پندی ازنهج البلاغه: ايمان در گرو راستگويى است

الايمانُ أن تُؤثِرَ الصدقَ حيثُ يضُرّكَ عَلى الكذبِ حيثُ ينفَعُكَ
نشانه ايمان آن است كه: راستگويى را اگر چه به تو زيان برساند، بر دروغگویی اگر چه به تو سود رساند مقدم بدارى. (حکمت 458)

شرح حدیث:

مؤمن واقعى، يعنى كسى كه داراى ايمان محكم و راستين است، نشانه هائى دارد كه بوسيله آنها مي توان او را از افراد بى ايمان بازشناسى كرد.
يكى از اين نشانه ها آن است: شخص مؤمن سود واقعى را در اطاعت از دستورات خدا و زيان واقعى را در اطاعت نكردن از دستورات خدا مى داند. از آنجا كه خداوند به ما دستور داده است كه هميشه راست بگوئيم و از دروغگوئى پرهيز كنيم، مسلمان باايمان نيز هرگز حاضر نمى شود بر خلاف اين دستور رفتار كند. تا جايى كه حتى اگر زمانى راست گفتن به زيانش باشد و دروغ گفتن به او سود برساند، از سود دروغ گفتن چشم مى پوشد و زيان راست گفتن را به جان مى پذيرد و لب به دروغگويى باز نمى كند. زيرا مؤمن سود و زيان واقعى را نزد خدا مي داند و بس.
______________________
منبع: پندهاى كوتاه از نهج البلاغه، هیئت تحريريه بنياد نهج ‏البلاغه