دعای یا باطنا فی ظهوره در شب بیست و سوم رمضان (اقبال الاعمال)
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، دعاء الحسن بن علي ع في ليلة القدر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، (دعاى دهم شب بيست و سوّم) دعاى امام حسن مجتبى-عليه السّلام-در شب قدر:
يَا بَاطِناً فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِراً فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِناً لَيْسَ يَخْفَى
اى نهان در عين آشكارى [و]اى آشكار در عين نهانى، اى نهانى كه پنهان نيستى
وَ يَا ظَاهِراً لَيْسَ يُرَى يَا مَوْصُوفاً لَا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لَا حَدٌّ مَحْدُودٌ
[و]اى آشكارى كه ديده نمىشوى، اى ستودهاى كه هيچ ستوده و حدّ مشخّصى به [حقيقت]هستى او نمىرسد،
وَ يَا غَائِباً غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِداً غَيْرَ مَشْهُودٍ
اى غايبى كه مفقود نيستى و اى حاضرى كه پيدا نيستى.
يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طَرْفَةَ عَيْنٍ
او را جستوجو مىكنند و به او مىرسند و آسمانها و زمين و ميان آن دو به اندازهى يك چشم برهم زدن از او خالى نيست،
لَا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ وَ لَا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ وَ لَا بِحَيْثٍ
با چگونگى درك نمىشود و به مكان و ويژگى محدود نمىگردد.
أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ
تو نور نور و پروردگار پروردگاران هستى و به همه چيز احاطه دارى.
سُبْحَانَ مَنْ (لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ)[1] سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لَا هَكَذَا غَيْرُهُ
پاكا خدايى كه هيچچيز همانند او نيست و شنوا و بينا است، پاكا خدايى كه چنين است و غير او چنين نيست.
ثُمَّ تَدْعُو بِمَا تُرِيدُ