پوستر و استوری حکمت 38 نهج البلاغه: آب یا سراب

تا حالا برایت پیش آمده است که در بیابانی خشک و بی آب و علف گیر کنی و از شدت تشنگی بی تاب شوی؟

آن هایی که تجربه چنین اتفاقی را داشته اند، می گویند وقتی عطش به آدم فشار می آورد، هر بار که به دوردست ها زل می زنند، خیال می کنند برکه آبی آنجاست؛ درحالی که فقط انعکاس نور خورشید را روی زمین داغ بیابان دیده اند! این برکه خیالی، سراب است. سراب ها همیشه دروغ می گویند: وقتی نگاهشان می کنی، می گویند: «اگر چند قدم دیگر بیایی، به من می رسی و تشنگی ات رفع می شود»؛ اما هرچه می روی، نه به سراب می رسی و نه به آب.

آدم دروغگو هم همین طور است. او با زبان چرب و نرم، دورترین ها را برایت نزدیک جلوه می دهد و نزدیک ترین ها را از چشمت دور می کند. دروغ گو هیچ وقت تو را به خواسته و آرزویت نمی رساند.

مجموعه پوستر حکمت هایی از نهج البلاغه