وصیت های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به امام علی علیه السلام
۰۸ دی ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلام1. فرو بردن خشم:
ای علی! اگر کسی خشمی را که به انجامش توانا است، فرو برد، خداوند در روز قیامت، امن و آسایشی به او پاداش می دهد که لذتش را در می یابد.
2. بدترین مردم:
ای علی! بدترین مردم کسی است که مردم به خاطر اجتناب از شرش او را گرامی دارند.
3. خوشا آنان که:
ای علی! خوشا به حال کسی که عمرش طولانی و عملش نیک باشد.
4. زندان مومن:
ای علی! دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است.
5. ترس از خدا:
ای علی! کسی که از خداوند متعال بترسد، خداوند همه چیز را از او می ترساند و کسی که از خداوند نترسد، خداوند او را از همه چیز می ترساند.
6. مرگ ناگهانی:
ای علی! مرگ ناگهانی موجب آسایش مؤمن و حسرت کافر است.
7. دستاویز ایمان:
ای علی! از محکم ترین دستاویزهای ایمان، دوستی و دشمنی در راه خداست.
8. بد اخلاقی:
ای علی! بد اخلاقی شوم است.
9. ارزش علم:
ای علی! اگر عالم دو رکعت نماز بگزارد، بهتر از هزار رکعتی است که عابد می گزارد.
10. آزمایش امت:
ای علی! امت من، پس از من در معرض آزمایش قرار خواهند گرفت.
11. تاکید بر وصیت:
ای علی! اگر کسی به هنگام مرگ به خوبی وصیت نکند، در مروت او کاستی ای است و به شفاعت من نایل نمی گردد.
12. زبان ترسناک:
ای علی! اگر مردم از زبان کسی بترسند، او از دوزخیان است.
13. بهترین جهاد:
ای علی! بهترین جهاد آن است که شخص روز را در حالی آغاز کند که نمی خواهد به کسی ستم کند.
14. فروش آخرت، به دنیای دیگران:
ای علی! بدترین مردمان کسی است که آخرتش را به بهای دنیایش بفروشد و بدتر از او کسی است که آخرت خود را به دنیای دیگران بفروشد.
15. همنشین خوب:
ای علی! کسی که از دین و دنیای او بهره ای نبری، در همنشینی تو با او خیری نیست و هر آن کس که حق تو را پاس نمی دارد، حق و احترامی برای او قایل مشو.
16. گذران عمر خردمند:
ای علی! خردمند را روا نیست که عمر خود جز در سه مورد زیر بگذراند: تحصیل معاش، ره توشه برگرفتن برای روز قیامت، لذت بردن از امور حلال.
17. آفت حسب و نسب:
ای علی! آفت حسب، مباهات ورزیدن است.
18. عمل کامل:
ای علی! سه خصلت است که اگر کسی از آن برخوردار نباشد، عملش کامل نیست: تقوایی که آدمی را از سرپیچی از فرمان الهی باز دارد، اخلاقی که به موجب آن با مردم مدارا شود و حلمی که نادانی شخص جاهل به آن پاسخ داده شود.
19. شادمانی مومن:
ای علی! سه خصلت است که در دنیا موجب شادمانی مؤمن می شوند: دیدار با برادران ایمانی، افطار دادن روزه دار و نماز تهجد در نیمه آخر شب.
20. سه خصلت بد:
ای علی! تو را از سه خصلت باز می دارم؛ حسد، حرص و کبر.
21. بد بختی:
ای علی! چهار خصلت است که موجب بدبختی است: جمودی چشم، سختی دل، درازی آرزو و حب بقا.
22. تواضع و فروتنی:
ای علی! سوگند به خداوند اگر شخص فروتن در قعر چاهی باشد خداوند متعال بوی خوش به سوی او می فرستد و در زمان دولت بدان، او را بالاتر از نیکان قرار می دهد.
23. چه از پیش فرستاد:
ای علی! چون بنده ای بمیرد، مردم می گویند، چه بر جای گذاشت و فرشتگان می گویند، چه از پیش فرستاد.
24. سرنوشت:
ای علی! بدترین مردم کسی است که خداوند را در سرنوشتی که مقرر داشته، متهم بداند.
25. دعای انسان غافل:
ای علی! خداوند دعای دل غافل را نمی پذیرد.
26. خواب عالم:
ای علی! خواب عالم بهتر از عبادت عابد جاهل است.
27. صلوات:
ای علی! کسی که صلوات فرستادن بر من را فراموش کند، راه بهشت را گم کرده است.
28. آزردگی و خستگی:
ای علی! اگر آزردگی و خستگی بر کسی چیره شود، رنگ آسایش به خود نخواهد دید.
29. بهترین عقل:
ای علی! بهترین عقل آن است که با آن بهشت به دست آورده و خشنودی خداوند رحمان طلب شود.
30. ارزش منع از غیبت:
ای علی! اگر برادر مسلمان کسی را در نزدش غیبت کنند و بتوانند جلوی آن را بگیرد و نگیرد، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار می دارد.
31. رسیدگی به یتیمان:
ای علی! کسی که خرج یتیمی را از مال خود بپردازد تا اینکه بی نیاز شود، البته بهشت بر او واجب خواهد شد.
32. بدترین فقر:
ای علی! هیچ فقری بدتر از نادانی نیست.
33. دست گیرترین مال:
ای علی! هیچ مالی دست گیرتر از عقل نیست.
34. بدترین تنهایی:
ای علی! هیچ تنهایی ای، دور دارنده تر از عجب نیست.
35. بهترین عقل و بهترین تقوا:
ای علی! هیچ عقلی مانند تدبیر و هیچ تقوایی مانند دوری گزیدن از محرمات الهی و کارهای ناشایست نیست.
36. بهترین حسب و نسب:
ای علی! هیچ حسب و نسبی مانند اخلاق نیکو نیست
37. بهترین عبادت:
ای علی! هیچ عبادتی مانند اندیشیدن نیست.
38. توبه از عادات زشت:
ای علی! هر گناهی توبه ای دارد مگر عادات زشت چرا که هرگاه زشتخو گناهی را انجام دهد، به گناهی دیگر می پردازد.
39. آرزوی اهل قیامت:
ای علی! هیچ کس از پیشینیان و پسینیان نیستند مگر آن که روز قیامت آرزو می کنند ای کاش از دنیا جز به اندازه نیازشان به آنان داده نمی شد.
40. پذیرفتن عذر:
ای علی! کسی که عذر شخصی را ـ راست بگوید یا دروغ ـ نپذیرد به شفاعت من نایل نمی آید.
منبع: مواعظ / وصایای رسول خدا صلی الله علیه و آله به حضرت علی علیه السلام، گنجینه-فروردین و اردیبهشت 1385، شماره 58، سایت حوزه