مجموعه عکس نوشته حکمت های نهج البلاغه/ دوست و کفاره گناهان

ضیافت۲۲
امام علی فرمودند:دوست انسان دوست نیست مگراینکه در سه جا مراقب و نگهبان حق او باشد در زمان گرفتاری و زمانی که او حضور ندارد و پس از مرگ (حکمت ۱۲۴ نهج البلاغه) بعضیها مثل تاجرا به دوستی نگاه میکنن و تو فکر بده بستون هستند تو رفاقت! هر وقت هم فکر می کنه دوستش سودی براش نداره یا باید زحمتی براش بکشه ول میکنه و میره. بعضیها هم هرو وقت فکر می کنند بیشتر از رفیقشون خوبی کردن یا رفیقشون گرفتاری داره با خودشون میگن چرا من بیشتر خوبی کنم و قید دوستی رو میزنن!یه عده هم که جلو آدم بهترین دوست هستن اما وقتی اون شخص حضور نداره پشت سرش همه حرفی می زنن. ولی دوست واقعی اونیه که امام علی (ع) گفتند تو این سه جا مراقب حق و حقوق رفیقش باشه تا حق از اون ضایع نشه

ضیافت۲۳
امیرالمومنین (ع) فرمودند که: ارزش و قیمت هر فردی که به میزان دانایی و تخصص اوست(حکمت ۸۱ نهج البلاغه) آقازاده بودن پست و مقام داشتن مشاور به مسئول بودن کلیو پادویه مسول بودن  و کلی مدرک دانشگاهی داشتن و .... هیچ کدوم ارزش ادم رو مشخص نمی کنه!ارزش واقعی آدم به تخصصیه که داره و به کارایی هست که انجام میده و از عهدشون به خوبی برمیاد. به قول گفتنی چند مرده حلاجه! پیش خدا هم اونایی ارزش بیشتری دان که علم و دانش بیشتری دارن و مجاهدت های بیشتری انجام میدن

ضیافت۲۴
امام علی فرمودند: از کفاره گناهان بزرگ به فریاد مردم رسیدن و آرام کردن افراد غمگین است(حکمت ۲۴ نهج البلاغه) کمک به همدیگه تو اسلام اهمیت فوق العاده ای داره. هم باعث برکت تو زندگی میشه و هم باعث برطرف شدن بلاها و کفاره گناهان .اگر کسی به مردم کمک کنه خدا هم حتما بهش کمک میکنه!جایی هم که ممکنه عامل غم برطرف نشه میشه با همدردی و دلداری دادن به وسیله دوستان غم و اندوه کمتر گردد. کفاره یعنی پوشاندن هرکسی غم و گرفتاری مردم رو با کمکش پوشش بده خدا هم از گناهاش چشم پوشی می کند!

ضیافت۲۵
امام علی (ع) فرمودند: سخن تا وقتی که آنرا نگفته باشی در بندتوست. وقتی گفتی تو در بند سخن هستی پس زبانت را نگهدار چنانکه طلا و نقره خود را نگه می دارید(حکمت ۳۸۱ نهج البلاغه)  ا(حکمت۳۸۱نهج البلاغه) حر ف و کلام همین که از دهن گوینده بیرون اومد دیگه نمیشه مهارش کرد و خود گوینده هم اسیر حرفش میشه و باید تموم مسئولیتش رو به عهده بگیره. ادم عاقل وقتی ازاده چرا باید یه حرفی بزنه که اسیر و زندانی بشه؟!پس چه بهتر که ادم سنجیده و کم حرف بزنه و مثل جواهر از کلامش مراقبت کنه!

ضیافت۲۶
امام علی فرمودند:برای پستی این دنیا همین بس که تنها جایی است که در آن معصیت خدا می شود و برای رسیدن به پاداش الهی راهی جز ترک آن نیست!(حکمت ۳۸۵ نهج البلاغه) فقط اینجا جای معصیت خداست.وسیله رسیدن به سعادت اخرت هم ترک اینجاست. البته منظور از ترک دنیا ضروریات و نیازهای زندگانی ساده نیست بلکه اون ها کمکی برای رسیدن به آخرت هستند منظور تجملات بی حساب و کتاب و این چیزهاست.پس برخورداری از حد معقول زندگی خیل یهم لازمه

ضیافت۲۷
امام علی (ع): روز انتقام مظلوم از ظالم شدیدتر از روز ستم کردن ظالم بر مظلوم است(حکمت ۲۴۱ نهج البلاغه) خیلی از ظالمان در همین دنیا سخت مجازات شدند اگه تاریخ رو مطالعه کنیم موارد زیادی را می بینیم گذشته از اون ظالم تو این دنیا هر چقدر هم به مظلوم ظلم کنه بالاخره یه روز تمام میشه ولی روز قیامت روزی که ظالم عذاب جاوادنه می بینه و روز انتقام گرفتن خدا از تک تک ظلم هایی که ظالم انجام داده

ضیافت۲۸
امام علی (ع):مومن باید اوقات خود را به سه بخش تقسیم کن زمانی برای عبادت و زمانی برای کار و تامین هزینه زندگی زمانی برای بهره بردن از لذت های حلال(حکمت ۳۹۰ نهج البلاغه) باید تو زندگی منظم باشی حتی اگه میخوای عبادت خدا را انجام دهی بازم باید منظم باشی و نمیشه باری به هر جهت عمل کنی!از طرفی قرار نیست بیست و چهار ساعت مشغول عبادت باشی بالاخره باید خرج زندگی رو از یه جایی دربیاری دیگه!ضمنا فکر نکن فقط باید کار و عبادت انجام بدی این همه لذت های حلال و نعمت هایی که خدا در اختیارت گذاشته رو استفاده کن و لذت ببر

ضیافت۲۹
امام علی (ع) فرمودند: هیچ کس چیز در دل پنهان نمی کند مگر اینکه که در لغزش زبان و گفتارش یا رنگ و روی چهره اش اشکار می گردد(حکمت ۲۶ نهج البلاغه)تظاهر و دوگانگی در کل چیز خوبی نیست اگه بخوای بین حرف و عملت تفاوت بزاری یا یانکه تو دلت یه چیزی باشه ولی تظاهر به چیز دیگه ای کنی آخرش یه روز حواست نیست و بند رو آب می دی میره! از قدیم گفتن از کوزه همان تراود که در اوست!بعضی وقتها که یک حرفی رو میزنی ولی چره هات داد میزنه که خلاف میل و قصد قبلیت هست!اینجاست که میگن رنگ رخساره نشان می دهد از سر درون

ضیافت۳۰
امام علی (ع) فرمودند: امروز برای کسانی روز عید است که روزه ها و عبادتهای شبانه آنان مورد پذیرش خدا قرار گرفته است و هر روزی که در آن گنا هنشود آن روز روز عید است(حکمت ۴۲۸ نهج البلاغه) نان شاء الله که نماز و روزه همه مهمانان این ضیافت ها قبول شده باشد .