وقایع روز نهم جمادی الاول
۱۶ آبان ۱۳۹۵ 0 فرهنگ و اجتماع۱- شهادت شهيد اول درسال ۷۸۶ قمری
استاد الفقهاء و رئيس المذهب محمد بن مكّى بن محمد بن حامد عاملى جَزينى مشهور به شهيد اول در سال ۷۳۴ قمری متولد شد و به عراق كوچ كرد و مشغول تحصيل گشت تا اينكه مشاراليه با لبنان شد ولى آن جناب در اثر فشار عامّه بسيار تقيّه مى نمود و علنى اظهار تشيع نمى كرد با اين همه قاضى شام عبادين جماعه شافعى به آن عالم ربانى حسادت ورزيدو در نزد والى شام بيدمر سعايت نمود به تهمت تشيع آن عالم فقيه را گرفتار كرد و بعداز يك سال زندانى در قلعه شام در ۹ يا ۱۹ جمادى الاولى سال ۷۸۶ قمری به فتواى دو قاضى عامّه يعنى ابن جماعة شافعى و برهان الدين مالكى آن جناب را كشتند و بدنش را به دار آويختند و بعد به تحريك آن دو قاضى، عوام مردم بدنش را در بالاى دار سنگسار كرده سپس از دار فرود آوردند آتش زدند و خاكسترش را بر باد دادند.
چنان كه مرحوم ممقانى در تنقيح المقال مى فرمايد: فقتل ثم صلب ثم رُجِم ثم اُحرق.
مرحوم شهيد تاليفات زياده دارد از جمله: دروس - ذكرى - بيان - لمعه - الفيّه - نفليّه - كتاب مزار - باقيات الصّالحات - غاية المراد و غيرها.
همسر مرحوم شهيد ام على بانوئى فاضله و فقيهه و شهيد او را مى ستود زنان را امر مى كرد به او مراجعه كنند و فرزندان ذكورش شيخ رضى الدين ابوطالب محمد و شيخ ضياء الدين ابوالقاسم على هر دو از فقهاى بزرگ و شيخ جمال الدين ابومنصور حسن محقق و فقيه بود از دخترانش ام الحسن فاطمه عالمه فاضله فقيهه عابده صالحه كه از پدرش شهيد نقل حديث مى كرد و شهيد (ره) زنان را مى فرمود در احكام حيض و نماز و مانند آن از او فتوا اخذ كنند.
۲- كشته شدن ابوالحسن على بن محمد بن الحسن تِهامىّ
در سال ۴۱۶ قمری كه مردى عالم و فاضل و كاتب و شاعر و اديب و شيعه بوده در ربيع الاول سال ۴۱۶ ق در قاهره زندانى گرديد و در جمادى الاولى روز نهم بطور مخفيانه در زندان كشته شد.
تِهامى منسوب به تِهامه (با كسر اول) زمينى در جنوب حجاز است و به مكه معظمه نيز گفته مى شود اين مرد در مرثيه پسرش قصيده رائيه را كه هشتاد و چهار بيت است سروده. چون اواخر ابيات داراى حرف را است لذا رائيّه گويند .
بيت اول حكمُ المنيّة فى البريّة جارما هذه الدنيا بدار قرار
بيت نهم يا كوكبا ما كان اقصر عمره و كذا تكون كواكب الاسحار
بيتِ هفدهم فاذا نطقتُ فانت اوّل منطقى و اذا سكتُّ فانت فى اضمارى
منبع:
کتاب حوادث الایام، سید مهدی مرعشی نجفی