پندی از نهج البلاغه: ميانه رو، تنگدست نمى شود

مَا عَالَ مَن إقتَصَدَ
كسى كه در خرج كردن ميانه روى كند تنگدست نمى شود. (حکمت 140)

شرح حدیث:
بهترين راه براى داشتن يك زندگى آسوده و راحت، ميانه روى در خرج كردن است. و اين راهى هست كه در اسلام و قرآن به ما مى آموزند. خداوند در قرآن كريم به مؤمنان مي فرمايد: كه در زندگى ميانه رو باشند. نه آنقدر خسيس باشند و كم خرج كنند كه حتى آسايش خود و خانواده شان خراب شود، و نه آنقدر ولخرج باشند و مال خود را دور بريزند كه به فقر و تنگدستى دچار شوند: «وَ لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى‏ عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً» (اسراء، 29).
سخن امام عليه السلام نيز به ما مى آموزد: انسان هر قدر هم كه در آمد زياد داشته باشد، اگر در خرج كردن اندازه نگه ندارد، در آمدش تمام مى شود و خودش نيز تنگدست و محتاج مى شود؛ اما كسى كه عقل معاش دارد، پولش را به اندازه خرج مى كند و هيچگاه تنگدست و محتاج نخواهد شد.
______________________
منبع: پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هیئت تحريريه بنياد نهج ‏البلاغه