روزهای مستحب برای قربانی کردن (اقبال الاعمال)
۰۸ آذر ۱۳۹۶ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال، الباب الرابع فيما نذكره مما يتعلق بليلة عيد الأضحى و يوم عيدها، فصل فيما نذكره من تعيين أيام وقت الأضاحي
جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب چهارم، اعمالی که متعلق به شب و روز عید قربان است، فصل یازدهم: تعیین روزهای مستحب برای قربانی
رُوِّينَا ذَلِكَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّي أَبِي جَعْفَرٍ الطُّوسِيِّ مِنْ تَهْذِيبِ الْأَحْكَامِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ
جدّم «ابو جعفر طوسى» در كتاب «تهذيب الاحكام» به نقل از «على بن جعفر» آورده است: «از برادرم «موسى بن جعفر» -عليه السّلام-پرسيدم:
سَأَلْتُهُ عَنِ الْأَضْحَى كَمْ هُوَ بِمِنًى فَقَالَ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْأَضْحَى فِي غَيْرِ مِنًى فَقَالَ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ
در «منى» چند روز مى‌شود قربانى كرد؟ فرمود: چهار روز. درباره‌ى زمان قربانى كردن در غير «منى» پرسيدم، فرمود: سه روز.
قُلْتُ [قَالَ] فَمَا تَقُولُ فِي رَجُلٍ مُسَافِرٍ قَدِمَ بَعْدَ الْأَضْحَى بِيَوْمَيْنِ أَ لَهُ أَنْ يُضَحِّيَ فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ فَقَالَ نَعَمْ
عرض كردم: آيا مسافرى كه دو روز بعد از عيد قربان به وطن خود مى‌رسد، مى‌تواند در روز سوم قربانى كند؟ فرمود: بله.»[1]
أَقُولُ وَ قَدْ رُوِّينَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ وَ ابْنِ بَابَوَيْهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ النَّحْرِ
«محمد بن يعقوب» و «ابن بابويه» نقل كرده‌اند: «راوى از امام صادق-عليه السّلام- پرسید درباره‌ى ذبح شتر پرسيد.
فَقَالَ أَمَّا بِمِنًى فَثَلَاثَةُ أَيَّامٍ وَ أَمَّا فِي الْبُلْدَانِ فَيَوْمٌ وَاحِدٌ
حضرت پاسخ دادند: در «منى» تا سه روز و در جاهاى ديگر یک روز [بعد از عيد]مى‌تواند قربانى كند.»[2]
أقول لعل هذا يراد به أن الأفضل في البلدان [في البلد] أن يكون النحر في يوم الأضحى الواحد على أعجل الإمكان فلا يؤخر فيؤدي إلى التهاون و حوائل الأزمان
شايد مقصود از اين حديث آن باشد كه در مناطق ديگر غير از «منى» بهتر است در اولين فرصت، بلكه در روز عيد قربان، قربانى كند و آن را به تأخير نيندازد تا مبادا به بى‌اعتنايى و موانع ديگر كه به واسطه ديركرد زمانى پيش مى‌آيد، بيانجامد.
[1]) تهذیب، ج 5، ص 203 [2]) کافی، ج 4، ص 486؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 486
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
