داستانهای علما: فقر علت مهاجرت خلیل بن احمد از بصره

خلیل بن احمد عروضی (از مشایخ اهل فضل و ادب و موسس علم عروض) زندگی و معیشت در بصره آنقدر بر او سخت شد که به قصد خراسان حرکت کرد. سه هزار تن از مردم بصره که اغلب آنها از فضلاء وادباء و محدثین بودند او را مشایعت نمودند و چون در خارج شهر به محلی که به نام «مربد» (بکسر اول) مشهور است رسیدند، خلیل روی به مردم کرده و گفت:
ای مردم بصره سوگند به خداوند که مفارقت و جدائی شما برای من بسیار سخت است ولی چاره‏ ای ندارم اگر در این شهر، روزی به اندازه مقدار ضروری خوراک باقلا داشتم هرگز از این شهر بیرون نمی ‏رفتم.(در روضات این طور است: لو وجدت کل یوم کیلجة باقلا ما فارفتکم).

پس خلیل از مردم جدا شد و راه خراسان را پیش گرفت و کسی از آن مردم آن مقدار از باقلا را به عهده خود نگرفت (مجموعه قصه های شیرین مصطفوی، ص108).

آری بقول سعدی:
دِرَم داران عالم را کرم نیست
کرم داران عالم را درم نیست

منبع: مردان علم در میدان عمل، سید نعمت الله حسینی، دفتر انتشارات اسلامی(وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)، جلد 1.