قربانی کردن در روز عید قربان (اقبال الاعمال)
۰۷ آذر ۱۳۹۶ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الرابع فيما نذكره مما يتعلق بليلة عيد الأضحى و يوم عيدها، فصل فيما نذكره من فضل الأضحية و تأكيدها في السنة المحمدية
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب چهارم، اعمالی که متعلق به شب و روز عید قربان است، فصل نهم: فضيلت قربانى و تأكيد بر آن در سنت محمدى-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-:
رُوِّينَا ذَلِكَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ
در حديثى آمده است كه امام باقر-عليه السّلام-فرمود:
الْأُضْحِيَّةُ وَاجِبَةٌ عَلَى مَنْ وَجَدَ مِنْ صَغِيرٍ أَوْ كَبِيرٍ وَ هِيَ سُنَّةٌ
رُوِّينَا ذَلِكَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الْعَلَاءِ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ رَجُلٍ سَأَلَهُ عَنِ الْأَضْحَى
در روایت دیگر، شخصی از امام صادق-علیه السلام-از قربانى مى‌پرسد.
فَقَالَ هُوَ وَاجِبٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ إِلَّا مَنْ لَمْ يَجِدْفَقَالَ لَهُ السَّائِلُ فَمَا تَرَى فِي الْعِيَالِ
آن حضرت پاسخ مى‌دهد: «قربانى كردن بر هر مسلمانى واجب است، مگر اين‌كه نتواند. سؤال‌كننده مى‌گويد: درباره قربانى كردن به نيت افراد تحت تكفّل چه مى‌فرماييد؟
قَالَ إِنْ شِئْتَ فَعَلْتَ وَ إِنْ لَمْ تَشَأْ [وَ إِنْ شِئْتَ] لَمْ تَفْعَلْ فَأَمَّا أَنْتَ فَلَا تَدَعْهُ
حضرت فرمود: اگر خواستى به نيت از آنان قربانى كن و اگر خواستى نكن، اما قربانى كردن به نيت از خودت را ترك مكن.»[3]
وَ رُوِّينَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بَابَوَيْهِ فِيمَا ذَكَرَهُ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَاأَنَّهَا جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ ص
«محمد ابن بابويه» روايت كرده است: «امّ سلمه» -رضى اللّه عنها-نزد پيامبر اكرم -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-رفت و عرض كرد:
فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ تَحْضُرُ الْأَضْحَى وَ لَيْسَ عِنْدِي ثَمَنُ الْأُضْحِيَّةِ فَأَسْتَقْرِضُ وَ أُضَحِّي قَالَ فَاسْتَقْرِضِي فَإِنَّهُ دَيْنٌ مَقْضِي
اى رسول خدا، گاه روز عيد قربان فرا مى‌رسد و من پول قربانى را ندارم، آيا خوب است قرض كنم و قربانى كنم؟ فرمود: قرض كن، زيرا قرضى كه براى قربانى مصرف شود، حتما برآورده و پرداخت مى‌شود.» [4]
[1]) مقصود از تعبير واجب و لازم در اين روايت و روايت آينده، مستحب مؤكّد است. [2]) من لا يحضره الفقيه، ج 2 ، ص 488.
[3]) همان. [4]) يعنى، قطعا خداوند متعال اسباب پرداخت آن را فراهم مى‌كند.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
