زیارت امام حسین (ع) در شب بیست و سوم رمضان (اقبال الاعمال)
۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب السابع و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الثالثة و العشرين منه و يومها، دعاء الحسن بن علي ع في ليلة القدر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هفتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و سوم ماه، دعاى امام حسن مجتبى-عليه السّلام-در شب قدر، در ادامه فضیلت زیارت امام حسین در این شب را بیان می کنیم:
وَ مِنْ زِيَادَاتِ عَمَلِ لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ زِيَارَةُ الْحُسَيْنِ ع رَوَيْنَاهَا مِنْ كِتَابِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ لِعَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الْوَاحِدِ النَّهْدِيِّ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي الْمُفَضَّلِ قَالَ وَ كَتَبْتُهُ مِنْ أَصْلِ كِتَابِهِ: قَالَ حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ خَلِيلِ بْنِ فَرْحَانَ بِأَحْمَدآبَادَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نَهِيكٍ قَالَ حَدَّثَنِي الْعَبَّاسُ بْنُ عَامِرٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ زُرَيْقٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَبِي أُسَامَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع
يكى ديگر از اعمال مخصوص شب بيست و سوّم ماه رمضان، زيارت امام حسين -صلوات اللّه عليه-است. در كتاب «عمل شهر رمضان» نوشتهى «علىّ بن عبد الواحد نهدى» آمده است: امام صادق-عليه السّلام-
فِي هَذِهِ الْآيَةِ (فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ)[1] قَالَ هِيَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُقْضَى فِيهَا أَمْرُ السَّنَةِ مِنْ حَجٍّ وَ عُمْرَةٍ
دربارهى اين آيه: فِيهٰا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ؛ (تمام امور استوار در آن جدا و فيصله داده مىشوند.) فرمود: «مقصود شب قدر است كه تمام امور سال، اعمّ از حجّ و عمره
أَوْ رِزْقٍ أَوْ أَجَلٍ أَوْ أَمْرٍ أَوْ سَفَرٍ أَوْ نِكَاحٍ أَوْ وَلَدٍ إِلَى سَائِرِ مَا يُلَاقِي ابْنُ آدَمَ مِمَّا يُكْتَبُ لَهُ
و روزى و سرآمد عمر انسانها و امور ديگر و مسافرت و ازدواج و فرزنددار شدن و ساير امورى كه انسان با آن روبرو مىشود
أَوْ عَلَيْهِ فِي بَقِيَّةِ ذَلِكَ الْحَوْلِ مِنْ تِلْكَ اللَّيْلَةِ إِلَى مِثْلِهَا مِنْ عَامٍ قَابِلٍ وَ هِيَ فِي الْعَشَرَةِ الْأَوَاخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
و اعم از امورى كه به نفع يا به ضرر او است و در باقيماندهى سال از اين شب تا مثل همان شب از سال آينده پيش مىآيد، به صورت سرنوشت حتمى مقرّر مىگردد و اين شب در شبهاى دههى آخر ماه رمضان قرار دارد.
فَمَنْ أَدْرَكَهَا أَوْ قَالَ يَشْهَدْهَا عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع يُصَلِّي عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ أَوْ مَا تَيَسَّرَ لَهُ وَ سَأَلَ اللَّهَ تَعَالَى الْجَنَّةَ
هركس اين شب را نزد قبر امام حسين -عليه السّلام-درك كند (يا فرمود: هركس آن شب در نزد قبر امام حسين-عليه السّلام-باشد) و دو ركعت و يا هر قدر كه براى او ميسّر بود نماز بخواند و از خداوند متعال بهشت درخواست نموده
وَ اسْتَعَاذَ بِهِ مِنَ النَّارِ آتَاهُ اللَّهُ تَعَالَى مَا سَأَلَ وَ أَعَاذَهُ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ
و از آتش جهنّم به خدا پناه ببرد، خداوند متعال خواستهى او را برآورده و از آنچه به خدا پناه برده، در پناه خود درمىآورد
وَ كَذَلِكَ إِنْ سَأَلَ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يُؤْتِيَهُ مِنْ خَيْرٍ مَا فَرَقَ وَ قَضَى فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ وَ أَنْ يَقِيَهُ مِنْ شَرِّ مَا كَتَبَ فِيهَا أَوْ دَعَا اللَّهَ
و اينچنين است اگر از خداوند متعال بخواهد از خيراتى كه در اين شب فيصله داده و به صورت سرنوشت حتمى مقرّر مىگردد، يا بخواهد كه او را از شرّ آنچه مىنويسد حفظ كند،
وَ سَأَلَهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي أَمْرٍ لَا إِثْمَ فِيهِ رَجَوْتُ أَنْ يُؤْتَى سُؤْلَهُ وَ يُوقَى مَحَاذِيرَهُ
يا به درگاه خداوند-تبارك و تعالى-دعا كرده و چيزى را كه گناهى در آن نيست از خدا بخواهد، اميدوارم كه خواستهاش به او داده شود و از چيزهايى كه بيم دارد محفوظ نگاه داشته شود
وَ يُشَفَّعَ فِي عَشَرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ كُلُّهُمْ قَدِ اسْتَوْجَبُوا الْعَذَابَ وَ اللَّهُ إِلَى سَائِلِهِ وَ عَبْدِهِ بِالْخَيْرِ أَسْرَعُ
و از ده تن از بستگان خود كه همه مستوجب عذاب هستند، شفاعت نموده و شفاعتش پذيرفته شود. خداوند نسبت به بنده و درخواستكنندهى از خود، بيشتر شتاب به خير دارد.»
وَ رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا أَيْضاً إِلَى أَبِي الْمُفَضَّلِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي [حَدَّثَنَا] عَلِيُّ بْنُ نَصْرٍ السبندنجي [الْبَنْدَنِيجِيُ] قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ [عُبَيْدُ] اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي ع فِي حَدِيثٍ قَالَ
نيز حضرت جواد-عليه السّلام-در ضمن حديثى فرمود:
مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ هِيَ اللَّيْلَةُ الَّتِي يُرْجَى أَنْ تَكُونَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ (فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ)[2]
هركس در شب بيست و سوّم ماه رمضان به زيارت امام حسين-عليه السّلام-برود-و اين شب همان شبى است كه اميد مىرود شب قدر باشد، و تمام امور استوار در آن جدا مىشوند. -،
صَافَحَهُ رُوحُ أَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ نَبِيٍّ كُلُّهُمْ يَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِي زِيَارَةِ الْحُسَيْنِ ع فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ
روح بیست و چهار هزار فرشته و پيامبر با او دست مىدهند درحالىكه همگى از خدا براى زيارت امام حسين -عليه السّلام-در اين شب، اجازه گرفتهاند.
قَالَ وَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ شَاذَانَ وَ إِسْحَاقُ بْنُ الْحَسَنِ قَالا أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ وَلِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مَنْدَلٍ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ
همچنين در روايتى آمده است كه امام صادق-عليه السّلام-فرمود:
إِذَا كَانَ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يَفْرُقُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كُلَّ أَمْرٍ حَكِيمٍ نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع
«وقتى شب قدر فرامىرسد و خداوند-عزّ و جلّ-تمام امور استوار را جدا و مقدّر مىكند، منادىاى از آسمان هفتم از وسط عرش صدا برمىآورد: خداوند-عزّ و جلّ-هركس را كه براى زيارت قبر امام حسين-عليه السّلام-بيايد، آمرزيد.»