زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه (کامل الزیارات)

زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه (کامل الزیارات)

۲۰ آبان ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیارات

باب هفتادم- ثواب زيارت امام حسين عليه السّلام در روز عرفه‏؛

حدیث اول

حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنِ جَعْفَرٍ الْقُرَشِيُّ الرَّزَّازُ الْكُوفِيُّ عَنْ خَالِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِيرٍ الدَّهَّانِ قَالَ:

محمّد بن جعفر قرشى رزّاز كوفى، از دائى خود محمّد بن الحسين بن ابى الخطّاب، از محمّد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از بشير دهّان، وى گفت:

قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع رُبَّمَا فَاتَنِي الْحَجُّ فَأُعَرِّفُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع

محضر مبارك حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام عرض كردم: بسا زيارت حجّ از من فوت شده پس در روز عرفه به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام مى ‏روم از نظر شما چه طور است؟

فَقَالَ أَحْسَنْتَ يَا بَشِيرُ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ فِي غَيْرِ يَوْمِ عِيدٍ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ عِشْرِينَ حِجَّةً

حضرت فرمودند: اى بشير عمل نيك و پسنديده ‏اى انجام داده ‏اى، هر مؤمن كه در غير روز عيد به زيارت قبر حسين بن على عليهما السّلام برود در حالى كه به حقّ آن حضرت عارف و آگاه باشد خداوند متعال ثواب بيست حجّ 

وَ عِشْرِينَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ عِشْرِينَ غَزْوَةً مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَدْلٍ

و بيست عمره قبول شده و اجر بيست بار جنگ با دشمنان خدا در معيّت نبى مرسل يا امام عادل برايش مى ‏نويسد. 

وَ مَنْ أَتَاهُ فِي يَوْمِ عِيدٍ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ حِجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ وَ مِائَةَ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَدْلٍ

و كسى كه در روز عيد به زيارت قبر مطهّرش برود حق تعالى ثواب صد حج و صد عمره و صد بار جنگ با دشمنان خدا در ركاب نبى مرسل يا امام عادل براى او منظور مى ‏فرمايد.

وَ مَنْ أَتَاهُ يَوْمَ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مُتَقَبَّلَاتٍ

و كسى كه در روز عرفه با عرفان به حق آن حضرت به زيارت قبر مطهّرش برود خداوند منّان ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول 

وَ أَلْفَ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَدْلٍ

و هزار بار جنگ نمودن با دشمنان خدا در ركاب نبى مرسل يا امام عادل به او مى‏ دهد. 

قَالَ فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ لِي بِمِثْلِ الْمَوْقِفِ 

بشير مى‏ گويد: محضرش عرض كردم: چگونه اين اجر و ثواب‏ها براى من باشد در حالى كه موقف را ترك كرده ام؟

قَالَ فَنَظَرَ إِلَيَّ شِبْهَ الْمُغْضَبِ ثُمَّ قَالَ يَا بَشِيرُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع يَوْمَ‏ عَرَفَةَ

 بشير مى‏ گويد: پس از ايراد اين كلام حضرت نگاهى شبيه شخص غضبناك به من نموده سپس فرمودند: اى بشير، هنگامى كه مؤمن به زيارت قبر حسين بن على عليهما السّلام در روز عرفه مى رود 

وَ اغْتَسَلَ فِي الْفُرَاتِ ثُمَّ تَوَجَّهَ إِلَيْهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةً بِمَنَاسِكِهَا وَ لَا أَعْلَمُهُ إِلَّا قَالَ وَ غَزْوَةً.

و در فرات غسل كرده و سپس به طرف آن حضرت متوجّه مى ‏شود خداوند متعال به هر قدمى كه وى برمى‏ دارد ثواب يك حج با تمام مناسك و اعمال آن را برايش منظور مى ‏كند. بشير مى‏ گويد: بعد از اين كلام، سخن ديگرى نمى دانم امام عليه السّلام فرمودند مگر كلمه «و ثواب غزوة» را.

حدیث دوم

حَدَّثَنِي أَبِي ره وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ ره جَمِيعاً عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ الزَّيَّاتِ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع وَ هُمَا يَقُولَانِ‏

پدرم و على بن الحسين و محمّد بن الحسن رحمة اللَّه عليهم جملگى از سعد ابن عبد اللَّه، از علىّ بن اسماعيل بن عيسى، از محمّد بن عمرو بن سعيد زيّات، ازداود رقّى، وى گفت: از حضرت ابو عبد اللَّه و ابو الحسن موسى بن جعفر و ابو الحسن علىّ بن موسى عليهم السّلام شنيدم كه مى ‏فرمودند:

مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع بِعَرَفَةَ أَقْلَبَهُ اللَّهُ ثَلِجَ الْفُؤَادِ.

كسى كه در روز عرفه به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام برود خداوند متعال او را مطمئن القلب مى ‏گرداند.

حدیث سوم

وَ عَنْهُمْ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ النَّهْدِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

و از پدرم و على بن الحسين و محمّد بن الحسن رحمة اللَّه عليهم جملگى از سعد، از هيثم بن ابى مسروق نهدى، از على بن اسباط، از برخى اصحاب ما از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، آن حضرت فرمودند:

إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَبْدَأُ بِالنَّظَرِ إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع عَشِيَّةَ عَرَفَةَ

خداوند تبارك و تعالى عصر روز عرفه ابتداء به زوار قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام نظر مى‏ كند. 

قَالَ قُلْتُ قَبْلَ نَظَرِهِ لِأَهْلِ الْمَوْقِفِ

راوى مى‏ گويد: محضر مباركش عرض كردم: قبل از نظر نمودن به اهل موقف (حاجى ‏ها)؟ 

قَالَ نَعَمْ قُلْتُ كَيْفَ ذَلِكَ 

حضرت فرمودند: بلى.عرض كردم: چرا اين طور است؟

قَالَ لِأَنَّ فِي أُولَئِكَ أَوْلَادَ زِنًا- وَ لَيْسَ فِي هَؤُلَاءِ أَوْلَادُ زِنًا

حضرت فرمودند: زيرا در بين حاجى‏ ها زنازاده وجود داشته ولى در ميان زائرين قبر مطهّر آن حضرت ابدا زنازاده نمى‏ باشد.

حدیث چهارم

حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏

پدرم از سعد بن عبد الله از موسی بن عمر از علی بن نعمان از عبد الله بن مسکان وی می گوید: حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام فرمودند:

إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَتَجَلَّى لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ يَقْضِي حَوَائِجَهُمْ

خداوند تبارك و تعالى براى زوّار قبر حضرت امام حسين عليه السّلام قبل از اهل عرفات تجلّى كرده و حوائج آنها را برآورده 

وَ يَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ يُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَأْتِي أَهْلَ عَرَفَةَ فَيَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِمْ.

و گناهانشان را آمرزيده و در مسائل و خواسته ‏هايشان شفاعتشان را كرده و سپس توجّه به اهل عرفات نموده و آنچه در حق زوّار امام حسين عليه السّلام منظور نمود براى ايشان نيز ملحوظ مى ‏دارد.

مترجم مى ‏گويد: اين حديث با ترجمه ‏اش قبلا در باب شصت و هشت ذيل رقم (1) با سند ديگر نقل شد.

حدیث پنجم

حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ وَ جَمَاعَةُ مَشَايِخِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَيْمَانَ النَّيْسَابُورِيِّ أَبِي سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْيَمَانِيُّ عَنْ مَنِيعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

پدرم رحمة اللَّه عليه و جماعتى از مشايخ و اساتيدم، از محمّد بن يحيى عطّار، از حمدان بن سليمان نيشابورى ابى سعيد، وى گفت: عبد اللَّه بن محمّد يمانى، از منيع بن حجّاج، از يونس بن يعقوب بن عمّار، از حضرت أبى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:

مَنْ فَاتَتْهُ عَرَفَةُ بِعَرَفَاتٍ فَأَدْرَكَهَا بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ ع لَمْ يَفُتْهُ

كسى كه در عرفات روز عرفه را درك نكرد ولى آن را كنار قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام درك نمايد، عرفه از او فوت نشده است 

وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيَبْدَأُ بِأَهْلِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ ثُمَّ قَالَ يُخَالِطُهُمْ بِنَفْسِهِ [فِي نَفْسِهِ‏].

و خداوند متعال ابتداء كسانى را كه در كنار قبر آن جناب هستند مورد نظر و التفات قرار داده بعد به اهل عرفات نظر نموده و با ايشان انس مى‏ گيرد.

حدیث ششم

حَدَّثَنِي أَبِي ره وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ‏ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى بْنِ الْحَسَنِ بْنِ الرَّاشِدِ عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع

پدرم رحمة اللَّه عليه و على بن الحسين، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از محمّد بن خالد برقى، از قاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، از جدّش حسن، از يونس بن ظبيان، وى مى‏ گويد: حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام فرمودند:

‏ مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَيْلَةَ الْفِطْرِ وَ لَيْلَةَ عَرَفَةَ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ

كسى كه حضرت امام حسين عليه السّلام را در نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه در يك سال زيارت كند 

كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مُتَقَبَّلَةٍ- وَ قُضِيَتْ لَهُ أَلْفُ حَاجَةٍ مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

خداوند متعال ثواب هزار حجّ و هزار عمره مقبول به وى داده و هزار حاجت از حوائج دنيا و آخرتش را روا مى ‏سازد.

حدیث هفتم

حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيِّ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

محمّد بن الحسن بن الوليد، از محمّد بن الحسن الصفّار، از احمد بن محمّد ابن عيسى، از محمّد بن خالد برقى، از حنان بن سدير، از پدرش، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:

إِذَا كَانَ يَوْمُ عَرَفَةَ اطَّلَعَ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى زُوَّارِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ ع

زمانى كه روز عرفه فرا برسد خداوند متعال به زوّار قبر حضرت ابى عبد اللَّه الحسين عليه السّلام توجّه نموده 

فَقَالَ لَهُمُ اسْتَأْنِفُوا فَقَدْ غَفَرْتُ لَكُمْ ثُمَّ يَجْعَلُ إِقَامَتَهُ عَلَى أَهْلِ عَرَفَاتٍ.

پس به ايشان مى ‏فرمايد: از ابتداء شروع به عمل نمائيد زيرا شما را آمرزيدم سپس با اهل عرفات انس مى‏ گيرد.

حدیث هشتم

حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْحَسَنِ الْعَرْزَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ

محمّد بن جعفر، از محمّد بن الحسين، از كسى كه نامش را برده، از عمر بن الحسن العزرمى، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام وى مى ‏گويد: از آن حضرت شنيدم كه مى‏ فرمودند:

‏ إِذَا كَانَ يَوْمُ عَرَفَةَ نَظَرَ اللَّهُ إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع

هنگامى كه روز عرفه مى‏ رسد خداوند متعال به زوّار قبر حضرت امام حسين عليه السّلام نظر نموده 

فَيَقُولُ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَكُمْ مَا مَضَى

و مى‏ فرمايد: برگرديد آنچه از افعال و گناهان گذشته شما است آمرزيدم 

وَ لَا يُكْتَبُ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ ذَنْبٌ سَبْعِينَ يَوْماً مِنْ يَوْمِ يَنْصَرِفُ.

و از روزى كه مراجعت مى‏ كنند تا هفتاد روز هيچ گناهى از ايشان ثبت و ضبط نمى‏ شود.

حدیث نهم

حَدَّثَنِي أَبِي ره وَ جَمَاعَةُ أَصْحَابِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ جَمِيعاً عَنِ‏ الْعَمْرَكِيِّ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ يَحْيَى الْخَادِمِ لِأَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ بَشِيرٍ الدَّهَّانِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ

پدرم و جماعتى، از اصحاب و يارانم رحمة اللَّه عليهم، از محمّد بن يحيى و احمد بن ادريس جملگى از عمركى بن على، از يحيى (يعنى خادم حضرت ابو جعفر ثانى عليه السّلام) از محمّد بن سنان، از بشير دهان، وى مى‏ گويد:

‏ وَ هُوَ نَازِلٌ بِالْحِيرَةِ وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنَ الشِّيعَةِ فَأَقْبَلَ إِلَيَّ بِوَجْهِهِ فَقَالَ

از حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام (هنگامى كه در حيره نزول اجلال فرموده و جماعتى از شيعه محضر مباركش بودند) گفتارى شنيدم كه شرحش چنين است: حضرت روى مباركشان را به من نموده و فرمودند: 

يَا بَشِيرُ أَ حَجَجْتَ الْعَامَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَا- وَ لَكِنْ عَرَّفْتُ بِالْقَبْرِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع

اى بشير امسال به حجّ رفتى؟ عرض كردم: فدايت شوم، خير، ولى در روز عرفه به زيارت قبر حسين بن على عليهما السّلام رفتم. 

فَقَالَ يَا بَشِيرُ وَ اللَّهِ مَا فَاتَكَ شَيْ‏ءٌ مِمَّا كَانَ لِأَصْحَابِ مَكَّةَ بِمَكَّةَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فِيهِ عَرَفَاتٌ فَسِّرْهُ لِي

حضرت فرمودند: اى بشير به خدا قسم آنچه از اجر و ثواب براى اصحاب مكّه (حاجى‏ ها) در مكّه مى ‏باشد از تو فوت نشده.عرض كردم: يعنى در اين زيارت من اجر و ثواب وقوف به عرفات بوده؟ برايم فرموده خود را تفسير بفرمائيد

فَقَالَ يَا بَشِيرُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَغْتَسِلُ عَلَى شَاطِئِ الْفُرَاتِ ثُمَّ يَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ

حضرت فرمودند: اى بشير وقتى يك نفر از شما كنار فرات غسل نمود و سپس به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام رفت در حالى كه به حق آن حضرت عارف و مطّلع باشد 

فَيُعْطِيهِ اللَّهُ بِكُلِّ قَدَمٍ يَرْفَعُهَا وَ [أَوْ] يَضَعُهَا مِائَةَ حِجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ

البتّه خداوند متعال به هر قدمى كه وى از زمين بلند مى‏ كند و سپس آن را بر زمين مى‏ نهد اجر صد حج و صد عمره قبول شده مى ‏دهد 

وَ مِائَةَ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ إِلَى أَعْدَاءِ اللَّهِ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِهِ [إِلَى أَعْدَى عَدُوٍّ لَهُ يَا بَشِيرُ]

و اجر صد جنگ كه وى در معيّت نبىّ مرسل با دشمنان خدا و رسول او نموده را برايش منظور مى ‏فرمايد. 

يَا بَشِيرُ اسْمَعْ وَ أَبْلِغْ مَنِ احْتَمَلَ قَلْبُهُ مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع يَوْمَ عَرَفَةَ كَانَ كَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِي عَرْشِهِ.

اى بشير: بشنو و به كسانى كه قلبشان ظرفيّت پذيريش آن را دارد برسان و بگو: كسى كه امام حسين عليه السّلام را در روز عرفه زيارت كند مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده.

حدیث دهم

 حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْمُؤْمِنِ ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الْعَبْدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

محمّد بن عبد المؤمن رحمة اللَّه عليه، از محمّد بن يحيى، از محمّد بن الحسن الصفّار، از احمد بن محمّد الكوفى، از محمّد بن جعفر بن اسماعيل العبدى، از محمّد بن عبد اللَّه بن مهران، از محمّد بن سنان، از يونس بن ظبيان، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام حضرت فرمودند:

مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع يَوْمَ عَرَفَةَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حِجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ

كسى كه در روز عرفه قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام را زيارت كند خداوند متعال ثواب هزار هزار (يك ميليون) حج كه با حضرت قائم عليه السّلام بجاى آورند را براى وى منظور مى‏ فرمايد 

وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ

و اجر هزار هزار عمره كه با حضرت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‏ انجام گيرد را به وى داده و همچنين ثواب آزاد نمودن هزار هزار عبد را به او اعطاء كرده 

وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ

و اجر كسى كه هزار هزار دو بار اسب را در راه خدا انفاق كرده است را به وى عنايت مى ‏فرمايد 

وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَبْدِيَ الصِّدِّيقَ أَمِنَ بِوَعْدِي وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ

و حق تعالى از وى به اين عبارت نام مى‏ برد: «عبدى الصّديق آمن بوعدى» و فرشتگان در باره ‏اش چنين تعبير مى‏ كنند: 

فُلَانٌ صِدِّيقٌ زَكَّاهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ سُمِّيَ فِي الْأَرْضِ كَرُوباً.

فلان صدّيق، زكّاه اللَّه من فوق عرشه و در زمين كروب ناميده مى ‏شود.

حدیث یازدهم

حَدَّثَنِي أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِيرٍ الدَّهَّانِ قَالَ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع‏

پدرم رحمة اللَّه عليه، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از محمّد بن اسماعيل بن بزيع، از صالح بن عقبه، از بشير دهّان، وى مى ‏گويد: حضرت جعفر بن محمّد عليهما السّلام فرمودند:

مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع يَوْمَ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حِجَّةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ

كسى كه در روز عرفه قبر مطهّر حضرت حسين بن على عليهما السّلام را زيارت كند در حالى كه به حق آن حضرت عارف و مطّلع باشد خداوند ثواب هزار حجّ و هزار عمره 

وَ أَلْفِ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ مَنْ زَارَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ.

و هزار جنگى كه در معيّت نبىّ مرسلى انجام داده را برايش مى ‏نويسد. و كسى كه روز اوّل ماه رجب آن جناب را زيارت كند خداوند منّان البته او را مى‏ آمرزد.

حدیث دوازدهم

حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْقَمَّاطِ عَنْ يَسَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

پدرم رحمة اللَّه عليه، از سعد بن عبد اللَّه، از محمّد بن عيسى بن عبيد، از محمّد بن سنان، از ابى سعيد قمّاط، از بشّار، از حضرت ابى عبد اللَّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:

مَنْ كَانَ مُعْسِراً فَلَمْ يَتَهَيَّأْ لَهُ حِجَّةُ الْإِسْلَامِ فَلْيَأْتِ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع وَ لْيُعَرِّفْ عِنْدَهُ

كسى كه متمكن و توانا نبوده لذا براى رفتن به حج و انجام حجّة الاسلام مهيّا نباشد بايد به زيارت قبر مطهّر حضرت حسين بن على عليهما السّلام برود و روز عرفه را در آنجا باشد، 

فَذَلِكَ يُجْزِيهِ عَنْ حِجَّةِ الْإِسْلَامِ أَمَا إِنِّي لَا أَقُولُ يُجْزِي ذَلِكَ عَنْ حِجَّةِ الْإِسْلَامِ إِلَّا لِلْمُعْسِرِ

چنين زيارتى از حجة الاسلامش مجزى است. ناگفته نماند و بايد توجّه داشت من نمى‏ گويم اين زيارت مطلقا از حجّة الاسلام مجزى است بلكه تنها براى شخص غير متمكن و معسر اجزاء مى‏ باشد

فَأَمَّا الْمُوسِرُ إِذَا كَانَ قَدْ حَجَّ حِجَّةَ الْإِسْلَامِ فَأَرَادَ أَنْ يَتَنَفَّلَ بِالْحَجِّ أَوِ الْعُمْرَةِ

امّا كسى كه موسر و متمكن مى‏ باشد: وى وقتى حجة الاسلام را بجا آورد اگر اراده نمود كه حج يا عمره مستحبى انجام دهد 

وَ مَنَعَهُ مِنْ ذَلِكَ شُغُلُ دُنْيَا أَوْ عَائِقٌ فَأَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فِي يَوْمِ عَرَفَةَ

و شغل دنيائى يا مانعى ديگر او را از آن باز داشت در صورتى كه به زيارت قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام در روز عرفه برود 

أَجْزَأَهُ ذَلِكَ عَنْ أَدَاءِ الْحَجِّ أَوِ الْعُمْرَةِ وَ ضَاعَفَ اللَّهُ لَهُ ذَلِكَ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً

 البته خداوند با اين زيارت جزاء وى را از اداء حج يا عمره داده بلكه ثواب آن را چندين برابر مى‏ نمايد.

قَالَ قُلْتُ كَمْ تَعْدِلُ حِجَّةً وَ كَمْ تَعْدِلُ عُمْرَةً قَالَ لَا يُحْصَى ذَلِكَ

راوى مى‏ گويد: محضر مباركش عرض كردم: ثواب آن معادل چند حج و چند عمره مى ‏باشد؟ حضرت فرمودند: قابل شمارش و احصاء نيست. 

قَالَ قُلْتُ مِائَةً قَالَ وَ مَنْ يُحْصِي ذَلِكَ

راوى عرض كرد: آيا ثواب صد حج و صد عمره را به او مى ‏دهند؟ حضرت فرمودند: كيست بتواند ثوابش را احصاء نموده باشد. 

قُلْتُ ألف [أَلْفاً] قَالَ وَ أَكْثَرَ ثُمَّ قَالَ‏ (وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها)[1] (إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَلِيمٌ‏)[2][كَرِيمٌ‏].

راوى مى‏ گويد: عرضه داشتم: آيا ثواب هزار حج و هزار عمره را دارد؟ حضرت فرمودند: بيش از اين است، سپس فرمودند: اگر نعمتهاى بارى تعالى را بشماريد نمى ‏توانيد از عهده احصاء آنها برآئيد خداوند متعال واسع بوده و بدون عوض مى ‏بخشايد.


[1] ) سوره الابراهیم، آیه 34                                                    [2] ) سوره البقره، آیه 115

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث