پوستر و استوری حکمت 38 نهج البلاغه: بدترین دوست دنیا

اگر بپرسند دوست خوب باید چطور آدمی باشد، شاید یکی از جواب هایمان این باشد: «کسی که وقتی به همراهی و پشتیبانی دیگران نیازمندیم، قبل از همه، به کمکمان بیاید»

حالا فکر کن کسی که قرار است یار و همراه و همدمت باشد، درست سر بزنگاه تنهایت بگذارد! خیلی غم انگیز است، نه؟

از کجا این جور آدم را بشناسیم تا از دوستی با آن ها فاصله بگیریم؟ خیلی ساده سات. از موقعیت هایی که می توان دوست واقعی را شناخت، زمانی است که خدای ناکرده، به مشکل مالی برمیخوریم و از دوستانمان کمک می خواهیم. این جور وقت ها، معلوم می شود کدام دوستمان بخیل و خسیس است و حتی با داشتن توانایی مالی هم به دادمان نمی رسد! بنابراین «آدم های خسیس» را برای دوستی انتخاب نکنیم؛ چون درست همان وقتی که به آن ها نیاز داریم، پشتمان را خالی می کنند.

مجموعه پوستر حکمت هایی از نهج البلاغه