تلاوت سوره هایی از قرآن در شب بیست و سوم رمضان (اقبال الاعمال)
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، و من دعاء ليلة ثلاث و عشرين و قد تقدم نحوه في ليلة تسع عشرة عن مولانا الكاظم ع
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، دعاى ديگر شب بيست و سوّم كه مشابه آن در شب نوزدهم به نقل از مولى امام كاظم-عليه السّلام-نقل شد، در ادامه دعا به تلاوت سوره هایی از قرآن در این شب اشاره شده است:
وَ مِنْ زِيَادَاتِ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ الْقِرَاءَةُ فِيهَا سُورَةُ الْعَنْكَبُوتِ[1] وَ سُورَةُ الرُّومِ[2] نَرْوِي ذَلِكَ بِعِدَّةِ طُرُقٍ
یكى از اعمال شب بيست و سوّم، قرائت دو سورهى «عنكبوت» و «روم» است. با چندين سند نقل شده است
عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ
از امام صادق -علیه السلام- که فرمود:
مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْكَبُوتِ وَ الرُّومِ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ فَهُوَ وَ اللَّهِ يَا بَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِي فِيهِ أَبَداً
هركس دو سورهى عنكبوت و روم را در شب بيست و سوّم بخواند، به خدا سوگند از اهل بهشت خواهد بود و من در اين سوگندم هرگز كلمهى «إن شاء اللّه» را قيد نمىكنم
وَ لَا أَخَافُ أَنْ يَكْتُبَ اللَّهُ تَعَالَى عَلَيَّ فِي يَمِينِي إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ السُّورَتَيْنِ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى مَكَاناً
و بيمى ندارم كه خداوند متعال بر اين سوگندم، گناهى بر من بنويسد. اين دو سوره جايگاه ويژهاى نزد خداوند متعال دارند.
و من القراءة فيها سورة إنا أنزلناه في ليلة القدر[3] ألف مرة و قد تقدمت رواية لذلك في الليلة الأولى عموما في الشهر كله
يكى ديگر از اعمال اين شب، قرائت هزار بار سورهى «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» است كه روايت مربوط به آن بهطور كلّى در شبهاى ماه رمضان، در ضمن اعمال شب اوّل ماه گذشت
وَ رَوَيْنَاهُ تَخْصِيصَ قِرَاءَتِهَا فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ بِعِدَّةِ طُرُقٍ: إِلَى مَوْلَانَا أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ
و حديث مربوط به قرائت هزار بار «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» به خصوص در اين شب، اين است كه به چندين سند آمده است: امام صادق-عليه السّلام- فرمود:
لَوْ قَرَأَ رَجُلٌ لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ أَلْفَ مَرَّةٍ لَأَصْبَحَ
اگر كسى در شب بيست و سوّم ماه رمضان، هزار بار سورهى «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ» را بخواند، قطعا صبح خواهد كرد
وَ هُوَ شَدِيدُ الْيَقِينِ بِالاعْتِرَافِ بِمَا يَخْتَصُّ فِينَا وَ مَا ذَاكَ إِلَّا لِشَيْءٍ عَايَنَهُ فِي نَوْمِه
درحالىكه يقين او در اعتراف به آنچه مخصوص به ما است [ولايت ما]بيشتر مىشود و اين نيست جز به خاطر آنچه در خواب ديده است.
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، و مما نذكره من فضل إحياء ليلة القدر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، و از فضیلت احیای شب قدر
و من الزيادات ليلة ثلاث و عشرين قراءة سورة الدخان[4] فيها و في كل ليلة و قد قدمنا الرواية بذلك في أول ليلة
يكى ديگر از اعمال مخصوص شب بيست و سوّم، قرائت سورهى دخان در آن و در هر شب ماه رمضان است كه روايت مربوط به آن در ضمن اعمال شب اوّل گذشت
[1]) سوره العنکبوت [2]) سوره الروم [3]) سوره القدر [4]) سوره الدخان