اشیاء پیدا شده از نظر احادیث
۲۰ تیر ۱۳۹۴ 0امام على عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از شيئ پيدا شده ـ فرمود :
يُعَرِّفُها ، فإن جاءَ صاحِبُها دَفَعَها إلَيهِ و إلاّ حَبَسَها حَولاً ؛ فإن لَم يَجِئْ صاحِبُها أو مَن يَطلُبُها تَصَدّقَ بها ، فإن جاءَ صاحِبُها بَعدَ ما تَصَدّقَ بها ، إن شاءَ اغتَرَمَها الّذي كانت عِندَهُ و كانَ الأجرُ لَهُ .
بايد آن را اعلام كند. اگر صاحبش پيدا شد، به او بدهد و اگر نيامد، يك سال نگه دارد. چنانچه [در اين مدّت ]صاحبش يا كسى كه آن را بطلبد نيامد، آن را صدقه بدهد. اگر بعد از اين كه آن شيئ را صدقه داد صاحبش پيدا شد، چنانچه بخواهد، مى تواند تاوان چيزى را كه نزد او بوده است به صاحبش بپردازد. در اين صورت اجر مالى كه صدقه داده است از آنِ او خواهد بود.
امام باقر عليه السلام :
لا يأكُلُ الضّالّةَ إلاّ الضّالُّونَ
[حيوان] گم شده را، كسى جز گمراهان نخورد.
امام صادق عليه السلام ـ درباره شيئ پيدا شده ـ فرمود :
لا تَعَرَّضْ لَها ؛ فإنّ النّاسَ لَو تَرَكوها لَجاءَ صاحِبُها حتّى يأخُذَها .
به آن دست نزن؛ اگر مردم شيئ پيدا شده را دست نمى زدند، حتما صاحبش مى آمد و آن را برمى داشت.
میزان الحکمه،جلد دهم.