لعنت از نظر احادیث
۲۰ تیر ۱۳۹۴ 0لعنت
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعنُ المؤمنِ كقَتلِهِ .
لعنت كردن مؤمن، مانند كشتن اوست.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنّي لَم اُبعَثْ لَعّانا ، و إنّما بُعِثتُ رَحمَةً .
من لعنتگر مبعوث نشدم، بلكه براى رحمت مبعوث شده ام.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا يَنبَغي للمؤمنِ أن يكونَ لَعّانا .
براى مؤمن شايسته نيست كه لعنتگر باشد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا يكونُ المؤمنُ لَعّانا .
مؤمن لعنتگر نيست.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا يَنبَغي لصِدِّيقٍ أن يكونَ لَعّانا .
براى صدّيق شايسته نيست كه لعنتگر باشد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا يكونُ اللَّعّانونَ شُفَعاءَ و لا شُهَداءَ يَومَ القِيامَةِ .
لعنتگران در روز قيامت نه شفاعت كننده اند نه گواهى دهنده.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنِ استَطَعتَ ألاّ تَلعَنَ شَيئا فافعَلْ .
اگر مى توانى چيزى را لعنت نكنى، نكن.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه بر ماده شترش سوار بود و او را لعنت كرد ـ فرمود :
أخِّرْها عَنّا ؛ فَقدِ استُجيبَ لَكَ ! .
او را از ما دور كن؛ زيرا نفرينت مستجاب شد!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن هذا اللاّعِنُ بَعيرَهُ ؟ اِنزِلْ عَنهُ فَلا تَصحَبْنا بِمَلعونٍ ، لا تَدْعوا على أنفُسِكُم ، و لا تَدْعوا على أولادِكُم ، و لا تَدْعوا على أموالِكُم .
اين كه بود كه شترش را لعنت كرد؟از آن پياده شو و حيوان لعنت شده را با ما نياور. نه خود را نفرين كنيد، نه فرزندانتان را و نه اموالتان را.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به زنى كه ناقه خود را لعنت كرد ـ فرمود :
خُذوا مَتاعَكُم عَنها ، فأرسِلوها فإنّها مَلعونَةٌ .
بارتان را از پشت آن ناقه برداريد و رهايش كنيد برود؛ زيرا كه او لعنت شده است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إذا خَرَجَتِ اللَّعنَةُ مِن فِي صاحِبِها نَظَرَت ؛ فإنْ وَجَدَت مَسلَكا في الذي وُجِّهَت إلَيهِ ، و إلاّ عادَت إلى الَذي خَرَجَت مِنهُ .
هرگاه لعنت از دهان لعنتگر خارج شود، نگاه مى كند، اگر راهى به سوى آن چيزى كه متوجّه آن شده است يافت، به طرفش مى رود و گر نه به طرف كسى كه از دهانش [لعنت ]خارج شده است برمى گردد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به جرموز هجيمى كه عرض كرد: مرا سفارشى فرما ـ فرمود :
اُوصِيكَ أن لا تكونَ لَعّانا .
به تو سفارش مى كنم كه لعنتگر نباشى.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا تَلعَنوا بلَعنَةِ اللّه ِ ، و لا بغَضَبِ اللّه ِ ، و لا بالنّارِ .
نه به لعنت خدا [كسى را ]نفرين كنيد، نه به غضب خدا و نه به آتش.
المحجّة البيضاء :
رُويَ أنّ نُعَيمانَ الأنصاريَّ كانَ يُؤتى بهِ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله في كُلِّ قَليلٍ فيَحُدَّهُ في مَعصيَةٍ يَرتَكِبُها ، إلى أن اُتِيَ بهِ يَوما فحَدَّهُ ، فلَعَنَهُ رجُلٌ و قالَ : ما أكثَرَ ما يُؤتى بهِ رسولَ اللّه ِ ! فقالَ عليه السلام : لا تَلعَنْهُ ؛ فإنّهُ يُحِبُّ اللّه َ و رسولَهُ .
روايت شده است كه نُعَيمان انصارى را زود به زود نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله مى آوردند و آن حضرت او را به خاطر گناهى كه مرتكب شده بود مجازات مى كرد تا آن كه روزى او را آوردند و پيامبر حدّش زد. مردى او را لعنت كرد و گفت: چقدر او را نزد رسول خدا مى آورند؟! رسول خدا فرمود: لعنتش مكن؛ زيرا او خدا و رسولش را دوست دارد.
امام باقر عليه السلام :
إنّ اللَّعنَةَ إذا خَرَجَت مِن صاحِبِها تَرَدَّدَت بَينَهُ و بَينَ الّذي يُلعَنُ ، فإن وَجَدَتْ مَساغا و إلاّ عادَت إلى صاحِبِها و كانَ أحَقَّ بها ، فاحذَروا أن تَلعَنوا مؤمنا فيَحِلَّ بِكُم .
چون لعنت از دهان لعنتگر بيرون آيد ميان او و كسى كه لعنت شده است، مردد مى ماند؛ اگر راه و مجوّزى [براى رفتن به سوى لعنت شده ]نيافت به سوى لعنت كننده برمى گردد كه او به آن سزاوارتر است. پس، از لعنت كردن مؤمن بپرهيزيد، كه به خودتان برمى گردد.
لعنت شدگان
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعَنَ اللّه ُ مَن كَمَّهَ الأعمى عَنِ السَّبيلِ .
لعنت خدا بر كسى كه نابينا را از راه منحرف كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعَنَ اللّه ُ مَن عَمِلَ عَمَلَ قَومِ لُوطٍ .
لعنت خدا بر كسى كه عمل قوم لوط را انجام دهد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعَنَ اللّه ُ مَن ذَبَحَ لغَيرِ اللّه ِ .
لعنت خدا بر كسى كه براى غير خدا ذبح كند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعَنَ اللّه ُ مَنِ ادَّعى إلى غَيرِ أبيهِ .
لعنت خدا بر كسى كه خود را به غير پدرش نسبت دهد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لَعَنَ اللّه ُ الرّاشي ، و المُرتَشي ، و الماشي بَينَهُما .
لعنت خدا بر رشوه دهنده و رشوه ستان و واسطه ميان آن دو.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنّ الأحبارَ مِن اليَهودِ و الرُّهبانَ مِن النَّصارى لَمّا تَرَكوا الأمرَ بالمَعروفِ و النَّهيَ عَنِ المُنكَرِ لَعنَهُمُ اللّه ُ على لِسانِ أنبيائهِم ، ثُمّ عُمُّوا بالبَلاءِ .
هنگامى كه عالمان يهودى و راهبان مسيحى امر به معروف و نهى از منكر را فرو گذاشتند، خداوند به زبان پيامبرانشان همه آنان را لعنت كرد و آنگاه بلا همه آنها را فرا گرفت.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
ثلاثةٌ لَعَنَهُمُ اللّه ُ تعالى : رجُلٌ رَغِبَ عَن والِدَيهِ ، و رجُلٌ سعى بَينَ رجُلٍ و امرأةٍ يُفَرِّقُ بَينَهُما ثُمّ يَخلُفُ علَيها مِن بَعدِهِ، و رجُلٌ سعى بَينَ المؤمنينَ بالأحاديثِ لِيَتَباغَضُوا و يَتَحاسَدُوا .
سه نفرند، كه خدا آنها را لعنت كرده است: كسى كه به پدر و مادر خود بى اعتنايى كند. كسى كه ميان مرد و زنى سعايت كند، تا ميان آنها جدايى افكند و سپس خودش با زن او ازدواج كند و كسى كه ميان مؤمنان سخن چينى كند، تا آنان نسبت به يكديگر دشمنى و حسادت ورزند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
سَبعَةٌ لَعَنتُهُم و كُلُّ نَبيٍّ مُجابٍ : الزّائدُ في كِتابِ اللّه ِ، و المُكذِّبُ بقَدَرِ اللّه ِ، و المُستَحِلُّ حُرمَةَ اللّه ِ ، و المُستَحِلُّ مِن عِترَتي ما حَرَّمَ اللّه ُ ، و التّارِكُ لِسُنَّتي ، و المُستَأثِرُ بالفَيءِ ، و المُتَجبِّرُ بِسُلطانِهِ ليُعِزَّ مَن أذَلَّ اللّه ُ و يُذِلَّ مَن أعَزَّ اللّه ُ .
هفت نفرند كه من و هر پيامبر مستجاب الدعوه اى آنها را لعنت كرده ايم: كسى كه به كتاب خدا بيفزايد. كسى كه تقدير خدا را تكذيب كند. كسى كه حرام خدا را حلال شمارد. كسى كه درباره عترت من آنچه را خدا حرام ومحترم شمرده است حلال شمارد. كسى كه سنّت مرا فرو گذارد. كسى كه فيئ را به انحصار خود درآورد و كسى كه در حكومت و قدرت خود گردنكشى كند، تا كسى را كه خدا ذليلش كرده عزيز گرداند و كسى را كه خدا عزّتش بخشيده خوار سازد.
كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
مَن أحدَثَ حَدَثا أو آوى مُحْدِثا فعَلَيهِ لَعنَةُ اللّه ِ و المَلائكَةِ و النّاسِ أجمَعينَ . قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ ، ما الحَدَثُ؟ قالَ : مَن جَلَدَ بغَيرِ حَدٍّ أو قَتَلَ بغَيرِ حَقٍّ .
هر كس حادثه اى بيافريند يا حادثه آفرينى را پناه دهد، لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همه، بر او باد. عرض شد: اى رسول خدا! مقصود از حادثه چيست؟ فرمود: كسى كه بى آن كه پاى حدّى در ميان باشد تازيانه بزند، يا كسى را به ناحق بكُشَد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
ثلاثٌ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن فَعَلَهُنَّ ، المُتَغوِّطُ في ظِلِّ النُّزّالِ ، و المانِعُ الماءَ المُنْتابَ ، و السّادُّ الطّريقَ المَسلوكَ .
سه چيز است كه هر كس آنها را انجام دهد، ملعون است ملعون: كسى كه در سايه گاه ها كه مردم مى نشينند مدفوع كند. كسى كه جلوى نوبت آب [ديگران] را بگيرد و كسى كه راه عبور و مرور مردم را ببندد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَبَدَ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ .
ملعون است ملعون ، كسى كه بنده درهم و دينار باشد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لُعِنَ عَبدُ الدِّينارِ ، لُعِنَ عَبدُ الدِّرهَمِ .
بنده دينار لعنت شده است، بنده درهم لعنت شده است.
سنن أبى داوود :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الرّجُلَ يَلبَسُ لِبسَةَ المَرأةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مردى را كه پوشش زنانه بپوشد، لعنت فرمود.
سنن أبى داوود :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الرَّجْلَةَ مِن النِّساءِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، زنان مردنما (مرد صفت) را لعنت كرد.
سنن ابن ماجه :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن فَرَّقَ بَينَ الوالِدَةِ و وَلَدِها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه ميان مادر و فرزندش جدايى افكند، لعنت نمود.
سنن أبى داوود :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن قَطَعَ السِّدْرَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، كسى را كه درخت سدر را قطع كند، لعنت كرد.
امام على عليه السلام :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عَشرَةً: آكِلَ الرِّبا ، و مُوكِلَهُ ، و شاهِدَيهِ ، و كاتِبَهُ ، و الواشِمَةَ، و المُستَوشِمَةَ لِلحُسنِ ، و مانِعَ الصَّدقَةِ ، و المُحَلِّلَ ، و المُحَلَّلَ لَهُ، و كانَ يَنهى عَنِ النَّوحِ و لَم يَقُلْ: لَعَنَ .
رسول خدا صلى الله عليه و آله ده نفر را لعنت فرمود: ربا خوار، ربا دهنده، گواهان بر [دادن و ستاندن ]ربا، ثبت كننده آن، زن خالكوب، و زنى كه براى آرايش خود به خالكوب مراجعه كند، كسى كه از دادن زكات خوددارى ورزد و محلّل . و كسى كه محلّل گيرد. رسول خدا از نوحه گرى نهى مى فرمود، ولى تعبير لعنت را درباره آن به كار نبرد.
امام على عليه السلام :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مُحلّل و محلّل گيرنده را لعنت كرد.
امام على عليه السلام :
لَعَنَ اللّه ُ الآمِرينَ بالمَعروفِ التّارِكينَ لَهُ ، و النّاهِينَ عَنِ المُنكَرِ العامِلينَ بِهِ .
لعنت خدا بر كسانى كه به خوبى ها فرا مى خوانند و خود به آنها عمل نمى كنند و بر كسانى كه از زشتى ها باز مى دارند و خود آنها را به كار مى بندند.
امام باقر عليه السلام :
لَعَنَ اللّه ُ المُحَلِّلَ و المُحَلَّلَ لَهُ ، و مَن يُوالي غَيرَ مَوالِيهِ ، و مَنِ ادَّعى نَسَبا لا يُعرَفُ ، و المُتَشبِّهينَ مِن الرِّجالِ بالنِّساءِ ، و المُتَشبِّهاتِ مِن النِّساءِ بالرِّجالِ ، و مَن أحدَثَ حَدَثا في الإسلامِ أو آوى مُحْدِثا ، و مَن قَتَلَ غَيرَ قاتِلِهِ أو ضَرَبَ غَيرَ ضاربِهِ ، و مَن لَعَنَ أبَوَيهِ فقالَ رجُلٌ : يا رسولَ اللّه ِ ، أ يوجَدُ رجُلٌ يَلعَنُ أبَوَيهِ ؟! فقالَ : نَعَم ، يَلعَنُ آباءَ الرِّجالِ و اُمَّهاتِهِم ، فيَلعَنونَ أبَوَيهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : لعنت خدا بر مُحلّل و كسى كه محلّل مى گيرد و بر كسى كه خود را به غير مولايش نسبت دهد و بر كسى كه براى خود نسب نا معلومى مدّعى شود و بر مردان زن نما و زنان مردنما و بر كسى كه در اسلام حادثه اى [قتل نفس ]يا بدعت پديد آورد يا حادثه آفرينى [قاتل يا بدعت گذار] را پناه دهد و بر كسى كه غير قاتل خود را بكشد يا كسى را بزند كه او را نزده است و بر كسى كه پدر و مادر خود را لعنت كند عرض شد: اى رسول خدا! آيا كسى پيدا مى شود كه والدين خود را لعنت كند؟ فرمود: آرى، پدر و مادر مردم را لعنت مى كند و آنها متقابلاً والدين او را لعنت مى كنند.
امام باقر عليه السلام :
لَعَنَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن نَظَرَ إلى فَرجِ امرأةٍ لا تَحِلُّ لَهُ ، و رجُلاً خانَ أخاهُ في امرأتِهِ ، و رجُلاً احْتاجَ النّاسُ إلَيهِ لِيُفَقِّهَهُم فسألَهُم الرِّشوَةَ .
رسول خدا صلى الله عليه و آله لعنت نمود كسى را كه به شرمگاه زن نا محرم بنگرد و مردى را كه به زنِ برادرِ[دينى ]خود خيانت ورزد و مردى را كه مردم براى فهم دين خود به او نياز پيدا كنند و او از آنان رشوه [و مزد ]طلب كند.
امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
إنّي لَعَنتُ سَبعَةً لَعَنَهُمُ اللّه ُ و كُلُّ نَبيٍّ مُجابٍ قَبلي ، فقيلَ : و مَن هُم يا رسولَ اللّه ِ ؟ فقالَ : الزّائدُ في كِتابِ اللّه ِ ، و المُكَذِّبُ بقَدَرِ اللّه ِ ، و المُخالِفُ لِسُنَّتي ، و المُستَحِلُّ مِن عِترَتي ما حَرَّمَ اللّه ُ ، و المُتَسلِّطُ بالجَبريَّةِ ليُعِزَّ مَن أذَلَّ اللّه ُ و يُذِلَّ مَن أعَزَّ اللّه ُ ، و المُستَأثِرُ علَى المُسلمينَ بفَيئهِم مُستَحِلاًّ لَهُ ، و المُحَرِّمُ ما أحَلَّ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ .
من هفت گروه را لعنت كرده ام، كه خدا و هر پيامبر مستجاب الدعوه اى پيش از من نيز آنها را لعنت كرده اند. عرض شد: آنها كيستند اى رسول خدا؟ فرمود: كسى كه به كتاب خدا بيفزايد. كسى كه تقدير خدا را دروغ بداند. كسى كه با سنّت و روش من مخالفت ورزد. كسى كه از عترت و خاندان من آنچه را كه خداوند حرام كرده است حلال شمارد. كسى كه با توسّل به زور حكومت را به دست گيرد، تا كسى را كه خدا خوارش گردانيده است عزيز گرداند و كسى را كه خدا عزّت بخشيده است به ضعف و زبونى كشاند، و كسى كه بيت المال مسلمانان را به انحصار خويش در آورد و آن را براى خود حلال شمرد و كسى كه آنچه را خداوند عزّ و جلّ حلال كرده است، حرام گرداند.
امام صادق عليه السلام :
مَلعونٌ مَلعونٌ مَن ضَرَبَ والِدَهُ أو والِدَتَهُ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَقَّ والِدَيهِ ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم يُوَقِّرِ المَسجِدَ .
ملعون است، ملعون كسى كه پدر يا مادر خود را بزند، ملعون است، ملعون كسى كه پدر و مادر خود را نافرمانى كند و آزارشان رساند، ملعون است، ملعون كسى كه احترام مسجد را نگه ندارد.
امام صادق عليه السلام :
المُنَجِّمُ مَلعونٌ، و الكاهِنُ مَلعونٌ، و السّاحِرُ مَلعونٌ ، و المُغَنِّيَةُ مَلعونَةٌ ، و مَن آواها و آكِلُ كَسبِها مَلعونٌ .
منجّم، ملعون است. پيشگو، ملعون است. جادوگر، ملعون است. زن آوازه خوان، ملعون است و كسى كه او را سر پناه دهد و از درآمد او امرار معاش كند ملعون است.
لعنت شدگانِ در دنيا و آخرت
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أربَعةٌ لُعِنوا في الدُّنيا و الآخِرَةِ ، و أمَّنَتِ المَلائكَةُ : رجُلٌ جَعَلَهُ اللّه ُ ذَكَرا فأنَّثَ نَفسَهُ و تَشَبَّهَ بالنِّساءِ ، و امرأةٌ جَعَلَها اللّه ُ اُنثى فتَذَكّرَت و تَشَبَّهَت بالرِّجالِ ، و الّذي يُضِلُّ الأعمى ، و رجُلٌ حَصُورٌ و لَم يَجعَلِ اللّه ُ حَصُورا إلاّ يَحيَى بنَ زكريّا .
چهار نفرند كه در دنيا و آخرت لعنت شدند و فرشتگان آمين گفتند: مردى كه خداوند او را مذكّر آفريده و او زن صفتى كند و خود را مانند زنان در آورد و زنى كه خداوند او را مؤنث آفريده و او مرد صفتى كند و خود را به صورت مردها درآورد و كسى كه نابينا را از راه منحرف سازد و مرد عزب؛ [زيرا ]خداوند جز يحيى بن زكريا كسى را عزب (خويشتندار) قرار نداده است.
میزان الحکمه،جلد دهم.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
