حرام در احادیث

دورى كردن از حرامها

امام على عليه السلام :

ظَرْفُ المؤمنِ نَزاهَتُهُ عنِ المَحارِمِ ، و مُبادَرَتُهُ إلى المَكارِمِ .
زيركى مؤمن به دورى كردنش از حرامها و شتاب او به سوى خصلتهاى والاست .

امام على عليه السلام :

أحسِنْ رِعايَةَ الحُرُماتِ ، و أقْبِلْ على أهلِ المُروءاتِ .
حرمتها را نيكو پاس بدار، و به جوانمردان روى آر .

امام على عليه السلام :

إذا رَغِبْتَ في المَكارِمِ فاجْتَنِبِ المَحارِمَ .
گر خواهان صفات عالى هستى از حرامها دورى كن .

امام على عليه السلام :

مِن أحْسَنِ المَكارِمِ تَجَنُّبُ المَحارِمِ .
از بهترين مكارم اخلاق، دورى كردن از حرامهاست .

دعوت عقل به دورى كردن از حرامها

امام على عليه السلام :

لَو لَم يَنْهَ اللّه ُ سُبحانَهُ عَن مَحارِمِهِ لَوجَبَ أنْ يَجْتَنِبَها العاقِلُ .
اگر خداوند سبحان هم از حرامهايش نهى نمى كرد، بر خردمند لازم بود كه از آنها دورى كند .

امام على عليه السلام :

الانْقِباضُ عنِ المَحـارِمِ مـن شِيَمِ العُقَلاءِ ، و سَجِيّةِ الأكارِمِ .
خوددارى از حرامها، خوى خردمندان و خصلت بزرگواران است .

حرام كردن زشت كارى ها و نا پاكى هاو بى نيازى به آنها

امام على عليه السلام :

ما نهى اللّه ُ سُبحانَهُ عن شَيءٍ إلاّ و أغْنى عَنهُ .
خداوند سبحان [انسان را ]از چيزى نهى نفرموده، جز آن كه [او را] از آن بى نياز كرده است .

حرام خوارى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 مَن أكَلَ لُقْمَةً مِن حَرامٍ لَم تُقْبَلْ لَهُ صلاةٌ أرْبَعينَ لَيلةً .
هر كس يك لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نمازى از او پذيرفته نشود .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

إنَّ اللّه َ عزّ و جلّ حَرّمَ الجَنّةَ جَسَدا غُذِيَ بحَرامٍ .
خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر بدنى كه از مال حرام تغذيه شود، حرام كرده است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

لا يَدخُلُ الجَنّةَ منَ نَبَتَ لَحمُهُ مِن السُّحْتِ، النّارُ أوْلى بهِ
كسى كه گوشتش از خوراك حرام برويد، به بهشت نمى رود . آتش به او سزاوارتر است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 إذا وَقَعتِ اللُّقْمَةُ مِن حَرامٍ في جَوفِ العَبدِ لَعَنهُ كُلُّ مَلَكٍ في السّماواتِ و الأرضِ .
 هرگاه لقمه حرام به اندرون بنده وارد شود، تمام فرشتگان آسمانها و زمين او را نفرين كنند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 العِبادَةُ مَع أكْلِ الحَرامِ كالبِناءِ على الرَّمْلِ ـ و قيلَ : على الماءِ ـ .
 عبادت كردن با وجود حرام خوارى مانند ساختن بنايى است بر روى شن ـ و به قولى : بر روى آب ـ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

لَرَدُّ دانَقٍ من حَرامٍ يَعْدِلُ عندَ اللّه ِ سُبحانَهُ سَبعينَ ألفَ حجّةٍ مَبْرورَةٍ .
هر آينه، ردّ كردن يك دانق .حديث حرام، نزد خدا برابر است با هفتاد هزار حجّ پذيرفته.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

تَرْكُ دانَقِ حَرامٍ أحَبُّ إلى اللّه ِ تعالى مِن مائةِ حِجّةٍ من مالٍ حلالٍ .
رها كردن يك دانق حرام نزد خداوند متعال، دوست داشتنى تر است از صد حجّ، كه از مال حلال باشد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

تَرْكُ لُقْمَةِ حَرامٍ أحَبُّ إلى اللّه ِ من صلاةِ ألفَي رَكْعَةٍ تَطَوُّعا .
 فرو گذاشتن يك لقمه حرام، نزد خدا محبوبتر از خواندن هزار ركعت نماز مستحبى است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 لا يَكتَسِبُ العَبدُ مالاً حَراما فيَتَصَدَّقُ مِنهُ فَيوجَرُ عَلَيهِ، و لا يُنفِقُ مِنهُ فيُبارِكُ (اللّه ُ) لَهُ فيهِ، و لا يَترُكُهُ خَلفَ ظَهرِهِ إلاّ كانَ رادَّهُ (زادَهُ) إلَى النّارِ .
اگر آدمى مال حرامى به دست آورد و از آن صدقه دهد، اجرى به او داده نشود و اگر از آن انفاق كند، خداوند براى او در آن بركت قرار ندهد و آن مال حرام پس از او باقى نماند ، مگر اين كه سوق دهنده ( ره توشه) او به سوى آتش باشد.

امام على عليه السلام :

بِئْسَ الطَّعامُ الحَرامُ .
بد خوراكى است [خوراك ]حرام .

تنبيه الخواطر :

 أكَلَ عليٌّ عليه السلام تَمْرَ دَقَلٍ و شَرِبَ عليهِ الماءَ و ضَرَبَ على بَطْنِهِ ، و قالَ : مَن أدخَلَ بطنَهُ النّارَ فأبْعَدَهُ اللّه ُ .
امام على عليه السلام خرمايى از نا مرغوبترين نوع آن تناول كرد و روى آن آبى نوشيد و دستى به شكمش زد و فرمود : هر كس آتش وارد شكم خود كند، خداوند او را [از رحمت خود ]دور سازد .

امام باقر عليه السلام :

إنَّ الرّجُلَ إذا أصابَ مالاً مِن حَرامٍ لَم يُقْبَلْ مِنهُ حَجُّ و لا عُمْرَةٌ و لا صِلَةُ رَحِمٍ حتّى أنّه يَفْسُدُ فيهِ الفَرْجُ
هرگاه انسان مالى از حرام به دست آورد نه حجّى از او پذيرفته شود ، نه عمره اى و نه صله رحمى و حتى در ازدواج و زناشويى او تأثير سوء مى گذارد .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و به اعمالى كه كرده اند پردازيم و همه را چون ذرات خاك بر باد دهيم» ـ فرمود :

مَا و اللّه ِ إنْ كانت أعمالُهُم أشدَّ بَياضا مِن القُباطيِّ ، و لكنْ كانوا إذا عَرَضَ لهُمُ الحرامُ لم يَدَعوهُ .
به خدا سوگند، گر چه اعمالشان سفيدتر از كتان مصرى بود اما چنان بودند كه هرگاه با حرامى رو به رو مى شدند آن را فرو نمى گذاشتند .

امام كاظم عليه السلام :

 إنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يأتي أهلَ الصُّفَّةِ و كانوا ضِيفانَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، كانوا هاجَروا مِن أهاليهِم و أموالِهِم إلى المَدينَةِ فأسْكَنَهُم رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله صُفَّةَ المَسجِدِ، و هُم أربَعُمِائةِ رجُلٍ [ كان]، يُسَلِّمُ علَيهِم بالغدوةِ و العَشِيِّ، فأتاهُم ذاتَ يومٍ فمِنهُم مَن يَخصِفُ نَعلَهُ ، و مِنهُم مَن يَرقَعُ ثَوبَهُ ، و مِنهُم مَن يَتَفلّى ، و كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَرزُقُهُم مُدّا مُدّا مِن تمرٍ في كُلِّ يَومٍ
فقامَ رجُلٌ مِنهُم فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، التَّمرُ الّذي تَرْزُقُنا قَد أحْرَقَ بطُونَنا !فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمَا إنّي لَوِ اسْتَطَعْتُ أنْ اُطْعِمَكُمُ الدُّنيا لَأطعَمْتُكُم ، و لكنْ مَن عاشَ مِنكُم من بَعدي فسَيُغدى علَيهِ بالجِفانِ و يُراحُ علَيهِ بالجِفانِ ، و يَغدو أحَدُكُم في قَميصةٍ و يَروحُ في اُخرى ، و تُنَجِّدونَ بُيوتَكُم كما تُنَجَّدُ الكَعبَةُفقامَ رجُلٌ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، إنّا على ذلكَ الزَّمانِ بالأشْواقِ ! فمَتى هُو ؟!قالَ صلى الله عليه و آله : زَمانُكُم هذا خَيرٌ مِن ذلكَ الزّمانِ ، إنَّكُم إنْ مَلَأتُم بطُونَكُم مِن الحَلالِ تُوشِكونَ أنْ تَملؤوها مِن الحَرامِ .
 اهل صفّه ميهمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند. آنها خان و مان خود را رها كرده به مدينه هجرت كرده بودند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آنان را كه چهل مرد بودند در صفّه مسجد اسكان داد . آن حضرت هر صبح و شام نزد ايشان مى رفت و بر آنان سلام مى داد . روزى بر صفّه نشينان وارد شد، ديد يكى كفش خود را پينه مى كند ، ديگرى لباسش را وصله مى زند و عده اى هم جامه هاى خود را از شپش پاك مى كنند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر روز يك مُدّ (تقريبا يك چارك) خرما به آنها مى داد . مردى از ميان آنها برخاست و عرض كرد : اى رسول خدا ! خرمايى كه به ما مى دهى معده هاى ما را سوزاند! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : بدانيد كه اگر مى توانستم دنيا را خوراك شما كنم اين كار را مى كردم اما كسانى از شما كه پس از من زنده بمانند صبح و شام غذاى سير خواهند خورد ، هر كدام صبح يك پيراهن خواهيد پوشيد و شب پيراهنى ديگر و خانه هايتان را ، همانند كعبه ، بر افراشته و آراسته خواهيد كردمردى برخاست و گفت : اى رسول خدا ! ما مشتاق چنان روزى هستيم ! كى فرا خواهد رسيد؟!
فرمود : اين زمان شما بهتر از آن زمان است . شما اگر شكمهاى خود را از حلال پر كنيد، هيچ بعيد نيست كه آن را از حرام نيز پر نماييد .

ثواب كسى كه توانايى ارتكاب حرامى را داشته باشد و آن را انجام ندهد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن قَدرَ على امرأةٍ أو جاريَةٍ حَراما فَتَركَها مَخافَةَ اللّه ِ حَرَّمَ اللّه ُ عزّ و جلّ علَيهِ النّارَ ، و آمَنَهُ اللّه ُ تَعالى مِن الفَزَعِ الأكْبَرِ ، و أدْخَلَهُ اللّه ُالجَنّةَ
 هر كس اين امكان برايش پيش آيد كه با زن يا كنيزى به حرام نزديكى كند اما از ترس خدا دست به اين كار نزند، خداوند عزّ و جلّ آتش را بر او حرام گرداند و او را از آن هراس بزرگ ايمن دارد و به بهشتش برد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

لا يَقْدِرُ رَجُلٌ على حَرامٍ ثُمَّ يَدَعُهُ ، لَيس بهِ إلاّ مَخافَةُ اللّه ِ ، إلاّ أبْدَلَهُ اللّه ُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبْلَ الآخِرَةِ ما هُو خَيرٌ لَهُ مِن ذلكَ .
هر مردى بتواند كار حرامى انجام دهد و آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد خداوند ، پيش از آخرت ، در همين دنيا بهتر از آن را به وى عوض دهد .
 

میزان الحکمه،جلد سوم.