پوستر و استوری حکمت 25 نهج البلاغه: ممنون که حواست به من هست!

خدایا، می دانم مرا به حال خودم رها نمی کنی! می دانم اگر آن روز حرفی شنیدم و دلم شکست؛ اگر آن شب، ساعتم را توی ایستگاه قطار گم کردم؛ اگر آن روز سردرد گرفتم و نتوانستم به مهمانی بروم؛ یعنی تو هنوزم را رها نکرده ای!

خدایا، می دانم چقدر با کارهای اشتباهم تو را ناراحت می کنم و می دانم اگر در عوض این کناهانی که انجام می دهم، مرا غرق در نعمت کنی، یعنی دیگر از من قطع امید کرده ای!

خیلی ترسناک است که من همین طور اشتباه کنم و تو بگذاری سرگرم شادی هایم باشم تا بیشتر فراموشت کنم!

ممنون که گاهی با سختی هایی که در زندگی ام ایجاد کرده ای، بودنت را به من یادآوری می کنی. ممنون که هنوز دوستم داری و حواست به من هست!