شعر عطش از داغ ها فراتر بود (درباره ماه محرم)

عقربه از زمان جلوتر بود

باز انگار وقت دیگر بود

مثل این روزها نمی مانست

به گمانم که عالم ذر بود

آسمان ...خشک و تشنه می خندید

زیر مژگان خاک ها تر بود

کسی اینجا شکسته تر می شد

رد یک زخم روی آن پر بود

دهمین آفتاب می بارید

دهمین روز در برابر بود

جزر و مدی عجیب بر پا بود

دشت در خون خود شناور بود

دشت در عطر سیب می پیچید

نفس خیمه ها معطر بود

لاله ها دشت را رجز خواندند

سینه ها شرحه شرحه پرپر بود

ظهر بر سینه زمین کوبید

وقت گلبانگ نای اکبر بود

وحده لا اله الا هو

نبض شیرین زخم وخنجر بود

اشهد ان ...عشق با ما هست

اشهد ان... عشق برتر بود

گفت : قدمامت  الصلات ...ای عشق

این صدای گرفته ...اصغر بود

با نمازی که رنگ دریا داشت

موج با آینه برابر بود

سینه های ستبر گل می کرد

اولین رکعت صنوبر بود

آبشار رکوع بر پا شد

نوبت سجده سایی سر بود

سمع الله... در سکوت شکست

سمع الله... حرف آخر بود

در قنات قنوت ها انگار

عکسی از چشم های دلبر بود

خیمه سر مست عاشقانه شد و

محو در جلوه های داور بود

تیر ها سمت خیمه می آمد

لحظه سجده های آخر بود

السلام علیک ...یا عطششان

السلام علیک ...بی سر بود

نیزه ها در چکاچکی موهوم

نوبت تیغ بود وخنجر بود

سروها ایستاده می میرند

شاخه های تکیده بی بر یود

کربلا در مدینه گم می شد

بوی آتش گرفتن در... بود

سوخت گیسو و چادر و معجر...

آه این ناله های مادر بود

هیجده بار من شمردم باز

روی نیزه دوباره یک سر بود

ظهر در سرخی شفق گم شد

عطش از داغ ها فراتر بود