محیط پاک و رشد فضایل اخلاقی در انسان

در دنیای پیرامون ما همه چیز بر دیگری اثر گذار است. هم انسان بر محیط اطرافش اثر می گذارد و هم محیط بر انسان. محیط پاکیزه برای مزین شدن به اخلاق و صفات پاکیزه بهتر است اگر چه همه چیز فقط محیط نیست. محیط آلوده نیز بر آلوده شدن اخلاق انسان موثر است اگر چه راه پاک ماندن بسته نیست.

نقل است پیغمبر اکرم روزی یاران خود را مخاطب ساخته و فرمود: «ایَّاکُمْ وَخَضْراءَ الدِّمَنِ، قَیلَ یارَسُولَ اللَّهِ وَمَنْ خَضْراءُ الدَّمَنِ قالَ صلی الله علیه و آله: الْمَرْئَهُ الْحَسْناءُ فی مَنْبَتِ السُّوْءِ؛ از گیاهان (زیبایی که) بر مزبله ها می روید بپرهیزید! عرض کردند ای رسول خدا! گیاهان زیبایی که بر مزبله ها می روید اشاره به چه کسی است؛ فرمود: زن زیبایی که در خانواده (و محیط) بد پرورش یافته»[1]

در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می خوانیم: «مَنْ فَرَّبِدینِهِ مِن ارْضٍ الی ارْضٍ وَانْ کانَ شِبْراً مِنَ الْارْضِ اسْتَوْجَبَ الْجَنَّهِ وَکانَ رَفِیقَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَابْراهیمَ علیه السلام؛ کسی که برای حفظ آئین خود از سرزمینی به سرزمین دیگر- اگر چه به اندازه یک وجب فاصله داشته باشد- مهاجرت کند، مستحقّ بهشت می گردد و همنشین محمّد صلی الله علیه و آله و ابراهیم علیه السلام (دو پیامبر بزرگ مهاجر) خواهد بود»[2]  .

[1]. وسائل الشّیعه، جلد 14، صفحه 19

[2]. نور الثّقلین، جلد اوّل، صفحه 541