علت دشمنی مردم با علی (ع)
۱۹ فروردین ۱۳۹۷ 0 ادعیه و زیارات«ابو هلال عسكرى» -كه از مخالفان و دشمنان سرسخت شيعه است-در كتاب «الاوائل»، سخنى شگرف درباره‌ى علت دشمنى مردم با مولى على بن ابى طالب -عليه السّلام-ذكر كرده است. او در ستايش «ابو الهيثم بن تيّهان» آورده است: «او اولين كسى است كه در آغاز نبوت رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-دست بر دست آن حضرت زد و با ايشان بيعت كرد.» سپس مى‌گويد: «ابو الهيثم بن تيّهان» در پيشاروى امير مؤمنان على بن ابى طالب -عليه السّلام-ايستاد و اين‌گونه خطبه ايراد كرد: حسادت قريش بر تو دو علت دارد: علت رشك نيكان و برگزيدگان قريش بر تو آن بود كه آرزو كردند در افتخار به كمالات و فضايل در ميان مردم، همانند تو باشند و افراد شرور قريش چنان به تو رشك بردند كه دل‌هايشان در اثر آن سنگين گرديد و اعمالشان باطل و نابود شد، به دليل اين‌كه آنان نعمتى را در وجود تو ديدند كه تو به واسطه‌ى نيكبختى بدان نايل گرديده و آنان از آن محروم شده بودند. از اين‌رو، به تو نپيوستند، بلكه خواستند كه از تو جلو بيفتند. به همين دليل، -به خدا سوگند-رسيدن به منتهاى مقصود و مسابقه‌ى با تو بر آنان دور از دسترس گرديد و به دليل اين‌كه تو از آنان پيش افتادى و نتوانستند به تو ملحق شوند، درباره‌ى تو آن‌گونه كه ديدى رفتار كردند، در حالى كه-به خدا سوگند- سزاوارتر از همگان براى سپاسگزارى، «قريش» بودند؛ زيرا تو پيامبر آنان را در حال حيات يارى كردى و بعد از رحلت او حقوق او را ادا نمودى. به خدا سوگند كه بر خود ستم كردند و بيعت خدا را شكستند، در حالى كه دست خدا بالا دست آن‌ها بود؛ ولى دست و زبان ما-گروه انصار-همراه او بود، دست‌هاى ما بر حاضران شمشير مى‌كشيد و زبان‌مان عليه افراد غايب سخن مى‌گفت.» بايد دانست كه «ابو الهيثم بن تيّهان» از بزرگان انصار است و در آغاز امر نبوت حضور داشته و ماجراهايى را كه در آن زمان رخ داده، مشاهده كرده است و سخن او -رحمه اللّه-در آنچه بدان اشاره كرد، بر «قريش» و غير آنان حجت است. بنابراين، اهل شريعت بايد عيد غدير را به اندازه‌ى منافعى كه در آن نهفته است و موانع و امور باز دارنده‌اى كه خداوند-جلّ جلاله-و اصلان به آن را از گزند آن‌ها سالم نگاه داشته است، بزرگ بداند و تعظيم هر نعمت كه خداوند بر بندگان ارزانى داشته است، بايد به اندازه‌ى ايمنى‌بخشى خداوند از خشم و دور ساختن از رحمتش و به اندازه‌ى جدايى از ستيزه‌جويان و موافقت با خواسته‌هاى او، باشد.
