زنهار دادن در احادیث

امان دادن

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

إذا أمِنَكَ الرّجُلُ على دمِهِ فلا تَقْتُلْهُ .
اگر كسى بر جان خود از تو امان خواست، او را نكُش.

كنز العمّال : ۱۰۹۰۹

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن قَتلَ مُعاهِدا لَم يَرِحْ رائحَةَ الجنّةِ، و إنَّ رِيحَها لَيُوجَدُ مِن مَسِيرةِ أربَعينَ عاما .
هر كه كافر پيمان بسته اى را بكشد، بوى بهشت را ـ كه از فاصله چهل سال به مشام مى رسد ـ استشمام نخواهد كرد.

كنز العمّال : ۱۰۹۱۴

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن أمَّنَ رَجُلاً على دَمِهِ فقَتلَهُ فأنا بَريءٌ مِن القاتل ، و إنْ كانَ المَقتولُ كافرا .
هر كه كسى را امان (پناه) دهد و او را بكشد، من از آن قاتل بيزارم، اگر چه آن مقتول كافر باشد.

كنز العمّال : ۱۰۹۳۰

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن أمّنَ رجُلاً على دَمِهِ فقَتلَهُ فإنّهُ يَحمِلُ لِواءَ غَدْرٍ يومَ القيامةِ .

هر كس مردى را بر جانش امان دهد و او را بكشد، در روز رستخيز پرچم خيانت را حمل مى كند.

كنز العمّال : ۱۰۹۴۳

وفاى به پيمان

امام على عليه السلام :

اعتَصِموا (استَعصِموا) بالذِّمَمِ في أوْتادِها .
ميخهاى عهد و پيمانها را محكم كنيد.

نهج البلاغة : الحكمة ۱۵۵

امام على عليه السلام ـ در فرمانش به مالك اشتر ـ نوشت:

 و إنْ عَقَدتَ بينَكَ و بينَ عدُوِّكَ عُقْدةً أو ألْبَسْتَهُ مِنكَ ذِمّةً فَحُطْ عهدَكَ بالوفاءِ وَ ارعَ ذمَّتَك بالأمانَةِ ، و اجعَلْ نفسَكَ جُنّةً دُونَ ما أعطَيتَ ، فإنّهُ ليسَ مِن فرائضِ اللّه ِ شَيءٌ النّاسُ أشَدُّ علَيهِ اجْتِماعا مَع تَفرُّقِ أهوائِهم و تَشتُّتِ آرائهِم مِن تعظيمِ الوفاءِ بالعُهودِ .
 اگر با دشمن خود پيمانى بستى يا بر او جامه امان پوشاندى، به پيمان خويش وفا كن و پيمانت را با امانت رعايت نما و خود را سپر امانى كه داده اى گردان ؛ زيرا مردم، با همه خواستهاى گوناگون و آراى پراكنده اى كه دارند، نسبت به هيچ فريضه اى از فرايض الهى، به شدّت بزرگ شمردن وفاى به پيمانها همداستان نيستند.

نهج البلاغة : الكتاب ۵۳ 

احترام به پيمانها و امانها

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

يُجِيرُ على اُمَّتي أدْناهُم .
كمترين فرد امّت من مى تواند از طرف آنها امان دهد.

كنز العمّال : ۱۰۹۳۲

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

المسلِمونَ إخْوةٌ ، تَتَكافَأُ دِماؤهُم ، يَسْعى بذِمَّتهِم أدْناهُم ، و هُم يَدٌ على مَن سِواهُم .
مسلمانان برادرند، خون هايشان يكسان است، كمترين آنها امان مى دهد و در برابر بيگانگان يكدست و متحدند.

.بحار الأنوار : ۱۰۰ / ۴۶ / ۶ 

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از معناى اين جمله پيامبر كه : كمترين آنها امان مى دهد ـ فرمود :

 لو أنَّ جَيشا مِن المسلِمينَ حاصَروا قَوما مِن المشرِكينَ فأشْرَفَ رجُلٌ فقالَ : أعطُوني الأمانَ حتّى ألْقى صاحِبَكُم و اُناظِرَهُ ، فأعْطاهُ أدْناهُمُ الأمانَ وَجبَ على أفضَلِهِم الوفاءُ بهِ .
 اگر سپاهى از مسلمانان گروهى از مشركان را محاصره كنند و در همين وضع مردى از محاصره شدگان بيايد و بگويد: به من امان دهيد تا بيايم و با فرمانده شما گفتگو كنم و پايين ترين فرد سپاه مسلمانان به آنان امان دهد، بالاترين فرد آنان بايد به اين امان پايبند باشد.

الكافي : ۵ / ۳۰ / ۱

منبع: میزان الحکمه،ج1.