داستانهای علما: استقامت ملا صالح مازندرانی در راه کسب علم و جریان ازدواج او
۰۹ فروردین ۱۳۹۵ 0 فرهنگ و اجتماعپدر ملاصالح مازندرانی گرفتار فقر بود. روزی به ملا صالح فرمود: که من دیگر نمی توانیم مخارج تو را تحمل نمایم تو خودت برای معاش فکری کن.
ملا صالح ناچار به شهر اصفهان مهاجرت کرد و در یکی از مدرسه های آن شهر ساکن شد. آن مدرسه موقوفه ای داشت که به هر دو نفر در روز دو غاز (واحد پول آن زمان) می رسید که کفایت زندگی روزانه نمی کرد. مدتی مدید در روشنائی چراغ بیت الخلاء مطالعه می کرد.
با این گرفتاری و سختی استقامت کرد و به تحصیل خود ادامه داد تا به حدی از فضل و علم رسید که توانست به درس ملا محمدتقی مجلسی شرکت کند. پس از مدتی یکی از شاگردان مبرز و فوق العاده فاضل گردد و در جرح و تعدیل مسائل چنان مهارت پیدا کرد که در نزد استاد مورد اعتماد گشته و مرتبت و منزلت بزرگی به دست آورد.
چون به ازدواج مایل بود، استادش ملامحمد تقی یک روز بعد از درس به او فرمود: اگر اجازه بدهی برای تو همسری در نظر بگیرم. ملا صالح اذن داد.
ملا محمد تقی داخل خانه شد. دختر فاضله وعالمه اش آمنه بگم را که در علوم به حد کمال رسیده بود خواست، فرمود: ای دخترم همسری برای تو در نظر گرفته ام که بی نهایت فقیر و نیز بی نهایت فاضل و عالم و با تقوی است. اکنون موقوف به اجازه توست.
آمنه بگم عرض کرد: فقر برای مرد عیب نیست.
پس مرحوم مجلسی، مجلسی بر پا کرد. دخترش آمنه بیگم را برای ملا محمدصالح عقد کرد. چون شب عروسی ملا محمدصالح برقع از صورت عروس برداشت، به او نظر کرد. به جهت شکر خداوند به گوشه ای از اطاق رفته مشغول حمد الهی شد.
سپس مشغول مطالعه شد، که درسهایش را حاضر نماید. اتفاقاً مساله مشکلی بود که ملا در آن مانده بود تا اینکه صبح شد بلند شد رفت به مسجد برای درس. عروس کاغذی برداشت و آن مساله را کاملاً حل نموده و گذاشت میان کتاب.
ملا صالح وقتی از درس برگشت کتاب را باز کرد دید مساله بوسیله همسرش حل شده و از این جهت که همسرش عالمه است و این اندازه در فضل و دانش کامل است بسیار خوشحال شد. به سجده شکر افتاد سه شبانه روز مشغول عبادت و شکر خدا بود.
در این سه شب عمل زفاف واقع نشد. ملا محمد تقی چون از قضیه اطلاع پیدا نمود به ملا محمد صالح فرمود: اگر این همسرت ایرادی دارد برای شما همسر دیگری پیدا کنم.
عرض کرد: چنین نیست! بلکه من به شکرانه این نعمت بزرگی که خداوند روزی من فرموده عهد کرده ام که قبل از زفاف سه شبانه روز مشغول شکر و عبادت خداوند شوم. (فواید الرضویه، ص544).
منبع: مردان علم در میدان عمل، سید نعمت الله حسینی، دفتر انتشارات اسلامی (وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم)، جلد 1.
