شرح نامه 31 نهج البلاغه: ملاك خشنودى از مردم

"وَ ارضِ مِن الناسِ بِما تَرضَاهُ لَهُم مِن نَفسِکَ"
'از مردم به آن میزان که خودت براى آنان راضی و خشنود مى شوى، خشنود باش'.

هر كارى كه از ناحيه‌ى خودت نسبت به ديگران مى پسندى، همان را از ناحيه‌ى آنان براى خودت بپسند. اگر درجه احترامی را كه به مردم مى كنى، همان يك درجه احترام را اگر مردم نسبت به تو كردند راضى باش و دو درجه و ده درجه احترام را از آنان نخواه، چرا كه تو خودت بيش از يك درجه به آنان احترام نكردى و نمى كنى.
و اگر در مواقع گرفتارى ديگران احساس نگرانى نمى كنى، و يا به كمك مختصر و ناچيزى درباره‌ى آنان اكتفا مى كنى، در روز گرفتارى خودت نیز اگر ديگران به جنبش نيامدند و اقدامى در راه نجات تو نكردند و يا گامهاى مختصرى برداشتند، ناراحت نباش و به اين وضع و طرز برخورد آنان راضى و خشنود باش، چرا كه تو هم درباره‌ى آنان اين چنين بودى.
____________________________
منبع: به سوى مدينه فاضله، على كريمى جهرمى