فضایل ائمه: امام صادق (ع): میوه دادن درخت خشکیده
۲۳ شهریور ۱۳۹۴ 0
على بن ابى حمزه مىگويد: با امام صادق- عليه السّلام- به حجّ مى رفتيم كه زير درخت خرماى خشكيده اى فرود آمديم. حضرت زير لب دعايى را زمزمه كرد كه من نفهميدم. سپس فرمود: اى درخت! از طعامى كه خداوند در تو قرار داده است به ما بخوران.
راوى مى گويد: ناگهان متوجّه شدم كه شاخه هاى درخت، به سوى امام متمايل شدند، در حالى كه خرماى تازه داشتند. حضرت بسم اللَّه گفت و شروع بخوردن كرد. و ما هم به دستور ايشان خورديم كه بهترين خرما بود.
عربى باديه نشين، چون اين منظره را مشاهده كرد، تعجّب نمود و گفت: تا به امروز، سحرى به اين بزرگى نديده بودم!
حضرت فرمود: ما وارثان پيغمبرانيم و در بين ما ساحر و كاهنى پيدا نمى شود.هر وقت از خدا بخواهيم اجابت مىكند.
عرب نپذيرفت و باور نكرد!
حضرت فرمود: مىخواهى از خدا بخواهم تا تو را به صورت سگى در آورده و نزد خانواده ات برگردى و مقابل آنها دم بجنبانى؟
عرب كه جاهل بود و نمى فهميد، گفت: آرى.
حضرت از خدا خواست تا او را به صورت سگى مسخ كرد. آن سگ به راه افتاد و رفت.
راوى مى گويد: امام به من دستور داد كه دنبال او بروم. من نيز رفتم و ديدم وارد منزل شد و در مقابل عيال و اولادش، دم خود را جنبانيد. آنها عصا برداشته و او را از خانه بيرون كردند. آنگاه من به حضور حضرت رسيدم و جريان را گزارش كردم. ناگاه متوجّه شدم كه آن سگ برگشت و روبروى حضرت، ايستاد، دمش را مىجنباند و اشك مىريخت.
حضرت به او ترحّم كرد، دعا كرد تا خداوند او را به حال اوّل برگرداند. در همان حال خداوند متعال او را به حال اوّل برگرداند.
حضرت از او پرسيد: اكنون ايمان آوردى؟
گفت: بلى هزار هزار بار ايمان آوردم «کشف الغمه،ج2،ص199»
منبع: جلوه هاى اعجاز معصومين عليهم السلام (ترجمه الخرائج و الجرائج)، سعید بن هبه الله قطب الدين راوندى، غلام حسن محرمى، دفتر انتشارات اسلامى،قم:1378 ،ص235.
