وضو از نظر احادیث

امام باقر عليه السلام :

 وضو در حقيقت حدّى از حدود خداست تا اينكه خداوند بداند چه كسى از او فرمان مى برد و چه كسى نا فرمانيش مى كند.

امام رضا عليه السلام ـ درباره حكمت وضو ـ فرمود:

 براى اينكه بنده وقتى براى مناجات با خداوند جبّار در برابر او مى ايستد، پاك باشد، فرمان او را اطاعت كرده باشد و از آلودگى ها و نجاست پاكيزه باشد، به علاوه اينكه وضو باعث از بين رفتن حالت كسالت و زدودن خواب آلودگى و پاك ساختن دل براى ايستادن در حضور خداوند جبّار است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

خداوند عزّ و جلّ امّت مرا در روز قيامت، بر اثر وضو، با چهره هاى زيبا و دست و پاى سفيد محشور مى كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 [روز قيامت] بر اثر وضو، با پيشانى و دست و پاى سفيد بر من وارد مى شويد و هيچ كس جز شما اين خصوصيّت را نخواهد داشت.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به اين سؤال كه تو چگونه امّت خود را از ميان امّت هاى نوح تا امّت خودت، باز مى شناسى ؟ ـ فرمود:

 آنان بر اثر وضو پيشانى و دست و پايشان سپيد است، هيچ كس جز آنان چنين خصوصيّتى را ندارند. همچنين آنها را از اين مى شناسم كه كار نامه شان به دست راستشان داده مى شود.

امام هادى عليه السلام : زمانى كه خداوند عزّ و جلّ با موسى بن عمران عليه السلام سخن گفت··· موسى عرض كرد: خدايا! پاداش كسى كه از خشيت تو وضو را كامل به جا آورد چيست؟ خداوند فرمود: 

روز قيامت او را در حالى مبعوث مى كنم كه در پيشانيش نورى مى درخشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 فراوان وضو بگير تا خداوند عمر تو را زياد گرداند. اگر توانستى شب و روز با طهارت باشى اين كار را بكن ؛ زيرا اگر در حال طهارت بميرى، شهيد خواهى بود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 اگر مى توانى، همواره با وضو باش؛ زيرا هر كه مرگش در رسد و وضو داشته باشد شهادت نصيبش شده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 اگر مى توانى دائم الوضو باشى چنين باش؛ زيرا ملك الموت هرگاه جان بنده را بگيرد و او وضو داشته باشد، برايش شهادت نوشته شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

كسى كه با طهارت بخوابد، همانند روزه دارِ شب زنده دار است.

الكافى ـ به نقل از زراره ـ : امام باقر عليه السلام فرمود: 

آيا وضوى رسول خدا صلى الله عليه و آله را براى شما نمايش ندهم؟ عرض كرديم: چرا. حضرت قدحى كه در آن مقدارى آب باشد، خواست و آن را مقابل خود گذاشت. سپس آستين هايش را بالا زد و آنگاه مشت راست خود را در آن فرو برد و فرمود: به اين صورت به شرط آنكه دست پاك باشد. سپس مشت خود را پر از آب كرد و دستش را روى پيشانى خود گذاشت و گفت: «بسم اللّه ». و آن را به اطراف محاسنش رها كرد و آنگاه دست خود را يك بار به صورت و بالاى پيشانيش كشيد. بعد دست چپ خود را فرو برد و مشتى پر آب برداشت و روى آرنج راست خود ريخت و كف دست خود را روى ساعد دستش كشيد، به طورى كه آب بر نوك انگشتانش جارى شد. آنگاه با دست راست خود مشتى آب برداشت و آن را روى آرنج چپ خود ريخت و كف دست خود را روى ساعد دستش كشيد به طورى كه آب از نوك انگشتان او جارى شد و جلو سر و روى دو پاى خود را با رطوبت دست چپ و باقيمانده رطوبت دست راست خويش مسح كرد.