حدیث از نظر احادیث

حدیث از نظر احادیث

۰۷ مرداد ۱۳۹۴ 0

حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
نَضَّرَ اللّه ُ عَبْدا سَمِعَ مَقالَتي فَوَعاها ، ثُمَّ بلَّغَها عَنّي .
خداوند شاداب و خرّم گرداند بنده اى را كه گفتار مرا بشنود و آن را بفهمد و سپس از طرف من به ديگران برساند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
تَذاكَروا و تَلاقوا و تَحَدّثوا ؛ فإنَّ الحَديثَ جِلاءٌ للقُلوبِ ، إنَّ القُلوبَ لَتَرينُ كما يَرينُ السَّيفُ ، جِلاؤها الحَديثُ
با يكديگر مذاكره [علمى ]و ملاقات كنيد و حديث بگوييد؛ زيرا حديث صيقل دلهاست. همانا دلها همچون شمشير زنگار مى گيرد و صيقل آنها به حديث است.
 
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن تَعلّمَ حَديثَينِ اثْنَينِ يَنْفَعُ بهِما نَفْسَهُ ، أو يُعَلّمُهُما غَيرَهُ فيَنتَفِعُ بهِما ، كانَ خَيرا مِن عِبادَةِ سِتّينَ سَنةً .
هر كس دو حديث بياموزد كه برايش سودمند باشد، يا آنها را به ديگرى آموزش دهد كه از آن دو حديث بهره مند شود، بهتر از شصت سال عبادت است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن أدّى إلى اُمَّتي حَديثا يُقامُ بِه سُنّةٌ أو يُثْلَمُ بهِ بِدْعَةٌ فَلهُ الجَنّةُ .
هر كس به امّت من حديثى رساند كه به سبب آن سنّتى بر پا مى شود ، يا در بدعتى رخنه افتد بهشت از آنِ او باشد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
الحِفْظُ زِينَةُ الرِّوايةِ ، و حِفْظُ الحِجاجِ زِينَةُ العِلْمِ
حفظ كردن [حديث] زيور روايت است و حفظِ برهانها و دلايل ، زيور دانش.
امام باقر عليه السلام :
إنَّ حَديثَنا يُحْيي القُلوبَ .
همانا حديث و سخن ما دلها را زنده مى كند.
امام باقر عليه السلام :
لَحَديثٌ واحِدٌ تأخُذُهُ عن صادِقٍ خَيرٌ لَكَ من الدُّنيا و ما فِيها .
يك حديث كه از فردى راستگو فراگيرى، براى تو بهتر از تمام دنياست.
امام باقر عليه السلام :
سارِعوا في طَلَبِ العِلمِ ، فوالّذي نَفْسي بيَدِهِ لَحَديثٌ واحِدٌ في حَلالٍ و حَرامٍ تأخُذُهُ عَن صادِقٍ خَيرٌ مِن الدُّنيا و ما حَمَلَتْ مِن ذَهَبٍ و فِضَّةٍ .
در طلب دانش بكوشيد؛ زيرا سوگند به آن كه جانم در دست اوست، يك حديث درباره حلال و حرام از فردى راستگو فراگيرى، بهتر از همه دنيا و معادن زر و سيم آن است .
امام باقر عليه السلام :
و اللّه ِ لَحَديثٌ تُصيبُهُ مِن صادِقٍ في حَلالٍ و حَرامٍ ، خَيرٌ لكَ مِمّا طَلَعتْ علَيهِ الشَّمْسُ حتّى تَغْرُبَ .
به خدا سوگند، اگر يك حديث درباره حلال و حرام از فردى راستگو بياموزى، براى تو بهتر است از آنچه خورشيد بر آن طلوع و غروب مى كند.
امام صادق عليه السلام :
اعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ مِنّا على قَدْرِ رِواياتِهم عَنّا .
منزلت مردم را نزد ما از اندازه نقل رواياتشان از ما بشناسيد.

مُحدِّث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن أدّى إلى اُمّتي حَديثا ، لِتُقامَ بِه سُنَّةٌ ، أو تُثْلَمَ بهِ بِدْعَةٌ ، فهُو في الجَنّةِ .
هر كس به امّت من حديثى برساند كه به سبب آن سنّتى برپا شود، يا بدعتى از ميان برود، [جايش] در بهشت است.
 
امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سه بار فرمود : 
قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله : اللّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفائي ـ ثلاثا ـ قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ، و مَن خُلَفاؤكَ ؟ قالَ : الّذينَ يَبلّغونَ حَديثي و سُنَّتي ، ثُمَّ يُعَلّمونَها اُمَّتي .
خدايا ! جانشينان مرا رحمت كن. عرض شد: اى رسول خدا! جانشينان شما چه كسانى هستند؟ فرمود: آنان كه حديث و سنت مرا فرا مى گيرند و سپس آن را به امت من آموزش مى دهند.
حضرت فاطمه عليها السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سه بار فرمود :
 اللّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفائي ـ ثلاثَ مَرّاتٍ ـ قيلَ لَهُ : (يا رسولَ اللّه ) و مَن خُلَفاؤكَ ؟ قالَ : الّذينَ يَأتونَ مِن بَعدي ، و يَرْوونَ أحاديثي و سُنَّتي ، فيُعَلّمونَها النّاسَ مِن بَعدي .
 خدايا ! جانشينان مرا رحمت كن. عرض شد: [اى رسول خدا ! ]جانشينان شما چه كسانى هستند؟ فرمود: آنها كه بعد از من مى آيند و احاديث و سنّت مرا روايت مى كنند و پس از من، آنها را به مردم آموزش مى دهند.
امام صادق عليه السلام :
راويةٌ لِحَديثِنا يَبُثُّ في النّاسِ ، و يُشَدِّدُ في قُلوبِ شِيعَتِنا أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ .
كسى كه حديث ما را روايت كند و در ميان مردم نشر دهد، و دلهاى شيعيان ما را [با آن ]استوار گرداند، از هزار عابد برتر است.
امام صادق عليه السلام :
الرّاويةُ للحَديثِ المُتَفقِّهُ في الدِّينِ أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ لا فِقْهَ لَهُ و لا رِوايةَ .
راوى حديثِ دين شناس برتر از هزار عابدى است كه دين شناس و راوى حديث نباشد.

ثواب كسى كه چهل حديث حفظ كند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن حَملَ مِن اُمّتي أرْبَعينَ حَديثا بَعثَهُ اللّه ُ يَومَ القيامَةِ فَقيها عالِما .
از امّت من، هر كس چهل حديث حفظ داشته باشد، خداوند او را در روز رستاخيز فقيه و عالم برانگيزد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن حَفِظَ مِن اُمَّتي أرْبَعينَ حَديثا يَطْلُبُ بذلكَ وَجْهَ اللّه ِ عزّ و جلّ و الدّارَ الآخِرَةَ ، حَشَرهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ مَع النَّبِيّينَ و الصِّدِّيقينَ و الشُّهداءِ و الصَّالِحينَ و حَسُنَ اُولئكَ رَفيقا .
هر كس از امّت من چهل حديث به خاطر خداوند عزّ و جلّ و آخرت حفظ كند، خداوند در روز رستاخيز او را با پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان محشور فرمايد و چه نيكو همدمانى هستند اينان .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن حَفِظَ على اُمّتي أرْبَعينَ حَديثا يَنْتَفعونَ بِها في أمْرِ دينِهِم ، بَعثَهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ فَقيها عالِما .
كسى كه براى امت من چهل حديث حفظ كند كه در كار دينشان از آنها بهره مند شوند، خداوند در روز رستاخيز او را فقيه و عالم برانگيزد.
امام صادق عليه السلام :
مَن حَفِظَ عَنّا أرْبَعينَ حَديثا مِن أحاديثِنا في الحَلالِ و الحَرامِ ، بَعثَهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ فَقيها عالِما و لَم يُعَذِّبْهُ 
هر كس چهل حديث از احاديث ما را درباره حلال و حرام حفظ كند، خداوند او را در روز قيامت فقيه و عالم برانگيزد و عذابش نكند.

فهم حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
نَضَّرَ اللّه ُ عَبْدا سَمِعَ مَقالَتي فَوَعاها ، ثُمَّ بَلّغَها عَنّي ، فرُبَّ حامِلِ فِقهٍ غيرُ فَقيهٍ، و رُبَّ حامِلِ فِقهٍ إلى مَن هُو أفْقَهُ مِنهُ 
خداوند شاداب و خرّم گرداند بنده اى را كه سخن مرا بشنود و آن را خوب فرا گيرد و سپس به ديگران برساند ؛ زيرا چه بسا كسانى كه بار فقه را بر دوش مى كشند اما فقيه نيستند و چه بسا كسانى كه فقه را به افرادى منتقل مى كنند كه از خود آنان (انتقال دهندگان) بهتر مى فهمند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
نَضَّرَ اللّه ُ امرءاً سَمِعَ مِنّا حَديثا فأدَّاهُ كما سَمِعَ ، فَرُبَّ مُبَلَّغٍ أوْعى مِن سامِعٍ .
خداوند شاد و خرّم گرداند مردى را كه حديث ما را بشنود و آن را همان گونه كه شنيده است به ديگران منتقل كند ؛ زيرا بسا كسى كه حديثى به او رسيده آن را بهتر بفهمد از كسى كه حديث را شنيده است.
امام على عليه السلام :
علَيكُم بالدِّراياتِ لا بالرِّواياتِ 
همّتتان درايت و فهم حديث باشد و نه روايت و نقل .
امام على عليه السلام :
هِمَّةُ السُّفَهاء الرِّوايَةُ ، و هِمَّةُ العُلَماءِ الدِّرايَةُ .
اهتمام كم خردان نقل كردن [حديث ]است، و اهتمام دانايان فهميدن [آن].
امام باقر عليه السلام :
اعرِفْ مَنازِلَ الشِّيعَةِ على قَدْرِ رِوايَتِهِم و مَعْرفَتِهِم ، فإنَّ المَعرِفَةَ هِي الدِّرايَةُ للرِّوايَةِ .
جايگاههاى شيعيان را از اندازه روايت و شناخت آنها بشناس؛ كه شناخت، همان فهميدنِ روايت است.
 
امام صادق عليه السلام :
حَديثٌ تَدْرِيهِ خَيرٌ مِن ألفِ حَديثٍ تَرْوِيهِ .
يك حديث بفهمى بهتر است از آن كه هزار حديث [نفهميده ]روايت كنى.
امام صادق عليه السلام :
العُلَماءُ تُحْزِنُهُمُ الدِّرايَةُ ، و الجُهّالُ تُحْزِنُهُمُ الرِّوايَةُ .
همّ و غم دانايان فهميدن [روايت ]است و همّ و غم نادانان نقل كردن [آن].

روايت و رعايت

امام على عليه السلام :
اعْقِلوا الحقَّ إذا سَمِعْتُموهُ عَقلَ رِعايَةٍ ، و لا تَعْقِلوهُ عَقلَ رِوايَةٍ ، فإنَّ رُواةَ الكِتابِ كَثيرٌ و رُعاتَهُ قَليلٌ .
هرگاه سخن حقّ را شنيديد به انديشه پايبندى آن را فرا گيريد نه به انديشه نقل ؛ كه راويان كتاب بسيارند اما پايبندان بدان، اندك.
امام على عليه السلام :
اعْقِلوا الخَبرَ إذا سَمِعْتموهُ عَقلَ رِعايَةٍ لا عَقلَ رِوايَةٍ ، فإنَّ رُواةَ العِلمِ كَثيرٌ و رُعاتَهُ قَليلٌ .
هرگاه خبرى را شنيديد آن را براى پايبندى فرا گيريد نه براى بازگويى ؛ زيرا راويان علم بسيارند و پايبندان آن اندك.
امام باقر عليه السلام ـ در نامه اى به سعد الخير ـ نوشت :
 الجُهّالُ يُعجِبُهُم حِفْظُهُم للرِّوايَةِ ، و العُلَماءُ يُحْزِنُهُم تَرْكُهُم للرِّعايَةِ .
 مردمان نادان از اين كه روايت حفظ داشته باشند شاد مى شوند و دانشمندان از ترك پايبندى بدان اندوهگين مى شوند.

فراوانى دروغ بندان بر پيامبر صلى الله عليه و آله در حيات ايشان

امام على عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از احاديث ساختگى ـ فرمود :
إنَّ في أيْدي النّاسِ حَقّا و باطِلاً ، و صِدْقا و كِذْبا ، و ناسِخا و مَنْسوخا ، و عامّا و خاصّا ، و مُحْكَما و مُتَشابِها، و حِفْظـا و وَهْما ، و لَقد كُذِبَ على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله على عَهدِهِ حتّى قامَ خَطيبا فقالَ : «مَن كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعمِّدا فلْيَتَبوّأْ مَقْعدَهُ مِن النّارِ» و إنَّما أتاكَ بالحَديثِ أربَعةُ رِجالٍ··· 
 در ميان مردم سخنان حقّ و باطل و راست و دروغ و ناسخ و منسوخ و عامّ و خاصّ و محكم و متشابه و احاديث صحيح حفظ شده و روايات موهوم و نادرست، وجود دارد. در زمان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر او چندان دروغ بستند كه خطبه اى ايراد كرد و فرمود: «هر كه به عمد بر من دروغ بندد، جايش دوزخ است». حديث را چهار گروه برايت نقل كردند ···
امام على عليه السلام :
و قد كُذِبَ على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله على عَهدِهِ حتّى قامَ خَطيبا فَقال : «أيُّها النّاسُ قَد كَثُرَتْ عَلَيَّ الكَذّابَةُ، فمَنْ كَذبَ عَليَّ مُتَعمِّدا فلْيَتَبوّأْ مَقعدَهُ مِن النّار» ثُمّ كُذِبَ علَيهِ مِن بَعدِهِ .
در زمان حيات پيامبر چندان به آن حضرت دروغ بستند كه خطبه اى ايراد كرد و فرمود: اى مردم! كسانى كه بر من دروغ مى بندند، زياد شده اند؛ هر كس به عمد بر من دروغ بندد، جايش در آتش است. با اين حال بعد از پيامبر باز بر او دروغ بستند.

برحذر داشتن از دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن كَذبَ علَيّ مُتَعمِّدا فلْيَتَبوّأ مَقعدَهُ مِن النّارِ .
هر كس، به عمد، بر من دروغ بندد جايگاهش آتش است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن حَدّثَ عنّي بحَديثٍ يَرى أنَّهُ كذبٌ فهُو أحَدُ الكاذِبَينِ .
هر كس از قول من حديثى را كه فكر مى كند دروغ است، نقل كند، يكى از دو دروغگوست.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن كـَذبَ علَـيَّ بُنـيَ لـَهُ بَيتٌ في جَهنَّمَ يَرْتَعُ فيهِ .
هر كس بر من دروغ بندد، در دوزخ برايش خانه اى ساخته شود كه در آن بچرد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن كَذبَ علَيّ مُتَعمِّدا لِيُضِلَّ بهِ النّاسَ فلْيَتَبوّأ مَقْعدَهُ مِن النّارِ .
هر كس، براى گمراه كردن مردم، به عمد بر من دروغ بندد، جايگاهش در آتش است.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
اللّهُمَّ لا اُحِلُّ لَهُم أنْ يَكْذِبوا علَيَّ .
بار خدايا! من براى آنان روا نمى دانم كه بر من دروغ بندند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنّ مِن أكْبرِ الكَبائرِ أنْ يَقولَ الرّجُلُ علَيَّ ما لَم أقُلْ .
از بزرگترين گناهان كبيره اين است كه كسى سخنى را به من نسبت دهد كه من نگفته ام.

نهى از دروغ شمردن سخنى كه دروغ بودنش معلوم نيست

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن رَدَّ حَديثا بَلغَهُ عنّي فأنا مُخاصِمُهُ يَومَ القِيامَةِ ، فإذا بَلَغكُم عنّي حَديثٌ لم تَعْرِفوا فقولوا : اللّه ُ أعْلَمُ 
هر كس حديثى از من به او برسد و آن را انكار كند، در روز رستاخيز من شاكى او خواهم بود. پس هرگاه حديثى از من به شما رسيد كه معنايش را نفهميديد، بگوييد : خدا بهتر مى داند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن بلَغَهُ عنّي حَديثٌ فكَذّبَ بهِ فَقد كَذّبَ ثلاثةً : اللّه َ ، و رسولَهُ ، و الّذي حَدّثَ بهِ .
هر كس حديثى از من به او رسد و آن را دروغ بشمارد، هر آينه سه كس را تكذيب كرده است: خدا را و رسول او را و راوى حديث را.
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام :
لا تُكَذِّبْ بحديثٍ أتاكُمْ بهِ مُرجِئيٌّ و لا قَدَريٌّ و لا خارِجيٌّ نَسَبهُ إلَينا ، فإنَّكُم لا تَدْرون لَعلّهُ شَيءٌ مِن الحقِّ ، فتُكَذِّبونَ اللّه َ عزّ و جلّ فَوقَ عَرشِهِ .
اگر يك نفر از مرجئه يا قدريّه و يا خوارج از قول ما حديثى به شما گفت، آن را دروغ مشماريد؛ زيرا شما نمى دانيد؛ شايد آن راست باشد و شما با تكذيب آن، خداوند عزّ و جلّ را بر فراز عرشش تكذيب كرده باشيد.

بيان اصول از ما، استخراج فروع با شما

امام صادق عليه السلام :
إنّما علَينا أنْ نُلْقيَ إلَيكُمُ الاُصولَ ، و علَيكُم أنْ تُفَرِّعوا 
ما وظيفه داريم اصول را براى شما بگوييم و شما موظفيد فروع را از آنها استخراج كنيد.
امام رضا عليه السلام :
علَينا إلْقاءُ الاُصول إلَيكُم، و عليكمُ التَّفْريعُ .
بر ماست كه اصول را براى شما بيان كنيم و بر شماست كه فروع را استخراج كنيد.

درستى حديث و سازگارى با قرآن

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
اعرِضوا حَديثي على كِتابِ اللّه ِ ، فإنْ وافَقَهُ فهُو مِنّي و أنا قُلتُهُ 
حديث مرا با كتاب خدا بسنجيد، اگر موافق بود، از من است و من آن را گفته ام.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنّ على كُلِّ حقٍّ حَقيقَةً و على كُلِّ صَوابٍ نُورا ، فما وافَقَ كِتابَ اللّه ِ فخُذوهُ ، و ما خالَفَ كِتابَ اللّه ِ فدَعُوهُ 
با هر حقّى حقيقتى است و با هر امر درستى نورى؛ پس آنچه با كتاب خدا سازگار بود، آن را بپذيريد و اگر مخالف كتاب خدا بود رهايش كنيد.
امام صادق عليه السلام :
 ما لَم يُوافِقْ مِن الحَديثِ القُرآنَ فهُو زُخْرُفٌ .
هر حديثى كه با قرآن سازگار نباشد، ساختگى است.
 

درستى حديث و سازگارى با فطرت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إذا سَمِعْتُمُ الحَديثَ عَنّي تَعْرِفُهُ قُلوبُكُم و تَلِينُ لَهُ أشْعارُكُم و أبْشارُكُم و تَرَوْنَ أنَّهُ مِنكُم قَريبٌ فأنا أوْلاكُم بِه. و إذا سَمِعْتُمُ الحَديثَ عَنّي تُنْكِرُهُ قلوبُكُم و تَنْفُرُ مِنهُ أشْعارُكُم و أبْشارُكُم و تَرَوْنَ أنـَّهُ بَعيدٌ مِنكُم فأنا أبْعَدُكُم مِنهُ 
هرگاه از من حديثى شنيديد كه دلهايتان به [صحت] آن گواهى داد، موها و پوست بدنتان آن را خوش داشت و ديديد كه به شما نزديك است بدانيد كه من به آن سخن از شما نزديكترم (آن را من گفته ام) اما اگر از قول من حديثى شنيديد كه دلهايتان با آن آشنا نباشد و موها و پوستهاى بدنتان از آن گريزان گردد و ديديد كه از شما دور است بدانيد كه دورى من از آن سخن بيشتر است تا دورى شما از آن .
امام باقر عليه السلام :
ما وَردَ علَيكُم مِن حَديثِ آلِ محمّدٍ صلواتُ اللّه ِ علَيهِم فلانَتْ لَهُ قُلوبُكُم و عَرَفْتُموهُ فاقْبَلوهُ ، و ما اشْمَأزَّتْ مِنهُ قُلوبُكُم و أنْكَرْتُموهُ فَرُدّوهُ إلى اللّه ِ و إلى الرّسولِ و إلى العالِمِ مِن آلِ محمّدٍ عليهم السلام 
هر حديثى كه از قول آل محمّد، صلوات اللّه عليهم، به شما رسيد و دلهايتان در برابرش نرم شد و با آن احساس آشنايى كرديد آن را بپذيريد و اگر دلهايتان از آن رميد و آن را بيگانه حس كرديد [صحّت و سقم] آن را به خدا و پيامبر و عالمِ از خاندان محمّد صلى الله عليه و آله موكول كنيد.
 

درستى حديث و سازگارى با حقّ

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
ما جاءكُم عنّي مِن حَديثٍ مَوافِقٍ للحقِّ فأنا قُلْتُهُ ، و ما أتَاكُم عنّي مِن حَديثٍ لا يُوافِقُ الحَقَّ فلَم أقُلْهُ ، و لَن أقولَ إلاّ الحَقَّ .
هر حديثى كه از من به شما مى رسد اگر موافق حقّ بود من آن را گفته ام و اگر با حقّ سازگار نبود من نگفته ام، زيرا من هرگز جز حقّ نمى گويم.
امام صادق عليه السلام :
إنَّ مَعَ كُلّ قَولٍ مِنّا حقيقةٌ و عليه نورٌ، فما لا حَقيقةَ مَعهُ و لا نورَ عليه فَذلك قَولُ الشيطان
هر سخن ما با حقيقت و نور همراه است پس هر سخنى كه حقيقت و نور نداشت سخن شيطان است
 

جواز نقلِ به معنا كردن 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا بأسَ في الحَديثِ قَدّمْتَ فيهِ أو أخَّرْتَ ، إذا أصَبْتَ مَعناهُ 
پس و پيش كردن كلمات حديث، در صورتى كه معنايش را درست برسانى، اشكالى ندارد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
لا بأسَ إنْ زِدْتَ أو نَقَصْتَ ، إذا لَم تُحِلَّ حَراما أو تُحَرِّمَ حَلالاً ، و أصَبْتَ المَعنى .
كم و زياد كردن حديث، به شرط آن كه [با اين كار] حلالى را حرام، يا حرامى را حلال نكنى و معنا را درست برسانى، اشكالى ندارد.
امام صادق عليه السلام :
إذا أصَبْتَ الحَديثَ فأعْرِبْ عَنهُ بما شِئتَ .
هرگاه حديثى را درست فهميدى و معنايش را دريافتى، هر گونه كه مى خواهى آن را بيان كن.
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از نقل به معنا كردن حديث ـ فرمود: 
إن أصَبْتَ فيهِ فلا بأسَ ، إنَّما هُو بمَنزلَةِ : تَعالَ و هَلُمَّ ، و اقْعُدْ و اجْلِسْ .
اگر آن را درست فهميدى، اشكالى ندارد و مثل اين است كه بگويى: تعال و هلمّحديث و اقعد و اجلسحديث .
بحار الأنوار ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : به امام صادق عليه السلام عرض كردم: 
أسْمَعُ الحَديثَ منكَ فأزيدُ و أنْقُصُ . قالَ : إن كنتَ تُريدُ مَعانِيَهُ فلا بأسَ .
حديثى را از شما مى شنوم و آن را كم و زياد مى كنم. فرمود: اگر معانى آن را برسانى اشكالى ندارد.

آنچه بايد در نقل حديث رعايت كرد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

لا تُحَدِّثوا اُمَّتي مِن أحاديثي إلاّ بما تَحْمِلُهُ عُقولُهُم .
تنها آن دسته از احاديث مرا براى امتم بگوييد كه انديشه آنها تحمل پذيرش آن را داشته باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

اُمِرْنا أنْ نُكَلِّمَ النّاسَ على قَدْرِ عُقولِهِم .
ما مأموريم كه با مردم به فراخور فهمشان سخن بگوييم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ما أنتَ مُحَدِّثٌ حَديثا لا تَبْلُغُهُ عُقولُهُم إلاّ كانَ على بَعْضِهِم فِتْنَةً .
اگر حديثى را براى مردم بگويى كه فهمشان به آن نرسد، بى گمان برخى از آنها را گرفتار فتنه (گمراهى) خواهى كرد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

مَن حَدّثَ بحَديثٍ لا يَعْلَمُ تَفسيرَهُ ـ لا هُو و لا الّذي حَدّثَهُ ـ إلاّ كأنَّما هُو فِتنَةٌ علَيهِ و على الّذي حَدّثَهُ .
هر كس حديثى نقل كند كه تفسيرش را نه خودش بفهمد و نه شنونده، آن حديث مايه گمراهى گوينده و شنونده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

إذا حَـدَّثْتُمُ النـّاسَ عن ربّهِمِ فلا تُحَدِّثوهُم بما يُفْزِعُهُم و يَشُقُّ علَيهِم .
هر گاه با مردم از پروردگارشان سخن گفتيد، چيزى نگوييد كه آنان را به وحشت اندازد و پذيرفتنش بر ايشان سنگين باشد .

امام على عليه السلام :

أ تُحِبّونَ أنْ يُكذَّبَ اللّه ُ و رسولُهُ ؟! حَدِّثوا النّاسَ بما يَعْرِفونَ ، و أمْسِكوا عَمّا يُنْكِرونَ .
آيا دوست داريد خدا و پيامبرش دروغزن شمرده شوند؟! احاديثى را كه مردم مى فهمند برايشان بگوييد و از گفتن آنچه نمى توانند بفهمند و انكار مى كنند خوددارى ورزيد. [كه در غير اين صورت ، حديث را انكار مى كنند و انكار آن به منزله دروغگو شمردن خدا و پيامبر و امام است].

دشوارى فهم و تحمل برخى احاديث

معانى الأخبار ـ به نقل از عمرو بن اليسع از شعيب حدّاد ـ :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:

إنَّ حَديثَنا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ ، لا يَحْتَمِلُهُ إلاّ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ ، أو نَبيٌّ مُرْسَلٌ ، أو عبدٌ امْتَحنَ اللّه ُ قَلبَهُ للإيمانِ، أو مَدينَةٌ حَصينَةٌ .
قالَ عَمرو : فقلتُ لشُعيبٍ : يا أبا الحسنِ ، و أيُّ شيءٍ المَدينَةُ الحَصينَةُ ؟ قالَ : فقالَ : سألتُ أبا عبدِ اللّه ِ عليه السلام عَنها ، فَقالَ لي : القَلبُ المُجْتَمِعُ.

همانا حديث ما دشوار و بسيار سنگين است و آن را جز فرشته مقرّب ، يا پيامبر مرسل ، يا بنده اى كه خداوند دلش را با ايمان آزموده و يا شهرى نفوذ ناپذير بر نمى تابد .
عمرو مى گويد: به شعيب گفتم : اى ابا الحسن ! منظور از شهر نفوذ نا پذير چيست؟ گفت: من هم از امام صادق عليه السلام همين را پرسيدم، آن حضرت فرمود : [يعنى ]دلِ مُجتمَع .حديث

جامعيت قرآن و سنّت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ما مِن شيءٍ يُقَرِّبُكُـم مِـن الجنَّةِ و يُباعِدُكُم مِن النّارِ إلاّ و قَـد نَهَيْتُكُم عَنه و أمَرْتُكُم بهِ .
هيچ چيزى نيست كه شما را به بهشت نزديك كند و از دوزخ دور سازد، مگر اين كه شما را به آن امر و نهى كرده ام .

بحار الأنوار ـ به نقل از ابو اُسامه ـ :

كنتُ عِندَ أبي عبدِ اللّه ِ عليه السلام و عِندَهُ رجُلٌ من المُغيريَّةِ ، فسَألَهُ عَن شيءٍ مِن السُّنَنِ ، فقالَ : ما مِن شيءٍ يَحتاجُ إلَيهِ وُلدُ آدمَ إلاّ و قد خَرَجَتْ فيهِ السُّنَّةُ مِن اللّه ِ و مِن رسولِهِ ، و لو لا ذلكَ ما احْتَجَّ علَينا بما احْتَجَّ ، فقالَ المُغِيريُّ : و بِما احْتَجَّ ؟ فقالَ أبو عبدِ اللّه ِ عليه السلام : قولُهُ : «اليَومَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ و أتْمَمْتُ عَلَيكُمْ نِعْمَتِي» .
در خدمت امام صادق عليه السلام بودم و مردى از مغيريه نيز حضور داشت. او درباره برخى سنتها از امام سؤال كرد. امام فرمود: هيچ چيزى نيست كه انسانها به آن نياز داشته باشند مگر آن كه از سوى خدا و پيامبرش درباره آن سنتى رسيده است. اگر چنين نبود با حجّت هايى كه آورده بر ما اقامه حجّت نمى كرد . مغيرى پرسيد: خداوند با چه چيز بر ما اقامه حجّت كرده است؟ امام صادق عليه السلام فرمود: اين سخن خدا كه مى فرمايد: «امروز دين شما را برايتان كامل كردم».

علّت پوشيده داشتن برخى دانشها و احكام

امام باقر عليه السلام :

لَو أجِدُ ثَلاثةَ رَهْطٍ أسْتَودِعُهُم العِلمَ و هُم أهْلٌ لذلكَ ، لَحدَّثْتُ بما لا يُحتاجُ فيهِ إلى نَظرٍ في حَلالٍ و لا حَرامٍ و ما يكونُ إلى يَومِ القِيامَةِ .
اگر من سه گروهحديث مى يافتم كه شايستگى آن را داشتند تا دانش [خود ]را به ايشان بسپارم، هر آينه آن چيزى را مى گفتم كه با وجود آن نيازى نبود كه به بررسى حلال و حرام و آن چه تا روز قيامت رخ خواهد داد، پرداخته شود.

امام صادق عليه السلام ـ به ابو بصير ـ فرمود :

أمَا و اللّه ِ لو أنّي أجِدُ مِنكُم ثَلاثةَ مؤمنينَ يَكْتُمونَ حَديثي ، ما اسْتَحْلَلتُ أنْ أكْتُمَهُم حَديثا .
به خدا سوگند اگر در ميان شما سه مؤمن بيابم كه حديث مرا پوشيده بدارند، هرگز بر خود روا نمى شمردم كه حديثى را از آنان پوشيده دارم .

امام صادق عليه السلام :

لَولا أنْ يَقعَ عِندَ غَيرِكُم كَما قَد وَقعَ غَيرُهُ ، لأعْطَيْتُكُم كِتابا لا تَحْتاجونَ إلى أحَدٍ حتّى يَقومَ القائمُ ـ عجّلَ اللّه ُ تعالى فَرجَهُ ـ .
اگر بيم آن نبود كه به دست غير شما بيفتد ، چنان كه پيشتر كتابهاى ديگر به دست نااهلان افتاد ، هر آينه به شما كتابى مى دادم كه تا قيام قائم ـ عجل الله تعالى فرجه ـ نياز به احدى پيدا نمى كرديد .

امام صادق عليه السلام :

ما أجِدُ مَن اُحَدِّثُهُ ، و لَو أنّي اُحَدِّثُ رجُلاً مِنكُم بالحَديثِ فمَا يَخْرُجُ مِن المَدينَةِ حتّى اُوتيَ بعَيْنهِ فأقولَ: لَم أقُلْهُ .
كسى را نمى يابم كه برايش حديث بگويم . اگر من به يكى از شما حديثى بگويم هنوز آن شخص از مدينه خارج نشده است كه همان حديث را نزد من مى آورند [و مى گويند شما اين حديث را گفته ايد؟ ]و من [از باب تقيّه] مى گويم : آن را نگفته ام .

علل اختلاف احاديث

امام صادق عليه السلام :

مَن عَرَفَ مِن أمرِنا أنْ لا نَقولَ إلاّ حَقّـا فلْيَكْتَفِ بِما يَعْلَـمُ مِنّا ، فإنْ سَمِعَ مِنّا خِلافَ ما يَعْلَمُ فلْيَعلَمْ أنَّ ذلكَ مِنّا دِفاعٌ و اخْتيارٌ لَهُ .
كسى كه مى داند ما جز حقّ نمى گوييم، پس بايد به آنچه از ما مى داند بسنده كند (و به همان حديث عمل نمايد) و چنانچه حديثى از ما شنيد كه با آنچه از ما مى داند سازگار نبود، بايد بداند كه آن سخن را براى دفاع از [جان] او گفته ايم و خير او را خواسته ايم.

الكافى ـ به نقل از ابو عمرو كنانى ـ :

قال لي الإمام الصادق عليه السلام يا أبا عَمرٍو ، أ رأيتكَ لَو حَدّثْتُكَ بحَديثٍ أو أفْتَيْتُكَ بفُتْيا ثُمَّ جِئْتَني بعدَ ذلكَ فسَألْتَني عَنهُ فأخْبَرتُكَ بخِلافِ ما كُنتُ أخْبَرتُكَ ، أو أفْتَيتُكَ بخِلافِ ذلكَ ، بأيِّهِما كُنتَ تَأخُذُ ؟ قلتُ : بأحْدَثِهِما و أدَعُ الآخَرَ ، فقالَ : قَد أصَبْتَ يا أبا عمرٍو ، أبى اللّه ُ إلاّ أنْ يُعْبَدَ سِرّا . أمَا و اللّه ِ لَئنْ فَعَلْتُم ذلكَ إنَّهُ(لَـ)خيرٌ لي و لَكُم ، (و)أبى اللّه ُ عزّ و جلّ لَنا و لَكُم في دِينِهِ إلاّ التَّقِيَّةَ .
امام صادق عليه السلام به من فرمود : اى ابا عمرو ! اگر برايت حديثى گفتم يا فتوايى دادم و بعد دوباره آمدى و در همان موضوع از من سؤال كردى و من برخلاف سخن و فتواى قبلى خود به تو پاسخ و فتوا دادم به كدام گفته ام عمل مى كنى؟ عرض كردم : جديدتر را مى گيرم و آن ديگرى را رها مى كنم. فرمود: درست گفتى اى ابا عمرو! خداوند خواسته است كه نهانى عبادت شود. بدانيد به خدا سوگند اگر اين كار را بكنيد براى من و خود شما بهتر است. و خداوند عزّ و جلّ براى ما و شما نسبت به دينش جز تقيه نخواسته است .

احاديث متشابه

امام رضا عليه السلام :

إنَّ في أخْبارِنا مُتَشابِها كمُتَشابِهِ القُرآنِ ، و مُحْكَما كمُحْكَمِ القُرآنِ ، فَرُدّوا مُتَشابِهَها إلى مُحْكَمِها ، و لا تَتَّبِعوا مُتَشابِهها دُونَ مُحْكَمِها فتَضِلّوا .
در اخبار ما نيز، همچون قرآن، محكم و متشابه وجود دارد. پس، اخبار متشابه ما را به محكمات آن ارجاع دهيد و بدون توجه به محكمات آن از متشابهاتش پيروى مكنيد كه گمراه مى شويد.

میزان الحکمه، جلد دوم

کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث