شرح زیارت اربعین: فراز هشتم / أَکْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَه

فراز هشتم: «أَکْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَه» (با شهادت او را گرامی داشتی).

در اینجا زائر امام حسین علیه السلام اقرار می کند، که خداوند با مقام شهادت به امام حسین علیه السلام اکرام نمود. فضائل و کرامّاتی که نصیب شهید می شود آنقدر زیاد است، که شهید فردای قیامت آرزو می کند که به دنیا بیاید و بار دیگر به درجه رفیع شهادت نائل گردد.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم :

«مَا مِنْ أَحَدٍ یَدْخُلُ الْجَنَّهَ، یُحِبُّ أَنْ یَرْجِعَ إِلَی الدُّنْیَا، وَأَنَّ لَهُ مَا عَلَی الأَرْضِ مِنْ شَیْءٍ، غَیْرُ الشَّهِیدِ، فَإِنَّهُ یَتَمَنَّی أَنْ یَرْجِعَ، فَیُقْتَلَ عَشْرَ مَرَّاتٍ، لِمَا یَرَی مِنَ الْکَرَامَهِ»(۱)
(هیچ کس نیست که به بهشت رود و دوست داشته باشد به دنیا برگردد و از آنچه بر روی زمین است برخوردار شود مگر شهید که بر اثر مشاهده کرامت آرزو می کند برگردد و ده بار کشته شود).

و در روایت دیگر از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم آمده:

«مَا مِنْ نَفْسٍ تَمُوتُ، لَهَا عِنْدَ اللهِ خَیْرٌ، یَسُرُّهَا أنْ تَرْجِعَ إلی الدُّنْیا إلا الشَّهِیدُ، فَإنَّهُ یَسُرُّهُ أنْ یَرْجِعَ إلی الدُّنیا فَیُقْتَلَ مَرَّهً أُخْرَی مِمَّا یَرَی مِنْ فَضْلِ الشَّهَادَهِ»(۲)
(هیچ کس نیست که بمیرد و نزد خداوند از خیری که بدان خشنود است برخوردار باشد و دوست داشته باشد به دنیا برگردد. گرچه دنیا و هرچه در آن است از آن او باشد مگر شهید که بر اثر مشاهده فضیلت شهادت آرزو می کند به دنیا برگردد تا یک بار دیگر کشته شود).

بنابراین زائر امام حسین علیه السلام اقرار می کند که من به مقام شهادت آگاه هستم و می دانم شما در راه خدا شهید شدید و می دانم که این عنایتی از سوی خداوند متعال بود که بوسیله آن به شما اکرام نمود.

در حدیث قدسی در مورد امام حسین علیه السلام از ناحیه ذات اقدس الهی چنین آمده است:

«وَ جَعلّت حُسَیْناً خَازِنَ وَحْیِی وَ أَکْرَمْتُهُ بِالشَّهَادَهِ وَ خَتَمْتُ لَهُ بِالسَّعَادَهِ فَهُوَ أَفْضَلُ مَنِ اسْتُشْهِدَ وَ أَرْفَعُ الشُّهَدَاءِ دَرَجَهً جَعلّت کَلِمَتِیَ التَّامَّهَ مَعَهُ وَ حُجَّتِیَ الْبَالِغَهَ عِنْدَهُ بِعِتْرَتِهِ أُثِیبُ وَ أُعَاقِبُ»(۳)
(و حسین علیه السلام را نگهبان وحی خویش قرار دادم، او را به شهادت کرامت بخشیدم و پایانی با سعادت برای او مقرر داشتم، پس او برترین شهیدان است و از همه شهیدان درجه اش بالاتر است، من کلمه تامّه خود را همراه او قرار دادم و حجّت رسای خویش را نزد او نهادم و به وسیله خاندان او پاداش دهم و کیفر می دهم).

چنانکه محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمودند:

«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی عَوَّضَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْامامهَ فِی ذُرِّیَّتِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَهَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ»(۴)
(خداوند تعالی در عوض شهادت امام حسین علیه السلام ، امامت را در نسل او و شفاعت را در تربت او و اجابت دعا را نزد قبر او قرار داد).

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلَالِهِ وَ وِلَادَتِهِ بَکَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ لَمَّا یَطَأْ لَابَتَیْهَا قَتِیلِ الْعَبَرَهِ وَ سَیِّدِ الْأُسْرَهِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَهِ یَوْمَ الْکَرَّهِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّهَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ»(۵)
(بار الها از تو می خواهم به حق نوزادی که در چنین روزی(سوم شعبان) متولد شده، او که پیش از ولادت وعده شهادتش داده شده، او که آسمان و زمین و اهل آنها در مصیبت وی گریستند در حالی که هنوز بر زمین گام ننهاده بود. او که کشته اشک است و بزرگ خاندان، کسی که در رجعت پیروز گردد و او که به عنوان پاداش(جانبازی و) شهادتش ادامه امامت در نسلش و شفا در تربتش قرار داده شد).

در فضیلت شهادت همین بس که رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم مشاهده کردند کسی دعا می کند و عرض می کند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا تُسْأَلُ فَأَعْطِنِی أَفْضَلَ مَا تُعْطِی فَقَالَ صلی الله علیه و آله وسلم إِنِ اسْتُجِیبَ لَکَ أُهَرِیقَ دَمُکَ فِی سَبِیلِ اللَّه»(۶)
(خداوندا من بهترین چیزی که بندگانت از تو می خواهند را از تو می طلبم پس بهترین عطایت را به من ارزانی دار پس پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرگاه دعای تو مستجاب شود در راه خدا شهید خواهی شد).