شرح زیارت اربعین: فراز پنجم / «السَّلَامُ عَلَی أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ وَ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ» (قسمت پنجم)

امام حسین علیه السلام فرمود:

 

چنانکه رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:

 

امام صادق علیه السلام فرمودند:

 

 

رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

 

امام رضا علیه السلام فرمودند:

 

امام صادق علیه السلام :

 

امام صادق علیه السلام می فرماید:

 

در حدیث مناجات حضرت موسی علیه السلام با خداوند عزوّجل آمده است، که خداوند به موسی علیه السلام فرمود:

 

امام صادق علیه السلام :

 

امام صادق علیه السلام :

 

امام سجاد علیه السلام در ضمن خطبه ای که در شام برای معرفی خود خواندند، فرمودند:

 

امام باقر علیه السلام فرمود:

 

در زیارت جامعه ائمه المؤمنین صلی الله علیه و آله وسلم می خوانیم:

 

 امام سجاد علیه السلام :

 

در روایت است: «روزی یکی از دوستداران امام صادق علیه السلام به نام «مسمع» نزد حضرت رفت امام علیه السلام به او فرمود: ای مسمع تو از اهالی عراق هستی، آیا به زیارت مزار حضرت حسین علیه السلام می روی؟ مسمع آهی کشید و گفت: خیر، چون مردی مشهور از اهل بصره هستم و در نزدیکی ما کسانی هستند که پیرو و هوادار خلیفه هستند و تعداد زیادی از ناصبی ها و دشمنان شما را می شناسند و در نزدیک خانه من به سر می برند و من اطمینان ندارم که آنها جریان را به خلیفه گزارش ندهند. ترس این را دارم که مورد اذیّت و آزار آنان قرار گیرم، امام علیه السلام فرمود: آیا ظلم هایی را که به جدّم حسین بن علی علیهما السلام روا داشته شده یاد می کنی؟ عرض کرد: بلی! امام علیه السلام پرسید: آیا بی تا بی و گریه هم می کنی؟ پاسخ داد: آری، گریه و بی تابی می کنم به طوری که خانواده ام نیز هنگام مشاهده من چنان دگرگون می شوند که دست از غذا خوردن می کشند و اشک از چشمانشان جاری می شود. امام علیه السلام فرمود: َ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَکَ رحمت خدا بر اشک چشمانت باد. به یقین بدان تو از کسانی محسوب می شوی که بخاطر ما بی تابی می کنند و به واسطه سرور ما خرسند و با غم ما شریک هستند و بخاطر ما در ترس از دشمن به سر می برند. بدان که هنگام مرگت اجداد و نیاکان من را بالای سرت خواهی دید که به ملک الموت سفارش می کنند بر تو آسان گیرد و به تو بشارتی خواهند داد که هرچه فکر کنی بالاتر است و ملک الموت از مادر به تو مهربان تر خواهد شد. آنگاه اشک از چشمان امام علیه السلام سرازیر شد و مسمع نیز با امام علیه السلام گریست، سپس فرمود: توجّه داشته باش احدی بخاطر ترحم به ما و به دلیل مصائبی که بر ما وارد شده گریه نمی کند مگر آنکه قبل از آمدن اشکش پروردگار او را رحمت می نماید و وقتی اشک بر گونه اش جاری شد، در صورتی که یک قطره از آن در جهنم بیفتد، حرارت و آتش آن را خاموش می کند»(۱۵).

۱۳. همان، ص211.

۱۴. همان، ج44، ص285.

۱۵ . همان، ص290.

۵ همان، ص293.

۶همان، ص278.

۷ کامل الزیارات، ص106.

۸بحار الأنوار، ج44، ص285.

۹مستدرک الوسائل، ج 10، ص319.