احادیث امام باقر (ع): عشق خداوند به انسانها

ترجمه حدیث:

شرح حدیث (از حاج آقا مجتبی تهرانی):

• در روایت این شخص به امام باقر(علیه السلام) عرض می­کند: «كَيفَ أَصبَحتَ»؛ یعنی حالتان چ‏طور است؟ حضرت در جواب، حال خودشان را نمي­گويند. بلکه مي­فرمايد: «أَصْبَحْنَا» و نمی­فرماید: «اصْبَحْتُ». در واقع حضرت زبان حال آن گوينده و امثال او را بیان کردند. يعني حال تو و امثال تو این‏گونه است. اين جنبه‏ هاي ادبي است كه در این روایت به‏ كار رفته و ‌ظرافت دارد.
• حضرت فرمود: «أَصْبَحْنَا غَرْقَى فِي النِّعْمَةِ»؛ حالمان اين‏طور است كه سراپاي ما را نعمت‏هاي الهي فرا گرفته است. غرق در نعمت‏های الهي هستیم.
• «مَوْقُورِينَ بِالذُّنُوبِ»؛ يعني از اين طرف هم ما در گناهان فرو مي­رويم. سراپای ما را نعمت خدا فرا گرفته، ولی ما در گناهان فرو می­رويم.
• «يَتَحَبَّبُ إِلَيْنَا إِلَهُنَا بِالنِّعَمِ وَ نَتَمَقَّتُ إِلَيْهِ بِالْمَعَاصِي»؛ خداي ما با دادن نعمت‏هايش، می­خواهد دوستي و محبّت ما را به سوي خودش جلب كند، امّا ما از اين طرف با گناهان خشم خدا را به سوي خودمان جلب مي‏كنيم. به این مقابله خوب دقت كنید!
• «وَ نَحْنُ نَفْتَقِرُ إِلَيْهِ»؛ با اينكه ما همه به خدا محتاجیم. در اين هيچ شبهه ‏اي نيست که ما به او احتياج داريم. مگر ما مي­توانيم خودمان را اداره كنيم؟ «وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنَّا». امّا او که به ما هيچ احتياجي ندارد، دنبال اين است كه محبّت ما را جلب كند. ما كه به او احتياج داريم، دنبال اين هستيم كه با او دشمنی کنیم. هيچ ديوانه ­اي اين كار را مي‏كند؟! من به شما احتياج دارم بدون تو كارم راه نمي­افتد؛ تو هم هيچ احتياجی به من نداري. تو دنبال اين هستي كه محبّت من را به خودت جلب كني، امّا من دنبال اين هستم كه با تو دشمني كنم.
• دقت کنید که چقدر زیبا حضرت این مطلب را به این سائل فهماند! او گفت «شما حالت چطور است؟» اما حضرت جواب داد حال شما اين‏طور است. بنابراین، بروید در سبك مواجهه­ تان با خدا تجديد نظر كنيد.