شعر سوم و چهارم شعبان

گشته میلاد ابوالفضل و حسین

فرصت از دست مده این دو شبه

مالک ملک وجود است حسین

خلق عالم همه او را  رقبه

عاشقان درس ازو آموزند

کسب دانش کند از او طلبه

در رهش هر کسی از خویش گذشت

گذرد بی تعب از هر عقبه

وقت عفران گنه کاران شد

گشت شمشیر غضب،کند لبه

گوی سبقت ز همه برد حسین

هستیش در ره دین گرد هبه

جسم و جانرا حرمش دارشفاست

به کجا می روی از این عتبه

شعر من طبق حدیث است (حسان)

رحم الله علی من کتبه