خوشبختی از نظر احادیث
۲۵ اسفند ۱۳۹۳ 0عناوین
خوشبختى
امام على عليه السلام :
السَّعادَةُ ما أفضَتْ إلى الفَوزِ .
خوشبختى، آن است كه به رستگارى بينجامد .
امام على عليه السلام ـ در تفسير علم غيب ـ فرمود :
فَيَعلَمُ اللّه ُ سبحانَهُ ما في الأرحامِ مِن ذَكَرٍ أو اُنثى ، و قَبيحٍ أو جَميلٍ ، و سَخِيٍّ أو بَخِيلٍ ، و شَقِيٍّ أو سَعيدٍ ، و مَن يكونُ في النارِ حَطبا ، أو في الجِنانِ للنَّبِيِّينَ مُرافِقا .
خداوند سبحان مى داند كه جنينِ داخلِ زهدانها، نر است يا ماده ، زشت است يا زيبا ، بخشنده است يا خسيس، بدبخت است يا خوشبخت، كدام يك هيمه آتش دوزخ است و كدام يك همنشين پيامبران در بهشت .
امام على عليه السلام :
اللّهُمّ داحِيَ المَدحُوّاتِ ، و داعِمَ المَسمُوكاتِ ، و جابِلَ القُلوبِ على فِطرَتِها ، شَقِيِّها و سَعِيدِها .
بار خدايا! اى گستراننده زمينها و بر پاى دارنده آسمانها و آفريننده دلها بر سرشت [توحيد] ، بدبخت شوند يا خوشبخت .
امام صادق عليه السلام :
السَّعادَةُ سَبَبُ خَيرٍ تَمَسَّكَ بهِ السَّعيدُ فَيَجُرُّهُ إلى النَّجاةِ ، و الشَّقاوَةُ سَبَبُ خِذلانٍ تَمَسَّكَ بهِ الشَّقِيُّ فَجَرَّهُ إلى الهَلَكَةِ ، و كُلٌّ بِعِلمِ اللّه ِ تعالى .
خوشبختى رشته خيرى است، كه خوشبخت به آن چنگ زده، پس او را به سوى نجات مى كشاند ، و بدبختى رشته درماندگى و خوارى است كه بدبخت به آن مى آويزد و او را به هلاكت مى كشاند . و همه اينها با علم خداوند متعال است .
خوشبخت
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
السَّعيدُ مَن اِختارَ باقيَةً يَدُومُ نَعِيمُها على فانِيَةٍ لا يَنفَدُ عَذابُها ، و قَدَّمَ لما يَقْدَمُ علَيهِ مِمّا هُو في يَدَيهِ قَبلَ أن يُخَلِّفَهُ لِمَن يَسعَدُ بِإنفاقِهِ و قَد شَقِيَ هو بِجَمعِهِ .
خوشبخت، كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پايدار است بر سراىِ فانى كه عذابش بى پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براى سرايى كه بدان جاى رود پيش فرستد ، قبل از آن كه آنها را براى كسى گذارد كه وى با انفاقِ آن خوشبخت مى شود، ولى خودِ او، با گرد آوردن آن [داراييها اكنون ]بدبخت شده است .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ خطاب به امير المؤمنين عليه السلام ـ فرمود :
إنَّ السَّعِيدَ حَقَّ السَّعيدِ مَن أحَبَّكَ و أطاعَكَ .
خوشبخت حقيقى كسى است كه تو را دوست بدارد و اطاعتت كند .
امام على عليه السلام :
إنّما السَّعيدُ مَن خافَ العِقابَ فَأمِنَ ، و رَجا الثَّوابَ فَأحسَنَ ، و اشتاقَ إلى الجَنَّةِ فَأدلَجَ .
خوشبخت، آن كسى است كه از كيفر [خدا] ترسيد، پس ايمن گرديد و به پاداش، اميد بست و نيكوكارى پيشه كرد و شوقِ بهشت در دلش جاى گرفت و شبانه راه پيمود .
امام على عليه السلام :
السَّعيدُ مَن وُعِظَ بِغَيرِهِ فاتَّعَظَ .
خوشبخت، آن كسى است كه از ديگرى پند گيرد و به كار بندد .
امام على عليه السلام :
السَّعيدُ مَن أخلَصَ الطّاعَةَ .
خوشبخت، كسى است كه در طاعت [خدا] اخلاص داشته باشد .
امام على عليه السلام :
السَّعيدُ مَنِ استَهانَ بِالمَفقودِ .
خوشبخت، كسى است كه به آنچه از دست رفته بى اعتنا باشد .
امام على عليه السلام :
عُنوانُ صَحيفَةِ السَّعيدِ حُسنُ الثَّناءِ علَيهِ .
سر لوحه پرونده اعمال آدم خوشبخت، ستايش نيكوى [مردمان ]از اوست .
امام على عليه السلام :
فاتَّقُوا اللّه َ ـ عِبادَ اللّه ِ ـ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ شَغَلَ التفكُّرُ قَلبَهُ··· قد عَبَرَ مَعبَرَ العاجِلَةِ حَميدا ، و قَدَّمَ زادَ الآجِلَةِ سَعِيدا .
از خدا بترسيد اى بندگان خدا! همچون خدا ترس خردمندى كه تفكّر ، دل او را به خود مشغول كرده است . . . از گذرگاه دنيا با سرافرازى گذشته و توشه آخرت را با خوشبختى پيش فرستاده است
امام على عليه السلام :
نَسألُ اللّه َ مَنازِلَ الشُّهداءِ ، و مُعايَشَةَ السُّعداءِ ، و مُرافَقَةَ الأنبياءِ
از خداوند مقام شهيدان و همزيستى با خوش بختان و همدمى با پيامبران را مسألت داريم .
امام صادق عليه السلام :
السَّعيدُ مَن وَجَدَ في نفسِهِ خَلوَةً يَشغَلُ بها .
خوشبخت، كسى است كه براى نفس خود خلوت و فراغتى يابد و به كار اصلاح آن پردازد .
امام صادق عليه السلام :
لا يَنبَغي لِمَن لم يَكُن عالِما أن يُعَدَّ سَعيدا .
كسى كه عالم نباشد سزاوار نيست كه خوشبخت شمرده شود .
آنچه موجب خوشبختى مى گردد
امام على عليه السلام :
اِعمَلُوا بِالعِلمِ تَسعَدُوا .
به علم عمل كنيد ، تا خوشبخت شويد .
امام على عليه السلام :
هَيهاتَ مِن نَيلِ السَّعادَةِ السُّكونُ إلى الهُوَيْنا و البَطالَةِ .
چه دور است ميان آسايش و تن پرورى و رسيدن به خوشبختى .
امام على عليه السلام :
جالِسِ العُلماءَ تَسعَدْ .
با دانشمندان باش ، تا خوشبخت شوى .
امام على عليه السلام :
بِالإيمانِ يُرتَقى إلى ذِروَةِ السَّعادَةِ و نِهايَةِ الحُبُورِ .
از طريق ايمان است كه مى توان به قله خوشبختى و اوج شادمانى صعود كرد .
امام على عليه السلام :
في لُزومِ الحَقِّ تَكونُ السَّعادَةُ .
خوشبختى ، در پايبندى به حق است .
امام على عليه السلام :
لَن تُعرَفَ حَلاوَةُ السَّعادَةِ حتّى تُذاقَ مَرارَةُ النَّحْسِ .
شيرينىِ خوشبختى درك نشود ، مگر آن گاه كه تلخىِ بدبختى چشيده شود .
امام على عليه السلام :
مَن حاسَبَ نَفسَهُ سَعِدَ .
هركه به محاسبه نفس خود پردازد ، خوشبخت شود .
امام على عليه السلام :
مَن أجهَدَ نَفسَهُ في إصلاحِها سَعِدَ ، مَن أهمَلَ نفسَهُ في لَذّاتِها شَقِيَ و بَعُدَ .
هركه نفس خود را در راه اصلاح آن به رنج افكند ، خوشبخت شود و هركه آن را با لذّتهايش وا گذارد ، بدبخت گردد و [از درگاه حق ]دور شود .
امام على عليه السلام :
ثلاثٌ مَن حافَظَ علَيها سَعِدَ : إذا ظَهَرَتْ عليكَ نِعمَةٌ فاحمَدِ اللّه َ ، و إذا أبطَأ عنكَ الرِّزقُ فاستَغفِرِ اللّه َ ، و إذا أصابَتكَ شِدَّةٌ فَأكثِر مِن قَولِ : لا حَولَ و لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ .
سه چيز است كه هر كس رعايت كند خوشبخت شود : هرگاه نعمتى به تو رسيد خدا را سپاس گوى ، هرگاه روزيت دير رسيد از خدا آمرزش بخواه، و هرگاه سختى به تو رسيد ذكر «لا حول و لا قوة الاّ باللّه » را زياد بگو .
عوامل خوشبختى و بدبختى
امام على عليه السلام :
عُصِمَ السُّعَداءُ بالإيمانِ ، و خُذِلَ الأشقِياءُ بالعِصيانِ مِن بَعدِ اتِّجاهِ الحُجَّةِ علَيهِم بالبَيانِ ؛ إذ وَضَحَ لَهُم مَنارُ الحَقِّ و سَبيلُ الهُدى .
خوش بختان به سبب ايمان محفوظ ماندند و بد بختان بر اثر عصيان خوار شدند ، چه اين كه حجّت بر آنان به وسيله بيان تمام گشته و بيرق حق و راه هدايت براى آنان هويدا شده بود .
امام على عليه السلام :
لا يَسعَدُ امرُؤٌ إلاّ بطاعَةِ اللّه ِ سبحانَهُ ، و لا يَشقَى امرُؤٌ إلاّ بمَعصيَةِ اللّه ِ
هيچ كس جز با طاعت خداوند سبحان خوشبخت نشود و هيچ كس جز با معصيت خدا بدبخت نگردد .
امام على عليه السلام :
لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ بِإقامَةِ حُدودِ اللّه ِ ، و لا يَشقَى أحَدٌ إلاّ بِإضاعَتِها .
هيچ كس جز با بر پا داشتن حدود الهى خوشبخت نشود و احدى جز با فرو گذاشتن آنها بدبخت نگردد .
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به مالك اشتر ـ نوشت :
أمَرَهُ بِتَقوَى اللّه ِ ، و إيثارِ طاعَتِهِ ، و اتِّباعِ ما أمَرَ بهِ في كتابِهِ مِن فرائضِهِ و سُنَنِهِ ؛ التي لا يَسعَدُ أحَدٌ إلاّ باتِّباعِها، و لا يَشقَى إلاّ مَع جُحُودِها و إضاعَتِها .
[امير المؤمنين] مالك را به پرهيزگارى و ترس از خدا و برگزيدن طاعت او و پيروى از فرايض و مستحبات خدا، كه در كتاب خود به آنها امر فرموده است ، فرمان مى دهد ؛ فرايض و مستحباتى كه هيچ كس جز با انجام آنها خوشبخت نمى شود و هيچ كس جز با انكار و فرو گذاشتن آنها بدبخت نمى گردد .
آنچه از خوشبختى به شمار مى آيد
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مِن سعادَةِ ابنِ آدَمَ استِخارَةُ اللّه ِ ، و رِضاهُ بما قَضَى اللّه ُ ، و مِن شِقوَةِ ابنِ آدَمَ تَركُهُ استخارَةَ اللّه ِ ، و سَخَطُهُ بما قَضَى اللّه ُ
از جمله خوشبختىِ فرزندِ آدم ، درخواستِ خير از خداوند و خشنودى به قضاى خداست و از جمله بدبختى فرزند آدم اين است كه در كارهايش از خدا طلب خير نكند و به قضاى خدا خشنود نباشد
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنَّ مِن سَـعادَةِ المَرءِ المُسلمِ أن يُشبِهَهُ وَلَدُهُ ، و المَرأةُ الجَمْلاءِ ذاتُ دِينٍ ، و المَركَبُ الهَنِيُّ ، و المَسكَنُ الواسِعُ
از خوشبختى مرد مسلمان اين است كه فرزندش شبيه او باشد و زنى زيبا و متديّن ، و مركبى راهوار و مسكنى وسيع داشته باشد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أربَعةٌ مِن سَعادَةِ المَرءِ : الخُلَطاءُ الصّالِحُونَ، و الوَلَدُ البارُّ، و المَرأةُ المُؤاتِيَةُ، و أن تَكونَ مَعِيشَتُهُ في بَلَدِهِ .
چهار چيز از خوشبختى مرد است : همنشينان شايسته ، فرزند نيكوكار ، زن سازگار، و اين كه محل كسب او در شهر خودش باشد .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مِن سَعادَةِ الرَّجُلِ الوَلَدُ الصالِحُ
از خوشبختى مرد، داشتن فرزند صالح است .
امام على عليه السلام :
خُلُوُّ الصَّدرِ مِنَ الغِلِّ و الحَسَدِ مِن سَعادَةِ العَبدِ .
خالى بودن دل از كينه و حسادت، از خوشبختى بنده است .
امام على عليه السلام :
مِنَ السَّعادَةِ ، التَّوفيقُ لِصالِحِ الأعمالِ .
توفيق داشتن براى انجام كارهاى نيك، از خوشبختى است .
امام على عليه السلام :
السَّخاءُ إحدَى السَّعادَتَينِ .
بخشندگى ، يكى از دو سعادت است .
امام على عليه السلام :
التَّوفيقُ مِنَ السَّعادَةِ ، و الخِذلانُ مِنَ الشَّقاوَةِ .
توفيق داشتن از خوشبختى است و خذلان (عدم توفيق و يارى خداوند) از بدبختى است .
امام على عليه السلام :
الكِتمانُ طَرَفٌ مِنَ السَّعادَةِ .
كتمان (راز دارى) گوشه اى از سعادت است .
امام على عليه السلام :
مِن سَعادَةِ المَرءِ أن تَكونَ صَنائعُهُ عِندَ مَن يَشكُرُهُ ، و مَعروفُهُ عندَ مَن لا يَكفُرُهُ .
از خوشبختى مرد اين است كه كارهايش براى كسى باشد كه از وى سپاسگزارى كند و نيكيش به كسى باشد كه ناسپاسى او نكند .
امام زين العابدين عليه السلام :
مِن سَعادَةِ المَرءِ أن يكونَ مَتجَرُهُ في بِلادِهِ ، و يكونَ خُلَطاؤهُ صالِحِينَ ، و يكونَ لَهُ وُلدٌ يَستَعِينُ بِهِم .
از سعادت آدمى است كه محل كسب و كارش در شهر خودش باشد و همنشينانش صالح باشند و فرزندى داشته باشد كه كمك كار او باشد .
امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه از حضرتش سؤال شد : آيا سبكى (تُنُكى) ريش مرد از خوشبختى اوست؟ فرمود :
و ما في هذا مِنَ السَّعادَةِ ؟! إنّما السَّعادَةُ خِفَّةُ ماضِغَيهِ بِالتَّسبيحِ
در اين امر چه خوشبختى است؟! خوشبختى آن است كه فك هاى او در تسبيح خدا سبك باشد .
امام صادق عليه السلام :
ثلاثةٌ مِنَ السَّعادَةِ : الزَّوجَةُ المُؤاتِيَةُ ، و الوَلَدُ البارُّ ، و الرِّزقُ يُرزَقُ مَعيشَةً يَغدُو على صلاحِها و يَرُوحُ على عِيالِهِ .
سه چيز از خوشبختى است : همسر سازگار ، فرزند نيكوكار ، و كار و كسبى كه روز در پى سامان دهى آن رود و شب نزد خانواده اش برگردد .
امام صادق عليه السلام :
مِن سعادَةِ الرَّجُلِ أن يَكونَ الوَلَدُ يُعرَفُ بِشِبهِهِ و خَلقِهِ و خُلُقِهِ و شَمايِلِهِ .
از خوشبختى مرد آن است كه شكل و شمايل و خلق و خوى فرزندش شبيه خود او باشد .
امام صادق عليه السلام :
سَعِدَ امرُؤٌ لَم يَمُتْ حتّى يَرى خَلفَهُ مِن نفسِهِ .
خوشبخت مردى كه نميرد، تا جانشين خود را ببيند .
نشانه خوشبختى
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إذا استُحِقَّتْ وَلايَةُ اللّه ِ و السَّعادَةُ جاءَ الأجَلُ بَينَ العَينَينِ و ذَهَبَ الأمَلُ وَراءَ الظَّهرِ ، و إذا استُحِقَّتْ وَلايَةُ الشَّيطانِ و الشَّقاوَةُ جاءَ الأمَلُ بينَ العَينَينِ و ذَهَبَ الأجَلُ وَراءَ الظَّهرِ .
هرگاه كسى استحقاق دوستى خداوند و خوشبختى را بيابد ، مرگ در برابر چشمان او آيد و آرزو، پشت سرش رود و هرگاه مستحقّ دوستى شيطان و بدبختى شود ، آرزو، پيش چشمش آيد و مرگ، پشت سرش قرار گيرد .
امام على عليه السلام :
دَوامُ العِبادَةِ بُرهانُ الظَّفَرِ بالسَّعادَةِ .
دوام عبادت ، دليل دست يافتن به خوشبختى است .
امام على عليه السلام :
أماراتُ السَّعادَةِ إخلاصُ العَمَلِ .
از نشانه هاى سعادت ، اخلاص داشتن در عمل است .
امام على عليه السلام :
دَركُ السَّعادَةِ بِمُبادَرَةِ الخَيراتِ و الأعمالِ الزّاكِياتِ .
رسيدن به خوشبختى با شتافتن به انجام كارهاى خير و اعمال شايسته ميسّر است .
خوشبختى حقيقى
امام على عليه السلام :
إنّ حَقيقَةَ السَّعادةِ أن يُختَمَ لِلمَرءِ عَمَلُهُ بِالسَّعادَةِ ، و إنّ حَقيقَةَ الشَّقاءِ أن يُختَمَ للمَرءِ عَمَلُهُ بِالشَّقاءِ .
خوشبختى حقيقى اين است كه كار انسان به خوشبختى بينجامد و بدبختى حقيقى اين است كه [فرجام ]كار آدمى به بدبختى ختم شود .
امام على عليه السلام :
عِندَ العَرضِ عَلَى اللّه ِ سبحانَهُ تَتَحَقَّقُ السَّعادَةُ مِنَ الشَّقاءِ .
در هنگام عرضه اعمال بر خداى سبحان است كه خوشبختى حقيقى از بدبختى حقيقى باز شناخته مى شود .
امام على عليه السلام :
سَعادَةُ المَرءِ القَناعَةُ و الرِّضا .
خوشبختى انسان ، در قناعت و خشنودى است .
امام على عليه السلام :
سَعادَةُ الرَّجُلِ في إحرازِ دِينِهِ و العَمَلِ لآِخِرَتِهِ
خوشبختى انسان ، در ديندارى و كار براى آخرت است .
خوش بخت ترين مردم
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أسعَدُ الناسِ مَن خالَطَ كِرامَ الناسِ .
خوش بخت ترين مردم، كسى است كه با مردمان بزرگوار معاشرت كند .
امام على عليه السلام :
أسعَدُ الناسِ مَن تَرَكَ لَذَّةً فانِيَةً لِلَذَّةٍ باقِيَةٍ .
خوش بخت ترين مردم، كسى است كه لذّت گذرا را به خاطر لذّت ماندگار ترك كند .
امام على عليه السلام :
إنَّ أسعَدَ الناسِ مَن كانَ لَهُ مِن نفسِهِ بِطاعةِ اللّه ِ مُتَقاضٍ .
خوشبخت ترين مردم ، كسى است كه نفْس او متقاضىِ طاعت خدا باشد .
امام على عليه السلام :
إنَّ أسعَدَ الناسِ في الدنيا مَن عَدَلَ عَمّا يَعرِفُ ضُرَّهُ ، و إنَّ أشقاهُم مَنِ اتَّبَعَ هَواهُ .
خوشبخت ترين مردم در دنيا كسى است كه از آنچه مى داند برايش زيان آور است دورى كند، و بد بخت ترين آنان كسى است كه از هواى نفس خود پيروى كند .
امام على عليه السلام :
أسعَدُ الناسِ العاقِلُ المؤمنُ .
خوش بخت ترين مردم ، خردمندِ مؤمن است .
امام على عليه السلام :
أسعَدُ الناسِ مَن عَرَفَ فَضلَنا ، و تَقَرَّبَ إلى اللّه ِ بِنا ، و أخلَصَ حُبَّنا ، و عَمِلَ بما إلَيهِ نَدَبنا ، و انتَهى عَمّا عَنهُ نَهَينا ، فذاكَ مِنّا و هُو في دارِ المُقامَةِ مَعَنا .
خوش بخت ترين مردم كسى است كه فضل و مقام مارا بشناسد و به وسيله ما به خدا نزديك شود و در دوستى ما يكدل و مخلص باشد و به آنچه ما بدان فرا خوانديم عمل كند و از آنچه ما نهى كرديم دست بردارد . چنين كسى از ماست و در سراى ماندگارى (بهشت) با ماست .
امام على عليه السلام :
أسعَدُ الناسِ بالدنيا التارِكُ لَها ، و أسعَدُهم بِالآخِرَةِ العامِلُ لَها .
خوشبخت ترين مردم در دنيا كسى است كه دنيا را وا نهد، و خوش بخت ترين آنان در آخرت كسى است كه براى آخرت كار كند .
امام على عليه السلام :
إن أحبَبتَ أن تَكونَ أسعَدَ الناسِ بما عَلِمتَ فاعمَلْ .
اگر دوست دارى كه با دانش خود خوش بخت ترين مردم باشى، به آن عمل كن .
امام على عليه السلام :
أعظَمُ الناسِ سَعادَةً أكثَرُهُم زَهادَةً .
خوش بخت ترين مردم كسى است كه بيش از همه پارسايى داشته باشد .
امام على عليه السلام :
ما أعظَمَ سعادَةً مَن بُوشِرَ قَلبُهُ بِبَردِ اليَقينِ .
چقدر خوشبخت است كسى كه خنكاى يقين به دلش رسيده باشد .
امام على عليه السلام :
أفضَلُ السَّعادَةِ استقامَةُ الدِّينِ .
بالاترين خوشبختى ، استوارى دين است .
در خوشبختى مرد همين بس
امام على عليه السلام :
كَفى بِالمَرءِ سَعادَةً أن يُوثَقَ بهِ في اُمورِ الدِّينِ و الدنيا
مرد را سعادت همين بس كه در امور دينى و دنيوى مورد اعتماد باشد.
امام على عليه السلام :
كَفى بالمَرءِ سَعادَةً أن يَعزِفَ عَمّا يَفنى و يَتَوَلَّهَ بِما يَبقى .
در خوشبختى مرد همين بس كه از آنچه رفتنى است دل بركَند و به آنچه ماندنى است دل بندد .
كمال خوشبختى
امام على عليه السلام :
إذا اقتَرَنَ العَزمُ بِالحَزمِ كَمُلَتِ السَّعادَةُ .
هرگاه تصميم و دورانديشى قرين هم شوند ، خوشبختى كامل شود .
امام على عليه السلام :
مِن كَمالِ السَّعادةِ السَّعيُ في صَلاحِ الجُمهورِ .
كوشش در راه اصلاح عموم مردم ، از كمال خوشبختى است .
امام صادق عليه السلام :
ما كُلُّ مَن نَوى شيئا قَدَرَ علَيهِ ، و لا كُلُّ مَن قَدَرَ على شَيءٍ وُفِّقَ لَهُ ، و لا كُلُّ مَن وُفِّقَ أصابَ لَهُ مَوضِعا ، فإذا اجتَمَعَتِ النِّيَّةُ و القُدرَةُ و التَّوفيقُ و الإصابَةُ فهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ .
نه هر كس آهنگ كارى كند، بتواند آن را انجام دهد و نه هركه بر انجام كارى توانا باشد ، توفيق آن را يابد و نه هر كه توفيق يابد، آن را درست انجام دهد ؛ بلكه هرگاه نيّت و توانايى و توفيق و درست از عهده برآمدن فراهم آيند ، آن گاه است كه خوشبختى كامل مى گردد .
امام صادق عليه السلام :
ما كُلُّ مَن أرادَ شيئا قَدَرَ علَيهِ ، و لا كُلُّ مَن قَدَرَ على شَيءٍ وُفِّقَ لَهُ ، و لا كُلُّ مَن وُفِّقَ أصابَ لَهُ مَوضِعا ، فإذا اجتَمَعَ النِّيَّةُ و القُدرَةُ و التَّوفيقُ و الإصابَةُ فهُناكَ تَجِب السَّعادةُ .
چنين نيست كه هر كس چيزى بخواهد توانايى دست يافتن به آن را داشته باشد، و نه هر كس توانايى رسيدن به چيزى را داشته باشد ، توفيق آن را يابد، و نه هر كه توفيق يابد ، از عهده آن درست برآيد ؛ بلكه هرگاه خواستن و توانستن و توفيق و درست از عهده بر آمدن فراهم آيند ، آن گاه است كه خوشبختى تحقّق مى يابد .
امام صادق عليه السلام :
لَيسَ كُلُّ مَن يُحِبُّ أن يَصنَعَ المَعروفَ إلى الناسِ يَصنَعُهُ ، و لا كُلُّ مَن رَغِبَ فيهِ يَقدِرُ علَيهِ ، و لا كُلُّ مَن يَقدِرُ علَيهِ يُؤذَنُ لَهُ فيهِ ، فإذا مَنَّ اللّه ُ على العَبدِ جَمَعَ لَهُ الرَّغبَةَ في المَعروفِ و القُدرَةَ و الإذنَ ، فهُناكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ و الكَرامَةُ للطالِبِ و المَطلوبِ إلَيهِ
چنين نيست كه هر كس بخواهد به مردم خوبى كند ، بكند و نه هر كس به اين كار رغبت داشته باشد ، توانايى آن را داشته باشد و نه هر كس بدان توانا باشد ، توفيق آن را يابد . بلكه هرگاه خداوند بر بنده منّت نهد ، رغبت به نيكى كردن و توانايى بر انجام آن و اذن و توفيق را برايش فراهم آورد . در اين هنگام است كه خوشبختى و كرامت براى طالب (شخصى كه مى خواهد نيكى كند) و مطلوب (شخصى كه مورد نيكى است) كامل گردد .
برای مشاهده گزیده ای از احادیث و روایات این موضوع در قاب تصویری به (مجموعه حدیث تصویری درباره خوشبختی) مراجعه کنید.
میزان الحکمه،جلد پنجم.