دعا هنگام نزول منی و عرفات (مصباح المتهجد)

الدعا عند نزوله الی منی و عرفات؛ فَإِذَا تَوَجَّهَ إِلَى مِنًى قَالَ-

دعای هنگام رسیدن به منی و عرفات؛ پس چون متوجه منی شود بگوید:

اللَّهُمَّ إِيَّاكَ أَرْجُو وَ إِيَّاكَ أَدْعُو فَبَلِّغْنِي أَمَلِي وَ أَصْلِحْ لِي عَمَلِي

فَإِذَا نَزَلَ مِنًى قَالَ

چون به منی رسید بگوید

اللَّهُمَّ هَذِهِ مِنًى وَ هِيَ مِمَّا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيْنَا مِنَ الْمَنَاسِكِ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ

بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَى أَنْبِيَائِكَ فَإِنَّمَا أَنَا عَبْدُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ‏

و يصلي بها الظهر و العصر إن كان خرج قبل الزوال من مكة و المغرب و العشاء الآخرة و الفجر يصلي أيضا بها. و حد منى من العقبة إلى وادي محسر فإذا طلع الفجر من يوم عرفة فليصل الفجر بمنى ثم يتوجه إلى عرفات و لا يجوز وادي محسر حتى تطلع الشمس فإذا غدا إلى عرفات قال و هو متوجه إليها-

(ومستحب است شب عرفه را در منا بوده، وبه اطاعت الهى مشغول باشد) و نماز ظهر و عصر، را در منی بخوان اگر قبل از زوال خورشید از مکه خارج شد؛ و نماز شام و خفتن روز هشتم و صبح روز نهم را در منی بخواند. پس هنگامی که فجر روز عرفه طلوع کرد، پس نماز صبح را در منی بخوان سپس به سوی عرفات روانه شود و نباید تا قبل از طلوع آفتاب از وادی محسّر گذشت پس هنگام صبح به سوی عرفات برو چون به عرفات متوجه شود این دعا رابخواند

اللَّهُمَّ إِلَيْكَ صَمَدْتُ وَ إِيَّاكَ اعْتَمَدْتُ وَ وَجْهَكَ أَرَدْتُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُبَارِكَ لِي فِي رَحْلِي

وَ أَنْ تَقْضِيَ لِي حَاجَتِي وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ تُبَاهِي بِهِ الْيَوْمَ مَنْ هُوَ أَفْضَلُ مِنِّي‏

ثم تلبي و أنت غاد إلى عرفات فإذا انتهيت إلى عرفات فحط رحلك بنمرة و هي بطن عرنة دون الموقف و دون عرفة فإذا زالت الشمس يوم عرفة فاقطع التلبية و اغتسل و صل الظهر و العصر بأذان واحد و إقامتين تجمع بينهما لتفرغ نفسك للدعاء فإنه يوم دعاء و مسألة و ينبغي أن تقف للدعاء في ميسرة الجبل فإن رسول الله ص وقف هناك.

سپس تلبیه را بگوید پس هنگام اتمام عرفات، به سوی نمره (منطقه ای است در عرفات که مسجدی به این نام در آن واقع شده است) روانه شو. پس هنگام زوال خورشید روز عرفه، تلبیه را قطع کن، غسل کن و نماز ظهر و عصر را با یک اذان و اقامه به جا آور. بین آن دو را جمع می کنی برای فراغت نفست برای دعا کردن در این روز زیرا روز عرفه، روز دعا است و برای دعا در کوه میسره توقف کن که رسول خدا (ص) نیز در آنجا توقف کردند.

و يستحب اجتماع الناس و تزاحمهم و تجمعهم و ألا يترك خللا بينهم إلا و يسدونه بنفوسهم و رحالهم 

و مستحب است مردم جمع شوند و بین آنها خلالی نباشد.