شعر ولادت امام حسین علیه السلام

شب میلاد سلطان جهان است

شب فیض خدای مهربان است

نگردد خسته دیگر چرخ گردون

که هر پیری ز عشق او جوان است

دل هر ذره از مهر حسینی

در این عید همایون شادمان است

زمین امشب کند بر آسمان فخر

که ماهش قبله هفت آسمان است

همای عشق و رحمت از ره طلف

قرین و همنشین خاکیان است

حسینی که نبی در حق او گفت:

شهنشاه بهشت جاودان است

بخاک تیره اکنون مینهد پا

عجب دریای لطفش بیکران است

دگر کفر است  نمویدی ز رحمت

حسین امشب چو بر ما میزبان است

هوای باغ رضوان روح پرور

ز بوی طره این باغبان است

بهشت جاودان پر نغمه عشق

ز حسن این گل مینو نشان است

جهان تا هست درگاه حسینی

حریم قبله گاه عاشقان است

نشانی از جلال کبریائی

شکوه و فر این شاه جهان است

کند بر هر دو عالم پادشاهی

هر آنکس بنده این آستان است

(حسانا) خسرو خوبان ترا بس

که شیرین عشق او مانند جان است

برین ویرانه دل منگر به تحقیر

که در آن کنج مهر شه نهان است