کتاب گویا (صوتی)، کتاب آه: بازخوانی مقتل حضرت حسین‌ بن‌ علی (ع)

۲۰ مرداد ۱۴۰۱ 0 صوتی و تصویری

کتاب گویا (صوتی)

مشخصات کتاب چاپی

عنوان: کتاب آه: بازخوانی مقتل حضرت حسین‌ بن‌ علی (ع)

نویسنده: محدث قمی

ویرایشگر و گردآورنده: یاسین حجازی

ناشر: جام طهور‮‬‏‫

مشخصات کتاب گویا

عنوان: کتاب آه (براساس ترجمه مقتل «نفس المهموم »

راوی: عبدالله حقیقت

قالب: روایی

ناشر: کتاب گویا ایران صدا

تعداد فایل صوتی: 21

توضیحات

‏‫«کتاب آه» حاصل بازخوانی و ویرایش مقتل «نفس المهموم» است. کتابی که اغلب نقل های صحیح مقاتل و کتب تاریخ را در خود گرد آورده و جزءجزء حادثه شهادت حسین بن علی(ع) را از ۶ ماه پیش تر تا روز حادثه عاشورای در سال ۶۱ هجری بیان می کند، اولین گزارش‌ها را همان شاهدان عینی واقعه، یعنی خانواده امام حسین (ع)، به ویژه زینب کبری (س) و حضرت سجاد (ع)، به تاریخ ارائه کردند؛ بعدها این گزارش‌ها، به ویژه از دو روز پایانی وقوف در صحرای نینوا، مقتل خوانده شد؛ گزارش‌هایی بدون غلو، مستند به مشاهده ها و مبتنی بر واقعیت و عقلانیت؛ بدون آن که احساسات و عواطف خارجی به آن افزوده شود، به خودی خود مظلومیت، شهامت و حماسه و عرفان واقعه عاشورا را نشان می‌دهد. «نفس المهموم» توسط عباس قمی جمع آوری شده است بیش از ۵۰ سال پیش ابوالحسن شعرانی آن را به فارسی ترجمه کرده است

گفت و گو ها و نامه های تبادل شده میان شخصیت های دخیل در حادثه کربلای حسینی ۶۱ هجری قمری به تلاش یاسین حجازی در «کتاب آه» به بیانی ساده تر و روان تر منتشر شده است.

در مقدمه این کتاب آمده است:

"کتاب هایی که برای ارایه یک تصویر یا چند خط از یک نامه، کلی سلسله اسناد و توضیح و تحلیل و تعلیقه برای خواننده ردیف می کنند، هم به او اجازه نمی دهند کولاژ خود را خودش کامل کند و هم بعضی وقت ها حوصله اش را سر می برد که تا ته بخواندشان و از روی صفحاتی نخوانده نپرد. این طوری هاست که تا بوده کتاب های این چنینی قیافه های خشک و جدی داشته اند و مفروض خوانندگان این بوده که وصالی سخت و کند و دیر می دهند و نا خودآگاه ترسیده اند از این که سراغشان بروند. این شاید برجسته ترین دلیل ناشناخته ماندن کتاب هایی نظیر «نفس الهموم» است. "

حجازی می نویسد:

"من در این بازخوانی، خط حادثه را پررنگ کردم و به ترتیب و توالی وقوع حادثه ها دقت کردم و و گشتم آدم هایی را که اسمشان در اول حادثه یک چیز بود و در اثنای حادثه یک چیز و در انتها یک چیز دیگر، یکی کردم و نقل های پراکنده در جای جای کتاب را تجمیع کردم و رد نقل هایی را که با هم نمی خوانند، در کتاب های دیگر گرفتم تا نقل معقول تر و مشهودتر را بیاورم و تاریخ ها را همخوان کردم."

من به تحقیق اصحابى باوفاتر و نیکوتر از اصحاب خود سراغ ندارم و خویشاوندانى نیکوکارتر و با حمیّت‏‌تر از اهل بیت خود نمی‌بینم، پس خدا خود، از جانب من، جزا و پاداش شما را عطا بفرماید. (کلام امام حسین (ع) در شب عاشورا)

بخشی از متن مقتل امام حسین (ع) :

«حسین بن على -علیه السلام- نزدیک غروب تاسوعا و پس از آن‌که از طرف دشمن مهلت داده شد (و یا پس از نماز مغرب ) در میان افراد بنى هاشم و یاران خویش قرار گرفت، این خطابه را ایراد کرد:

«خدا را به بهترین وجه ستایش کرده و در شداید و آسایش و رنج و رفاه مقابل نعمت‌هایش سپاسگزارم. خدایا! تو را مى‌ستایم که بر ما خاندان، با نبوت، کرامت بخشیدى و قرآن را به ما آموختى و به دین و آیینمان آشنا ساختى و بر ما گوش (حق شنو) و چشم (حق‌بین) و قلب (روشن) عطا فرمودى و از گروه مشرک و خدانشناس قرار ندادى.

اما بعد: من اصحاب و یارانى بهتر از یاران خود ندیده‌ام و اهل‌بیت و خاندانى باوفاتر و صدیق‌تر از اهل بیت خود سراغ ندارم. خداوند به همه‌ی شما جزاى خیر دهد.

آنگاه فرمود: جدّم- رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم- خبر داده بود که من به عراق فراخوانده مى‌شوم و در محلّى به نام (عمورا) و یا (کربلا) فرود آمده و در همان‌جا به شهادت مى رسم و اینک وقت این شهادت رسیده است؛ به اعتقاد من همین فردا، دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهدکرد و حالا شما آزاد هستید و من بیعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مى‌دهم که از این سیاهى شب استفاده کنید و هریک از شما به سوى آبادى و شهر خویش حرکت کند و جان خود را از مرگ نجات بخشد؛ زیرا این مردم فقط در تعقیب من هستند و اگر بر من دست بیابند، با دیگران کارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خیر و پاداش نیک عنایت کند...»