كلام زیبای اميرالمؤمنين عليه السلام درباره دنيا
۱۰ دی ۱۳۹۴ 0 اهل بیت علیهم السلاماميرالمؤمنين عليه السلام درباره كيفيت برخورد با كالاى دنيا و اينكه مال و ثروت مادى دليل عزت و افتخار و سند شخصيت نيست مى فرمايد:
«يَا ايُّهَا النَّاسُ مَتَاعُ الدُّنيَا حُطامٌ مُوبىءٌ فَتَجَنَّبُوا مَرْعاهُ قُلْعَتُهَا أحْظى مِن طُمَأنينَتِهَا وَبُلْغَتُها أزْكى مِنْ ثَرْوَتِها، حُكِمَ عَلى مُكْثِرٍ مِنْهَا بِالفَاقَةِ، وَأُعينَ مَنْ غَنِىَ عَنْهَا بِالرَّاحَةِ...» «1».
اى مردم! متاع دنيا كالايى ناچيز چون برگهاى خشكيده و با خير است، پس از چراگاه آن بپرهيزيد كه دل كندن از آن لذّت بخشتر از اعتماد و اطمينان به آن است و به اندازه ضرورت برداشت كردن از دنيا بهتر از جمع آورى سرمايه فراوان است. بر آنكه به افزودن ثروت اقدام كند حكم به تهيدستى شده و آنكه در آن كوس بى نيازى زده به آسايشش كمك گشته، آن را كه زيور دنيا به شگفتى اندازد كوردلى از پى درآيد و آنكه عشقش را به دل گيرد خاطرش را از اندوهها پر كند، كه براى آن اندوهها در سويداى دلش خلجان است، اندوهى سرگرمش كند و غمى محزونش نمايد، چنين است تا نفس گلوگيرش شود و او را به بيابان اندازند، در حاليكه رگهاى حياتش قطع شده، نابود كردنش بر خدا و انداختنش به گورستان براى دوستان آسان است، مؤمن با ديده عبرت به دنيا مى نگرد و از آن از باب اضطرار به اندازه شكم برمىدارد و وصف دنيا را به گوش خشم و دشمنى مىشنود، اگر بگويند ثروتمند شده پس از اندكى مىگويند به تهيدستى نشسته و اگر به بودنش شاد شوند به مرگش اندوهگين گردند، اين است حال و وضع دنيا و هنوز اهل دنيا را روزى كه در آن نوميد شوند نيامده است.
(1)- نهج البلاغة: 539، حكمت 367؛ بحار الأنوار: 70/ 131، باب 122، حديث 136.
منبع: جلوههاى رحمت الهى، شیخ حسین انصاریان, ص: 320