنيا بدان متّصف هستم،

فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُعَظِّمَ عَافِيَتِي مِنْ جَمِيعِ ذَلِكَ يَا وَلِيَّ الْعَافِيَةِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

به وجه (اسما و صفات، يا ذات) باكرامت تو از تو درخواست مى‌كنم كه مرا از همۀ اين‌ها به صورت شايسته عافيت بخشى، اى سرپرست عافيت! اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

وَ أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ مَعَ ذَلِكَ الْعَافِيَةَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ،

پروردگارا! افزون بر اين، عافيت از بلاهاى بسيار سخت و سرنوشت حتمى زشت و شادمانى دشمنان را از تو خواهانم

وَ أَنْ تُحَمِّلَنِي مَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ وَ أَنْ لَا تُسَلِّطَ عَلَيَّ (ظَالِماً) أَوْ تَبْتَلِيَنِي بِمَا لَا طَاقَةَ لِي بِهِ،

و اين‌كه مبادا آن‌چه را كه توان تحمل آن را ندارم بر دوشم نهى و افرادى را كه به من ستم روا مى‌دارند (براى آزمايش من) بر من مسلط گردانى و آنان ستم‌هايى را كه توان تحمل آن را ندارم، بر من روا دارند

وَ تُنَاقِشَنِي الْحِسَابَ يَوْمَ الْحِسَابِ مُنَاقَشَةً بِمَسَاوِيَّ أَحْوَجَ مَا أَكُونُ إِلَى عَفْوِكَ وَ تَجَاوُزِكَ،

و در روز حساب و آن زمان كه بيش‌تر از هروقت ديگر به عفو و گذشت تو نياز دارم، در حساب‌كشى من، در بدى‌هاى من سختى‌گيرى كنى.

 أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُعَظِّمَ عَافِيَتِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ يَا وَلِيَّ الْعَافِيَةِ

به وجه (ذات، يا اسما و صفات) گرامى تو مى‌خواهم كه مرا به صورت شايسته از همۀ اينها عافيت بخشى، اى سرپرست عافيت!

أَيْ مَنْ عَفَا عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ لَمْ يُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَب.

اى خدايى كه از بدى‌ها درگذشته و در برابر آن كيفر نمى‌كنى، بر بنده‌ات رحم آور، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ نَفْسِي نَفْسِي ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا سَيِّدَاهْ عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ،

اى خدا، اى خدا، اى خدا! مرا! مرا، بر بنده رحم كن اى آقاى من! بنده‌ات در پيشگاه تو است، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

يَا مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ يَا مُجْرِيَ الدَّمِ فِي عُرُوقِي عَبْدُكَ عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَ عَبْدِهِ يَا سَيِّدَاهْ،

اى منتهاى خواستۀ من! اى جارى كنندۀ خون در رگ‌هاى من! بنده‌ات بنده‌ات، اى آقاى من! اى مالك بندۀ خود! اى آقاى من!

يَا مَالِكَاهْ يَا هُوَ يَا رَبَّاهْ لَا حِيلَةَ لِي وَ لَا غِنَا بِي عَنْ نَفْسِي وَ لَا أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّاً وَ لا نَفْعا

اى مالك منم! اى خدا! اى پروردگار من! من هيچ راه چاره‌اى سراغ ندارم و از پرداختن به كار خويش بى‌نياز نيستم، ولى نمى‌توانم به خود ضرر يا سود برسانم

وَ لَا رَجَاءَ لِي وَ لَا أَحَداً أُصَانِعُهُ تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّي وَ اضْمَحَلَّ عَنِّي كُلُّ بَاطِلٍ أَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ

و اميدى ندارم و هيچ كس را نمى‌يابم كه به او رشوه بپردازم تا مرا برهاند، همۀ اسباب فريب‌كارى گسسته شده و هرگونه باطل از بين رفته است، روزگار مرا در درگاه تو تنها رها كرده است

 فَقُمْتُ هَذَا الْمَقَامَ إِلَهِي بِعِلْمِكَ فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي لَيْتَ شَعْرِي وَ لَا أَشْعُرُ كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي أَ تَقُولُ: نَعَمْ أَوْ تَقُولُ: لَا.

و من، اى معبود من! بدين صورت كه آگاهى در پيشگاه تو ايستاده‌ام. اكنون با من چه خواهى كرد؟ اى كاش مى‌دانستم و نمى‌دانم در برابر دعاى من چه خواهى فرمود؟ آيا خواهى گفت: بله يا خواهى گفت: نه.

فَإِنْ قُلْتَ لَا فَيَا وَيْلَتَاهْ يَا وَيْلَتَاهْ يَا وَيْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ يَا عَوْلَتَاهْ

اگر بگويى: نه، پس واى بر من! واى بر من! واى بر من! فرياد بر من! فرياد بر من! فرياد بر من!

يَا شِقْوَتَاهْ يَا شِقْوَتَاهْ يَا شِقْوَتَاهْ يَا ذُلَّاهْ يَا ذُلَّاهْ يَا ذُلَّاهْ

و واى بر بدبختى من! واى بر بدبختى من! واى بر بدبختى من! واى بر خوارى من! واى بر خوارى من! واى بر خوارى من!

إِلَى مَنْ وَ إِلَى عِنْدِ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ بِمَاذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْ‏ءٍ وَ مَنْ أَرْجُو أَوْ مَنْ يَعُودُ عَلَيَّ إِنْ رَفَضْتَنِي يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ.

اگر مرا برانى به سوى چه كسى، يا نزد چه كسى، يا چگونه، يا با چه وسيله‌اى، يا به سوى چه چيزى بروم و به چه كسى اميد بورزم، يا چه كسى بر من ببخشد؟ اى صاحب آمرزش گسترده!

وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَمَا الظَّنُّ بِكَ فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ فَطُوبَى لِي أَنَا الْمَشْعُودُ فَطُوبَى لي أَنَا المرْحُوم

و اگر بگويى: بله، چنان‌كه چنين مى‌پندارم، خوشا به حال من كه نيك‌بختم و خوشا به حال من كه من سعادتمندم و خوشا به حال من كه مشمول رحمت تو قرار گرفتم.

أَيَا مُتُرَحِّمُ أَيَا مُتَرَئِّفُ أَيَا مُتَعَطِّفُ أَيَا مُحْيِي، أَيَا مُتُجَبِّر أَيَا مُتَمَلِّكُ

اى رحم‌كننده! اى رأفت‌كننده! اى مهرورز! اى زنده‌كننده! اى جبران كننده! اى دارا!

أَيَا مُتَسَلِّطُ لَا عَمَلَ لِي أَرْجُو بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي وَ لَا أَحَدَ أَنْفَعُ لِي مِنْكَ،

اى چيره! من عملى ندارم كه براى برآوردن حاجتم به آن اميد بندم و هيچ كسى سودمندتر از تو سراغ ندارم،

 يَا مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ يَا مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ أَيَا مَدْعُوُّ أَيَا مَسْئُولُ أَيَا مَطْلُوبُ إِلَيْهِ.

اى خدايى كه خود را به من شناساندى! اى خدايى كه مرا به اطاعت از خود دستور دادى! اى خوانده‌شده! اى درخواست‌شده! اى خواسته‌شده!

رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ الَّتِي أَوْصَيْتَنِي وَ لَوْ أَطَعْتُكَ لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ أَقُومَ،

سفارش تو را كه مرا بدان سفارش كردى رها كردم، اگر از تو اطاعت مى‌كردم، قطعا آنچه را كه اكنون برخاسته‌ام و آن را از تو درخواست مى‌كنم، پيش از آن‌كه برخيزم كفايت مى‌كردى.

وَ أَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ فَلَا تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا رَجَوْتُهُ وَ ارْدُدْ يَدَيَّ مِلَاءً مِنْ خَيْرِكَ بِحَقِّكَ يَا سَيِّدِي يَا وَلِيِّي،

البته من با وجود نافرمانى از تو، به تو اميد دارم، پس ميان من و آن‌چه بدان اميد بسته‌ام حايل مشو و دست مرا آكنده از رحمتت به پايين برگردان، به حقّت اى آقاى من! اى سرپرست من!

أَنَا مَنْ قَدْ عَرَفْتَ شَرُّ عَبْدٍ وَ أَنْتَ خَيْرُ رَبٍّ يَا مَخْشِيَّ الِانْتِقَامِ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ.

من همان كسى هستم كه مى‌شناسى، كه بدترين بنده‌ام و تو بهترين پروردگارى، اى كسى كه از انتقام او بيم دارند، اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من!

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا مُحِيطُ بِمَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَصْلِحْنِي لِدُنْيَايَ وَ أَصْلِحْنِي لِدِينِى

اى خدا، اى خدا، اى خدا! اى فراگيرندۀ ملكوت آسمان‌ها و زمين! مرا براى دنيايم شايسته گردان و براى دينم شايسته گردان

وَ أَصْلِحْنِي لِآخِرَتِي وَ أَصْلِحْنِي لِأَهْلِي وَ أَصْلِحْنِي لِوُلْدِي وَ أَصْلِحْ لِي مَا خَوَّلْتَنِي يَا إِلَهِي وَ أَصْلِحْنِي مِنْ خَطَايَايَ.

و براى آخرتم شايسته گردان و براى اهلم شايسته گردان و براى فرزندانم شايسته گردان و اى معبود من! هرنعمتى را كه به من ارزانى داشته‌اى، اصلاح كن و مرا از خطاهايم پاك ساز.

يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِإِجَابَتِكَ وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ أَهْلِهِ

اى بسيار مهرورز! اى بسياربخشنده! به رحمتت بر من تفضل كن و اجابتت را بر من منت نه و اى خدا! بر پيامبرت محمد و خاندان او درود بفرست

وَ سَلِّمْ وَ حُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا حُلْتَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْبَاطِلِ وَ آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

و مرا از هرباطلى كه اهل بيت محمد را از آن بازداشتى، باز دار و در دنيا و آخرت به ما نيكى عطا كن، اى مهربان‌ترين مهربانان!

پس بگو:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ‏).^[7]

به نام خداوند بخشاينده و مهربان «معبود شما معبود يگانه‌اى است كه معبودى جز او نيست، و بخشنده و مهربان است» .

(اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ

«اوست خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است كه مقدمات خواب و خواب‌آلودگى او را نمى‌گيرد و آن‌چه در آسمان‌ها و زمين است از آن اوست.

مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحِيطُونَ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ

چه كسى مى‌تواند نزد او شفاعت كند مگر به اذن او؟! از پيشروى و پشت سر آنان (آفريده‌ها) آگاه است و جز به مقدارى كه او بخواهد نمى‌توانند از علم او آگاه گردند

إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‏.)^[8]

و كرسى (دانش) او آسمان‌ها و زمين را فراگرفته است و حفظ آن دو بر او سخت نيست و او بلندپايه و بزرگ است» .

(الم اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ.)^[9]، (هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ‏ يَشاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ)^[10]،

«الف لام ميم. خداوند كسى است كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است» ، «او است خدايى كه به هرصورت كه بخواهد شما را در رحم مادران نگارگرى مى‌كند، معبودى جز او كه سربلند و حكم است، وجود ندارد»

‏ ‏ (الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ الصَّابِرِينَ

«(مؤمنان واقعى) كسانى هستند كه مى‌گويند: پروردگارا، ايمان آورديم، پس گناهان ما را بيامرز و ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دارى، هم شكيبايان،

وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ

راستگويان، فرمانبرداران و انفاق‌كنندگان و استغفاركنندگان در سحرگاهان.

شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ

خداوند و نيز فرشتگان و دانشمندان گواهى مى‌دهند كه معبودى جز او نيست و دادگر است،

لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ)^[11]،

معبودى جز اويست سربلند و حكيم است، همانا دين نزد خدا عبارت از تسليم و فرمان‌بردارى است» .

(اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثاً.)^[12]

«خداست كه معبودى جز او نيست و قطعا همۀ شما را در روز قيامت كه ترديدى در آن نيست، گرد مى‌آورد و چه كسى راست‌گوتر از خدا؟!»

(ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَكِيلٌ)^[13]،

«اين است خدا كه پروردگار شماست و معبودى جز او نيست و آفرينندۀ همه چيز است، پس او را بپرستيد كه او كارگزار هر چيز است»

(اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِين).^[14]

«از آنچه از سوى پروردگارت به تو وحى شده پيروى كن، خدايى جز او نيست و از مشركين رو برگردان» .

(قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ

«بگو: اى مردم! من فرستادۀ خدا به سوى شما هستم، هم او كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست و معبودى جز او وجود ندارد، زنده مى‌كند و مى‌ميراند،

 فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ كَلِمَاتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ)^[15]،

پس به خدا و رسول او، كه پيامبر امى، كه و به خدا و سخنان او ايمان دارد ايمان بياوريد و از او پيروى كنيد، اميد كه راه يابيد»،

(وَ مَا أُمِرُوا إِلَّا لَيَعْبُدُوا إِلَهاً وَاحِداً لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ.)^[16]

«و به چيزى امر نشده‌اند جز اين‌كه معبود يگانه را بپرستند كه معبودى جز او نيست، منزه است خدا از آن‌چه به او شرك مى‌ورزند.»

(لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ

«به راستى رسولى از خود شما به سوى شما آمده كه رنج بردن (گناه) شما بر او سخت و به شما شديدا علاقه‌مند است و به خصوص نسبت به مؤمنان مهرورز و مهربان است.

فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيم‏)^[17]،

اگر روى گرداندند، بگو: خدا براى من كافى است، معبودى جز او نيست، تنها بر او توكل نمودم و او پروردگار عرش بزرگ است» ،

(حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ)^[18]

«تا اين‌كه وقتى نزديك شد غرق شود گفت: ايمان آوردم به اين كه معبودى جز خدا نيست، همان خدايى كه بنى اسرائل بدان ايمان آورده‌اند و من از تسليم شدگان هستم.» ،

(فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ)^[19]

«اگر اجابتت نكردند، بدانيد كه قطعا آن به علم خدا فرود آمده است و اين‌كه معبودى جز او نيست. پس آيا شما تسليم آن مى‌شويد؟» ،

(قُلْ هُوَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ مَتَابِ)^[20]، (أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ)^[21]

«بگو: اوست پروردگار من كه معبودى جز او نيست، تنها بر او توكل نمودم و بازگشتم به سوى اوست» ، «بيم دهيد كه معبودى جز من نيست، پس از من بپرهيزيد» ،

(اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى ٰ)^[22]

«خداست كه معبودى جز او نيست و بهترين نام‌ها از آن اوست».

(فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي)^[23]

«پس به آنچه وحى مى‌شود گوش فراده. من همان خدايى هستم كه معبودى جز من نيست، پس مرا بپرست و نماز را به منظور ياد من برپا دار» .

(إِنَّمَا إِلَهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِلْما) ^[24]،

«معبود شما تنها خداست كه معبودى جز او نيست، دانش او هرچيز را فراگرفته است».

(وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُون‏) ^[25]

«و ما هيچ فرستاده‌اى پيش از تو نفرستاديم جز آن‌كه به او وحى نموديم كه معبودى جز من نيست، پس مرا بپرستيد.» ،

(ِ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‏ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ

«ذو النون (حضرت يونس) را ياد كن آن‌گاه كه خشمگين رفت و پنداشت كه ما هرگز بر او قدرتى نداريم، تا در دل تاريكى‌ها ندا داد كه معبودى جز تو نيست،

سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينََ)^[26].

منزهى تو، به راستى من از ستمكاران بودم. پس ما دعاى او را اجابت كرده، او را از اندوه نجات داديم و اين‌چنين مؤمنان را نجات مى‌بخشيم»،

(فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ)^[27]( اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ)^[28]

«پس بلندمرتبه باد خدايى كه پادشاه و حق است، هيچ خدايى جز او نيست پروردگار عرش كريم» «خدا، هيچ خدايى جز او نيست پروردگار عرش عظيم»

(‏ وَ هُوَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَى وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُكْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ)^[29]،

«و او خدايى است كه معبودى جز او نيست و در دنيا و آخرت ستايش از آن او است و نيز فرمان‌روايى از آن اوست و به سوى او بازگردانده مى‌شويد»،

(يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ

«اى مردم! نعمت خدا را بر خود به ياد آوريد. آيا آفريننده‌اى جز خدا وجود دارد؟

يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَا إِلَهَ إِلا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ)^[30]،

همان خدايى كه از آسمان و زمين به شما روزى مى‌دهد. معبودى جز او نيست پس به كجا برگردانده مى‌شويد؟» ،

(إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُون)^[31].

«آنان پيش از اين، اين‌گونه بودند كه هرگاه به آنان گفته مى‌شد: معبودى جز خدا نيست، گردن كسى مى‌كردند» .

(ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّي تُصْرَفُونَ)^[32]،

«اين خداست كه پروردگار شماست و فرمان‌روايى از آن اوست و معبودى جز او نيست، پس به كجا برگردانده مى‌شويد؟»،

(غَافِرِ الذَّنْبِ وَ قَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ)^[33]،

«بخشايندۀ گناهان، پذيرندۀ توبه، سخت‌كيفر، صاحب‌نعمت، خدايى جز او نيست و به سوى او مى‌گردند.»

(ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّي تُؤْفَكُونَ)^[34]، (فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ)^[35].

«آن خدا و پروردگار شماست، آفرينندۀ هرچيزى، خدايى جز او نيست پس چگونه از حق منحرفتان مى‌كنند؟» «پرخير (بلند پايه) باد خدايى كه پروردگار جهانيان است.»

(لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَ يُمِيتُ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ)^[36]،

«معبودى جز او نيست، زنده مى‌كند و مى‌ميراند، پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست.»،

(فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَات وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْوَاكُم)‏^[37].

«پس بدان كه معبودى جز خدا نيست و از گناه خود و نيز براى مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه. خداوند از آمدوشد و ايستادن شما آگاه است.»

(لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ،

«اگر اين قرآن را بر كوه فرود مى‌آورديم، قطعا مى‌ديدى كه آن كوه از بيم خدا فروتن گرديده و از هم مى‌پاشد و اين مثال‌ها را براى مردم مى‌زنيم باشد كه بينديشند.

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ

اوست خدايى كه معبودى جز او نيست و از نهان و آشكار آگاه، و بخشنده و مهربان است. اوست خدايى كه معبودى جز او نيست

الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ،

و فرمان‌روا، بسيار پاكيزه، ايمن، ايمنى ده، نگاهبان چيره، سربلند، شكوهمند و بزرگ‌منش است. منزه است خدا از آن‌چه به او شرك مى‌ورزند.

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ.)^[38]

او است خداى آفريننده، پديدآورنده و چهره‌نگار كه بهترين نام‌ها از آن اوست و آن‌چه در آسمان‌ها و زمين است تسبيح او را مى‌گويد و او سربلند و حكيم است.»

(اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ،)^[39](رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا).^[40]

«خداوند كسى است كه خدايى جز او نيست و مؤمنان بايد بر خدا توكل كنند.» «او پروردگار مشرق و مغرب است، معبودى جز او نيست، پس او را كارگزار خود انتخاب كن» .

پس هفت مرتبه بگو:

وَ إِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزُ لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ.

به راستى كه اين كتاب سربلندى است كه باطل نه از پيشروى و نه از پشت به سوى آن نمى‌آيد و از سوى خداى حكيم و ستوده فروفرستاده شده است.»

پس بگو:

(آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ

«به خدا و آن‌چه بر ما فروفرستاده شده و نيز به آن‌چه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نوادگان فروفرستاده شده

وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ).^[41]

و همچنين به آن‌چه به حضرت موسى و عيسى داده شده و نيز به آن‌چه به ديگر پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده است، ايمان آورديم و ميان هيچ كدام از آنان فرق نمى‌گذاريم و تسليم آنان هستيم.»،

(رَبُّنَا وَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهاً لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطاً،)^[42]

«پروردگار ما، پروردگار آسمان‌ها و زمين است و هرگز جز او معبودى را نخواهيم خواند، وگرنه سخن پريشان گفته‌ايم»،

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ.) ^[43] صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ.

«ستايش خدا را كه ما را به اين (ايمان و ولايت) رهنمون گرديد و اگر خدا ما را هدايت نمى‌كرد، هدايت نمى‌يافتيم؛ به راستى كه فرستادگان پروردگارمان (معارف) حق را آوردند.» درود خداوند بر همۀ آنان.

پس بگو:

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ وَ أَمِينَهُ عَلَى وَحْيِهِ.

سلام بر تو اى رسول خدا! سلام بر تو اى پيامبر خدا! سلام بر تو اى برگزيدۀ خدا از ميان آفريده‌ها و امانت‌دار او بر وحى او.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْتَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَمِينُهُ عَلَى وَحْيِهِ وَ بَابُ عِلْمِهِ وَ وَصِيُّ نَبِيِّهِ وَ الْخَلِيفَةُ مِنْ بَعْدِهِ فِي أُمَّتِهِ،

سلام بر تو اى مولاى من، اى امير مؤمنان! تو حجت خدا بر آفريده‌هاى خدا و در دانش خدا و وصى پيامبر و جانشين او در ميان امت هستى.

 لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً غَصَبَتْكَ حَقَّكَ وَ قَعَدَتْ مَقْعَدَكَ أَنَا بَرِي‏ءٌ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ إِلَيْكَ.

خدا لعنت كند گروهى را كه حقّ تو را غصب نمودند و در جاى تو نشستند؛ من از آنان و پيروانشان به درگاه تو بيزارى مى‌جويم.

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ الْبَتُولُ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا زَيْنَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ

سلام بر تو اى فاطمۀ بتول! سلام بر تو اى زينت زنان جهان!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ‏ رَسُولِ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَيْه‏،

سلام بر تو اى دختر فرستادۀ خدا، پروردگار جهانيان! -درود خدا بر تو و بر او-

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ السِّبْطَيْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً غَصَبَتْكِ حَقَّكِ

سلام بر تو اى مادر دو سبط، حسن و حسين! لعنت خدا بر گروهى كه حقّ تو را غصب نمودند

وَ مَنَعَتْكِ مَا جَعَلَهُ اللَّهُ لَكِ حَلَالًا أَنَا بَرِي‏ءٌ إِلَيْكِ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ.

و آنچه را خداوند براى تو حلال گردانيده بود بازداشتند. من از آنان و پيروان آنان به درگاه تو بيزارى مى‌جويم.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ الزَّكِيّ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ،

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا محمد، حسن پاكيزه! سلام بر تو اى مولاى من!

لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ بَايَعَتْ فِي أَمْرِكَ وَ شَايَعَتْ أَنَا بَرِي‏ءٌ إِلَيْكَ مِنْهُمْ وَ مِنْ شِيعَتِهِمْ.

لعنت خدا بر گروهى كه تو را كشتند و دربارۀ كشتن تو بيعت و دنباله‌روى كردند. من از آنان و پيروانشان بيزارم.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَبِيكَ وَ جَدِّكَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا عبد اللّه، حسين بن على، درودهاى خدا بر تو و بر پدر و جدت حضرت محمد-درود خدا بر او-

لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ دَمَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ اسْتَبَاحَتْ حَرِيمَكَ،

لعنت خدا بر گروهى كه ريختن خون تو را حلال شمردند و لعنت خدا بر كسانى كه تو را كشتند و حرمت اهل حرم تو را نگاه نداشتند

وَ لَعَنَ اللَّهُ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتَالِكُمْ أَنَا بَرِي‏ءٌ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكَ مِنْهُم.

و لعنت خدا بر دنباله‌راون و پيروان آنها و لعنت خدا بر كسانى كه امكان جنگ با شما را براى آنان فراهم آوردند. من از آنان و پيروان آنها به درگاه خدا و در پيشگاه تو بيزارى مى‌جويم.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا محمد، على بن حسين! سلام بر تو اى مولاى من

يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ،

اى ابو جعفر، محمد بن على! سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا عبد اللّه جعفر بن محمد!

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا.

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا الحسن موسى بن جعفر! سلام بر تو اى مولاى من، اى ابو الحسن على بن موسى!

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابا جعفر، محمد بن على! سلام بر تو اى مولاى من،

يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ،

اى ابا الحسن، على بن محمد! سلام من اى ابا محمد حسن بن على!

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عِتْرَتِكَ الطَّاهِرَةِ الطَّيِّبَةِ.

سلام بر تو اى مولاى من، اى ابو القاسم حجة بن حسن، صاحب زمان! درود خدا بر تو و بر خاندان پاك و پاكيزه‌ى تو.

يَا مَوَالِيَّ كُونُوا شُفَعَاءَ لِي عِنْدَ اللَّهِ فِي حَطِّ وِزْرِي وَ خَطَايَايَ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ

اى سروران من در ريختن گناهان و خطاهاى من شفيع من باشيد. به خدا و آنچه به شما فروفرستاده شده ايمان آوردم

وَ أَتَوَالَى آخِرَكُمْ بِمَا أَتَوَالَى بِهِ أَوَّلَكُمْ وَ بَرِئْتُ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ اللَّاتِ وَ الْعُزَّى.

و آخرين شما را همانند اولين شما دوست دارم و از «جبت» و «طاغوت» و «لات» «عزى» بيزارى مى‌جويم.

يَا مَوَالِيَّ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ وَ وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ،

اى سرواران من! با هركس كه با شما سر آشتى داشته باشد، آشتى مى‌كنم و با هركس كه با شما سرستيز و دشمنى داشته باشد، در ستيز و دشمنم و تا روز قيامت با دوستانتان دوستم.

وَ لَعَنَ اللَّهُ ظَالِمِيكُمْ وَ غَاصِبِيكُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ وَ أَهْلَ مَذْهَبِهِمْ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ.

لعنت خدا بر كسانى كه به شما ستم نموده حق شما را غصب كردند و لعنت خدا بر پيروان و دنباله‌روان و هم‌كيشان آنها. من از آنها به سوى خدا و به سوى شما بيزارى مى‌جويم.

اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ كَفَى بِكَ شَهِيداً وَ أُشْهِدُ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلِيّاً

خداوندا! تو را گواه مى‌گيرم، كه تو براى گواهى كافى هستى و محمد-درود خدا بر او و خاندان او-و على

وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا وَ الثَّمَانِيَةَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ الْأَرْبَعَةَ الْأَمْلَاكَ خَزَنَةَ عِلْمِكَ،

و امامان از فرزندان آن دو و هشت حامل عرش و چهار فرشته‌اى را كه گنجينه‌دار دانش تواند گواه مى‌گيرم

 أَنِّي بَرِي‏ءٌ مِنْ أَعْدَائِهِمْ وَ أنّ فَرضَ صَلواتي لِوَجهِكَ، وَ نَوافِلِي وَ زكَواتِي وَ مَا طَابَ مِن قَولِ

كه از دشمنان آنان بيزارم و نمازهاى واجبم براى خشنودى تو و نمازهاى مستحبى و زكات (و صدقۀ) اموالم و هرگفتار

وَ عَمَل عِندَكَ، فَعَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَام.

و كردار پاكيزه‌اى كه در نزد تو دارم، همه از آن حضرت محمد و خاندان پاك و پاكيزۀ اوست-درود و سلام بر آنان-

اللَّهُمَّ أَقْرِرْ عَيْنِي بِصَلَاتِهِ وَ صَلَاةِ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ اجْعَلْ مَا هَدَيْتَنِي‏ إِلَيْهِ مِنَ الْحَقِّ وَ الْمَعْرِفَةِ بِهِمْ مُسْتَقَرّاً لَا مُسْتَوْدَعاً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين.

خدايا! چشم مرا به درود بر او و خاندان او روشن گردان و آن‌چه از حق و شناخت آنان كه مرا بدان رهنمون ساخته‌اى در من پايدار قرار ده، نه به عنوان سپرده، اى مهربان‌ترين مهربانان!

اللَّهُمَّ وَ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ وَ عَرِّفْنِي رُسُلَكَ وَ عَرِّفْنِي مَلَائِكَتَكَ وَ عَرِّفْنِي وُلَاةَ أَمْرِكَ،

خدايا! خودت را به من بشناسان و فرستادگانت را به من بشناسان و فرشتگانت را به من بشناسان و واليان امر از سوى خود را به من بشناسان.

اللَّهُمَّ إِنِّي لَا آخُذُ إِلَّا مَا أَعْطَيْتَ وَ لَا أُوقَى إِلَّا مَا وَقَيْتَ

خداوندا! من نمى‌گيرم جز آن‌چه را كه تو عطا نموده‌اى و دريافت نمى‌كنم مگر آن‌چه تو وفا كرده‌اى.

اللَّهُمَّ لَا تَحْرِمْنِي مَنَازِلَ أَوْلِيَائِكَ وَ لَا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي

خدايا! مرا از منازل دوستانت محروم مگردان و بعد از آن‌كه هدايتم نمودى، دلم را منحرف مگردان

وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ وَ هَيِّئْ لِي مِنْ أَمْرِي رُشْداً،

و به من ارزانى دار همانا كه تو بخشنده‌اى و اصلاح امر مرا برايم آماده ساز،

اللَّهُمَّ وَ عَلِّمْنِي نَاطِقَ التَّنْزِيلِ وَ خَلِّصْنِي مِنَ الْمَهَالِك.

خدايا و هم‌چنين آيات گوياى (قرآن) فروفرستاده شده را به من بياموز و از هلاكت‌گاه‌ها رهايى‌ام ده.

اللَّهُمَّ وَ خَلِّصْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ وَ حِزْبِهِ وَ مِنَ السُّلْطَانِ وَ جُنْدِهِ وَ مِنَ الْجِبْتِ وَ أَنْصَارِهِ

خدايا! نيز مرا از شيطان و گروه او و از سلطان و لشكريان او و از «جبت» و ياران او رهايى ده،

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمَحْمُودِ وَ بِعَلِيٍّ الْمَقْصُودِ،

به حق محمد كه ستوده است و به حق على كه مقصود (خدا و ما) است

وَ بِحَقِّ شَبَّرٍ وَ شَبِيرٍ وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ الْحُسْنَى صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَفْضَلِ الصَّفْوَةِ

و به حقّ شبر و شبير (امام حسن و امام حسين) و به حقّ زيباترين نام‌هايت، بر محمد برترين برگزيده درود فرست،

إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَنْتَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ مُحِيطٌ.

به راستى كه تو بر هرچيز توانايى و به هرچيز احاطه دارى.

يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ

اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من! اى خدا، اى خدا، اى خدا! پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا!

يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ،

اى آقاى من، اى آقاى من، اى آقاى من! اى مولاى من، اى مولاى من، اى مولاى من!

يَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمَادَ لَهُ وَ يَا سَنَدَ مَنْ لَا سَنَدَ لَهُ وَ يَا ذُخْرَ مَنْ لَا ذُخْرَ لَهُ أَنْتَ رَبِّي وَ أَنَا عَبْدُكَ عَلَى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ،

اى تكيه‌گاه هركس كه تكيه‌گاه ندارد و اى پشتوانه‌اى هركس كه پشتوانه‌اى ندارد و اى اندوختۀ هركس كه اندوخته‌اى ندارد! تو پروردگار منى و من بندۀ توام و بر پيمان و وعده‌ات استوارم.

اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ مَوْقِفاً مَحْمُوداً وَ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنَّا وَ أَشْرِكْنَا فِي صَالِحِ دُعَاءِ

خداوندا! ايستادن ما را (در «عرفات») ايستادنى ستوده قرار ده و آخرين ديدار ما با آن قرار مده و ما را در دعاهاى نيك

مَنْ دَعَاكَ بِمِنًى وَ عَرَفَاتٍ وَ مُزْدَلِفَةَ وَ عِنْدَ قَبْرِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ وَ عِنْدَ زَمْزَمَ وَ الْمَقَام‏

كسانى كه در «منى» ، «عرفات» و «مزدلفه» و نزد قبر پيامبرت-سلام بر او-و كنار «زمزم» و «مقام ابراهيم» به درگاه تو دعا مى‌كنند، شريك گردان.

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَيْثُ رَفَعْتَ أَقْدَارَنَا عَنْ شَدِّ الزَّنَانِيرِ فِي الْأَوْسَاطِ

خداوندا! ستايش تو را كه ارزش ما را از بستن «زنار» به كمر

وَ الْخَوَاتِيمِ فِي الْأَعْنَاقِ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَيْثُ لَمْ تَجْعَلْنَا زَنَادِقَةً مُضِلِّينَ،

و آويختن صليب در گردن بالا بردى و ستايش تو را كه ما را نه از كافران گمراه‌كننده قرار دادى

وَ لَا مُدَّعِيَةً شَاكِّينَ مُرْتَابِينَ وَ لَا مُعَارِضِينَ وَ لَا عَنْ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مُنْحَرِفِينَ.

و نه از فراخوانده‌شدگانى كه دچار شك و ترديد گرديده‌اند و نه از ستيزه‌جويان و نه جزو منحرفان از اهل بيت پيامبرت -درود خدا بر او و خاندان او-

اللَّهُمَّ كَمَا بَلَّغْتَنَا هَذَا الْيَوْمَ الْمُبَارَكَ مِنْ شَهْرِنَا وَ سَنَتِنَا هَذِهِ الْمُبَارَكَةِ

خداوندا! همان‌گونه كه ما را به اين روز خجسته از اين ماه و اين سال فرخنده رسانيدى،

فَبَلِّغْنَا آخِرَهَا فِي عَافِيَةٍ وَ بَلِّغْنَا أَعْوَاماً كَثِيرَةً بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ،

همراه با عافيت به پايان اين سال و نيز سال‌هاى بسيار برسان، به رحمتت، اى مهربان‌ترين مهربانان!

يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ

اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى پروردگار من! اى خدا، اى خدا، اى خدا! پروردگارا، پروردگارا، پروردگارا!

يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا سَيِّدَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاهْ يَا مَوْلَاه‏

اى سرور من، اى سرور من، اى سرور من! اى مولاى من، اى مولاى من، اى مولاى من!

اللَّهُمَّ وَ مَا قَسَمْتَ لِي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذَا الشَّهْرِ وَ فِي هَذِهِ السَّنَةِ

خداوندا! آنچه که در اين لحظه و اين روز و اين ماه و اين سال به من قسمت كرده‌اى

مِنْ خَيْرٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ مَغْفِرَةٍ أَوْ رَأْفَةٍ أَوْ رَحْمَةٍ أَوْ عِتْقٍ مِنَ النَّارِ

از خير و بركت و عافيت و آمرزش و رأفت و رحمت و آزادى از آتش جهنم

 أَوْ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلَالٍ طَيِّبٍ أَوْ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ فَاجْعَلْ لَنَا فِي ذَلِكَ أَوْفَرَ النَّصِيبِ وَ أَجْزَلَ الْحَظ

و روزى گسترده و حلال و پاكيزه و توبۀ خالصانه‌، فراوان‌ترين و پربهره‌ترين سهم برايم مقرر بدار.

اللَّهُمَّ وَ مَا أَنْزَلْتَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذَا الشَّهْرِ وَ فِي هَذِهِ السَّنَةِ

خداوندا! آنچه که در اين لحظه و اين روز و اين ماه و اين سال فرو مى‌فرستى،

مِنْ حَرَقٍ أَوْ شَرَقِ أَوْ غَرَقٍ أَوْ هَدْمٍ أَوْ رَدْمٍ أَو خَسْفٍ أَوْ قَذْفٍ أَوْ رَجْفٍ أَوْ مَسْخٍ

از سوختن و گير كردن آب و غذا در گلو و غرق شدن و ويرانى و بسته شدن و فرورفتن زمين و پرتاب و لرزش زمين و تغيير صورت

أَوْ صَيْحَةٍ أَوْ زَلْزَلَةٍ أَوْ فِتْنَةٍ أَوْ صَاعِقَةٍ أَوْ بَرَدٍ أَوْ جُنُونٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بَرَصٍ

و صيحۀ آسمانى و زلزله و گرفتارى و آذرخش و تگرگ و ديوانگى و خوره و پيسى

أَوْ أَكْلِ سَبُعٍ أَوْ مِيتَةِ سُوءٍ وَ جَمِيعِ أَنْوَاعِ الْبَلَاءِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ،

و خوراك درندگان گرديدن و هرگونه مرگ زشت و همۀ انواع بلاها در دنيا و آخرت را

 فَاصْرِفْهُ عَنَّا كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ وَ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ فِي كُلِّ دَارٍ وَ مَنْزِلٍ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا.

به هرصورت كه مى‌خواهى و در هركجا كه مى‌خواهى، از ما و از همۀ مؤمنان در همۀ خانه‌ها و منزل‌ها در شرق و غرب زمين بردار.

عَزَّ جَارُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ لَا إِلَهَ غَيْرُكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ

پناهندۀ تو سربلند و ثناى تو بزرگ است و معبودى جز تو نيست، يگانه‌اى و شريكى براى تو وجود ندارد

فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَة، رَبَّ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ مَلِيكَه‏

و پديدآورندۀ آسمان‌ها و زمين و آگاه به نهان و آشكار و پروردگار و فرمان‌رواى هرچيز هستى.

أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ

گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد و گواهى مى‌دهم كه محمد-درود خداوند بر او و خاندان او-بنده و فرستادۀ اوست

وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ.

و گواهى مى‌دهم كه بهشت و آتش حق است و اين‌كه قيامت خواهد آمد و ترديدى در آن نيست و اين‌كه خداوند اهل قبور را برمى‌انگيزاند.

أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ عَلَيْهَا أَحْيَا وَ عَلَيْهَا أَمُوتُ وَ عَلَيْهَا أُبْعَثُ حَيّاً إِنْ شَاءَ اللَّهُ بَعْدَ الْمَوْتِ.

گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خدا نيست، يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد، بر اين گواهى زنده‌ام و براساس آن مى‌ميرم و ان شاء اللّه بعد از مرگ بر آن زنده و برانگيخته مى‌گردم.

رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلَامِ دِيناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً

به خدا به عنوان پروردگار و به اسلام به عنوان دين و به محمد-درود خدا بر او و خاندان او-به عنوان پيامبر

وَ بِعَلِيٍّ وَلِيّاً وَ إمَاماً، وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَةِ قِبْلَةً وَ بِإِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِنَبِيِّنَا أَباً،

و به على به عنوان امام و به قران به عنوان كتاب آسمانى و به كعبه به عنوان قبله و به ابراهيم-سلام بر او-به عنوان پدر پيامبران

وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْه‏

و به محمد-درود خدا بر او و خاندان او-به عنوان پيامبر و بر امير مؤمنان-درودهاى خدا بر او-

لِلْحَقِّ مُوضِحاً وَ لِلْجَنَّةِ وَ النَّارِ قَاسِماً وَ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ شِيعَتِهِ إِخْوَانا.

به عنوان روشن‌گر حق و تقسيم‌كنندۀ بهشت و جهنم و به مؤمنان از شيعيان و پيروان او به عنوان برادران، خرسندم.

لَا أُشْرِكُ بِاللَّهِ شَيْئاً وَ لَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً وَ لَا أَدَّعِي مَعَهُ إِلَهاً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ

هيچ چيز را به عنوان شريك خدا و هيچ‌كس جز او را به عنوان سرپرست نمى‌گيرم و هيچ معبودى را با او نمى‌خوانم. معبودى جز خدا نيست،

وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً.

يگانه است و شريكى براى او وجود ندارد، معبودى يگانه و تك و بى‌نياز كه هيچ‌كس را به عنوان همسر و فرزند برنگزيده است.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْعَظِيمِ مِنْ آلَائِكَ وَ الْقَدِيمِ مِنْ نَعْمَائِكَ وَ الْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ وَ مَا وَارَتِ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ،

خداوندا! از تو به نعمت‌هاى بزرگ و نعمت‌هاى ديرينه و نام‌هاى اندوخته‌ات و آن حسن تو كه حجاب‌ها آن را پوشانده‌اند

وَ مَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ بِكَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،

و به گره‌هاى سربلندى از عرشت و منتهاى رحمتت از كتابت، كه يگانه‌اى و شريكى براى تو نيست، خواستارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى

وَ أَنْ تَرْحَمَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ وَ هَذَا الْبَدَنَ الْهَلُوعَ الَّذِي لَا يُطِيقُ حَرَّ شَمْسِكَ فَكَيْفَ يُطِيقُ حَرَّ نَارِكَ،

و بر اين جان بى‌تاب و تن آزمند من رحم آورى كه تاب سوز آفتاب تو را ندارد، پس چگونه تاب سوز آتش جهنم را خواهد آورد؟!

إِنْ تُعَاقِبْنِي لَا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ شَيْ‏ءٌ وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي لَا يَنْقُصُ مِنْ مُلْكِكَ شَيْ‏ء.

اگر عذابم كنى چيزى در سلطنت تو افزون نمى‌گردد و اگر از من درگذرى، چيزى از سلطنت تو نمى‌كاهد.

أَنْتَ يَا رَبِّ بِخَلْقِكَ أَرْحَمُ وَ بِعِبَادِكَ أَعْلَمُ وَ بِسُلْطَانِكَ أَرْأَفُ وَ بِمُلْكِكَ أَقْدَمُ وَ بِعَفْوِكَ أَكْرَمُ وَ عَلَى عِبَادِكَ أَنْعَمُ،

اى پروردگار من! به خلق خو تو مهربان‌ترينى و از حال بندگانت آگاه‌ترينى و در سلطه‌ات رؤوف‌ترينى و سلطنتت ديرينه‌ترينى و در گذشتت كريمنانه‌ترينى و نسبت به بندگانت نعمت‌بخش‌ترينى

لَا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ وَ لَا يَنْقُصُ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْعَاصِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

و اطاعت اطاعت‌كنندگان بر سلطنت تو نمى‌افزايد و نافرمانى گناهكاران از آن نمى‌كاهد. از من هم درگذر، اى گرامى‌ترين گراميان و اى مهربان‌ترين مهربانان!

أَلُوذُ بِعِزَّتِكَ وَ أَسْتَظِلُّ بِفِنَائِكَ وَ أَسْتَجِيرُ بِقُدْرَتِكَ وَ أَسْتَغِيثُ بِرَحْمَتِكَ وَ أَعْتَصِمُ بِحَبْلِكَ

به عزت تو پناهنده مى‌شوم و در سايۀ آستانه‌ات قرار مى‌گيرم و به قدرتت پناه مى‌برم و از رحمتت يارى مى‌جويم و به ريسمانت چنگ مى‌زنم

وَ لَا أَثِقُ إِلَّا بِكَ وَ لَا أَلْجَأُ إِلَّا إِلَيْكَ، يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا كَاشِفَ الْبَلَاءِ وَ يَا أَحَقَّ مَنْ تَجَاوَزَ وَ عَفَا.

و جز به تو اعتماد ندارم و جز به تو پناهنده نمى‌شوم، اى كسى كه اميدهاى بزرگ به او بسته مى‌شود، اى برطرف‌كنندۀ گرفتارى و اى سزاوارترين كسى كه درمى‌گذرى و مى‌بخشى!

اللَّهُمَّ إِنَّ ظُلْمِي مُسْتَجِيرٌ بِعَفْوِكَ وَ خَوْفِي مُسْتَجِيرٌ بِأَمَانِكَ وَ فَقْرِي مُسْتَجِيرٌ بِغِنَاكَ

خداوندا! ستم من به عفو تو و بيمم به ايمنى‌بخشى تو و نيازمندى‌ام به بى‌نيازى تو و روى پوسنده

وَ وَجْهِيَ الْبَالِي الْفَانِي مُسْتَجِيرٌ بِوَجْهِكَ الدَّائِمِ الْبَاقِي الَّذِي لَا يَفْنَى وَ لَا يَزُولُ،

و فانى‌شونده‌ام به روى (ذات، يا اسماء و صفات) جاودانه و پايدار تو كه هرگز فنا نمى‌پذيرد و از بين نمى‌رود، پناهنده شده است.

يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْنِ لَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا وَ لَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا،

اى خدايى كه هيچ كارى تو را از كار ديگر بازنمى‌دارد! مصيبت ما را در دينمان و دنيا را بزرگ‌ترين دل‌مشغولى‌مان قرار مده و كسانى را كه بر ما رحم نمى‌كنند را بر ما چيره مگردان

وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهِلْنَا وَ بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَاءَتِنَا وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِنَا وَ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِنَا،

و با بردباريت بر نادانى ما و با احسانت بر بدى‌هايمان و با نيرويت بر ناتوانى ما و با بى‌نيازى‌ات بر نيازمندى ما سركشى (و جبران) كن

وَ أَعِذْنَا مِنَ الْأَذَى وَ الْقَذَى وَ الضُّرِّ وَ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاء،

و ما را از آزار و دشمنان (ستم) و رنجورى و سرنوشت بد و شادمانى دشمنان

وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الدِّينِ وَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ وَ عِنْدَ مُعَايَنَةِ مَلَكِ الْمَوْتِ.

و بدمنظر شدن در مال و دين و خانواده و فرزندان و هنگام مشاهدۀ فرشتۀ مرگ پناه بده.

اللَّهُمَّ يَا رَبِّ نَشْكُو غَيْبَةَ نَبِيِّنَا عَنَّا وَ قِلَّةَ نَاصِرِنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا

خدايا! اى پروردگار من! از غيبت پيامبر ما و اندكى ياوران و بسيارى دشمنان

وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْخَلْقِ عَلَيْنَا،

و سرسختى زمانه و فرود آمدن فتنه‌ها و غلبۀ مردم بر ما به درگاه تو شكوه مى‌كنيم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ ذَلِكَ بِفَرَجٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ حَقٍّ تُظْهِرُهُ.

خدايا! بر محمد و آل محمد درود فرست و با گشايش زودرس و نصرى گرامى و آشكار ساختن حق، اين‌ها را بر كنار كن.

اللَّهُمَّ وَ ابْعَثْ بِقَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِلنَّصْرِ لِدِينِكَ وَ إِظْهَارِ حُجَّتِكَ

خدايا! و نيز قائم آل محمد-درود خدا بر او و خاندان او-را براى يارى دين و آشكار ساختن حجت

وَ الْقِيَامِ بِأَمْرِكَ وَ تَطْهِيرِ أَرْضِكَ مِنْ أَرْجَاسِهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

و اقدام به فرمان و پاكيزه ساختن زمين از آلودگى‌ها برانگيز و به رحمتت، اى مهربان‌ترين مهربانان!

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُوَالِيَ لَكَ عَدُوّاً أَوْ أُعَادِيَ لَكَ وَلِيّاً أَوْ أَسْخَطَ لَكَ رِضًا أَوْ أَرْضَى لَكَ سَخَطاً،

خداوندا! به تو پناه مى‌برم از اين‌كه دشمن تو را دوست يا دوست تو را دشمن بگيرم يا آن‌چه را كه مى‌پسندى نپسندم و آن‌چه را كه نمى‌پسندى بپسندم

أَوْ أَقُولَ: لَحِقٍّ هَذَا بَاطِلٌ، أَوْ أَقُولَ لِبَاطِلٍ: هَذَا حَقٌّ، أَوْ أَقُولَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا: هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا.

يا به حقى بگويم باطل است يا به باطلى بگويم حق است يا بگويم كافران راه يافته‌تر از مؤمنان هستند.

اللّهمّ صلّ على محمّد و آله و اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ.^[44]

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست و نيكى دنيا و آخرت را به ما عطا كن و به رحمت خود از عذاب آتش جهنم نگاه دار.

و سابقا مذكور شد كه عمل استفتاح را نيز در اين روز به عمل آوردن مستحب است.

---

[1] ) إقبال الأعمال: ص  679 .           [2] ) سوره الاخلاص، آیات 3-4.                [3] ) اقبال الاعمال، ج  2 ، ص  117 .
[4] ) سوره سبأ، آیه 1                      [5] ) سوره فاطر، آیه 1                            [6] ) اقبال الاعمال، ج  2 ، ص 122.
[7] ) سوره بقره، آیه 163.                [8] ) سوره بقره، آیه 255.                        [9] ) سوره آل عمران، آیه 6.
[10] ) سوره آل عمران، آیه  6 .          [11] ) سوره آل عمران، آیات  16 -19.         [12] ) سوره نساء، آیه 87.
[13] ) سوره انعام، آیه 102.             [14] ) سوره انعام، آیه 106.                       [15] ) سوره اعراف، آیه 158.
[16] ) سوره توبه، آیه  31 .               [17] ) سوره توبه، آیه  128  و 129.             [18] ) سوره يونس، آیه 90.
[19] ) سوره هود، آیه 14.                [20] ) سوره رعد، آیه 30 .                         [21] ) سوره نحل، آیه  2 .
[22] ) سوره طه، آیه  8 .                  [23] ) سوره طه، آیه 13 - 14 .                     [24] ) سوره طه، آیه 98.
[25] ) سوره انبياء، آیه 25.              [26] ) سوره انبياء، آیه 87 .                         [27] ) سوره مؤمنون، آیه 116 .
[28] ) سوره نمل، آیه 26 .                [29] ) سوره قصص، آیه 70.                       [30] ) سوره فاطر، آیه 3 .
[31] ) سوره صافات، آیه 35 .            [32] ) سوره زمر، آیه 6.                            [33] ) سوره غافر، آیه 3.
[34] ) سوره غافر، آیه 62 .               [35] ) سوره غافر، آیه 64 .                         [36] ) سوره دخان، آیه  8 .
[37] ) سوره محمد، آیه  19 .              [38] ) سوره حشر، آیه  21 - 24 .                 [39] ) سوره تغابن، آیه  13 .
[40] ) سوره مزمل، آیه  9 .                [41] ) سوره البقره، آیه 136.                     [42] ) سوره کهف، آیه 14.
[43] ) سوره اعراف، آیه 43.             [44] ) اقبال الاعمال، ج  2 ، ص 124.