ایمان در نگاه امام علی علیه السلام

سُئِلَ عَن الايمانِ فقال: الايمانُ معرفةٌ بالقلبِ و إقرارٌ بِاللّسانِ و عملٌ بِالأركان
از اميرالمؤمنين عليه السلام پرسيدند كه ايمان چست؟ فرمود: ايمان عبارت است از: شناخت قبلى، اعتراف و اقرار به زبان، عمل با اعضاء بدن. (حکمت 227)

شرح حدیث:
ايمان حقيقى نشانه هائى دارد كه هر كس اين نشانه ها را در خود داشته باشد مؤمن حقيقى است.
امام عليه السلام براى مؤمن حقيقى سه نشانه اصلى و مهم تعيين فرموده است كه ما نيز با توجه به آنها مي توانيم مؤمنان حقيقى را بشناسيم. طبق فرموده امام (علیه السلام) مؤمن حقيقى كسى است كه:
* اولا شناخت قبلى داشته باشد. يعنى از صميم قلب و از ته دل وجود خدا را شناخته باشد و صميمانه معتقد باشد كه اصول دين اسلام، يعنى يگانگى خداوند متعال، نبوت حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) و فرارسيدن روز قيامت عدل خداوند و جانشينى امامان عليه السلام بر حق است.
* ثانيا به زبان اعتراف كند يعنى اعتقادات الهى و اسلامى خود را بر زبان آورد و همواره كلمه شهادتين را به زبان جارى سازد و به يگانگى خدا و نبوت حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) اقرار كند.
* ثالثا وظايف اسلامى خود را با اعضاء بدنش انجام دهد؛ يعنى وضو ساختن، نماز خواندن، روزه گرفتن، بد نگفتن با زبان، بد نشنيدن با گوش، نگاه حرام نكردن با چشم و...، تمام وظائفى را كه خداوند براى اعضاء بدن او تعيين فرموده است بطور صحيح و كامل به انجام رساند.
بنابراين كس كه يكى از اين نشانه ها يا قسمتى از اين نشانه ها را نداشته باشد نمى توان خود را مؤمن حقيقى بداند.
______________________
منبع: پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هیئت تحريريه بنياد نهج ‏البلاغه