قلم در احادیث
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
يُؤتى بصاحِبِ القَلَمِ يَومَ القِيامَةِ في تابوتٍ مِن نارٍ يُقفَلُ علَيهِ بِأقفالٍ مِن نارٍ .
فَيُنظَرُ قَلَمُهُ فيما أجراهُ ؛
فإن كانَ أجراهُ في طاعَةِ اللّه ِ و رِضوانِهِ ، فُكَّ عَنهُ التابوتُ
و إن كانَ أجراهُ في مَعصيَةِ اللّه ِ ،هَوَى التابوتُ سَبعينَ خَريفا .
روز قيامت صاحب قلم ( نويسنده ) را در تابوتى از آتش كه بر آن قفلهايى آتشين زده شده است مى آورند.
پس مى نگرند كه قلمش را در چه راهى به كار برده است؛
اگر در راه طاعت و خشنودى خدا به كار انداخته باشد، تابوتش گشوده مى شود
و اگر در راه معصيت خدا به كار گرفته باشد، تابوت هفتاد خريف سقوط مى كند .
( كنز العمّال : ۱۴۹۵۷- خريف: يك فصل، يك سال، هفتاد سال، هزار عام كه هر عام هزار سال است ـ مجمع البحرين )
امام على عليه السلام :
عُقولُ الفُضَلاءِ ، في أطرافِ أقلامِها .
خردهاى دانشمندان ، در نوك قلم هاى ايشان است.
(غرر الحكم : ۶۳۳۹ )
امام على عليه السلام :
رَسولُكَ ، مِيزانُ نُبلِكَ و قَلَمُكَ ، أبلَغُ مَن يَنطِقُ عَنكَ .
فرستاده تو، سنجه هوشمندى توست و قلم تو، گوياترين سخنگوى توست .
(غرر الحكم : ۵۴۳۷ )
میزان الحکمه،جلد نهم.